Prawo do odliczenia całości podatku naliczonego związanego z nabyciem motocykla, wykorzystywanego (...)

Prawo do odliczenia całości podatku naliczonego związanego z nabyciem motocykla, wykorzystywanego jako środek transportu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2007r. (data wpływu 14 września 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego związanego z nabyciem motocykla, wykorzystywanego jako środek transportu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2007r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w sprawie prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem motocykla wykorzystywanego jako środek transportu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi usługi pomocy drogowej na terenie kraju i za granicą, które polegają na: holowaniu pojazdów po kolizji drogowej, wyciąganiu samochodów z rowów, awaryjnym otwieraniu samochodów, dowozie paliwa, usuwaniu drobnych usterek mechanicznych powstałych w pojeździe, pomocy w uzyskiwaniu odszkodowaniu od firmy ubezpieczeniowych, z którymi Wnioskodawca współpracuje oraz kompleksowo: rozładunkach, załadunkach i zabezpieczeniu pojazdów na miejscu wypadku. Aby uskutecznić udzielanie szybkiej pomocy a przy tym zwiększyć przychody Wnioskodawca planuje zakup motocykla, który zagwarantowałby skrócenie czasu dotarcia do klientów w licznych wypadkach, w których nie miałby zastosowania sprzęt specjalistyczny np. usuwanie drobnych usterek powstałych w pojeździe, wykonanie zdjęć z miejsca zdarzenia dla towarzystw ubezpieczeniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w razie zakupu motocykla do działalności przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z jego nabyciem...

Zdaniem Wnioskodawcy motocykl nie jest pojazdem samochodowym a ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług towary (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.), nie zawiera definicji ?pojazdu samochodowego?. Definicja taka wg Podatnika znajduje się w ustawie o ruchu drogowym, jednak nie ona ma zastosowania do ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z symbolem PKWiU motocykle są sklasyfikowane w dziale 35 (sprzęt transportowy pozostały) natomiast nie ma ich w dziale 34, w którym znajdują się pojazdy samochodowe. Zatem motocykle w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej są innymi niż samochody, odrębnymi środkami transportu. Także wg klasyfikacji środków trwałych motocykl znajduje się w podgrupie 74, ale w rodzaju 740 ? motocykle, przyczepy i wózki motocyklowe?, natomiast samochody: w rodzaju 741- samochody osobowe, 742- samochody ciężarowe, 743 ? samochody specjalne.

W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdza, iż ma prawo do odliczenia podatku VAT w całości przy zakupie motocykla służącego do działalności jako, że nie jest on pojazdem samochodowym.

Wnioskodawca wskazał na treść art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ww. ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólno- towego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 ww. ustawy o VAT art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

  1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej dla przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
  2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
  3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
  4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu;
  5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
  6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą- jeżeli dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
    a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
    b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.



W myśl art. 86 ust. 5 ustawy o VAT spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1- 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z uwagi na fakt, jak zauważył Wnioskodawca, iż ww. ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia pojazdu samochodowego, należy odnieść się do definicji określonej w art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003r. Nr 58 poz. 515 z późn. zm.) Zgodnie z art. 2 pkt 33 cytowanej ustawy, ?pojazd samochodowy? to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, natomiast według art. 2 pkt 45 powołanego przepisu określono, że ?motocykl? jest pojazdem samochodowym jednośladowym lub z bocznym wózkiem ? wielośladowym.

W związku z powyższym, ograniczenia wynikające z art. 86 ust. 3 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT mają również zastosowanie do motocykli z uwagi na fakt, iż motocykle uznane są za pojazdy samochodowe. Dlatego też w przypadku nabycia motocykla do prowadzonej działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w ograniczonym zakresie, tj. 60 % kwoty określonej w fakturze ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, o ile towar ten będzie wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zapis art. 2 pkt 6 ustawy o VAT ? definiujący towary jako rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystce publicznej, a także grunty ? nie odwołuje się do klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej w celu określenia przeznaczenia rzeczy a ma jedynie zaklasyfikować czy dana rzecz lub czynność może zostać uznana za towar i na tej podstawie określić właściwą stawkę VAT dla dostawy danego towaru.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika