W zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (...)

W zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT z tytułu świadczenia usług księgowo-rachunkowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 listopada 2013 r. (data wpływu 3 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 27 lutego 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT z tytułu świadczenia usług księgowo-rachunkowych - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT z tytułu świadczenia usług księgowo-rachunkowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 lutego 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 lutego 2014r. znak: IBPP1/443-1168/13/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach powyższej działalności Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe i świadczy wyłącznie usługi księgowo-rachunkowe na rzecz stałych klientów. Usługi te są tym samym jedynym tytułem do wystawiania faktur VAT. Wnioskodawca nie świadczył w ramach przedmiotowej działalności innego rodzaju usług i nie przewiduje tego w najbliższej przyszłości. Do usługowego prowadzenia ksiąg podatkowych uprawnia Wnioskodawcę tytuł doradcy podatkowego.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na rozliczaniu dokumentów księgowych dostarczanych przez klientów w ramach podatkowej książki przychodów i rozchodów oraz w rejestrach VAT, sporządzaniu deklaracji podatkowych i deklaracji ZUS, a także dokonywaniu rozliczeń wynagrodzeń pracowników i sporządzaniu okresowych sprawozdań z zakresu ochrony środowiska. W powyższym zakresie Wnioskodawca upoważniony jest do podpisywania w imieniu klientów deklaracji podatkowych oraz reprezentowania ich w postępowaniu przed organami podatkowymi. Udzielone Wnioskodawcy pełnomocnictwa, mimo ogólnego charakteru, wykorzystywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie do składania deklaracji podatkowych oraz kontaktowania się z organami podatkowymi w kwestiach związanych z dokonywanymi przez Wnioskodawcę rozliczeniami. Wnioskodawca nie świadczy natomiast na rzecz swoich klientów żadnych usług doradczych wykraczających poza ramy omówienia kwestii rozliczenia dostarczanych przez nich dokumentów.

Ponieważ wartość sprzedaży opodatkowanej z powyższej działalności nie przekroczyła w żadnym z ubiegłych lat kwoty 150.000 zł, Wnioskodawca chciałby skorzystać w 2014 r. ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na pytanie tut. organu zadane w wezwaniu z dnia 21 lutego 2014 r. znak IBPP1/443-1168/13/BM ?czy Wnioskodawca wykonuje jakiekolwiek czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT? Wnioskodawca odpowiedział, że nie wykonuje żadnych usług wymienionych w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Jedyne usługi jakie Wnioskodawca faktycznie wykonuje są to usługi księgowe.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie wykonuje obecnie i nie będzie wykonywać w najbliższym czasie jakichkolwiek usług o charakterze doradczym, jak również nie udziela i w najbliższym czasie nie będzie udzielać żadnych porad prawnych.

Wnioskodawca:

  1. udziela podatnikom i płatnikom wyłącznie wyjaśnień dotyczących konkretnych dokonanych dla nich rozliczeń - informuje o wysokości zobowiązania podatkowego, jak również informuje na ich żądanie o dokonanej kwalifikacji dokumentów księgowych. Opinii, porad i wyjaśnień w zakresie samych obowiązków podatkowych nie udziela,
  2. prowadzi w imieniu podatników - podatkowe księgi przychodów i rozchodów, sporządza rejestry VAT, ewidencje środków trwałych i wynagrodzeń pracowniczych. Usługi te polegają na technicznym dokonywaniu wpisów do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rejestrów VAT oraz ewidencji prowadzonych w formie elektronicznej na podstawie dokumentów dostarczanych przez podatników,
  3. sporządza i składa w imieniu podatników deklaracje VAT-7 i deklaracje ZUS, a także sporządza zeznania roczne dotyczące podatku dochodowego podatników i ich pracowników. Deklaracje VAT-7 i deklaracje ZUS podpisuje w imieniu podatników na podstawie udzielonych mu pełnomocnictw. Sporadycznie składa również na żądanie podatników wnioski do Urzędów Skarbowych o przeksięgowanie mylnie przelanych na niewłaściwe konto należności podatkowych oraz wnioski o zwrot nadwyżki podatku naliczonego VAT,
  4. bada otrzymane od podatników dokumenty pod względem formalnym i merytorycznym i podejmuje decyzję o sposobie ich zaksięgowania i rozliczenia na podstawie posiadanej przez siebie wiedzy,
  5. wprowadza dane z dokumentów księgowych do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rejestrów VAT, ewidencji środków trwałych i wynagrodzeń, a także systemu ?Płatnik? - prowadzonych w wersji elektronicznej w systemach komputerowych,
  6. wprowadza dane kontrahentów podatników do bazy danych, z których system komputerowy pobiera je następnie w celu zamieszczenia w odpowiedniej rubryce podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
  7. bierze udział w postępowaniach kontrolnych, prowadzonych przez organy skarbowe, dotyczących dokonywanych przez Wnioskodawcę rozliczeń.

Wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności objęte są zapisami umów łączących Wnioskodawcę z klientami.

Wnioskodawca omawia z klientami na ich życzenie sposób dokonanego przez Wnioskodawcę rozliczenia przedłożonych przez nich dokumentów w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego. Omówienie to dotyczy takich kwestii, jak terminy obowiązków podatkowych, okresy dokonywania odpisów amortyzacyjnych, wymagana dokumentacja odnosząca się do poszczególnych zdarzeń gospodarczych, a także wskazuje na konieczność informowania go o ewentualnych zdarzeniach dotyczących przekazanych mu dokumentów, które mogłyby mieć wpływ na obowiązek podatkowy, takich jak nieterminowe regulowanie należności wobec kontrahentów. Innymi słowy, Wnioskodawca zasięga od podatników informacji koniecznych dla prawidłowego ujęcia zdarzeń gospodarczych w prowadzonych księgach i ewidencjach oraz informuje podatników na ich żądanie o sposobie dokonanych rozliczeń. Wnioskodawca usług doradczych nie świadczy pomimo posiadania tytułu doradcy podatkowego. Tytułem tym Wnioskodawca posługuje się. gdyż uprawniał on Wnioskodawcę do usługowego prowadzenia księgowości. Ponadto rozpoczynając działalność gospodarczą Wnioskodawca liczył, że faktycznie będzie wykonywać tę działalność w szerszym zakresie, stąd też Wnioskodawca zarejestrował się od początku jako czynny podatnik VAT, jednak przez cztery lata jej prowadzenia (rozpoczęcie w dniu 1 stycznia 2010 r.) ograniczała się ona wyłącznie do usług księgowych i w najbliższej przyszłości innych usług Wnioskodawca nie zamierza wykonywać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy rodzaj świadczonych przez Wnioskodawcę usług - wyłącznie usługi księgowo-rachunkowe - uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług księgowo-rachunkowych uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy VAT). Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy VAT, w brzmieniu obowiązującym w 2012 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Jednocześnie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy VAT stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie. Zarówno sama ustawa, jak i wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze nie definiują pojęcia doradztwa. Wobec braku w obowiązujących przepisach definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 ?doradzać? znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak rozumianego ?doradztwa? nie sposób utożsamiać z czysto technicznymi działaniami, do których sprowadza się świadczenie usług księgowo-rachunkowych. Również wynikające z usługowego prowadzenia ksiąg omawianie z klientami sposobu dokonywanych rozliczeń nie kwalifikuje świadczonych przez Wnioskodawcę usług jako usługi doradcze, bowiem są to jedynie czynności informacyjne ściśle związane z samymi usługami księgowo-rachunkowymi.

W świetle powyższej interpretacji językowej Wnioskodawca uważa, że prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 ustawy VAT służy podatnikowi, który świadczy kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe, o ile nie świadczy przy tym usług doradztwa. Przy czym stwierdzenie czy w ramach prowadzonej działalności świadczone są usługi doradztwa opierać należy wyłącznie na istniejącym stanie faktycznym, a zatem na zakresie rzeczywiście świadczonych usług, nie zaś na zakresie kompetencji, który wynika z posiadanych uprawnień, jeżeli nie jest on w praktyce realizowany.

Analogiczne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 28 marca 2012 r. (sygn. akt I SA/Gd 175/12).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

  1. transakcji związanych z nieruchomościami,
  2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
  3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności ? przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl 113 ust. 10 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ww. ustawy o VAT obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

  1. prawnicze,
  2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
  3. jubilerskie.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

  1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
  2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
  3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
  4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

  1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
  2. adwokaci i radcowie prawni;
  3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 330 ze zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

  1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
  2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,

-w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

  1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,
  2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

-o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia ?usługi w zakresie doradztwa? jest szerszy niż terminu ?usługi w zakresie doradztwa podatkowego?. Termin ?doradztwo? obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem ?doradcy? należy rozumieć tego, ?kto doradza?. Natomiast ?doradzać?, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza ?dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie?. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin ?usługi w zakresie doradztwa? należy rozumieć szeroko.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by działania Wnioskodawcy miały charakter usług doradczych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W ramach powyższej działalności Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe i świadczy wyłącznie usługi księgowo-rachunkowe na rzecz stałych klientów. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na rozliczaniu dokumentów księgowych dostarczanych przez klientów w ramach podatkowej książki przychodów i rozchodów oraz w rejestrach VAT, sporządzaniu deklaracji podatkowych i deklaracji ZUS, a także dokonywaniu rozliczeń wynagrodzeń pracowników i sporządzaniu okresowych sprawozdań z zakresu ochrony środowiska. W powyższym zakresie Wnioskodawca upoważniony jest do podpisywania w imieniu klientów deklaracji podatkowych oraz reprezentowania ich w postępowaniu przed organami podatkowymi. Udzielone Wnioskodawcy pełnomocnictwa, mimo ogólnego charakteru, wykorzystywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie do składania deklaracji podatkowych oraz kontaktowania się z organami podatkowymi w kwestiach związanych z dokonywanymi przez Wnioskodawcę rozliczeniami. Wnioskodawca nie świadczy natomiast na rzecz swoich klientów żadnych usług doradczych wykraczających poza ramy omówienia kwestii rozliczenia dostarczanych przez nich dokumentów.

Ponieważ wartość sprzedaży opodatkowanej z powyższej działalności nie przekroczyła w żadnym z ubiegłych lat kwoty 150.000 zł., Wnioskodawca chciałby skorzystać w 2014 r. ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie wykonuje żadnych usług wymienionych w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Jedyne usługi jakie Wnioskodawca faktycznie wykonuje są to usługi księgowe.

Wnioskodawca nie wykonuje obecnie i nie będzie wykonywać w najbliższym czasie jakichkolwiek usług o charakterze doradczym, jak również nie udziela i w najbliższym czasie nie będzie udzielać żadnych porad prawnych.

Wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności objęte są zapisami umów łączących Wnioskodawcę z klientami.

Wnioskodawca omawia z klientami na ich życzenie sposób dokonanego przez Wnioskodawcę rozliczenia przedłożonych przez nich dokumentów w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego. Omówienie to dotyczy takich kwestii, jak terminy obowiązków podatkowych, okresy dokonywania odpisów amortyzacyjnych, wymagana dokumentacja odnosząca się do poszczególnych zdarzeń gospodarczych, a także wskazuje na konieczność informowania go o ewentualnych zdarzeniach dotyczących przekazanych mu dokumentów, które mogłyby mieć wpływ na obowiązek podatkowy, takich jak nieterminowe regulowanie należności wobec kontrahentów. Innymi słowy, Wnioskodawca zasięga od podatników informacji koniecznych dla prawidłowego ujęcia zdarzeń gospodarczych w prowadzonych księgach i ewidencjach oraz informuje podatników na ich żądanie o sposobie dokonanych rozliczeń. Wnioskodawca usług doradczych nie świadczy pomimo posiadania tytułu doradcy podatkowego.

Odnosząc przedstawiony opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że skoro świadczone przez Wnioskodawczynię usługi polegają na wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności w ramach zawartych z klientami umów o prowadzenie ksiąg rachunkowych w ramach usług rachunkowo-księgowych i Wnioskodawca nie wykonuje i będzie wykonywał usług doradczych ani innych usług, które ze zwolnienia podmiotowego korzystać nie mogą, to w przedmiotowej sprawie nie będzie mieć zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, Wnioskodawca ma prawo do skorzystania od 1 stycznia 2014 r. ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że świadczenie usług księgowo-rachunkowych uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku wykonywania jakichkolwiek usług doradczych) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika