Czy stosowanie stawki 5% ograniczy się wyłącznie do opodatkowania kwoty wypłacanych odsetek od pożyczek, (...)

Czy stosowanie stawki 5% ograniczy się wyłącznie do opodatkowania kwoty wypłacanych odsetek od pożyczek, czy też będzie miało zastosowanie również w przypadku wypłacania rat z tytułu należności za sprzedaż umorzonych udziałów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 24 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie wysokości podatku, do którego pobrania zobowiązany jest wnioskodawca jako płatnik dokonujący ratalnej wypłaty wynagrodzenia byłemu udziałowcowi będącemu obywatelem Niemiec z tytułu nabycia w celu umorzenia udziałów w spółce z o.o. ? nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie wysokości podatku, do którego pobrania zobowiązany jest wnioskodawca jako płatnik dokonujący ratalnej wypłaty wynagrodzenia byłemu udziałowcowi będącemu obywatelem Niemiec z tytułu nabycia w celu umorzenia udziałów w spółce z o.o.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnik (osoba fizyczna, posiadająca obywatelstwo niemieckie) wnioskodawcy będącego polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w dniu 13 czerwca 2007 r. w kancelarii notarialnej zbył udziały spółki w celu umorzenia. Spółka zobowiązała się do zapłaty ceny sprzedaży w 180 równych ratach.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w oparciu o przepisy umowy zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, po spełnieniu przesłanek ww. umowy wnioskodawca jako płatnik pobiera zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 15% od dokonanych wypłat na rzecz podatnika a następnie na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wnioskodawca przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek ? na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy stosowanie stawki 5% ograniczy się wyłącznie do opodatkowania kwoty wypłacanych odsetek od pożyczek, czy też będzie miało zastosowanie również w przypadku wypłacania rat z tytułu należności za sprzedaż umorzonych udziałów?

Zdaniem wnioskodawcy, wątpliwym jest zasadność stosowania stawki podatku w wysokości 15% od wypłat za należność z tytułu zbycia umorzonych udziałów przez byłego udziałowca spółki będącego osobą fizyczną posiadającą obywatelstwo niemieckie.

Powołując się na art. 11 ust. 2 oraz mając na uwadze art. 11 ust. 5 wnioskodawca uważa, że należy zastosować stawkę 5% gdyż były udziałowiec, mający stałe miejsce zamieszkania w Niemczech od dnia 14 czerwca 2007 r. nie jest udziałowcem wnioskodawcy i nie prowadzi na terenie Polski, na którym powstaje przychód, działalności gospodarczej poprzez Spółkę mającą tutaj siedzibę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wyłącznie w zakresie wysokości podatku, do którego pobrania zobowiązany jest wnioskodawca jako płatnik dokonujący ratalnej wypłaty wynagrodzenia byłemu udziałowcowi będącemu obywatelem Niemiec z tytułu nabycia w celu umorzenia udziałów w spółce z o.o. Ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie wysokości podatku, do którego pobrania zobowiązany jest wnioskodawca jako płatnik z tytułu odsetek od pożyczki udzielonej przez byłego udziałowca będącego obywatelem Niemiec została zawarta w odrębnej interpretacji.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)?c).

Pełen katalog przychodów należących do kapitałów pieniężnych wymieniony został w art. 17 ww. ustawy, w myśl którego, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się, m. in.:

  • dywidendy i inne przychody z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni (?) określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy,
  • należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy).

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Tryb umarzania udziałów reguluje art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

Umorzenie może być przeprowadzone:

  • za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę ? tzw. umorzenie dobrowolne;
  • bez zgody wspólnika ? tzw. umorzenie przymusowe;
  • w razie ziszczenia się określonego zdarzenia ? tzw. umorzenie warunkowe.

Umorzenie dobrowolne dokonywane jest za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę. W rzeczywistości więc nie chodzi tu w pierwszym rzędzie o umorzenie, ale o czynność prawną nabycia udziału przez spółkę w celu umorzenia (art. 200 k.s.h.). Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia ? w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego. Z tej przyczyny przepis art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie obejmuje swą dyspozycją zbycia udziałów w celu umorzenia, czyli umorzenia dobrowolnego. Zbycie udziałów w celu umorzenia w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. objęte było dyspozycją art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy.

