Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług

2.2.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2011r. (data wpływu 19 października 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2012r. (data wpływu 20 stycznia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek z dnia 12 października 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 stycznia 2012r. (data wpływy do tut. Biura 20 stycznia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1565/11/MS z dnia 5 stycznia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Głównym profilem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług z zakresu budownictwa specjalistycznego dróg k. od szlaków poprzez ST., aż po obiekty infrastruktury towarzyszącej. Specyfika tego typu prac wiąże się z realizacją projektów budowlanych na całym obszarze kraju w większości położonych na terenach niezabudowanych lub w pobliżu niewielkich miejscowości stanowiących najczęściej tzw. ST. pośr.

Praca odbywa się na otwartej przestrzeni, często w dużym oddaleniu od zabudowań infrastruktury lokalnej, przy czynnym ruchu pociągów po sąsiednich torach oraz w różnych porach dnia i nocy, co jest skutkiem przydzielanych przez P. S.A. tzw. zamknięć torowych uniemożliwiających ?ciągłą? pracę ludzi. Uwarunkowania te w kontekście realizacji przychodów opartych na efektywności i wydajności pracy ludzi stały się źródłem decyzji zarządu firmy o zorganizowaniu posiłków regeneracyjnych w miejscach prowadzenia prac bądź ich pobliżu.

Zgodnie z przepisami prawa pracy zawartymi w art. 232 Kodeksu pracy i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów pracodawca zobowiązany jest do zapewniania posiłków profilaktycznych dla osób wykonujących swoją pracę w warunkach szczególnie uciążliwych. Z uwagi na występowanie powyższych warunków dla określonych grup zawodowych pracowników Wnioskodawcy, zarząd w porozumieniu ze związkami zawodowymi spełniając obowiązek ustawowy uchwałą przyznał posiłki regeneracyjne dla wszystkich grup zawodowych (bezpośrednio-produkcyjnych) świadczących pracę na terenie realizowanych budów.

Posiłkami regeneracyjnymi objęto grupy pracowników dla których:

zgodnie z przepisami prawa pracy zawartymi w art. 232 Kodeksu pracy (K.p.) i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów pracodawca zobowiązany jest do zapewniania posiłków profilaktycznych dla osób wykonujących swoją pracę w warunkach szczególnie uciążliwych. Stanowią one obligatoryjną formę posiłku regeneracyjnego której w ustawie przyporządkowano termin posiłek profilaktyczny,
nie stwierdzono przekroczenia wskaźników wydatkowanej energii obligujących pracodawcę do ustawowego zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych.

Objęcie wszystkich pracowników realizujących zadania budowlane bezpośrednio na placach budów posiłkiem regeneracyjnym ma na celu zwiększenie wydajności oraz poprawę ?logistyki czasu pracy? co przekłada się na przyspieszenie tempa realizacji prac, a tym samym wpływa bezpośrednio na wyniki ekonomiczne jednostki. Posiłki regeneracyjne przyznawane są tylko w okresach faktycznej realizacji prac na budowach i należą się pracownikom obecnym w pracy i świadczącym pracę przez min 8 h w ciągu dnia.

Realizacja uchwały Zarządu odbywa się poprzez:

zakup towarów spożywczych takich jak konserwy i inne produkty żywnościowe spożywane w przerwach w pracy a wydawane zamiennie za posiłki gorące (brak możliwości zapewnienia posiłku określonego w pozycjach 2-4,
punktach gastronomicznych takich jak bary, restauracje, stołówki, itp.
dostawę gotowych dań na teren budowy (catering) lub wyznaczone miejsc.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym od 1 czerwca 1993r. w I Urzędzie Skarbowym K., a w M. Urzędzie Skarbowym od 6 stycznia 2004r. jako osoba prawna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług nie podlegającą zwolnieniu w ramach szczególnych procedur zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.).

Przekazanie konserw i innych produktów żywnościowych spożywanych w pracy, wydawanych zamiennie za posiłki gorące pracownikom, w stosunku do których na Wnioskodawcy ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. oraz pracownikom, w stosunku do których na Wnioskodawcy nie ciążą zobowiązania wynikające z ww. artykułu K.p. i rozporządzenia, nie jest dokonywane na potrzeby osobiste tych pracowników lecz podyktowane przede wszystkim (poza koniecznością realizacji ciążących na pracodawcy zobowiązań wynikających ze wspomnianych powyżej przepisów prawnych ? w przypadku pierwszego rodzaju pracowników) wzrostem efektywności działania przekładającym się na realizację celu gospodarczego Wnioskodawcy tj. optymalnych przerobów w maksymalnie krótkim dystansie czasowym. Przekazanie tych posiłków jest ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż dotyczy wyłącznie pracowników bezpośrednio-produkcyjnych świadczących pracę w określonym wymiarze czasowym, obecnych przy realizacji zadania inwestycyjnego. Posiłki te na etapie kalkulacji ofertowej stanowią jedną z wielu pozycji kosztowych (koszty ogólne budowy) uwzględnianych przy kwantyfikacji ceny dla inwestora ogłaszającego przetarg. Koszt ten zawarty jest każdorazowo w poszczególnych rachunkach ilościowych (zakresach cząstkowych realizowanego kontraktu) będących przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę. Jasny jest zatem związek tegoż kosztu z realizacją przychodów Wnioskodawcy.

Posiłki gorące w barach, restauracjach, stołówkach są nabywane przez pracodawcę i wydawane pracownikom bezpośrednio-produkcyjnym obecnym w pracy i świadczącym pracę przez min 8h w ciągu dnia.

Analogicznie jak w przypadku przekazania konserw i innych produktów żywnościowych spożywanych w pracy, wydawanych zamiennie za posiłki gorące pracownikom, nabywane w barach, restauracjach, stołówkach posiłki, a także gotowe dania dostarczane na teren placu budowy lub inne wskazane miejsce (catering) spożywane przez pracowników Wnioskodawcy (wszystkich bezpośrednio-produkcyjnych grup zawodowych, świadczących pracę na terenie realizowanych budów) nie służą celom osobistym tych pracowników, lecz przede wszystkim (poza koniecznością realizacji ciążących na pracodawcy zobowiązań wynikających z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. - w przypadku pracowników wykonujących swoją pracę w warunkach szczególnie uciążliwych) wzrostowi efektywności działania przekładającym się na realizację celu gospodarczego Wnioskodawcy tj. optymalnych przerobów w maksymalnie krótkim dystansie czasowym. Przekazanie tych posiłków pracownikom jest ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż, jak wspomniano, dotyczy wyłącznie pracowników bezpośrednio-produkcyjnych świadczących pracę w określonym wymiarze czasowym, obecnych przy realizacji zadania inwestycyjnego. Posiłki te na etapie kalkulacji ofertowej stanowią jedną z wielu pozycji kosztowych (koszty ogólne budowy) uwzględnianych przy kwantyfikacji ceny dla inwestora ogłaszającego przetarg. Koszt ten zawarty jest każdorazowo w poszczególnych rachunkach ilościowych (zakresach cząstkowych realizowanego kontraktu) będących przedmiotem sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę. Wyraźny jest zatem również w tym przypadku związek tegoż kosztu z osiąganymi przychodami Wnioskodawcy.

Zapewnienie ?posiłków profilaktycznych? pracownikom, w stosunku do których na pracodawcy nie ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. wynika z potrzeb Wnioskodawcy - korzyści gospodarcze Wnioskodawcy mają znaczenie pierwszorzędne.

Przydzielenie pracowników do robót realizowanych na terenie inwestycji wiąże się z koniecznością ich wyjazdu na dłuższy czas poza miejsce zamieszkania. Odległe od punktu zamieszkania miejsce i występujące na placu budowy warunki pracy czynią przygotowanie posiłków we własnym zakresie niemożliwym, gdyż pod względem czasochłonności i logistyki w sposób bardzo istotny naruszałoby to system pracy, a dodatkowo rodziłoby konieczność ponoszenia dodatkowych nieracjonalnych kosztów transportu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.Czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczenia od zakupu towarów spożywczych takich jak konserwy i inne produkty żywnościowe spożywane w pracy, wydawane zamiennie za posiłki gorące oraz posiłków gorących nabywanych w barach, restauracjach, stołówkach, a także gotowych dań dostarczanych na teren placu budowy lub inne wskazane miejsce (catering):

od których przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego,
od których takie prawo nie przysługiwało

-VAT należnego i wystawienia faktury wewnętrznej w przypadku przekazania pracownikom w stosunku do których na pracodawcy ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. zwane tam posiłkami profilaktycznymi?

2.Czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczenia od zakupu towarów spożywczych takich jak konserwy i inne produkty żywnościowe spożywane w pracy, wydawane zamiennie za posiłki gorące oraz posiłków gorących nabywanych w barach, restauracjach, stołówkach, a także gotowych dań dostarczanych na teren placu budowy lub inne wskazane miejsce (catering):

od których przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego,
od których takie prawo nie przysługiwało

-VAT należnego i wystawienia faktury wewnętrznej w przypadku przekazania posiłku regeneracyjnego pracownikom w stosunku do których na pracodawcy nie ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. zwane tam posiłkami profilaktycznymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia towarów spożywczych takich jak konserwy i inne produkty żywnościowe spożywane w pracy, wydawane zamiennie za posiłki gorące, a także gotowych dań dostarczanych na teren budowy lub inne wskazane miejsce od których przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, nie ciąży na nim obowiązek naliczenia podatku należnego, a tym samym wystawienia faktury wewnętrznej VAT od dokonanych zakupów dla grupy pracowników w stosunku do których na pracodawcy:

ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. dotyczące zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych.
nie ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. dotyczące zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych.

Z treści zapisów art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika jednoznacznie, że opodatkowaniu podlegają czynności przekazania lub zużycia towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników przy jednoczesnym prawie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W opisywanym przypadku zdaniem Wnioskodawcy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jednakże przekazanie posiłków nie następuje na realizację celów osobistych pracownika lecz podyktowane jest przede wszystkim wzrostem efektywności działania przekładającym się na realizację celu przedsiębiorstwa tj. optymalnych przerobów w maksymalnie krótkim dystansie czasowym.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku nabycia posiłków gorących nabywanych w barach, restauracjach, stołówkach, od których nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, nie ciąży na nim obowiązek naliczenia podatku należnego, a tym samym wystawienia faktury wewnętrznej VAT od dokonanych zakupów zarówno dla grupy pracowników w stosunku do których na pracodawcy:

ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. dotyczące zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych,
nie ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. dotyczące zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych.

Z treści zapisów art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT wynika jednoznacznie, że opodatkowaniu podlega ?nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...) oraz wszelkie inne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika? przy czym bez znaczenia jest fakt czy podatnik dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego czy też nie.

W opisywanym przypadku zdaniem Wnioskodawcy przekazanie posiłków (usług) nie następuje na realizację celów osobistych pracownika lecz podyktowane jest przede wszystkim wzrostem efektywności działania przekładającym się na realizację celu gospodarczego przedsiębiorstwa tj. optymalnych przerobów w maksymalnie krótkim horyzoncie czasowym. Zasady wydawania posiłków zdaniem Wnioskodawcy jednoznacznie wiążą przekazanie posiłku pracownikom z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż dotyczą tylko pracowników bezpośrednio-produkcyjnych świadczących pracę w określonym wymiarze czasowym, obecnych przy realizacji zadania inwestycyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte ? w przypadku dostawy towarów ? w art. 7 ust. 2 oraz ? w przypadku świadczenia usług ? w art. 8 ust. 2 ustawy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie ? tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) ? osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia ?potrzeb osobistych?. Za Słownikiem Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) uznać należy, że potrzebami ?osobistymi? są takie potrzeby, które ?dotyczą danej osoby? i które są jej potrzebami ?prywatnymi?, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., nadanym wyżej powołaną ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m. in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Ponadto, z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl art. 106 ust. 7 ww. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż głównym profilem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług z zakresu budownictwa specjalistycznego dróg k. od szlaków poprzez stacje, aż po obiekty infrastruktury towarzyszącej. Specyfika tego typu prac wiąże się z realizacją projektów budowlanych na całym obszarze kraju w większości położonych na terenach niezabudowanych lub w pobliżu niewielkich miejscowości stanowiących najczęściej tzw. stacje pośrednie.

Posiłkami regeneracyjnymi objęto grupy pracowników dla których:

zgodnie z przepisami prawa pracy zawartymi w art. 232 Kodeksu pracy (K.p.) i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów pracodawca zobowiązany jest do zapewniania posiłków profilaktycznych dla osób wykonujących swoją pracę w warunkach szczególnie uciążliwych. Stanowią one obligatoryjną formę posiłku regeneracyjnego której w ustawie przyporządkowano termin posiłek profilaktyczny,
nie stwierdzono przekroczenia wskaźników wydatkowanej energii obligujących pracodawcę do ustawowego zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych.

Realizacja uchwały Zarządu odbywa się poprzez:

zakup towarów spożywczych takich jak konserwy i inne produkty żywnościowe spożywane w przerwach w pracy a wydawane zamiennie za posiłki gorące (brak możliwości zapewnienia posiłku określonego w pozycjach 2-4,
punktach gastronomicznych takich jak bary, restauracje, stołówki, itp.
dostawę gotowych dań na teren budowy (catering) lub wyznaczone miejsc.

Na podstawie art. 232 ustawy z dnia z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Stosownie do art. 23715 § 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac (art. 23715 § 2 Kodeksu pracy).

Przepisy wykonawcze regulujące powyższe obowiązki to:

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279),
rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. z 2003r. Dz. U. Nr 169, poz. 1650 ze zm.).

Na mocy § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace:

związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8375 kJ) u mężczyzn i powyżej 1100 kcal (4605 kJ) u kobiet,
związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżej 10°C lub wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25°C,
związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca,
pod ziemią.

Ponadto, w myśl § 4 ust. 1 cyt. rozporządzenia, pracodawca zapewnia napoje pracownikom zatrudnionym:

w warunkach gorącego mikroklimatu, charakteryzującego się wartością wskaźnika obciążenia termicznego (WBGT) powyżej 25°C,
w warunkach mikroklimatu zimnego, charakteryzującego się wartością wskaźnika siły chłodzącej powietrza (WCI) powyżej 1000,
przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia poniżej 10°C lub powyżej 25°C,
przy pracach związanych z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet,
na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28°C.

W oparciu natomiast o § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy uznać należy, iż zapewnienie przez Wnioskodawcę posiłków profilaktycznych w postaci towarów spożywczych takich jak konserwy i inne produkty żywnościowe spożywane w przerwach w pracy a wydawanych zamiennie za posiłki gorące, posiłków nabywanych w barach, restauracjach, stołówkach, itp. oraz gotowych dań dostarczanych na teren budowy (catering) dla których zgodnie z przepisami prawa pracy zawartymi w art. 232 Kodeksu pracy i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów pracodawca zobowiązany jest do zapewniania posiłków profilaktycznych dla osób wykonujących swoją pracę w warunkach szczególnie uciążliwych, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przekazanie przedmiotowych towarów i posiłków dokonywane jest w ramach wypełniania obowiązków nałożonych cyt. wyżej przepisami, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie jest bowiem przekazaniem lub użyciem towarów ani też świadczeniem usług na cele osobiste pracowników. Przekazywanie pracownikom ww. towarów w ramach stosunku zatrudnienia, do czego Wnioskodawca zobligowany jest przepisami prawa, nie będzie stanowić w tych przypadkach przekazania lub użycia towarów ani też świadczenia usług na cele osobiste pracowników, gdyż takie przekazania (usługi) będą miały na celu zabezpieczenie pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy oraz służyć będą prawidłowemu funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

Ponadto zgodzić się należy ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że przekazywanie pracownikom ww. towarów i usług przy specyfice wykonywanych przez Wnioskodawcę prac wiążących się z realizacją projektów budowlanych na całym obszarze kraju w większości położonych na terenach niezabudowanych lub w pobliżu niewielkich miejscowości nie jest dokonywane na potrzeby osobiste tych pracowników lecz jest podyktowane przede wszystkim wzrostem efektywności działania przekładającym się na realizację celu gospodarczego Wnioskodawcy tj. optymalnych przerobów w maksymalnie krótkim dystansie czasowym.

Opodatkowaniu nie będzie podlegać także przekazanie towarów spożywczych takich jak konserwy i inne produkty żywnościowe spożywane w przerwach w pracy a wydawanych zamiennie za posiłki gorące, oraz przekazanie posiłków nabywanych w barach, restauracjach, stołówkach, itp. oraz gotowych dań dostarczanych na teren budowy (catering) pracownikom u których nie stwierdzono przekroczenia wskaźników wydatkowanej energii obligujących pracodawcę do ustawowego zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych, bowiem w tym przypadku nie będzie miało również miejsca przekazanie towarów, czy świadczenie usług na cele osobiste pracowników, lecz przekazania te i usługi te będą miały związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Na powyższe wskazują w sposób oczywisty stwierdzenia zawarte w uzupełnieniu z dnia 17 stycznia 2012r., w którym Wnioskodawca stwierdził, że zapewnienie ?posiłków profilaktycznych? pracownikom, w stosunku do których na pracodawcy nie ciążą zobowiązania wynikające z art. 232 K.p. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. wynika z jego potrzeb - korzyści gospodarcze Wnioskodawcy mają znaczenie pierwszorzędne.

Ponadto Wnioskodawca we wniosku stwierdził, że objęcie wszystkich pracowników realizujących zadania budowlane bezpośrednio na placach budów posiłkiem regeneracyjnym ma na celu zwiększenie wydajności oraz poprawę ?logistyki czasu pracy? co przekłada się na przyspieszenie tempa realizacji prac, a tym samym wpływa bezpośrednio na wyniki ekonomiczne jednostki. Posiłki regeneracyjne przyznawane są tylko w okresach faktycznej realizacji prac na budowach i należą się pracownikom obecnym w pracy i świadczącym pracę przez min 8 h w ciągu dnia.

Praca odbywa się na otwartej przestrzeni, często w dużym oddaleniu od zabudowań, przy czynnym ruchu pociągów po sąsiednich torach oraz w różnych porach dnia i nocy, na skutek przydzielanych przez P. S.A. tzw. zamknięć torowych.

Zatem mając na uwadze charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz specyficznych, wskazanych we wniosku, okoliczności zapewnienia posiłków określonym pracownikom brak podstaw do uznania, że w przedmiotowym konkretnym przypadku ma miejsce przekazanie towarów, lub świadczenie usług na cele osobiste pracowników. W niniejszym szczególnym przypadku potrzeby przedsiębiorstwa mają znaczenie pierwszorzędne i przewyższają osobiste potrzeby pracowników.

Reasumując, w przedmiotowej wyjątkowej sprawie nieodpłatne wydanie towarów takich jak konserwy i inne produkty żywnościowe spożywane w przerwach w pracy a wydawanych zamiennie za posiłki gorące, posiłków nabywanych w barach, restauracjach, stołówkach, itp. oraz gotowych dań dostarczanych na teren budowy zarówno pracownikom:

którym zgodnie z przepisami prawa pracy zawartymi w art. 232 Kodeksu pracy (K.p.) i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów pracodawca zobowiązany jest do zapewniania posiłków profilaktycznych dla osób wykonujących swoją pracę w warunkach szczególnie uciążliwych.
Jak i pracownikom u których nie stwierdzono przekroczenia wskaźników wydatkowanej energii obligujących pracodawcę do ustawowego zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych,

stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie z uwagi na to, iż wskazane przekazania towarów i świadczenie usług są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania od tych czynności podatku VAT, a w konsekwencji wystawiania faktury wewnętrznej zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.