Czy koszty prowizji pośrednika, wypłata zachowku dzieciom zmarłego brata, spłata zadłużenia zmarłego (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 25 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniach 25 i 30 maja 2012 r. oraz 11 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu obliczenia podstawy opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania:

• w części dotyczącej kosztów pośrednika nieruchomości - jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu obliczenia podstawy opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 maja 2012 r. (data wpływu do Organu 25 maja 2012 r.), a w dniu 30 maja 2012 r. uiszczono opłatę.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 03 lipca 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-616/12/MMa wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 11 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2011 r. po śmierci brata otrzymał w drodze testamentu mieszkanie należące do zmarłego. Brat wnioskodawcy zmarł w dniu 12 maja 2011 r. W związku z koniecznością spłaty długu brata (zaległe opłaty czynszowe, kredyt bankowy) oraz spłaty należnego dzieciom zmarłego brata zachowku i opłacenia pomnika dla brata wnioskodawca musiał końcem 2011 r. sprzedać ww. mieszkanie.

Po sprzedaży mieszkania z uzyskanych środków wnioskodawca spłacił należny dzieciom zmarłego zachowek.

Wnioskodawca spłacił również długi bankowe (kredytowe) oraz należne opłaty (czynsz, światło itp.). Zapłaty wnioskodawca dokonał przed sprzedażą mieszkania ze środków własnych i środków żony a z kwoty sprzedaży dokonał zwrotu środków wydatkowanych w ww. sposób. Wnioskodawca zapłacił również za pomnik nagrobny brata. Na wszystkie ww. opłaty wnioskodawca posiada dokumenty, rachunki oraz potwierdzenia przelewu.

W 2012 r. w terminie przewidzianym ustawą wnioskodawca rozliczył się z urzędem skarbowym z podatku dochodowego uwzględniając jako podstawę opodatkowania kwotę uzyskaną ze sprzedaży pomniejszoną o koszty sprzedaży (koszty pośrednika oraz niezbędnych opłat i koszty odpłatnego zbycia), koszt spłaty zachowku na rzecz dzieci brata, koszt spłaty zadłużenia brata oraz koszt pomnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty prowizji pośrednika, wypłata zachowku dzieciom zmarłego brata, spłata zadłużenia zmarłego z tytułu pożyczki oraz zaległych opłat (czynsz, światło itp.) i opłata za pomnik pomniejszają podstawę opodatkowania?

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

• koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,
• prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,
• koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,
• wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,
• koszty i opłaty sądowe.
  
  

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "...".

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości. Zdaniem wnioskodawcy należy stwierdzić, iż dokonane spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, spłaty zadłużenia oraz należnych opłat wnioskodawca może uznać za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Do kosztów uzyskania przychodu powinna być także zaliczona kwota za pomnik brata, gdyż pomniejszyła ona wartość przychodu wnioskodawcy, który nigdy nie korzystał z niej realnie. Kwota ta została wydana przez wnioskodawcę zgodnie z zasadami współżycia i obyczajów.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca powołuje:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2010 r. Znak: IPPB4/415-442/10-2/SP.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w spadku po bracie zmarłym w dniu 12 maja 2011 r. wnioskodawca nabył mieszkanie, które następnie sprzedał końcem 2011 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotna dla podatku dochodowego jest data stwierdzająca dzień otwarcia spadku czyli data śmierci spadkodawcy.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że wnioskodawca nabył mieszkanie w dacie śmierci spadkodawcy tj. w dniu 12 maja 2011 r. Następnie mieszkanie nabyte w spadku zostało sprzedane końcem 2011 r. tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Dokonując zatem oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego mieszkania należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości itp.).

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Wątpliwości wnioskodawcy sprowadzają się do sposobu ustalenia podstawy obliczenia podatku, tj. czy koszty prowizji pośrednika, wypłaty zachowku dzieciom zmarłego brata, spłaty zadłużenia zmarłego z tytułu pożyczki i zaległych opłat (czynsz, światło itp.) oraz wydatek za pomnik pomniejszają podstawę opodatkowani z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 991 § 1 Kodeksu cywilnego, zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni - dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach - połowa wartości tego udziału (zachowek).