Natomiast z dniem 01 stycznia 2011 r. zmieniono zasady opodatkowania dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów lub akcji na rzecz spółki w celu ich umorzenia. Zgodnie bowiem z art. 1 pkt 16 lit. d) ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478 z późn. zm.) uchylono art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym dochód (przychód) uzyskany od 01 stycznia 2011 r. ze zbycia udziałów (akcji) w celu umorzenia jest traktowany jako przychód z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych. Przychód ten nie jest rozliczany przez płatnika, lecz podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli jest samodzielnie wykazywany w zeznaniu i opodatkowany przez podatnika.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż udziałowiec wnioskodawcy na podstawie umowy z dnia 13 czerwca 2007 r. zbył Spółce własność udziałów w celu ich umorzenia. Wynagrodzenie za sprzedane udziały zostało ustalone w 180 równych ratach.

W rozpatrywanej sprawie istotnym dla określenia sposobu opodatkowania otrzymywanego przez byłego już udziałowca wynagrodzenia będzie moment przeniesienia prawa własności udziałów na rzecz Spółki. Zbycie określonych udziałów na rzecz spółki jest czynnością prawną o charakterze jednorazowym. Stanowi konkretne zdarzenie prawne, które dokonane zostaje w jednym ściśle określonym momencie. Owo zbycie następuje w drodze jednej czynności prawnej, która determinuje moment zakwalifikowania przychodu do określonego źródła. Skoro zatem odpłatne zbycie udziałów na rzecz Spółki nastąpiło w 2007 r., to otrzymywane wynagrodzenie stanowić będzie przychód z udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji).

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że dochód z udziału w zyskach osób prawnych powstaje w momencie faktycznego uzyskania wynagrodzenia z tytułu zbycia udziałów w celu umorzenia.

Nie jest więc istotne, że wynagrodzenie zostanie wypłacone byłemu udziałowcowi wnioskodawcy w ratach przypadających na różne okresy podatkowe, bowiem jak wyjaśniono powyżej, moment przeniesienia prawa własności udziałów rzutuje na kwalifikację powstałego źródła przychodu.

Stosownie natomiast do art. 24 ust. 5d ww. ustawy dochodem z umorzenia udziałów w spółkach mających osobowość prawną jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, koszty ustala się do wysokości wartości z dnia nabycia spadku lub darowizny.

Należy zaznaczyć, że w świetle art. 30a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010r., zryczałtowany podatek dochodowy m.in. od dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, w tym od dochodu z odpłatnego zbycia udziałów w celu umorzenia pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1, 2 i 4, ust. 5a i 5d.

Zastrzeżenie zawarte w tym przepisie oznacza, że w określonych sytuacjach opodatkowaniu podlega dochód ustalony dokładnie według zasad przewidzianych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 2 i 4, ust. 5a i 5d ww. ustawy.

Na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Zobowiązanym do pobrania zryczałtowanego podatku z tego tytułu jest spółka, która występuje w roli płatnika. Stosownie bowiem do zapisu art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Tym samym jeżeli wynagrodzenie za udziały odpłatnie zbyte w celu umorzenia wypłacone jest w ratach, płatnik ma obowiązek pobrać zryczałtowany podatek z tytułu wypłaty poszczególnej raty wynagrodzenia.

W przypadku uzyskania od byłego udziałowca certyfikatu rezydencji podatkowej, należy uwzględnić zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Kwestia opodatkowania wypłat z tytułu udziału w zyskach osób prawnych między polskimi i niemieckimi podmiotami została uregulowana w art. 10 umowy zawartej w dniu 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie (tu: Polsce) osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (tu: Niemiec) mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy takie mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu ww. umowy, nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do dywidend, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 (art. 10 ust. 4 Umowy).

Zgodnie art. 10 ust. 3 przedmiotowej umowy, określenie "dywidendy" użyte w niniejszym artykule oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych, praw do udziału w zysku, akcji w górnictwie, akcji założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również inny dochód, który według prawa Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z akcji i wypłaty z tytułu świadectw udziałowych w funduszu inwestycyjnym.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Polska, jako państwo członkowskie OECD, przestrzega zasad i zaleceń wypracowanych w ramach Komitetu Podatkowego tej Organizacji. W Komentarzu do art. 10 ust. 3 Modelowej Konwencji OECD (pkt 23 Komentarza) wskazano, że w związku z dużymi różnicami w prawie państw członkowskich OECD nie jest możliwe zdefiniowanie pojęcia ?dywidenda? w sposób pełny i wyczerpujący. W konsekwencji definicja zawiera jedynie przykłady, które znajdują się w prawie większości państw członkowskich, po czym dodana jest generalna klauzula odwołująca się do prawa wewnętrznego.

Zasady, jakimi należy się kierować przy interpretowaniu określenia ?dywidendy?, zawartego w art. 10 ust. 3 Modelowej Konwencji OECD, omówione zostały w sposób szczegółowy w opracowaniu z zakresu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania Klaus?a Vogel?a (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD -, UN -, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 649 nb. 185).

Stosownie do powołanego opracowania definicja ?dywidend? zawarta w art. 10 Modelowej Konwencji OECD zawiera trzy części. Zgodnie z definicją zawartą w art. 10 ust. 3 Konwencji OECD, określenie "dywidendy? oznacza dochody:

  • z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli,
  • oraz z innych praw, nie będących wierzytelnościami, do udziału w zyskach,
  • jak również z innych praw korporacyjnych o ile dochody te zrównane są, według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, z wpływami z akcji.

Jednocześnie autor zwraca uwagę, iż taki podział nie powoduje, że części te są niezależne od siebie. Określenie ?inne? użyte w drugiej i trzeciej części definicji wskazuje na odwołanie się do poprzedniej lub poprzednich części, które nie może być pominięte w czytaniu definicji dywidend. Pierwszym wnioskiem, jaki należy wyciągnąć jest taki, iż jedynie taki rodzaj dochodu może być uznany za ?dywidendę?, który powstaje w związku z ?prawami korporacyjnymi?. Następny wniosek to, że nawet rodzaje dochodu, które są określone za pomocą przykładów w pierwszej części, mogą być uznane za dywidendy tylko wtedy, jeżeli powstają z "praw? a nie z ?wierzytelności? dających udział w zysku.

Komentarz do Modelowej Konwencji OECD także zawiera szeroki zakres przedmiotowy pojęcia dywidend i jako dywidendę traktuje nie tylko podział zysków uchwalany każdego roku przez walne zgromadzenie akcjonariuszy, lecz także inne zyski z tytułu uczestnictwa w spółkach, jednakże w stosunku do tych dochodów Komentarz do Modelowej Konwencji OECD przewiduje zastrzeżenie, że ulgi w stosunku do tych dochodów stosuje się o ile państwo, w którym spółka ma siedzibę zrównuje taki dochód z wpływami z akcji.

Udział w spółce nie jest akcją w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, zatem prawa do dywidendy, wynikające z takiego udziału, nie należą ani do pierwszej, ani do drugiej części definicji dywidendy, bowiem do tych grup należą tylko te tytuły prawne do udziału w zysku, które są inkorporowane w papierach wartościowych. Do trzeciej części definicji należą natomiast dochody z praw udziałowych (praw, które wynikają z udziału w kapitale spółki), które nie są inkorporowane w papierze wartościowym ? w tym także od dochodów z wszelkiego rodzaju wierzytelności, jeżeli prawo wewnętrzne państwa źródła dywidendy pozwala na takie traktowanie tych dochodów (jako zrównanych z dochodami z akcji). Do takich dochodów traktowanych jak dochody z akcji zalicza się m.in. właśnie dochody z udziałów w spółce.

Powyższe oznacza, że dochód z tytułu nabycia w celu umorzenia udziałów w polskiej spółce kapitałowej, będzie podlegał dyspozycji art. 10 Konwencji a w konsekwencji należy go zaliczyć do dochodu z dywidendy w rozumieniu art. 10 ust. 3 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, albowiem polskie prawo podatkowe, jak wyjaśnił Organ wyżej, w dniu odpłatnego zbycia przez niemieckiego udziałowca udziałów czyli w 2007 r. zaliczało dochód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia do dochodu (przychodu) z udziału w zyskach osób prawnych. Tym samym zrównało dochód z udziałów dochodem z akcji. Oznacza to, że dochód z odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej w celu ich umorzenia mieści się w trzeciej części definicji dochodu z dywidend.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie, dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz Spółki w celu ich umorzenia, które miało miejsce w 2007 r. należy traktować jako dochód z udziału w zyskach osób prawnych. Co z kolei oznacza, że odpowiada on definicji dywidend zawartej w art. 10 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej.

Należy tutaj podkreślić, że w przedmiotowej sprawie momentem decydującym o zakwalifikowaniu określonego dochodu (przychodu) do dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych a więc dywidend w rozumieniu umowy jest moment odpłatnego zbycia przez obywatela Niemiec udziałów polskiej Spółki z o.o. celem ich umorzenia. Czynność tego zbycia stała się dla udziałowca źródłem otrzymywanego przychodu. Okoliczność, iż zgodnie z przedmiotową umową zbycia udziałów zbywca ma otrzymywać wynagrodzenie za zbywane udziały w ratach nie powoduje zmiany - w momencie wypłaty rat ? źródła przychodów z jakiego były udziałowiec otrzymuje wynagrodzenie. Oczywistym jest bowiem, że choć wypłata każdej kolejnej raty następuje w momencie, kiedy obywatel Niemiec nie jest już udziałowcem wnioskodawcy, to wypłata każdej raty ma swoją podstawę w łączącym uprzednio obywatela Niemiec z wnioskodawcą stosunku udziałowym. Gdyby nie posiadanie udziałów, następnie odpłatne zbytych w celu umorzenia, to nie byłoby wypłaty na rzecz obywatela Niemiec wynagrodzenia w kolejnych 180 ratach. Innymi słowy w przedmiotowej sprawie dochód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia, na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy zaliczyć do dochodów z tytułu dywidend, a nie z tytułu odsetek jak chce wnioskodawca. Ustanie stosunku udziałowego między obywatelem Niemiec a Spółka nie zmieniło bowiem podstawy prawnej, z której wynika źródło zobowiązania ? jest nim i pozostaje okoliczność pozostawania na dzień odpłatnego zbycia udziałowcem Spółki z o.o.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowy dochód byłego udziałowca z tytułu wypłat za odpłatne zbycie udziałów wnioskodawcy w celu ich umorzenia, należy na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zaliczyć do dochodu z tytułu dywidendy. Podlega on opodatkowaniu stawką 15 % wymienioną w art. 10 ust. 2 lit b) ww. umowy, albowiem w przedmiotowej sprawie udziałowcem mającym miejsce zamieszkania w Niemczech była osoba fizyczna. To oznacza, iż nie można zastosować stawki 5% zawartej w art. 10 ust. 1 lit. a) przedmiotowej umowy, albowiem stawka 5% dotyczy tylko spółek innych niż osobowe, które posiadają udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy o wysokości co najmniej 10 procent. Nie ma też podstaw do kwalifikowania wypłaconego dochodu na podstawie innego niż art. 10 przepisu umowy. Podkreślić bowiem należy, że choć obywatel Niemiec przestał być udziałowcem wypłacającej wynagrodzenie Spółki z o.o., to nie zmieniła się podstawa prawna, z której wynika źródło tego zobowiązania. Był i jest nim nadal udział w zysku osoby prawnej. Dzięki temu udziałowi obywatel Niemiec mógł zbyć udziały na rzecz Spółki w celu umorzenia i nabyć prawo do wynagrodzenia, tyle że wypłacanego w ratach.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie zaś z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Na podstawie natomiast art. 42 ust. 1a ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy, do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik jest zobowiązany przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych ? imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

W konsekwencji, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, należności z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w celu umorzeniu wypłacane przez wnioskodawcę w ratach na rzecz osoby fizycznej ? rezydenta Republiki Federalnej Niemiec stanowią przychód z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Tym samym Spółka jako płatnik jest zobowiązana do pobrania i odprowadzenia podatku dochodowego od wypłacanych należności z ww. tytułu w wysokości wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. w niniejszym przypadku w wysokości 15% kwoty dywidendy brutto, albowiem udziałowcem jest osoba fizyczna. Oczywiście ma to miejsce w przypadku, gdy wnioskodawcy został przedłożony przez udziałowca certyfikat rezydencji. Nie ma możliwości klasyfikowania wypłacanego wynagrodzenia na podstawie innych niż art. 10 przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawcy, że należy zastosować stawkę 5% gdyż były udziałowiec, mający stałe miejsce zamieszkania w Niemczech od dnia 14 czerwca 2007 r. nie jest udziałowcem wnioskodawcy i nie prowadzi na terenie Polski, na którym powstaje przychód, działalności gospodarczej poprzez Spółkę mającą tutaj siedzibę, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika