Czy sposób postępowania wnioskodawcy dotyczący rozliczenia środków otrzymanych w wyniku działu (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 30 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w wyniku działu spadku:

• w części dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia w przypadku wydatkowania przychodu na własne cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.
• w części dotyczącej daty złożenia zeznania PIT-39 - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w wyniku działu spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Po śmierci matki wnioskodawcy, która miała miejsce w dniu 22 kwietnia 2009 r. nastąpiło stwierdzenie nabycia spadku po matce. Zgodnie z postanowieniem Sądu z dnia 07 września 2009 r. nabywcami spadku pozostali wnioskodawca oraz dwoje wnuków - dzieci sióstr wnioskodawcy, po 1/3 każdy. Postanowienie uprawomocniło się z dniem 29 września 2009 r.

W dniu 09 lutego 2010 r. wnioskodawca dostarczył do właściwego dla adresu zamieszkania spadkodawcy urzędu skarbowego zgłoszenie SD-Z2 o nabyciu własności i rzeczy lub praw majątkowych.

Ze względu na fakt, iż między spadkobiercami istniały zasadnicze różnice zdań dotyczące sposobu zarządzania spadkiem, za pośrednictwem pełnomocników spadkobiercy podpisali w dniu 30 września 2010 r. protokół ugody. Zgodnie z postanowieniami ugody spadkobiercy dokonują zgodnego działu spadku po zmarłej w ten sposób, że: skład majątku czyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, dla którego nie urządzono księgi wieczystej o wartości 180.000,00 zł oraz odrębna własność nieruchomości w postaci garażu murowanego nr 2 w zespole garażowym, dla którego jest prowadzona księga wieczysta, o wartości 30.000,00 zł przekazują na własność wnuczce i wnukowi spadkobierczyni w udziałach po ½ części każdemu.

Wnuczka i wnuk spadkodawczyni zobowiązują się do zapłaty na rzecz wnioskodawcy kwot po 35.000,00 zł każdy czyli łącznie 70.000,00 zł tytułem spłaty w terminie do 31 stycznia 2011 r. Ugoda ta w całości wyczerpała roszczenia wynikające z działu spadku po spadkodawczyni oraz opisane powyżej nieruchomości są wolne od obciążeń.

Zgodnie z protokołem ugody wnioskodawca zakończył opiekę nad mieszkaniem oraz przekazał dwa komplety kluczy do mieszkania i do garażu prawnemu reprezentantowi. Tym samym, również zgodnie z zawartym protokołem ugody, wnioskodawca nie posiada wiedzy co do faktu czy nieruchomości stanowiące spadek zostały sprzedane, czy nadal pozostają własnością wnuków spadkodawczyni.

Zobowiązanie finansowe zostało przekazane na konto wnioskodawcy w dniu 28 stycznia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sposób postępowania wnioskodawcy dotyczący rozliczenia środków otrzymanych w wyniku działu spadku jest prawidłowy?

Zdaniem wnioskodawcy, otrzymane pieniądze były w całości zainwestowane przez niego w budowę jego domu oraz remont mieszkania, którego jest właścicielem i w którym mieszka od 32 lat. Wszystkie wydatki znajdują potwierdzenie w fakturach VAT na materiały budowlane oraz usługi.

W dniu 18 kwietnia 2012 r. wnioskodawca złożył w swoim urzędzie skarbowym PIT-39 dotyczący spadku, w którym w punkcie D. kwota dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy wpisał kwotę 70.000,00 zł. Wnioskodawca uważa, że na wydatkowanie ww. kwoty ma dwa lata.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 922 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek ? to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców jest data śmierci spadkodawczyni.

Natomiast zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłby poszczególnym spadkobiercom. Tak więc, na skutek działu spadku następuje ?konkretyzacja? składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem wartość nieruchomości nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku ? nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Analogicznie, okoliczność, że udział innego spadkobiercy ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w jego wyniku podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym dziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zatem w sytuacji, gdy w wyniku działu spadku podatnik zrzeka się swojego udziału za spłatą na rzecz innych spadkobierców mowa jest o odpłatnym zbyciu udziału przez tego ze spadkobierców, który zrzekł się swojego udziału a o nabyciu przez tego spadkobiercę lub spadkobierców, na rzecz których zrzeczenie się miało miejsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że matka wnioskodawcy zmarła w dniu 22 kwietnia 2009 r. Spadek po niej nabył wnioskodawca oraz dwoje wnuków zmarłej, każdy w udziale po 1/3. Przedmiotem dziedziczenia było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz odrębna własność garażu. Następnie w dniu 30 września 2010 r. dokonano działu spadku, w wyniku którego wnioskodawca zrzekł się za spłatą na rzecz dwóch pozostałych spadkobierców swojego udziału w lokalu mieszkalnym i garażu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nabycia udziału w lokalu mieszkalnym i garażu wnioskodawca dokonał w dniu śmierci spadkodawczyni, tj. w dniu 22 kwietnia 2009 r. Zatem odpłatne przeniesienie własności posiadanego udziału w lokalu mieszkalnym i garażu przed dniem 01 stycznia 2015 r. z uwagi na to, iż zostało dokonane przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja odpłatnego zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego).

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Odnosząc się do oceny prawidłowości ustalenia przez wnioskodawcę mementu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia w drodze działu spadku udziału w lokalu i garażu wyjaśnić należy, że przepis art. 11 ww. ustawy zawiera ogólną definicję przychodu, którą należy stosować w przypadkach, gdy przepisy szczególne nie regulują tej kwestii odmiennie, w szczególności nie przewidują odrębnego sposobu określania momentu uzyskania przychodu lub jego wysokości (co wynika bezpośrednio z zastrzeżenia zawartego w tym przepisie). Z art. 11 ust. 1 wynika więc, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że jeżeli przepisy szczególne, do których należy art. 19 ww. ustawy inaczej zastrzegają rozumienie pojęcia przychodu z danego źródła, to art. 11 ww. ustawy posługujący się pojęciem przychodu otrzymanego nie ma w ogóle zastosowania. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 wprost wskazuje na źródło przychodu, którym niewątpliwie jest przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości a w art. 19 określa sposób ustalenia tego przychodu, co tym samym wyklucza zastosowanie przepisu art. 11 ww. ustawy. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 155 ustawy Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły. Przepis ten reguluje kwestie przeniesienia własności jako formy nabycia (i zarazem zbycia) własności oraz wskazuje, że co do zasady, przeniesienie własności następuje w drodze umowy o podwójnym skutku ? zobowiązującym i rozporządzającym. Biorąc pod uwagę powyższe znaczenie pojęć ?zbycie? i ?nabycie?, należy stwierdzić, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości powstaje z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości (umowy rozporządzającej). W przypadku odpłatnego działu spadku, jak była o tym mowa wcześniej, umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądu stanowią tytuł własności rzeczy. To oznacza, że skoro działu spadku, w wyniku którego wnioskodawca zrzekł się na rzecz pozostałych spadkobierców posiadanego przez siebie udziału w nieruchomości dokonano w dniu 30 września 2010 r., to datą powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest ten właśnie dzień. Skoro zatem obowiązek podatkowy powstaje w dacie działu spadku, to bez znaczenia dla momentu powstania obowiązku podatkowego pozostaje data zapłaty za udział, który był przedmiotem niniejszej umowy (faktyczna data otrzymania spłaty).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,


3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z wniosku wynika, że wnioskodawca środki otrzymane w wyniku dokonanego działu spadku za posiadany udział w nieruchomości przeznaczył na budowę swojego domu i remont posiadanego od 32 lat mieszkania. Z powyższego wynika, że wnioskodawca przeznaczył środki uzyskane za ten udziału na realizację dwóch celów mieszkaniowych. Przeznaczenie środków na realizację więcej niż jednego celu mieszkaniowego nie jest sprzeczne z celem zwolnienia, pod warunkiem, że każdy z ww. celów będzie realizował własne potrzeby mieszkaniowe podatnika a nie innych osób. W przypadku zatem, gdy wnioskodawca będzie mieszkał w budynku mieszkalnym a jednocześnie korzystanie z mieszkania też służyło będzie zaspokajaniu jego celów mieszkaniowych środki wydatkowane na realizację ww. inwestycji podlegają przedmiotowemu zwolnieniu. Zatem w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym udokumentowane nakłady poniesione na budowę swojego domu oraz remont mieszkania wnioskodawcy będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że wnioskodawca nabył udział w lokalu i garażu w 2009 r. a jego odpłatnego zbycia dokonał w dniu 30 września 2010 r. tj. przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału na wnioskodawcy spoczywał obowiązek rozliczenia transakcji poprzez złożenie zeznania PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2010 r., do końca kwietnia 2011 r. a nie jak sugeruje wnioskodawca do końca kwietnia 2012 r. Obowiązek podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw powstaje bowiem w dacie odpłatnego zbycia a nie w dacie otrzymania wynagrodzenia z tego tytułu. W przypadku działu spadku datę odpłatnego zbycia należy utożsamiać z datą zawarcia umowy między spadkobiercami, a jeżeli dział spadku ma miejsce w drodze postępowania sądowego, z datą uprawomocnienia orzeczenia w przedmiocie działu spadku.

Reasumując stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach obowiązujących od dnia 01 stycznia 2009 r. podlegał będzie dochód z odpłatnego zbycia w drodze działu spadku udziału 1/3 nabytego w spadku w 2009 r. Z wniosku wynika również, że środki uzyskane z odpłatnego zbycia przedmiotowego udziału w lokalu i garażu wnioskodawca przeznaczył na własne cele mieszkaniowe tj. budowę domu oraz remont mieszkania, którego jest właścicielem od 32 lat. W tym celu w dniu 18 kwietnia 2012 r. zostało złożone przez wnioskodawcę zeznanie PIT-39, że cała kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowego udziału zostanie przeznaczona na ww. cele mieszkaniowe. Zatem jeżeli wnioskodawca wydatkuje całość środków uzyskanych z odpłatnego zbycia posiadanego udziału na realizację własnych celów mieszkaniowych, tj. na budowę domu, którego jest właścicielem lub współwłaścicielem oraz remont własnego mieszkania wówczas kwota ta w całości będzie podlegała zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131. Wskazać jednakże należy, że z uwagi na fakt, iż odpłatnego zbycia wnioskodawca dokonał w dziale spadku w 2010 r. zatem dwuletni termin o jakim mowa w przedmiotowym zwolnieniu upływa z dniem 31 grudnia 2012 r.

Dokonując odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w 2010 r. na wnioskodawcy spoczywał obowiązek rozliczenia tej transakcji poprzez złożenie zeznania PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2010 r., do końca kwietnia 2011 r. Bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy pozostaje fakt otrzymania zapłaty za zbywany udział w terminie późniejszym tj. w dniu 28 stycznia 2011 r. O powstaniu obowiązku podatkowego nie decyduje bowiem moment otrzymania zapłaty za zbywane udziały w nieruchomości lub prawie, ale moment ich zbycia. Z wniosku wynika, że wnioskodawca zeznanie PIT-39 złożył do właściwego miejscowo urzędu skarbowego w dniu 18 kwietnia 2012 r. Zeznanie to zostało więc złożone po terminie wymaganym przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe stanowiska wnioskodawcy nie można było uznać w całości za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.