W świetle prawa zobowiązanym z tytułu zachowku jest spadkobierca, w stosunku do osoby niewskazanej w testamencie, a mającej prawo do spadku z mocy ustawy, której przysługuje roszczenie o zachowek względem wyznaczonych przez spadkodawcę spadkobierców. Uprawniony do zachowku otrzymuje pieniężną rekompensatę. Korzyść ta stanowi równowartość części udziału spadkowego, który przypadałby uprawnionemu, gdyby dziedziczył z ustawy.

Przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje co może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku i jak te koszty muszą być udokumentowane.

Tym samym zauważyć należy, że przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje, iż kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku mogą być wyłącznie:

• udokumentowane nakłady na nieruchomość zwiększające jej wartość,
• kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.
  
  

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż poniesiony przez wnioskodawcę wydatek związany z wypłatą zachowku stanowiącego osobiste zobowiązanie wnioskodawcy względem osoby pominiętej w testamencie, nie stanowi kosztu odpłatnego zbycia, jak również nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Wypłata zachowku musiałaby nastąpić bez względu na fakt czy wnioskodawca sprzedałby mieszkanie, czy też nie. Obowiązek tej wypłaty obciążał wnioskodawcę z mocy samej ustawy, z tego tylko tytułu, że był ustawowym spadkobiercą. Nadto zachowek nie jest nakładem na lokal zwiększającym jego wartość.

Mając na uwadze powyższe brak jest podstaw prawnych, aby wydatek poniesiony przez wnioskodawcę w postaci wypłaconego zachowku zaliczyć do kosztów odpłatnego zbycia nieruchomości jak również kosztów uzyskania przychodów. Długi obciążające masę spadkową nie stanowią żadnej z kategorii wskazanych w art. 22 ust. 6d, a zatem nie mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw nabytych w drodze spadku. Wobec powyższego, poniesione przez wnioskodawcę wydatki na spłatę roszczeń o zachowek nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nabytego przez niego w drodze spadku lokalu. Zauważyć należy, iż długi spadkowe jakkolwiek wpływają na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, pozostają bez wpływu na ustalenie tej podstawy w podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw nabytych w drodze spadku. Zatem kwota, którą wnioskodawca przeznaczył na wypłatę zachowku dla dzieci zmarłego brata nie będzie miała wpływu na wysokość podatku z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Podobnie spłata długów zmarłego brata wnioskodawcy nie jest wydatkiem, który można byłoby uznać za poniesiony przez wnioskodawcę nakład na mieszkanie.

Wnioskodawca wskazał również, że poniósł wydatki na pomnik zmarłego brata. Wydatek ten podobnie jak wydatki, o których mowa powyżej w żadnym wypadku nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 6d ustawy. Nie jest bowiem nakładem na sprzedane mieszkanie, a tylko taki wydatek mógłby pomniejszyć przychód z odpłatnego zbycia mieszkania jako koszt uzyskania przychodu.

Mając na uwadze powyższe, w kontekście przestawionego we wniosku stanu faktycznego wskazać należy, że wnioskodawca uzyskaną cenę ze sprzedaży mieszkania może pomniejszyć o koszty odpłatnego zbycia w postaci prowizji pośrednika w sprzedaży nieruchomości. Pozostałe wydatki jakich wnioskodawca dokonał tj. wypłata zachowku dzieciom zmarłego brata, spłata zadłużenia zmarłego oraz wydatki na pomnik zmarłego brata nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6d a tym samym nie będą pomniejszały podstawy obliczenia podatku.

Końcowo odnosząc się do interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2010 r. Znak: IPPB4/415-442/10-2/SP, na którą powołuje się wnioskodawca wskazać należy, że dotyczy ona zupełnie odmiennego stanu faktycznego od tego zaprezentowanego przez wnioskodawcę. W powołanej przez wnioskodawcę interpretacji postanowieniem sądu podatnik został zobowiązany do spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców określonej kwoty w zamian za udział jaki posiadali ci spadkobiercy w nieruchomości będącej przedmiotem spadku. Innymi słowy spadkobiercami po zmarłym było kilka osób i każda z nich nabyła udział w spadku, na który składała się zabudowana nieruchomość. Podatnik, który nie był więc jedynym właścicielem nieruchomości dokonał nabycia udziałów w tej nieruchomości od pozostałych spadkobierców w zamian za spłatę należących do nich udziałów. Część udziałów w nieruchomości podatnik nabył zatem od pozostałych spadkobierców za odpłatnością zwaną spłatą. W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Spłata stanowi bowiem wydatek na nabycie udziałów w nieruchomości, które należały do pozostałych spadkobierców. Zatem kwota spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców może stanowić koszt nabycia zbywanych udziałów. Wskazać również należy, że fundamentalną różnicę stanowi fakt, iż taka czynność jak opisana w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nazywana mianem działu spadku. Dział spadku uregulowany w art. 1035 i następnych Kodeksu cywilnego dotyczy sytuacji kiedy spadek przypada kilku spadkobiercom a więc jest objęty współwłasnością. Wówczas sytuacja kiedy podatnik dokonuje nabycia udziałów w nieruchomości od pozostałych spadkobierców za określoną kwotę jest określona mianem spłat z tytułu działu spadku. Spłaty te są odpowiednikiem ceny nabycia udziałów od pozostałych spadkobierców. Tym samym spłaty te można uznać za cenę nabycia udziału, a więc skoro udziały w nieruchomości nabywane były odpłatnie, to w przypadku zbycia nieruchomości koszty uzyskania przychodu należało ustalić na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przedmiotowej sprawie wnioskodawca wskazał, że w spadku po zmarłym bracie jako spadkobierca testamentowy nabył mieszkanie z obowiązkiem zapłaty zachowku dzieciom zmarłego. Zatem z powyższego wynika, że w dacie śmierci brata wnioskodawca nie dokonał nabycia udziału w lokalu mieszkalnym tylko nabył całe mieszkanie. Mieszkanie to nabył na wyłączną własność na podstawie testamentu, a więc nabył je w spadku nieodpłatnie. Stąd koszty uzyskania przychodu należało ustalić według art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wypłata zachowku nie może być utożsamiana ze spłatą o jakiej mowa w powołanej przez wnioskodawcę interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż w związku z dokonaniem wypłaty zachowku udział wnioskodawcy w mieszkaniu nie uległ powiększeniu. Obie interpretacje dotyczą więc zupełnie innych zdarzeń ? jedna działu spadku a druga wypłaty zachowku. Zapłata zachowku nie jest w żadnym wypadku spłatą. Nazywanie przez wnioskodawcę zapłaty zachowku spłatą jest błędem. Spłata dokonywana jest na rzecz pozostałych spadkobierców, podczas gdy zachowek płacony jest osobom, które nie są spadkobiercami zmarłego, gdyż nie zostały do spadku powołane. Osoby te nie nabyły więc udziału w nieruchomości, nieruchomość nabył bowiem spadkobierca testamentowy i to nabył ją nieodpłatnie. Przedstawiona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wykładnia dotyczy zatem działu spadku a nie zachowku, nie może być więc do zachowku stosowana, gdyż jest to całkowicie odmienna od działu spadku instytucja.

Reasumując, cenę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania nabytego w spadku w 2011 r. wnioskodawca będzie mógł pomniejszyć jedynie o koszty pośrednictwa przy sprzedaży przedmiotowego lokalu. Od tak uzyskanej kwoty wnioskodawca powinien zapłacić 19% podatek dochodowy ustalony zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że wystąpią warunki uprawniające do skorzystania z ulgi na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowiska wnioskodawcy nie można było uznać w całości za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.