W zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości gruntowej

W zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości gruntowej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 24 marca 2014 r. (data wpływu 26 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości gruntowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 24 marca 2014 r. (data wpływu 26 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 marca 2014r. znak: IBPP1/443-1239/13/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z małżonką, pomiędzy którymi istnieje małżeńska wspólność majątkowa nabyli jako osoby fizyczne nieruchomość gruntową, którą w najbliższym czasie zamierzają darować. Przy nabyciu niniejszej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nieruchomość nie jest związana z działalnością gospodarczą małżonki Wnioskodawcy ani Wnioskodawcy. W dniu 16 października 2013 r. wydana została decyzja o warunkach zabudowy, dotycząca ww. nieruchomości gruntowej. Warunki zabudowy zostały ustalone na zamierzenie inwestycyjne pod nazwą: budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym, wjazdami, parkingami oraz układem komunikacji wewnętrznej i niezbędną infrastrukturą techniczną.

Decyzja wydana została dla Wnioskodawcy i pana Bartłomieja P. prowadzących działalność jako ... S.C., zatem nie została wydana na osoby będące właścicielami nieruchomości tj. małżonkę Wnioskodawcy ani Wnioskodawcę.

Działki o numerach 215/49, 215/50, 292/4, 216/50 w Obr. 213, na które wydana została decyzja, nie są ujęte w ewidencji środków trwałych ww. Spółki Cywilnej.

W piśmie z dnia 24 marca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, którą to prowadzi od lat 90- tych. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie stanowiła składnika majątku tej działalności.

Wnioskodawca nadal prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność oznaczona zgodnie z klasyfikacją PKD 68.10.Z, 45.19.Z, 68.20.Z, 45.32.Z, 45.11.Z, 41.10.Z, 41.20.Z.

We wniosku wskazano że nieruchomość gruntowa nabyta została przez osoby fizyczne, nie jest związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Powyższe oznacza, że nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem wniosku została nabyta na cele prywatne, niegospodarcze.

Nieruchomość została nabyta w celu poszerzenia prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego- zgodnie z aktem notarialnym.

We wniosku wskazano: ?Przy nabyciu niniejszej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?, wynika to z okoliczności, że zakup nieruchomości nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług, a dodatkowo Wnioskodawca nie był podatnikiem VAT w zakresie zakupu tej nieruchomości. Nieruchomość ta nie została nabyta od podatnika podatku VAT, transakcja nie była udokumentowana fakturą VAT.

Darowizna składa się z działki o numerze 215/49.

W stosunku do działki mającej być przedmiotem darowizny Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia. Natomiast w dniu 16 października 2013 r. wydana została decyzja o warunkach zabudowy, dotycząca ww. nieruchomości gruntowej. Warunki zabudowy zostały ustalone na zamierzenie inwestycyjne pod nazwą: budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym, wjazdami parkingowymi oraz układem komunikacji wewnętrznej i niezbędną infrastrukturą techniczną.

Decyzja wydana została dla Wnioskodawcy i pana Bartłomieja P. prowadzących działalność jako Spółka Cywilna, zatem nie została wydana na osoby będące właścicielami nieruchomości tj. małżonkę Wnioskodawcy ani Wnioskodawcę.

Działki o numerach 215/49, 215/50, 292/4, 216/50 w Obr. 213, na które wydana została decyzja, nie są ujęte w ewidencji środków trwałych ... S.C. oraz Spółka ta wystąpiła o wydanie pozwolenie na budowę.

Grunt jaki został zakupiony przez Wnioskodawcę wszedł w skład prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego, a co za tym idzie wykorzystywany jest w celach rolniczych, na własne potrzeby Wnioskodawcy.

Grunt będący przedmiotem wniosku nie jest wykorzystywany do działalności rolniczej, a co za tym idzie ewentualne płody rolne pochodzące z ww. gruntu zaspokajają bieżące potrzeby konsumpcyjne Wnioskodawcy oraz jego rodziny, nie są sprzedawane.

Przedmiotowy grunt nie był przedmiotem najmu, dzierżawy na rzecz innych podmiotów.

Spółka ... nie wykorzystywała przedmiotowej nieruchomości w jakikolwiek sposób. Wnioskodawca nie musiał wyrażać zgody ani nie musiał zostać poinformowany, że ww. Spółka wystąpiła o warunki zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości. Zgoda Wnioskodawcy w tym przedmiocie jest zbędna w związku z obowiązującymi przepisami w zakresie wydawania decyzji o warunkach zabudowy dla nieruchomości gruntowych. Biorąc jednak pod uwagę, iż Wnioskodawca jest jednocześnie wspólnikiem Spółki Cywilnej ... zaistniała zbieżność podmiotowa po stronie Wnioskodawcy i Spółki Cywilnej w związku z czym należy przyjąć, że Spółka Cywilna działała za wiedzą i zgodą Wnioskodawcy.

