Czy do zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług konieczny jest zapis w umowie lub oświadczenie (...)

Czy do zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług konieczny jest zapis w umowie lub oświadczenie zleceniodawcy o finansowaniu szkoleń ze środków publicznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2011r. (data złożenia 28 października 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania czy do zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług konieczny jest zapis w umowie lub oświadczenie zleceniodawcy o finansowaniu szkoleń ze środków publicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2011r. złożono w tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania czy do zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług konieczny jest zapis w umowie lub oświadczenie zleceniodawcy o finansowaniu szkoleń ze środków publicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od września 2011r. Wnioskodawca prowadzi (jako czynny podatnik podatku od towarów i usług) serie szkoleń (wraz z opracowywaniem materiałów szkoleniowych) zgodnie z umową o dzieło z Wyższą Szkołą.

W ramach projektu ?(?)? współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet VIII, Poddziałanie 8.1.1. ? Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw.

Na ww. szkolenie Wnioskodawca wystawia faktury z podatkiem 23%, ale zleceniodawcy, na podstawie wytycznych Ministra Rozwoju Regionalnego w sprawie podatku VAT jako kosztów niekwalifikowanych sugeruje korektę na stawkę ?zw?.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy skoro w umowie (i innym dokumencie otrzymanym od zleceniodawcy) brak konkretnego określenia, że wynagrodzenie jest finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, to Wnioskodawca nie ma prawa wystawić faktur ze stawka ?zw? i zobowiązany jest do wystawienia faktur ze stawka 23%...

Czy do zastosowania stawki ?zw? wystarczy oświadczenie zleceniodawcy o finansowaniu w ?. % ze środków publicznych...

Zdaniem Wnioskodawcy jeżeli otrzymałby oświadczenie od zleceniodawcy, że finansowanie szkoleń w co najmniej ? % (np. 85%) ze środków publicznych, to miałby on prawo do zastosowania stawki ?zw?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT ? dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo ? rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 29 tej ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych

? oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

  • usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
  • usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 str. 1).

W myśl art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 288 s. 1) przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) środkami publicznymi są:

  1. dochody publiczne;
  2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
  3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
  4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
    1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
    2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
    3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
    4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
    5. z innych operacji finansowych;
  5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o finansach publicznych do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

  1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
  2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
    1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,
    2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,
    3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
  3. środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
  4. środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:
    1. Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej 'Sekcja Gwarancji',
    2. Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,
    3. Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich;
  5. środki przeznaczone na realizację:
    1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1),
    2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1),
    3. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,
    4. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;
  6. inne środki.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług prowadzi serię szkoleń zgodnie z umową o dzieło z Wyższą Szkołą w ramach projektu ?(?)? współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet VII, Poddziałanie 8.1.2. ? Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw.

Na ww. szkolenie Wnioskodawca wystawia faktury z podatkiem 23%, ale zleceniodawca, sugeruje korektę na stawkę ?zw?.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez niego usług szkoleniowych w sytuacji gdy w zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a zleceniodawcą umowie (lub innym dokumencie) nie określono, że wynagrodzenie finansowane jest w co najmniej 70% ze środków publicznych, a jednocześnie dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia w sytuacji posiadania od zleceniodawcy oświadczenia o finansowaniu tego szkolenia w określonym procencie ze środków publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie przez niego od zleceniodawcy oświadczenia, że szkolenie finansowane jest np. w 85% ze środków publicznych, jest wystarczające do zastosowania zwolnienia od podatku dla realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń.

Dokonując analizy wątpliwości Wnioskodawcy na gruncie przytoczonych przepisów prawa stwierdzić należy, iż aby świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mogły korzystać ze zwolnienia z podatku VAT muszą być usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

Ponadto środki stanowiące wynagrodzenie Wnioskodawcy za realizowane usługi szkoleniowe muszą być środkami publicznymi, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Jednocześnie podmiot dysponujący środkami publicznymi musi być podmiotem bezpośrednio dysponującym tymi środkami, tj. podmiotem bezpośrednio płacącym za usługi szkoleniowe środkami publicznymi.

Jednocześnie aby usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego mogły korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług muszą być finansowane w całości lub w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Ww. przepisy, zarówno ustawy o podatku od towarów i usług, jak i cytowanych rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie uzależniają prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla realizowanych usług kształcenia lub doskonalenia zawodowego od treści postanowień zawartych w umowie lub też innym dokumencie na okoliczność świadczonych pomiędzy stronami usług.

Oczywistym jest, że Wnioskodawca winien posiadać dla celów dowodowych odpowiednią dokumentację wykonywanych czynności, jednakże żaden przepis nie wymienia katalogu dokumentów, które Wnioskodawca jest obowiązany posiadać aby zastosować zwolnienie. Tak więc w sytuacji braku przepisów uzależniających (warunkujących) zastosowanie zwolnienia od zawarcia konkretnych zapisów w umowie czy też od posiadania oświadczenia od zleceniobiorcy, nie można uznać, że otrzymanie oświadczenia daje prawo do zastosowania zwolnienia. Istotny jest bowiem stan faktyczny zaistniały w danej sprawie i faktyczny sposób finansowania danych szkoleń, co Wnioskodawca winien udokumentować.

Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, czy też dla celów dowodowych byłoby wskazane, aby w umowie czy innym dokumencie była zawarta informacja o finansowaniu ww. szkolenia środkami zleceniodawcy stanowiącymi środki publiczne w określonym procencie.

Jednakże nie można uznać, że otrzymanie oświadczenia od zleceniodawcy daje Wnioskodawcy prawo do zastosowania zwolnienia, takie prawo daje bowiem konkretny stan faktyczny, tj. aby przeprowadzone szkolenie stanowiło kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe i aby było faktycznie finansowane w całości, a jeśli nie w całości to w co najmniej 70%, ze środków publicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii opodatkowania bądź zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych podatkiem od towarów i usług bowiem nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy oraz w tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika