możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wyposażeniem (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2008r. (data wpływu 25 września 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wyposażeniem stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2008r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wyposażeniem stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gminny Ośrodek Kultury i Wypoczynku jest instytucją kultury posiadającą osobowość prawną oraz podatnikiem podatku od towarów i usług. Instytucja ta została powołana w celu prowadzenia działalności kulturalnej i nie jest nastawiona do osiągania zysków z tej działalności. Działalność pokrywana jest w ponad 90% z dotacji organizatora tj. Gminy. Wnioskodawca prowadzi działalność głównie kulturalną nieodpłatną, (niefakturowaną), niepodlegającą opodatkowaniu, a tym samym bez prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług związanych z ww. działalnością.

Bardzo znikomą część z działalności stanowi sprzedaż opodatkowana, uzyskiwana z organizowanych zabaw, dyskotek, wynajmu lokalu na przyjęcia okolicznościowe i usług ksero. Wnioskodawca informuje, że w jego instytucji występuje :

• przede wszystkim działalność kulturalna nieodpłatna (niefakturowana), od której podatek należny nie jest obniżany o podatek naliczony od zakupów towarów i usług związanych z tą działalnością,
• sprzedaż opodatkowana (fakturowana),
• sprzedaż zwolniona (fakturowana), która występuje sporadycznie np. kilka razy w danym roku kalendarzowym.

W związku z powyższym Wnioskodawca podatek należny obniża o podatek naliczony tylko od towarów i usług, które są w całości związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie ze środków Powiatowego Urzędu Pracy na zakup następującego wyposażenia stanowiącego środki trwałe tj.: mikrofon SHURE SM 58, mikrofon pojemnościowy C klas, mikrofon XM 8500, skaner CARAT SCAN, komplet okablowania, kolumna K 15-500PRO, kolumna basowa SB 18/800 PRO, kolumna RH 12/2/400, zestaw bezprzewodowy UHF 400, zestaw bezprzewodowy Sekaku WR 202 R, wzmacniacz P 100 Omnitronic, sterownik DMX 1440 Strage Line, odtwarzacz DVD VIVA HD 128, mikser Behringer XENYX 1204xPRO, walizka Alu Duża, RACK CASE PRO TOP (walizka na mikser), rozdzielnica Koszalin 9026475 W PCE 24961/6, przewód OWY 3x2,5 na zwijaku małym FI-300 w celu utworzenia stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej.

Wyposażenie to będzie przede wszystkim wykorzystane do działalności kulturalnej nieodpłatnej (niefakturowanej), niepodlegajacej opodatkowaniu, a tym samym bez prawa obniżenia podatku należnego. Wyposażenie wykorzystywane będzie do działalności niopodatkowanej w wysokości 99%, natomiast do działalności opodatkowanej w wysokości 1%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupionego wyposażenia, które związane jest przede wszystkim z działalnością nieodpłatną, nieopodatkowaną (niefakturowaną), z której to działalności ani obecnie ani w przyszłości nie będzie osiągać obrotów podlegających opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może on skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupu wyposażenia, ponieważ będzie ono wykorzystane głównie do działalności kulturalnej nieodpłatnej, nieopodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a zatem w sytuacji braku związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, przepis ww. art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów;
2. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie, wg ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Wobec powyższego, podatnik może realizować prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w stosunku do wszystkich zakupów, które są powiązane z czynnościami opodatkowanymi, przy czym zastosowanie proporcji ma na celu określenie wartości podatku naliczonego służącego wyłącznie tym czynnościom.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ww. ustawy o VAT).

W myśl art. 90 ust. 10 ww. ustawy w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.
   
   

Należy jednocześnie zaznaczyć, że ww. proporcjonalne odliczenie podatku naliczonego dotyczy wyłącznie zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi, tj. wykonywanymi przez podatnika w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Jeżeli zatem Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT (mogą to być zarówno czynności opodatkowane i zwolnione) jak i czynności niepodlegające temu podatkowi, to mając na uwadze regulacje zawarte w przepisie art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić jaka część zakupów, których Wnioskodawca nie potrafi wyodrębnić i jednoznacznie przypisać do danego rodzaju czynności, służy działalności nieobjętej podatkiem VAT (niepodlegającej opodatkowaniu). Natomiast w drugim etapie, w odniesieniu do wydatków związanych z działalnością gospodarczą (mogą to być zarówno czynności opodatkowane jak i zwolnione), Wnioskodawca winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej (i zwolnionej, jeśli również takiej będą służyły dokonane zakupy).

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, prowadzący działalność kulturalną, otrzymał dofinansowanie ze środków Powiatowego Urzędu Pracy na zakup wyposażenia stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej.

Wnioskodawca prowadzi działalność głównie kulturalną nieodpłatną, (niefakturowaną), niepodlegającą opodatkowaniu, a tym samym bez prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług związanych z ww. działalnością.

Bardzo znikomą część z działalności stanowi sprzedaż opodatkowana, uzyskiwana z organizowanych zabaw, dyskotek, wynajmu lokalu na przyjęcia okolicznościowe i usług ksero. Kilka razy w ciągu roku występuje także sprzedaż zwolniona.

Wyposażenie stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej wykorzystywane będzie do działalności nieopodatkowanej w wysokości 99%, natomiast do działalności opodatkowanej w wysokości 1%.

Zaznaczyć należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, która oznacza, że prawo do odliczenia podatku naliczonego winno być oceniane w momencie jego powstania. Wnioskodawca już w chwili ponoszenia wydatków jest w stanie określić czy i w jakim stopniu wydatek ten będzie związany z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Zatem w świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z wyposażeniem stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej, jednakże tylko w takiej części, w jakiej przedmiotowe wyposażenie będzie służyło wykonywaniu czynności opodatkowanych, z uwzględnieniem wyłączeń określonych w art. 88 ww. ustawy o VAT, natomiast w pozostałej części tj. związanej z wykonywaniem czynności niepodlegajacych opodatkowaniu, czy ewentualnie zwolnionych, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało takie prawo.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.