W zakresie konieczności dokonania zwrotu odliczonego podatku naliczonego związanego z zakupami materiałów (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012r. (data wpływu 25 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2012r. (data wpływu 28 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności dokonania zwrotu odliczonego podatku naliczonego związanego z zakupami materiałów budowlanych związanych z budową budynku w części wykorzystywanego do działalności gospodarczej ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności dokonania zwrotu odliczonego podatku naliczonego związanego z zakupami materiałów budowlanych związanych z budową budynku w części wykorzystywanego do działalności gospodarczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 grudnia 2012r. (data wpływu 28 grudnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 grudnia 2012r. znak: IBPP1/443- 1016/12/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT od działalności gospodarczej, chociaż w zasadzie utrzymuje się z pracy w placówce szkolnej. W latach 2008 - 2010 Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalny, w którym jeden lokal tj. około 30% przeznaczone jest na prowadzenie działalności gospodarczej a konkretnie prowadzenie działalności w zakresie dziewiarstwa maszynowego oraz wynajmu tej części pod działalność gospodarczą innym podmiotom. W roku 2008 Wnioskodawca uzyskał interpretacje indywidualne znak: IBPP3/443-473/08/KO z dnia 26 września 2008r. oraz znak: IBPB2/415-1179/08/MK z dnia 2 października 2008r. Zgodnie z tymi interpretacjami dokonał rozliczenia podatku VAT od zakupionych materiałów budowlanych wbudowanych w budynek proporcjonalnie do części budynku pod działalność gospodarczą tj. około 30% nakładów w deklaracjach VAT - 7, a od reszty uzyskał zwrot podatku VAT na podstawie przepisów o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Przychody Wnioskodawcy z działalności gospodarczej przedstawiają się następująco:

• rok 2010 z dziewiarstwa maszynowego -12 989 zł, z wynajmu lokalu 19 926 zł, razem 32 915 zł, od przychodów tych odprowadza podatek VAT: dochody z dziewiarstwa objęte są podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, a od wynajmu opłaca ryczałt,
• rok 2011 przychód z dziewiarstwa maszynowego -14 789 zł, a z wynajmu lokalu 26 573 zł, razem 41 362 zł, od przychodów tych opłaca podatek VAT; dochody z dziewiarstwa opodatkowane są na zasadach ogólnych, a od wynajmu lokalu opłaca ryczałt.
  
  

Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust.1 i 9 ustawy o podatku VAT.

W uzupełnieniu z dnia 22 grudnia 2012r. Wnioskodawca poinformował, że:

1. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 2004 roku z tyt. wykonywania działalności gospodarczej - dziewiarstwo maszynowe.
2. Budynek w części przeznaczonej pod działalność gospodarczą został ujęty w ewidencji środków trwałych.
3. Wartość początkowa budynku przeznaczona pod działalność gospodarczą przekroczyła kwotę 15 000 zł ? wartość ta zamknęła się kwotą 82 167 zł.
4. W latach 2008 - 2010 w związku z budową budynku dokonywał zakupu materiałów budowlanych i usług. Zakupy te były dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Od tych faktur dokonał odliczenia naliczonego podatku VAT w części przypadającej na powierzchnię budynku mającą być zajętą (lub zajętą) na działalność gospodarczą. Odliczenia tego dokonał w trybie korekt Deklaracji VAT -7 w 2009 roku za 2008 rok, oraz w 2011 roku za lata 2009-2010.
5. Budynek w części przeznaczonej na działalność gospodarczą był wykorzystywany tylko na prowadzenie działalności gospodarczej (niestety w 2010-2011 udało się zagospodarować tylko część powierzchni pod działalność gospodarczą z uwagi na brak klientów).
6. Budynek został częściowo oddany do użytku decyzją z dnia 1 marca 2010 roku Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego sygn. xxx części użytkowej przeznaczonej pod działalność gospodarczą w całości a w części mieszkalnej tylko częściowo. W dniu 22 marca 2011 roku budynek w całości został przyjęty do użytkowania - postanowienie PINB sygn. akt xxx.
7. Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia podmiotowego począwszy od 2013 roku - o ile uzyska w czasie odpowiedź pozytywną na niniejszy wniosek, albo dopiero od 2014r.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Ponieważ Wnioskodawca uzyskuje stosunkowo niskie przychody oraz w związku z podwyższeniem limitu przychodów do kwoty 150 000 zł w ramach którego można korzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT (art.113 ust. l ustawy o podatku VAT) Wnioskodawca ma zamiar w przyszłości (może od 2013 roku) skorzystać z tego zwolnienia.

Czy w związku ze skorzystaniem ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT będzie zobowiązany do zwrotu tego podatku od materiałów budowlanych wbudowanych w część budynku która służy pod działalność gospodarczą a rozliczonego w deklaracjach VAT-7 za lata 2008 - 2010 i faktycznie otrzymanego?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 22 grudnia 2012r.):

Ponieważ Wnioskodawca uzyskuje stosunkowo niskie przychody w porównaniu do aktualnie obowiązującego limitu 150 000 zł - art. 113 ust.1 ustawy o podatku VAT ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z tego podatku. Oczywiście skorzysta z tego prawa o ile nie będzie zmuszony do zwrotu podatku VAT naliczonego w fakturach na materiały budowlane wbudowane do budynku a odliczonego proporcjonalnie do powierzchni przeznaczonej na działalność gospodarczą. Wg Jego wiedzy o podatkach uzyskując obecnie status podatnika podatku VAT zwolnionego z tego podatku podmiotowo - wykorzystując podwyższenie limitu do którego podatnicy mają prawo skorzystać ze zwolnienia - nie będzie musiał zwracać wcześniej odliczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie mniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.
   
   

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów ? w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów ? jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej ? w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Według art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane ? w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu ? w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W myśl art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 2004 roku z tyt. wykonywania działalności gospodarczej - dziewiarstwo maszynowe. W latach 2008 - 2010 wybudował budynek mieszkalny, w którym jeden lokal tj. około 30% przeznaczone jest na prowadzenie działalności gospodarczej a konkretnie prowadzenie działalności w zakresie dziewiarstwa maszynowego oraz wynajmu tej części pod działalność gospodarczą innym podmiotom. Budynek w części przeznaczonej pod działalność gospodarczą został ujęty w ewidencji środków trwałych. Wartość początkowa budynku przeznaczona pod działalność gospodarczą przekroczyła kwotę 15 000 zł ? wartość ta zamknęła się kwotą 82 167 zł. W latach 2008 - 2010 w związku z budową budynku dokonywał zakupu materiałów budowlanych i usług. Zakupy te były dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Od tych faktur dokonał odliczenia naliczonego podatku VAT w części przypadającej na powierzchnię budynku mającą być zajętą (lub zajętą) na działalność gospodarczą. Odliczenia tego dokonał w trybie korekt Deklaracji VAT -7 w 2009 roku za 2008 rok, oraz w 2011 roku za lata 2009-2010. Budynek w części przeznaczonej na działalność gospodarczą był wykorzystywany tylko na prowadzenie działalności gospodarczej (niestety w 2010-2011 udało się zagospodarować tylko część powierzchni pod działalność gospodarczą z uwagi na brak klientów). Budynek został częściowo oddany do użytku decyzją z dnia 1 marca 2010 roku Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego sygn. akt xxx - w części użytkowej przeznaczonej pod działalność gospodarczą w całości a w części mieszkalnej tylko częściowo. W dniu 22 marca 2011 roku budynek w całości został przyjęty do użytkowania - postanowienie PINB sygn. akt xxx. Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust.1 i 9 ustawy o podatku VAT natomiast zamierza z niego skorzystać.

W przedmiotowej sprawie należy podkreślić, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca skorzysta ze zwolnienia wówczas wybudowany budynek w części przeznaczonej pod działalność gospodarczą będzie służył wyłącznie czynnościom zwolnionym od podatku od towarów i usług. A zatem, w tym zakresie Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, co wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy. W takim przypadku znajdzie zastosowanie przepis art. 91 ust. 7 ustawy, bowiem na skutek skorzystania ze zwolnienia, zmieni się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabytych towarów. Konieczne zatem będzie dokonanie korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy. W przypadku środka trwałego będącego nieruchomością, korekty należy dokonać jeśli jego przeznaczenie zmieniło się w okresie 10 lat od roku, w którym oddano go do użytkowania.

Reasumując, w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie chciał skorzystać ze zwolnienia podmiotowego to w odniesieniu do odliczonego podatku od zakupionych materiałów budowlanych wbudowanych w część budynku przeznaczoną pod działalność gospodarczą, będzie miał obowiązek dokonania korekty zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy.

Należy jednakże zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zwrotu całej kwoty odliczonego podatku VAT, lecz tylko tej części jaka przypada na ten okres w 10-letnim okresie korekty, w którym Wnioskodawca wykorzysta środek trwały (nieruchomość) do czynności zwolnionych. Jeśli zatem Wnioskodawca skorzystałby ze zwolnienia od stycznia 2013r., to korekty należy dokonać w wysokości 7/10 odliczonego podatku.

Korekty należy dokonać przy każdej ewentualnej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.