Wnioskodawca posiada nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przeznaczone do dostawy.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości, które na chwilę obecną nie są przeznaczone do dostawy.

Wnioskodawca dokonał aportu działek nr 1234/5, 1203/5, Obr. 219 w dniu 4 maja 2010r.

We wniosku wskazano, że Wnioskodawca w najbliższym czasie zamierza darować, a zatem oznacza to, że darowizna nie została dokonana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonana darowizna ww. nieruchomości gruntowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 7 ust 2 stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności darowizny, jeżeli; podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W związku z powyższym uznać należy, że zasadą jest opodatkowanie podatkiem od towarów i usług odpłatnej dostawy towarów, zaś w sytuacji nieodpłatnego przekazania, a w sytuacji Wnioskodawcy darowania nie występuje opodatkowanie tym podatkiem.

Ustawodawca przewidział jednak wyjątek od niniejszej zasady, a mianowicie jeżeli podatnikowi przy nabyciu, (wytworzeniu, imporcie) przysługiwało - w całości lub w części - prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, które następnie zostały darowane, to tego rodzaju czynności darowizny uznaje się za podlegające opodatkowaniu jako odpłatne dostawy towaru.

Jeżeli chodzi o powyższą sytuację, nie zaistniała przesłanka opodatkowania, gdyż małżonkom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytej nieruchomości gruntowej.

Zakup nieruchomości nie służył działalności opodatkowanej, nie był związany z zakupami towarów lub usług, które mogłyby być wykorzystywane przez podatnika do wykonywania opodatkowanych dostaw lub świadczenia usług, działka została zakupiona na cele prywatne, do majątku prywatnego małżonków nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro zakupiona przez niego nieruchomość gruntowa nie była i nie jest związana z działalnością podlegającą opodatkowaniu, w momencie zakupu nie istniało prawo odliczenia podatku, nie miał takiego prawa, w związku z tym nie ma podstaw do tego, aby darowiznę jaką zamierza dokonać na rzecz syna musiał opodatkować.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że darowizny nie będzie można potraktować jako czynności opodatkowanej, gdyż jej zakup nie miał związku z działalnością opodatkowaną. Nieruchomość gruntowa została zakupiona do majątku prywatnego, w związku z czym nie może być mowy o odliczeniu podatku naliczonego przy zakupie, a co za tym idzie Wnioskodawca nie ma obowiązku opodatkowywać darowizny jaką zamierza dokonać na rzecz syna.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż fakt uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, również nie wpływa na powstanie obowiązku opodatkowania darowizny, gdyż decyzja o warunkach zabudowy wydana została na inny podmiot tj. na pana Leszka P. i pana Bartłomieja P. prowadzących działalność jako firma ... S.C. Według Wnioskodawcy brak zwolnienia w świetle art. 43 ust 1 pkt 9 nie ma znaczenia, ponieważ nabywcy nieruchomości gruntowej w momencie zakupu nie byli podatnikami, nie prowadzili i nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2, a wszelkie inne czynności związane z zabudową gruntu zostały podjęte przez inny podmiot. Wnioskodawca podkreśla, że przy nabyciu przez niego oraz małżonkę tj. przez darczyńców, nieruchomości gruntowej nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że darowizna jakiej dokona na rzecz syna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe oznacza, że darowiznę uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) ? w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy ? jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Co do zasady grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podkreślić jednak należy, iż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana jest przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru ani też nie ma związku z działalnością gospodarczą, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze dostawa (darowizna) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Dostawa (darowizna) nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej konkretnej czynności.

Zatem określenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W kwestii opodatkowania dostawy (darowizny) nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, bądź też przedmiotem dostawy jest nieruchomość związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia, należy zatem wziąć pod uwagę orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową, którą w najbliższym czasie zamierza darować. Przy nabyciu niniejszej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Działalność gospodarczą, prowadzi od lat 90-tych.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nieruchomość została nabyta w celu poszerzenia prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego - zgodnie z aktem notarialnym.

Grunt jaki został zakupiony przez Wnioskodawcę wszedł w skład prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego, a co za tym idzie wykorzystywany jest w celach rolniczych, na własne potrzeby Wnioskodawcy.

