Możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT od transakcji zakupu inwestycji dokonanej przed momentem (...)

Możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT od transakcji zakupu inwestycji dokonanej przed momentem zgłoszenia podatnika do rejestracji VAT, jeżeli dokonane przez niego zakupy służą działalności opodatkowanej, a podatnik przed momentem skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego dokonał właściwej rejestracji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2011r. (data wpływu 12 września 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego VAT od transakcji zakupu inwestycji dokonanej przed momentem zgłoszenia podatnika do rejestracji VAT, jeżeli dokonane przez niego zakupy służą działalności opodatkowanej, a podatnik przed momentem skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego dokonał właściwej rejestracji ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego VAT od transakcji zakupu inwestycji dokonanej przed momentem zgłoszenia podatnika do rejestracji VAT, jeżeli dokonane przez niego zakupy służą działalności opodatkowanej, a podatnik przed momentem skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego dokonał właściwej rejestracji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna w dniu 17 marca 2011r. dokonał zakupu składników majątku od syndyka masy upadłości Fabryki E. SA w P. Przedmiotem zakupu były nieruchomości (w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami i budowlami, budynek administracyjny, hale produkcyjne, budynki magazynowe, estakady suwnicowe) i ruchomości, w tym środki trwałe (stanowiące pełne zaplecze produkcyjne i administracyjne firmy, maszyny i urządzenia produkcyjne, środki transportu, meble urządzenia biurowe), wartości niematerialne i prawne (głównie programy komputerowe i licencje), wyposażenie (obejmujące narzędzia i wyposażenie administracyjno-biurowe firmy, meble) i zapasy magazynowe (elementy metalowe, złączne, elektrody, rury, blachy i inne pozostałe zapasy). Transakcja została udokumentowana (poza aktem notarialnym właściwym dla przeniesienia nieruchomości) fakturami VAT z dnia 22 marca 2011r. i 21 marca 2011r (data sprzedaży 17 marca 2011r).

Wnioskodawca w momencie dokonywania zakupu składników majątku od syndyka, w marcu 2011r. nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Dokonane przez Wnioskodawcę zakupy, opisane powyżej miały na celu wykorzystanie zakupionego majątku do działalności opodatkowanej.

Zakupiony majątek trwały, budynki i budowle zostały wydzierżawione na podstawie umowy dzierżawy, głównie na rzecz nowopowstałego przedsiębiorstwa "E.-B. S.A. w organizacji", a także na rzecz syndyka masy upadłości. Transakcje dzierżawy zostały opodatkowane przy sprzedaży stawką podstawową 23%.

Docelowo Wnioskodawca zamierza wnieść aportem większość zakupionych składników majątku do przedsiębiorstwa E S.A. (przedsiębiorstwo zmieniło nazwę z E.-B. S.A. na E S.A.). Aktualnie została uruchomiona procedura podwyższenia kapitału zakładowego w przedsiębiorstwie E S.A. poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego do przedsiębiorstwa w zamian za objęcie akcji. Wniesienie składników majątku (wkładu niepieniężnego) do przedsiębiorstwa ? aport jest od 2008 roku traktowane w ujęciu przepisów o VAT jako czynność objęta opodatkowaniem.

Zatem zakup składników majątku przez Wnioskodawcę jest w pełni związany z działalnością opodatkowaną.

Podatnik dokonał zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R w czerwcu 2011r., wybrał rozliczenie metodą kwartalną począwszy od III kwartału 2011r. Określił datę, od której rezygnuje ze zwolnienia na dzień 1 lipca 2011r. Pierwsza deklaracja VAT-7 zostanie złożona za III kwartał 2011r. W deklaracji tej podatnik zamierza wykazać sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT wynikającą z transakcji dzierżawy oraz zamierza skorzystać z uprawnienia do odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupu dotyczących nabycia składników majątku fabryki od Syndyka masy upadłości Fabryki Elektrofiltrów E. S.A. w P. dokonanych w marcu 2011r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, który w momencie dokonania zakupu udokumentowanego fakturą VAT nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, ma prawo do skorzystania z odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów przed momentem rejestracji, jeżeli skorzysta z odliczenia ww. podatku naliczonego po dokonaniu zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT czynny (na druku VAT-R) w pierwszej złożonej przez siebie deklaracji VAT-7, z uwzględnieniem, że zakupy w całości są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy: istnieje możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego VAT od transakcji zakupu inwestycji dokonanej przed momentem zgłoszenia podatnika do rejestracji VAT, jeżeli dokonane przez niego zakupy służą działalności opodatkowanej, a podatnik przed momentem skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego dokonał właściwej rejestracji na druku VAT-R.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Na tle tego przepisu spornym jest od kiedy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz kiedy to prawo się kończy. Odnośnie tego sporu istotny jest wyrok ETS z dnia 8 czerwca 2000r. w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar przeciwko Brigitte Breitsohl.

W orzeczeniu tym Trybunał przede wszystkim przypomniał, że osoba, która ma potwierdzony obiektywnymi dowodami zamiar rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, a która ponosi uprzednie wydatki inwestycyjne w tym celu, musi być uznawana za podatnika. Działając w tym charakterze ma ona zatem, zgodnie z art. 17 i nast. VI Dyrektywy, prawo do niezwłocznego odliczenia podatku VAT płatnego lub zapłaconego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych w celach transakcji, które zamierza przeprowadzić, a które uprzednio dają prawo do odliczenia, bez konieczności oczekiwania na rozpoczęcie rzeczywistego wykorzystywania swojego przedsiębiorstwa (sprawa C-37/95 Państwo Belgijskie przeciwko Ghent Coal Terminal (1998), połączone sprawy C-l10-98 do C-147/98 Gabalfrisa l inni przeciwko AEAT (2000)).

Zgodnie z art. 17(1) VI Dyrektywy, prawo do odliczenia powstaje z chwilą powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku, który podlega odliczeniu. Zgodnie z art. 10(2) tej dyrektywy, ma to miejsce, gdy tylko dostarczone zostaną towary lub wyświadczone usługi, podatnikowi uprawnionemu do odliczenia. Co więcej, wszelka inna wykładnia art. 4 VI Dyrektywy sprzeciwiałaby się zasadzie neutralności VAT, z uwagi na to, że obciążałoby podmiot kosztami VAT w toku jego działalności gospodarczej bez pozostawienia mu możliwości odliczenia tego podatku zgodnie z art. 17 i wprowadzałoby arbitralne rozróżnienie pomiędzy wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed rozpoczęciem rzeczywistego wykorzystywania przedsiębiorstwa a wydatkami ponoszonymi w toku jego działalności (sprawa 268/83 Rompelman przeciwko Minister van Financien (1985), INZO, Gabalfrisa).

W kierunku powyższej wykładni art. 88. ust. 4 ustawy o VAT zmierza również orzecznictwo sądów administracyjnych. Na przykład NSA w wyroku z dnia 21 grudnia 2006r. (sygn. akt I FSK 378/06) uznał za prawidłową przyjętą wykładnię art. 88 ust. 4 ustawy o VAT uwzględniającą istotę podatku od towarów i usług, w myśl której prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji niezbędny jest wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik otrzymał fakturę. Realizacja tego prawa powstaje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować powstałe już uprawnienie, podatnik musi usunąć ? najpóźniej przed skorzystaniem z prawa ? wszelkie negatywne przesłanki, w tym brak rejestracji, która uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Potwierdzenie takiego stanowiska znaleźć można także w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 19 grudnia 2006r. (nr PPII/4430-681/RL/06) ? w którym wskazuje, że z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu zarejestrowanego podatnika czynnego VAT w momencie otrzymania faktury. Jest on wymagany dopiero przy realizacji prawa do odliczenia VAT.

Najbardziej aktualne stanowisko, to interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 stycznia 2011r. nr IPPP2/443-924/10-2/KOM, zamieszczona na stronie Internetowej Ministerstwa Finansów. "(?) Wnioskodawca przed dniem rejestracji dla celów podatku od towarów i usług dokonał nabyć towarów i usług służących wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem towaru związanego z przyszłymi czynnościami opodatkowanymi powstało w okresie rozliczeniowym, w którym Wnioskodawca otrzymał fakturę, a realizacja tego prawa następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej za ten okres rozliczeniowy. Jednakże w chwili skorzystania z tego prawa Wnioskodawca musi posiadać status podatnika zarejestrowanego do celu podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, pod dokonaniu zgłoszenia rejestracyjnego (?) Wnioskodawca, na podstawie art. 86 ust. 10, 11 i 12 ustawy, posiada prawo do rozliczenia podatku naliczonego.

(?) należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych na jego rzecz, dokumentujących nabycie towarów i usług służących wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w deklaracjach VAT-7 za właściwe okresy rozliczeniowe składane po dokonaniu rejestracji (zgodnie z art. 86 ust. 10, 11, 12 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i 8 cyt. ustawy.

Według regulacji art. 96 ust. 1 cyt. ustawy podmioty o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak stanowi art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Art. 96 ust. 4 ustawy stanowi, iż naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako ?podatnika VAT czynnego? lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 ? jako ?podatnika VAT zwolnionego?.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do wystawienia faktur VAT, jak również odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawową cechą podatku od towarów i usług (VAT). Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o VAT. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 cytowanej ustawy).

W oparciu o art. 86 ust. 13 powołanej ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Reasumując, otrzymanie faktury przez podatnika oznacza zarówno powstanie prawa do odliczenia podatku, jak również wyznacza moment, począwszy, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa przez Podatnika.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym stosownie do art. 86 ust. 10 do ust. 15 ustawy. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego ? co wprost wynika z art. 86 ust. 10 ustawy ? jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Art. 96 ust. 1 i 3 ustawy, stanowiący o obowiązku rejestracji, ani żaden inny przepis nie przewidują sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w przypadku późniejszej rejestracji lub braku rejestracji.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu.

Z zasady neutralności podatku VAT wynikającej z art. 2 Pierwszej Dyrektywy Rady z dnia 11 kwietnia 1967r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/277/EEC) oraz z konstrukcji Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej ? ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) należy wynosić, iż brak rejestracji jako podatnika VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego nie uniemożliwia podatnikowi skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy bezspornie związane z prowadzeniem działalności.

Jednakże należy zauważyć, że powołane wyżej Dyrektywy Pierwsza i Szósta zostały uchylone Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007r. W nowej Dyrektywie 2006/112/WE powtórzono zasadę neutralności podatku VAT, o której mowa powyżej.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u podatnika, o ile wykaże, że zakupy były związane z działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia podatku, od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja tego prawa, następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć ? najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa ? wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Jednakże z treści art. 88 ust. 4 nie wynika, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Status zarejestrowanego podatnika jako ?podatnika VAT czynnego? jest istotny z uwagi na jego wpływ na realizację podstawowego uprawnienia, tj. prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 99 ust. 3 tej ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż w opisanym przypadku wobec posiadania towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT otrzymanymi w miesiącu marcu 2011r., przy założeniu, że będą służyły wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca ma prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w tych fakturach na zasadach i w terminach określonych w przepisach art. 86 ust. 10, 11 i 13 ustawy o VAT.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, ze istnieje możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego VAT od transakcji zakupu inwestycji dokonanej przed momentem zgłoszenia podatnika do rejestracji VAT, jeżeli dokonane przez niego zakupy służą działalności opodatkowanej, a podatnik przed momentem skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego dokonał właściwej rejestracji na druku VAT-R, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby będące przedmiotem wniosku towary i usługi zostały wykorzystane do czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. czynności zwolnionych od podatku lub czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem) lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zauważyć, że przepis art. 88 ustawy o VAT zawiera przypadki wyłączeń z prawa do odliczenia podatku naliczonego, które należy brać pod uwagę dokonując obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Interpretację wydano przy założeniu, że towary i usługi, które zostały kupione przez Wnioskodawcę nie stanowiły przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz że w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły ograniczenia do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika