Czy powstanie obowiązek podatkowy, tzn. konieczność zapłacenia 10% podatku od 50% wartości nieruchomości, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca 24 lipca 2006 r. zawarł z małżonkiem w formie aktu notarialnego umowę małżeńską i przeprowadził częściowy podział majątku. Od zawarcia związku małżeńskiego do dnia sporządzenia ww. umowy obowiązywał ustrój wspólności ustawowej, nie została orzeczona separacja, nie zawarto żadnych majątkowych umów małżeńskich.

W wyniku podpisanej umowy małżonkowie dokonali częściowego podziału majątku w ten sposób że:

1. nieruchomość ? dom jednorodzinny,
2. nieruchomość ? działka wraz z domem jednorodzinnym,
3. samochód osobowy ,
4. wyposażenie budynków mieszkalnych

otrzymał małżonek Wnioskodawcy. Umowa w całości wyczerpywała wzajemne roszczenia małżonków z tytułu podziału majątku. Małżonek ustanowił na rzecz Wnioskodawcy służebność mieszkania, którą wyceniono na 11.000,00 zł.

W dniu 28 stycznia 2009 r. Wnioskodawca zawarł z małżonkiem w formie aktu notarialnego umowę małżeńską, w wyniku której rozwiązano umowę małżeńską z 24 lipca 2006 r. i przywrócono ustrój wspólności majątkowej zgodnie z art. 47 § 2 Kodeksu rodzinnego.

Zgodnie z zwartą umową przywrócono współwłasność następujących składników majątku:

1. nieruchomość ? dom jednorodzinny,
2. nieruchomość ? działka wraz z domem jednorodzinnym,
3. samochód osobowy ,
4. wyposażenie budynków mieszkalnych.
   
   

Wnioskodawca wraz z małżonkiem podjął decyzję o sprzedaży nieruchomości ? działki wraz z domem jednorodzinnym. Działkę małżonkowie nabyli w 1999 r. wspólnie podczas trwania wspólności majątkowej.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Czy powstanie obowiązek podatkowy, tzn. konieczność zapłacenia 10% podatku od 50% wartości nieruchomości, którą Wnioskodawca uzyskał w momencie zawarcia majątkowej umowy małżeńskiej rozszerzającej ustawową wspólność majątkową, w przypadku zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat i niewykorzystania pieniędzy ze sprzedaży na cele mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na nim obowiązek podatkowy. Włączenie Wnioskodawcy do majątku małżeńskiego w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową nieruchomości, stanowiącej majątek odrębny, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez niego. Rozszerzenie ma charakter czynności prawnej rozporządzającej o charakterze nieodpłatnym. Nie ma formy zbycia na rzecz drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W momencie podpisania umowy majątkowej małżeńskiej przywracającej wspólność ustawową powstała tzw. wspólność łączna ? każdy z małżonków stał się właścicielem każdego składnika majątku, a nie części ułamkowych. Cechą charakterystyczną współwłasności łącznej jest to, że niemożliwe jest ustalenie udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz to, że żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego.

W przypadku sprzedaży nieruchomości każdy z małżonków zbywa całą nieruchomość, a nie udziały w tej nieruchomości. Oprócz tego cały przychód ze sprzedaży wchodzi niepodzielnie do majątku wspólnego.

W związku z powyższym wyjaśnieniem, za datę nabycia nieruchomości, która stanowiła wcześniej majątek odrębny małżonka należy przyjąć 1999 r. tj. rok nabycia działki podczas trwania wspólnoty majątkowej wynikającej z zawarcia związku małżeńskiego. Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że nakładając na niego obowiązek podatkowy, obciąża się podatkiem małżonka, na którym ten obowiązek podatkowy nie ciąży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) ? podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Przepis ten formułuje tym samym również zasadę, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w 1999 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem nabył do majątku wspólnego działkę z domem jednorodzinnym. Działka ta wraz z innymi składnikami majątku była przedmiotem zawartej 24 lipca 2006 r. umowy o częściowy podziału majątku. Działka ta jak i pozostałe składniki majątku stały się majątkiem odrębnym małżonka Wnioskodawcy. Następnie na mocy zawartej 28 stycznia 2009 r. umowy rozwiązano umowę małżeńską z 24 lipca 2006 r. oraz przywrócono współwłasność ujętych w tej umowie składników majątkowych. Obecnie małżonkowie chcą sprzedać działkę.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu ? z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ? art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy ? oboje małżonkowie maja równe udziały w majątku wspólnym.

Z kolei stosownie do art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ? małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

W omawianej sprawie istotne znaczenie ma również komentarz doktryny do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: ?Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa ? na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa ? na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie w życie (art. 116 Kodeksu cywilnego).

Rozszerzając lub ograniczając wspólność ustawową strony mogą także nadać umowie skutek wsteczny w tym sensie, że w pierwszym wypadku mogą włączyć do majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do ich majątków osobistych, a w drugim wypadku mogą wyłączyć z majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do tego majątku.? (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz; pod red. Kazimierza Piaseckiego, LexisNexis, Wydanie 5, str. 313). Wynika z tego, że na podstawie umowy małżeńskiej i podziału majątku małżonkowie mogą wyłączyć z majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej nabyta do majątku wspólnego małżonków oraz na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która wcześniej należała do majątku osobistego jednego z małżonków. W konsekwencji małżonek, który staje się właścicielem całej nieruchomości na podstawie umowy małżeńskiej i podziału majątku nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy natomiast w przypadku zawarcia umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonek, który nabywa prawo własności do nieruchomości będącej do tej pory własnością drugiego małżonka nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy.

Należy również podkreślić, że w myśl art. 29 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa ? w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26 Ordynacji podatkowej ? stanowiąca zasadę odpowiedzialności podatnika za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki całym jego majątkiem ? obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka. Należy zatem rozróżnić przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową w rozumieniu art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które należą do majątku osobistego podatnika, który odpowiada nimi za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki na zasadzie art. 26 Ordynacji podatkowej oraz przedmioty majątkowe wchodzące w skład majątku wspólnego (dorobkowego) podatnika i jego małżonka, którymi wraz z podatnikiem odpowiada małżonek podatnika. Należy podkreślić, że współmałżonek podatnika nie jest podatnikiem, a jedynie odpowiada majątkiem wspólnym za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Jego odpowiedzialność wynika z długu małżonka ? podatnika i ograniczona jest do odpowiedzialności z majątku wspólnego. W znaczeniu materialnym wymieniony przepis art. 29 § 1 Ordynacji podatkowej nie tworzy statusu małżonka jako podatnika, lecz jedynie wyznacza zakres jego odpowiedzialności, ograniczając go do majątku wspólnego małżonków, co ma wyraźne przełożenie na przedmiot egzekucji administracyjnej, która w przypadku istnienia pomiędzy podatnikiem i jego małżonkiem wspólności majątkowej, poza majątkiem odrębnym podatnika, może być skierowana wyłącznie do przedmiotów majątkowych objętych tą wspólnością. W konsekwencji, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej na przedmiot majątkowy, który uprzednio znajdował się w majątku osobistym podatnika lub jego małżonka, a w wyniku umowy majątkowej małżeńskiej wszedł w skład majątku dorobkowego, odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmie ten przedmiot, lecz dopiero od momentu, kiedy wszedł on do majątku wspólnego. Według tego też momentu należy dokonywać oceny prawnej tego zdarzenia. Innymi słowy, datą nabycia nieruchomości lub praw dla małżonka, który nie miał do nich prawa własności, gdyż znajdowały się one w majątku odrębnym współmałżonka, będzie data zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową.

Powyższe stanowisko zostało wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 14 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 456/12.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt omawianej sprawy stwierdzić należy, że 24 lipca 2006 r. na mocy umowy małżeńskiej dokonano częściowego podziału majątku, w wyniku którego Wnioskodawca przestał być współwłaścicielem m.in. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Innymi słowy w wyniku ww. umowy małżonek Wnioskodawcy stał się wyłącznym właścicielem tej nieruchomości. Z kolei umową małżeńską z 28 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzyskał ponownie prawo do nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, którego od 24 lipca 2006 r. już nie posiadał. Innymi słowy małżonkowie zawarli umowę małżeńską rozszerzającą wspólność majątkową małżeńską obejmującą m.in. działkę wraz z budynkiem mieszkalnym. Zatem w niniejszej sprawie Wnioskodawca nabył prawo do nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym 28 stycznia 2009 r., tj. w dniu zawarcia z małżonkiem umowy rozszerzającej ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Z tą datą uzyskał prawo do ww. nieruchomości. Skoro więc odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmuje nieruchomości lub prawa, ale dopiero od momentu, kiedy weszły do majątku wspólnego, to wszelkie uprawnienia jakie Wnioskodawca chciałby czerpać z nabycia zabudowanej nieruchomości datować się będą dopiero od 28 stycznia 2009 r. Zatem w przypadku sprzedaży działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym przed 1 stycznia 2015 r. tj. przed upływem pięciu lat licząc od daty nabycia prawa do nieruchomości, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w przypadku gdy małżonkowie sprzedadzą ww. nieruchomość po 31 grudnia 2014 r. obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych dla Wnioskodawcy nie wystąpi.

W konsekwencji powyższych ustaleń ? w szczególności ustalenia daty nabycia prawa do nieruchomości ? wskazać należy, że w przypadku sprzedaży działki z domem mieszkalnym przed 1 stycznia 2015 r. zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania ? w myśl art. 14 ustawy zmieniającej ? mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu ? od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy ? podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy ? za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy ? wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe i uwarunkowania, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 26, ust. 27, ust. 28 , ust. 29 i ust. 30 cytowanej ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca nabył prawo do działki zabudowanej domem jednorodzinnym 28 stycznia 2009 r. Z tą datą Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej. Ww. daty nabycia nieruchomości nie zmienia fakt, że wcześniej Wnioskodawca posiadał prawo do tej nieruchomości. Prawo to zostało jednak utracone przez niego na mocy umowy z 24 lipca 2006 r. i aż do 28 stycznia 2009 r. stanowiło wyłączną własność małżonka Wnioskodawcy. Z uwagi zatem, że nabycia prawa do działki wraz z domem mieszkalnym na mocy umowy małżeńskiej rozszerzającej wspólność majątkową Wnioskodawca dokonał w 2009 r., w przypadku sprzedaży tej nieruchomości po 31 stycznia 2014 r. na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w przypadku sprzedaży przed 1 stycznia 2015 r. sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy, chyba że Wnioskodawca spełni warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przeciwnym wypadku opodatkowaniu będzie podlegała połowa dochodu uzyskanego z tej sprzedaży odpowiednio do udziału Wnioskodawcy w majątku wspólnym.

W świetle powyższej wykładni stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie ? w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.