Dla Wnioskodawcy i pana Bartłomieja P. prowadzących działalność jako ... S.C. wydana została w dniu 16 października 2013 r. decyzja o warunkach zabudowy, dotycząca ww. nieruchomości gruntowej. Warunki zabudowy zostały ustalone na zamierzenie inwestycyjne pod nazwą: budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym, wjazdami parkingowymi oraz układem komunikacji wewnętrznej i niezbędną infrastrukturą techniczną. Spółka ta wystąpiła o wydanie pozwolenia na budowę.

Wnioskodawca wskazał ponadto we wniosku, że nie musiał wyrażać zgody ani nie musiał zostać poinformowany, że ww. Spółka wystąpiła o warunki zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości, jednakże biorąc jednak pod uwagę, iż Wnioskodawca jest jednocześnie wspólnikiem Spółki Cywilnej ... zaistniała zbieżność podmiotowa po stronie Wnioskodawcy i Spółki Cywilnej w związku z czym należy przyjąć, że Spółka Cywilna działała za wiedzą i zgodą Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że posiada nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przeznaczone do dostawy a także, że dokonał aportu działek nr 1234/5, 1203/5, Obr. 219 w dniu 4 maja 2010r.

Wnioskodawca wskazał także, że prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność oznaczona zgodnie z klasyfikacją PKD 68.10.Z, 45.19.Z, 68.20.Z, 45.32.Z, 45.11.Z, 41.10.Z, 41.20.Z.

Wnioskodawca wprawdzie w celu dokonania darowizny działki nr 215/49 nie podejmował żadnych aktywnych działań, o których mowa we wskazanych orzeczeniach TSUE C-180/10 i C-181/10 jednakże również stan faktyczny w przedmiotowej sprawie jest inny niż ten, na podstawie którego zapadły wskazanie orzeczenia.

Należy podkreślić, że wprawdzie celem zakupu przedmiotowej działki było poszerzenie prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego i ewentualne płody rolne z niego uzyskiwane przeznaczone są na bieżące potrzeby konsumpcyjne Wnioskodawcy i jego rodziny i nie są sprzedawane, to jednak na wniosek Wnioskodawcy i pana Bartłomieja P. prowadzących działalność jako ... S.C., w październiku 2013 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy ww. nieruchomości gruntowej na zamierzenie inwestycyjne pod nazwą: budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym, wjazdami parkingowymi oraz układem komunikacji wewnętrznej i niezbędną infrastrukturą techniczną.

Spółka ta wystąpiła również o wydanie pozwolenia na budowę.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca jest wspólnikiem tej spółki uznać należy, że to Wnioskodawca podjął decyzję o wystąpieniu o wydanie warunków zabudowy i pozwolenia na budowę.

Wnioskodawca wskazał, że biorąc jednak pod uwagę, iż Wnioskodawca jest jednocześnie wspólnikiem Spółki Cywilnej ... w związku z czym należy przyjąć, że Spółka Cywilna działała za wiedzą i zgodą Wnioskodawcy.

Nie bez znaczenia dla sprawy pozostaje również fakt, ze Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z) oraz robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z).

Z opisu sprawy nie wynika zatem, aby Wnioskodawca przez cały okres posiadania wykorzystywał tę działkę wyłącznie do zaspokojenia celów prywatnych.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie ?majątku prywatnego? nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Ww. orzeczenie dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. ?Majątek prywatny? to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca rozporządził posiadanym gruntem w sposób wskazujący na zamiar wykorzystania go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, stwierdzono, iż majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że posiada inne nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przeznaczone do dostawy a także, że dokonał w dniu 4 maja 2010r. aportu działek nr 1234/5, 1203/5.

Zatem w świetle powyższych okoliczności nie można uznać, że darowizna na rzecz syna działki nr 215/49 będzie miała charakter czynności jednorazowej czy okazjonalnej czy też nie związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wskazane powyżej działania Wnioskodawcy mają niewątpliwie charakter zaplanowany i zorganizowany.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę darowizna działki nr 215/49 stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca będzie działał dla tej transakcji jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W tej sytuacji w dalszej kolejności nalży zbadać sposób opodatkowania planowanej dostawy na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że dostawa zostanie dokonana w formie darowizny i że przy nabyciu niniejszej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość ta nie została nabyta od podatnika podatku VAT, transakcja nie była udokumentowana fakturą VAT.

Tak więc planowana darowizna (a więc czynność nieodpłatna) działki nr 215/49 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedstawionych okolicznościach nie została bowiem spełniona przesłanka art. 7 ust. 2 ustawy o VAT dotycząca istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki, co wyklucza możliwość uznania ww. czynności darowizny za dostawę towarów zrównaną z dostawą odpłatną, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że darowizna działki na rzecz syna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe jednakże w oparciu o inne argumenty niż wskazane we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla żony Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika