Dokonanie korekty podatku należnego w związku ze zwrotem towaru w przypadku braku oryginału paragonu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty podatku należnego w związku ze zwrotem towaru w przypadku braku oryginału paragonu fiskalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Klient sklepu Wnioskodawcy dnia 29 września 2011r. odebrał od kuriera zamówiony telefonicznie zderzak samochodowy. Klient stwierdził, iż jest on niewłaściwy i nie może go zamontować do posiadanego samochodu. Klient chciał go zwrócić, jednak nie posiada paragonu fiskalnego, który został mu wysłany wraz z przesyłką. Klient posiada tylko kserokopię listu przewozowego na podstawie którego żąda zwrotu zapłaconej kwoty.

Na stronie internetowej, na której znajdują się towary Wnioskodawcy: części samochodowe umieszczony jest regulamin, zgodnie z którym w przypadku jakiegokolwiek zwrotu niezbędne jest odesłanie do nas wraz z towarem dowodu zakupu w postaci paragonu lub faktury VAT. W przeciwnym wypadku reklamacje bądź zwroty nie będą respektowane. Klient zamówił telefonicznie zderzak do samochodu Audi, który nie może zamontować do swojego samochodu. Przesłał opinię z firmy, która miała dokonać wymiany wskazanej części. Z opinii wynika, iż zamówiony zderzak nie pasuje do samochodu. Klient jako podstawę reklamacji uznaje kserokopię listu przewozowego.

Żądanie oryginału paragonu od klienta zwracającego towar nie wynika z żadnych przepisów podatkowych, ale jest jedynie pewnym zabezpieczeniem dla Wnioskodawcy jako sprzedającego, który w razie kontroli musi udowodnić, że zwrot towaru miał faktycznie miejsce. Zabezpieczeniem jest również dla Wnioskodawcy informacja umieszczona w regulaminie na stronie internetowej.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. obrót (będący podstawą opodatkowania) zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów (...), z gramatycznego brzmienia cytowanego przepisu wynika więc, że możliwość pomniejszenia uzyskanego obrotu między innymi o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów i uznanych reklamacji może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru i reklamacja co do zasady są prawnie dopuszczalne i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu wartości towaru, w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży lub uznania reklamacji. Odstąpienie od umowy sprzedaży i w konsekwencji dokonany zwrot wartości towaru, na podstawie roszczeń nabywcy są prawnie dopuszczalne i są przedmiotem regulacji prawa cywilnego (prawo konsumenckie).

Z kolei przepisy ustawy o podatku VAT nie wprowadzają na użytek postępowania podatkowego żadnych szczególnych regulacji w odniesieniu do trybu, zasad i dopuszczalności odstąpienia od umowy sprzedaży, jak i dodatkowych szczególnych warunków, co do trybu realizacji roszczeń z tytułu reklamacji. Jeżeli więc na podatniku ciąży obowiązek udokumentowania korekty podatku VAT, to jedyną możliwością udokumentowania jest posiadanie oryginału paragonu fiskalnego bądź faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie kserokopii listu przewozowego Wnioskodawca może przyjąć zwrot towaru i dokonać korekty podatku VAT, mimo braku oryginału paragonu fiskalnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może on przyjąć zwrotu towaru i dokonać korekty podatku VAT bez okazania oryginału paragonu fiskalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących określono w § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.). Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 11).

Natomiast zgodnie z § 2 pkt 10 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r. przez pamięć fiskalną kasy rozumie się urządzenie umieszczone w twardej nieprzezroczystej masie, umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.

Ww. cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów. Czynności takie należy objąć odrębną ewidencją, prowadzoną zgodnie z wymogami zawartymi w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, tj. podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 ? dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru oraz jego wartości w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np. zwrotu towaru. W przypadku dokonania zwrotu towaru podatnik powinien zatrzymać paragon fiskalny. Zasadą jest więc dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie (okazaniu) przez klienta paragonu fiskalnego.

Jednocześnie podkreślić należy, iż paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Wprawdzie obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie bądź też dokonano zwrotu lub reklamacji zakupionego towaru. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 1 i 4 ustawy, bowiem obrotem jest kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należałoby prowadzić tzw. ewidencję korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż towarów, które są wysyłane wraz z dokumentem potwierdzającym dokonanie zakupu przez klienta, tj. paragonem fiskalnym lub fakturą VAT. Jeden z klientów Wnioskodawcy żąda przyjęcia przez Wnioskodawcę sprzedanego przez niego towaru i zwrotu jego wartości, pomimo braku posiadania dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży, w przedmiotowej sprawie paragonu fiskalnego. Klient ten posiada jednak list przewozowy wystawiony przez firmę kurierską, która dostarczyła zakupiony od Wnioskodawcy towar do klienta.

Wnioskodawca na swojej stronie internetowej umieścił regulamin zgodnie z którym w przypadku jakiegokolwiek zwrotu niezbędne jest odesłanie do Wnioskodawcy wraz z towarem dowodu zakupu w postaci paragonu lub faktury VAT. W przeciwnym wypadku reklamacje bądź zwroty nie będą respektowane.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że Wnioskodawca może dokonać korekty podatku należnego przy zwrocie towaru, bez konieczności posiadania oryginału dokumentu sprzedaży ? w przedmiotowej sprawie paragonu fiskalnego ? ale pod warunkiem możliwości udowodnienia, że jest to towar faktycznie sprzedany wcześniej przez Wnioskodawcę oraz posiadania innego dokumentu bądź innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, potwierdzających stan rzeczywisty i w sposób niebudzący wątpliwości dokumentujące zwrot towaru.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w związku ze zwrotem towaru, przysługuje uprawnienie do korekty sprzedaży i podatku należnego w przypadku braku paragonu, pod warunkiem, że zdarzenia te zostały udokumentowane wiarygodnymi dowodami. Zdarzenia powodujące korektę obrotu i podatku należnego, powinny zostać uwidocznione w odrębnej specjalnie w tym celu prowadzonej ewidencji korekt.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie może dokonać korekty podatku VAT bez okazania paragonu fiskalnego, należało uznać za nieprawidłowe gdyż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają możliwości pomniejszania obrotu od posiadanego przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego.

Jednocześnie podkreślić należy, że sama kwestia w ogóle przyjęcia lub nieprzyjęcia zwrotu towaru jest kwestą pozostającą do uzgodnienia pomiędzy stronami transakcji. Przepisy prawa podatkowego nie regulują bowiem kwestii uprawnień do przyjmowania bądź nie zwrotu sprzedanych towarów. Interpretacja rozstrzyga zatem wyłącznie kwestę obniżenia kwoty obrotu i kwoty podatku należnego jeśli już taki zwrot towaru nastąpi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.