Czy wnioskodawca jako kurator sądowy osoby nieznanej z miejsca pobytu oraz osoby zmarłej ma obowiązek (...)

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych kuratora sądowego działającego w imieniu osoby nieznanej z miejsca pobytu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Postanowieniami Sądu Rejonowego wnioskodawca został ustanowiony kuratorem sądowym dla osoby nieznanej z miejsca pobytu oraz osoby zmarłej.

Wnioskodawca jako kurator wynajmuje osobom trzecim lokale wchodzące w skład nieruchomości. Osoby, dla których ustanowiono kuratora uzyskują z tego tytułu przychód. Część tego przychodu przeznaczona jest na utrzymanie nieruchomości. Dochody po pokryciu wydatków gromadzone są na rachunku bankowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawca jako kurator sądowy osoby nieznanej z miejsca pobytu oraz osoby zmarłej ma obowiązek składania deklaracji podatkowych i rozliczeń rocznych, a w przypadku wystąpienia dochodu zapłaty podatku...

Wnioskodawca jest zarządcą nieruchomości i wykonuje czynności potrzebne do prawidłowej gospodarki nieruchomościami w ramach zwykłego zarządu. Jednakże w myśl art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa ? podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Jeżeli osoby fizyczne mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Kurator sądowy osoby nieznanej z miejsca pobytu oraz osoby zmarłej wynajmując nieruchomość działa w imieniu i na rzecz tej osoby. Nie oznacza to, że przejmuje funkcję podatnika w zakresie czynności wykonywanej na rzecz właściciela. Pomimo, że interesy osoby nieznanej z miejsca pobytu oraz osoby zmarłej są reprezentowane przez wnioskodawcę jako kuratora sądowego a usługa wynajmu jest świadczona i wnioskodawca nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowych i rozliczenia rocznego, a w przypadku wystąpienia dochodu ? zapłacenia podatku dochodowego, ponieważ nie ma podmiotu podatkowego czyli podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Instytucja zarządcy nieruchomości wyznaczonego przez sąd uregulowana jest w art. 931- 941 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.).

Jak wynika z art. 935 § 1 Kodeksu, zadaniem zarządcy nieruchomości jest wykonywanie czynności potrzebnych do prowadzenia prawidłowej gospodarki nieruchomości w ramach zwykłego zarządu. Zarządca ma również prawo pobierać wszelkie pożytki z nieruchomości i spieniężać je.

Na podstawie art. 940 Kodeksu z dochodów z nieruchomości zarządca pokrywa m.in. koszty egzekucji wraz ze swoim wynagrodzeniem oraz zwrot własnych wydatków, bieżące należności pracowników zatrudnionych w nieruchomości należących do dłużnika, bieżące należności podatkowe z nieruchomości, zobowiązania związane z wykonywaniem zarządu i inne. Z art. 941 Kodeksu wynika, że nadwyżkę dochodów po pokryciu wydatków wymienionych w art. 940 Kodeksu za czas do dnia przejścia nieruchomości na nabywcę zarządca składa na rachunek depozytowy sądu.

W myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że źródłem przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawca jest kuratorem sądowym ustanowionym dla osoby nieznanej z miejsca pobytu oraz osoby zmarłej. W imieniu tych osób wnioskodawca zarządza lokalami wchodzącymi w skład nieruchomości będących w zarządzie wnioskodawcy uzyskując należne właścicielowi nieruchomości przychody.

W świetle powyższego, kurator sądowy działa w imieniu i na rzecz właściciela nieruchomości z polecenia sądu. Nie oznacza to jednak, że przejmuje on funkcje podatnika w zakresie czynności wykonywanych na rzecz właściciela. Podatnikiem podatku powstałego wskutek przeprowadzonych przez kuratora sądowego, w imieniu i na rzecz właściciela transakcji, w dalszym ciągu jest właściciel nieruchomości. Kurator sądowy nie jest zatem podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynajmu nieruchomości, a obowiązek podatkowy spoczywa na właścicielu nieruchomości w powołanym zakresie.

Zatem obowiązek podatkowy z tytułu usług wynajmu nieruchomości spoczywa wyłącznie na właścicielu nieruchomości. Właściciel jako podatnik powinien przychody uzyskiwane z tego źródła wykazywać w deklaracjach i wpłacać zaliczkę na podatek dochodowy, a następnie wykazać w zeznaniu rocznym.

Reasumując, wnioskodawca reprezentując interesy nieznanego z miejsca pobytu właściciela nieruchomości oraz osoby zmarłej nie ma obowiązku składania w jego imieniu deklaracji podatkowych i rozliczenia rocznego, a w przypadku wystąpienia dochodu zapłacenia podatku dochodowego osoby nieobecnej. Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.