W zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem nieruchomości do Spółki

W zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem nieruchomości do Spółki

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2012r. (data wpływu 31 grudnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2013r. (data pływu 3 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem nieruchomości do Spółki ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem nieruchomości do Spółki.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2013r. (data pływu 3 kwietnia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1322/12/ES; IBPBI/1/415-1620/12/ESZ z dnia 13 marca 2013r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna zamierza zostać komandytariuszem spółki komandytowej (lub komandytowo-akcyjnej), dalej zwaną ?Spółką?, w której komplementariuszem zostanie istniejąca już Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością; dodatkowo do Spółki przystąpi jeszcze jeden komandytariusz - osoba fizyczna.

Wnioskodawca rozważa wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu). Przedmiotem aportu byłby grunt zabudowany, na którym Spółka wybudowałaby budynek złożony z mieszkań przeznaczonych na sprzedaż.

Nieruchomość położona jest w K., na którą składają się działki nr 532 i 533 o powierzchni 1056 metrów kwadratowych, dla której prowadzona jest księga wieczysta, stanowi własność Wnioskodawcy i należy do jego majątku osobistego. Nabyta została w roku 2011 od osób z bardzo bliskiego otoczenia Wnioskodawcy, w celu wybudowania na nim domu jednorodzinnego dla własnych potrzeb.

Na dzień wniesienia aportu ustalona zostałaby wartość rynkowa gruntów, a wniesienie aportu nastąpiłoby przy uwzględnieniu ich wartości rynkowej. Po wniesieniu aportu, jego przedmiot stałby się własnością Spółki i byłby wykorzystany przez Spółkę w celu prowadzenia działalności gospodarczej do realizacji projektów deweloperskich.

Wnioskodawca nie prowadzi obecnie żadnej działalności gospodarczej, co więcej, nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Nabyta nieruchomość, jako zakupiona do celów prywatnych nie była nigdy używana w celu prowadzenia działalności gospodarczej, nie była nigdy udostępniana innym osobom. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności deweloperskiej, nigdy nie nabywał gruntów celem ich odsprzedaży.

Wniesienie przedmiotowej nieruchomości do Spółki byłoby jednorazową czynnością Wnioskodawcy nie noszącą znamion zamiaru czy też chęci wykonywania w przyszłości tych czynności w sposób częstotliwy.

Decyzja wniesienia gruntu do Spółki jest podyktowana zaspokojeniem potrzeb osobistych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że nie jest i nigdy nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Nabycie obu działek nie zostało udokumentowane żadnymi fakturami VAT (jak wskazano we wniosku, nabycie było od osób z bardzo bliskiego otoczenia Wnioskodawcy - również osób fizycznych).

Przy nabyciu żadnej z działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i w związku z tym z tego prawa Wnioskodawca nie skorzystał.

W momencie aportu działka 532 nie będzie zabudowana a 533 będzie zabudowana istniejącym tam budynkiem jednorodzinnym.

Wnioskodawca nie jest rzeczoznawcą w zakresie Polskiej Klasyfikacji Obiektów budowlanych zatem nie jest w stanie wskazać oznaczenia PKOB ale według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy budynek ten spełnia wszystkie warunki uznania go za budynek jednorodzinny.

Budynek jednorodzinny posadowiony na działce 533 jest będzie trwale związany z gruntem.

Wnioskodawca nie posiada dokładnych informacji kiedy budynek jednorodzinny posadowiony na działce 533 został oddany do użytkowania, ale według jego najlepszej wiedzy którą nabył od sprzedających było to w latach 50 XX wieku.

Wnioskodawca nie posiada dokładnych informacji kiedy budynek jednorodzinny posadowiony na działce 533 został wybudowany, ale według jego najlepszej wiedzy którą nabył od sprzedających było to w latach 50 XX wieku i budynek ten wybudowali sprzedający w powołanym okresie.

Wnioskodawca nie posiada dokładnych informacji kiedy budynek jednorodzinny posadowiony na działce 533 został zasiedlony, ale według jego najlepszej wiedzy którą nabył od sprzedających było to w latach 50 XX wieku.

Wnioskodawca nie posiada dokładnych informacji kiedy budynek jednorodzinny posadowiony na działce 533 został oddany do użytkowania, ale według jego najlepszej wiedzy którą nabył od sprzedających było to w latach 50 XX wieku.

Wnioskodawca nie posiada dokładnych informacji czy kiedykolwiek budynek jednorodzinny posadowiony na działce 533 został poddany ulepszeniu, ale według jego najlepszej wiedzy którą nabył od sprzedających takich wydatków na ulepszenie nie było.

Budynek jednorodzinny posadowiony na działce 533 nie został wybudowany przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku jednorodzinnego posadowionego na działce 533.

Działka 532 była wykorzystywana do celów osobistych jako sąsiadująca do budynku jednorodzinnego posadowionego na działce 533 który był wykorzystywany do celów osobistych.

Obie działki 532 i 533 nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej.

Na pytanie tut. organu: ?Jeśli ww. obiekty były przedmiotem najmu, dzierżawy, to w jakim okresie (proszę o wskazanie daty zawarcia pierwszej umowy w stosunku do każdego obiektu budowlanego ? czy od daty jej zawarcia upłynęło więcej niż 2 lata), Wnioskodawca odpowiedział, że: ?Ww. obiekty nigdy nie były przedmiotem najmu ani też dzierżawy.?

Niezabudowana działka 532 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania a działka 533 jest zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym.

Z ewidencji gruntów wynika że działki 532 i 533 są działkami budowlanymi.

Dla działki 532 wydano decyzję o warunkach zabudowy dnia 14 czerwca 2012r. o budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego.

Działka 532 stanowi grunt budowlany.

Do dnia sporządzenia przez Wnioskodawcę odpowiedzi na wezwanie (pismo z dnia 29 marca 2013r.) nie dokonano aportu przedmiotowych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie aportem ww. nieruchomości do Spółki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat tej działalności. Nabyty grunt stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy, natomiast wniesienie go aportem do Spółki byłoby czynnością jednorazową i okazjonalną (nie częstotliwą). Nie można zatem uznać, że jest to czynność wykonywana w ramach działalności gospodarczej, a tylko takie czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Czynność musi być wykonana przez podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik, co w sytuacji opisanej powyżej nie miałoby miejsca.

Na podstawie ust. 2 natomiast również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie dział. gosp., które dokonują dostawy, stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli okoliczności towarzyszące wykonywaniu czynności wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przez zamiar taki należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania w określonym przedziale czasowym czynności składających się na istotę prowadzenia działalności, na przykład dokonywanie sprzedaży poszczególnych działek na podstawie umów cywilnoprawnych.

A taka sytuacja tu nie zachodzi. Wniesienie aportem przedmiotowej własności nieruchomości samo w sobie nie stanowi dział. gosp., natomiast jest dokonywane dlatego, aby grunt ten mógł być wykorzystany w dział. gosp. w ramach Spółki - poprzez wynajem lub sprzedaż wybudowanego na nim w przyszłości budynku mieszkalnego - dopiero te czynności będą miały charakter dział. gosp.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? według art. 15 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r. ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013r.) rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wnoszenie aportów nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu ? dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności ? konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. powołanej wcześniej ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 k.c., w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia, należy oprzeć się także na orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jako osoba fizyczna zamierza zostać komandytariuszem spółki komandytowej (lub komandytowo-akcyjnej) i rozważa wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu). Przedmiotem aportu byłyby działki nr 532 i 533, na których Spółka wybudowałaby budynek złożony z mieszkań przeznaczonych na sprzedaż.

Nieruchomość na którą składają się działki nr 532 i 533, stanowi własność Wnioskodawcy i należy do jego majątku osobistego. Nabyta została w 2011r. od osób z bardzo bliskiego otoczenia Wnioskodawcy, w celu wybudowania na nim domu jednorodzinnego dla własnych potrzeb.

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, nie jest i nigdy nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Nabyta nieruchomość, jako zakupiona do celów prywatnych nie była nigdy używana w celu prowadzenia działalności gospodarczej, nie była nigdy udostępniana innym osobom. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności deweloperskiej, nigdy nie nabywał gruntów celem ich odsprzedaży.

Wniesienie przedmiotowej nieruchomości do Spółki byłoby jednorazową czynnością Wnioskodawcy nie noszącą znamion zamiaru czy też chęci wykonywania w przyszłości tych czynności w sposób częstotliwy, a decyzja wniesienia gruntu do Spółki jest podyktowana zaspokojeniem potrzeb osobistych Wnioskodawcy.

Nabycie obu działek nie zostało udokumentowane żadnymi fakturami VAT, przy nabyciu działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i w związku z tym z tego prawa Wnioskodawca nie skorzystał.

W momencie aportu działka nr 532 nie będzie zabudowana, a natomiast działka nr 533 będzie zabudowana istniejącym tam budynkiem jednorodzinnym trwale związanym z gruntem, wybudowanym przez sprzedających w latach 50 XX wieku i oddanym do użytkowania również w tym okresie. Sprzedający wydatków na ulepszenie tego budynku nie ponosił.

Budynek jednorodzinny posadowiony na działce 533 nie został wybudowany przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tego budynku.

Działka 532 była wykorzystywana do celów osobistych jako sąsiadująca do budynku jednorodzinnego posadowionego na działce 533, który był wykorzystywany do celów osobistych.

Obie działki 532 i 533 nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej.

Zarówno działki, jak i budynek nigdy nie były przedmiotem najmu ani też dzierżawy.

Niezabudowana działka 532 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania.

Z ewidencji gruntów wynika że działki 532 i 533 są działkami budowlanymi.

Dla działki 532 wydano decyzję o warunkach zabudowy dnia 14 czerwca 2012r. o budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Działka 532 stanowi grunt budowlany.

Do dnia sporządzenia przez Wnioskodawcę odpowiedzi na wezwanie (pismo z dnia 29 marca 2013r.) nie dokonano aportu przedmiotowych działek.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując w formie aportu dostawy opisanych nieruchomości Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji, oprócz uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dnia 14 czerwca 2012r. na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego, nie wystąpił ciąg okoliczności, które wskazywałyby na działalność zbliżoną do działalności podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy nie wskazują zatem na takie formy aktywności w zbywaniu przedmiotowej działki, które wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności ? nie można zatem uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Nieruchomość składająca się z 2 działek, z których jedna zabudowana jest budynkiem jednorodzinnym z lat 50-tych XX w. została nabyta przez Wnioskodawcę, w celu wybudowania domu jednorodzinnego dla własnych potrzeb.

Treść wniosku wskazuje zatem, że przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta w celu odsprzedaży. Nieruchomość ta nie była też wykorzystywana w celach zarobkowych a Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, nie jest i nigdy nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Nabyta nieruchomość, jako zakupiona do celów prywatnych nie była nigdy używana w celu prowadzenia działalności gospodarczej, nie była nigdy udostępniana innym osobom. Zarówno działki, jak i budynek nigdy nie były przedmiotem najmu ani też dzierżawy. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tego budynku. Obie działki 532 i 533 nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Oprócz uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dnia 14 czerwca 2012r. na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawcy, które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W związku z powyższym, Wnioskodawca dokonując aportu opisanych we wniosku nieruchomości korzystać będzie z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy w zakresie aportu ww. nieruchomości, a dostawę cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Reasumując, biorąc pod uwagę treść wniosku, a także uwzględniając obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, że wniesienie przez Wnioskodawcę w formie aportu nieruchomości, obejmującej 2 działki (nr 532 i 533), z których jedna (nr 533) zabudowana jest budynkiem jednorodzinnym z lat 50-tych XX w. do spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej stanowić będzie dostawę jego majątku prywatnego i w związku z tym czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy również wskazać, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika