Opodatkowanie kwoty otrzymanej od kontrahenta, na podstawie wyroku sądowego, za usługi, które nie (...)

Opodatkowanie kwoty otrzymanej od kontrahenta, na podstawie wyroku sądowego, za usługi, które nie zostały wykonane.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2009r. (data wpływu 23 lutego 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2009r. (data wpływu 8 maja 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwoty otrzymanej od kontrahenta, na podstawie wyroku sądowego, za usługi które nie zostały wykonane - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwoty otrzymanej od kontrahenta, na podstawie wyroku sądowego, za usługi które nie zostały wykonane.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 maja 2009r. (data wpływu 8 maja 2009r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-185/09/AS z dnia 27 kwietnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nowy Zarząd Spółki powołany w styczniu 2007r. przeprowadził wewnętrzną kontrolę dokumentacji. W wyniku tego stwierdzono, że faktury VAT wystawione przez dostawców na niektóre usługi w latach 2005, 2006 są niezgodne ze stanem faktycznym. W umowie o współpracy z dostawcą nie ma takich czynności wyspecyfikowanych. Dostawca po wezwaniu do wyjaśnienia zaistniałej sytuacji, nie potrafił udokumentować tych czynności, po wezwaniu nie wystawił również faktur korygujących. Wnioskodawca dodał, że poprzedni Zarząd firmy ww. faktury akceptował.

Faktury te zostały ujęte w kosztach podatkowych i odliczono od nich podatek VAT. W związku z tym nowy Zarząd Spółki przekazał sprawę na drogę postępowania sądowego.Sąd zasądził od dostawcy na rzecz Spółki kwotę 67.231,76 zł z ustawowymi odsetkami. Nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności. Cała należność w maju 2008r. została ściągnięta od dostawcy przez komornika i wpłacona na konto firmy. Dostawca odwołał się od wyroku, jednak sąd II instancji podtrzymał poprzedni wyrok. Na dzień złożenia wniosku o interpretację wyrok jest nieprawomocny gdyż dostawca zapowiedział apelację.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w związku z objęciem obowiązków Prezesa Zarządu Spółki w styczniu 2007r. i próbą zaznajomienia się z dokumentacją Spółki, którą w sposób szczątkowy i wybiórczy przekazał poprzedni prezes zarządu oraz w wyniku przeprowadzenia rozmów z pracownikami Prezes Spółki powziął wiadomość, iż dostawca faktury uzyskał zapłatę za faktycznie niewykonane usługi. Faktury nie odzwierciedlały faktycznie wykonanych usług przez dostawcę. Wnioskodawca wezwał dostawcę do udokumentowania wykonanych czynności objętych fakturami lub wystawienia faktur korygujących, jednak dostawca nie udokumentował tych czynności i odmówił wystawienia faktur korygujących. Dlatego też Wnioskodawca skierował sprawę na drogę postępowania sądowego.

Faktury dotyczą usług wykonanych na podstawie umowy wiążącej dostawcę ze Spółką. Zakwestionowana została usługa nadzoru finansowego oraz usługa kierowcy - mechanika wykonana przez dostawcę.

Kwota 67.231,76 zł dotyczy zwrotu należności wynikających ze spornych faktur zapłaconych wcześniej przez Wnioskodawcę za wykonane usługi, które faktycznie nie miały miejsca. Podana kwota jest kwotą brutto. Sąd w wyroku określił zasądzoną kwotę jako świadczenie nienależne.

Dowody świadczące o racji Wnioskodawcy wynikają z załączników - zbiorczych zestawień sporządzanych przez pracownika Wnioskodawcy na podstawie informacji przekazywanych mu przez pracownika dostawcy usług. Dostawca na wezwanie nie potrafił wyjaśnić i udokumentować pochodzenia niektórych pozycji i wyliczeń. W wyniku przeprowadzonego dochodzenia i zeznań świadków sąd potwierdził w uzasadnieniu wyroku, iż wykonywane usługi nie miały miejsca.

W wyniku przeprowadzonego postępowania Sąd stwierdził, że zapłacone przez Wnioskodawcę należności z tytułu faktur były świadczeniem nienależnym. Co do istnienia samych faktur nie wyraził opinii.

Dostawca odwołał się od wyroku, ponieważ nie zgadza się z wyrokiem Sądu I instancji. Twierdzi, że wyrok I instancji narusza prawo materialne i procesowe przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Zgromadzony materiał dowodowy wg niego w sposób nie budzący wątpliwości potwierdza fakt, iż zakwestionowane przez Wnioskodawcę świadczenia w rzeczywistości zostały wykonane, a faktury odpowiadają w zakresie swej treści rzeczywistemu stanowi faktycznemu. Ponadto stwierdza, że sąd I instancji dokonał wybiórczej i niepełnej oceny stanu faktycznego i prawnego sprawy oraz pominął w toku oceny dowodowej dowodu z przesłuchania pracownika dostawcy usługi.

Kontrahent twierdzi, że wykonał te usługi, ale nie posiada na to potwierdzonych papierowych dowodów. Podpiera się informacjami ustnymi uzyskanymi od swoich pracowników oraz byłych pracowników Wnioskodawcy zwolnionych z zakładu pracy dyscyplinarnie za naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych i działanie na szkodę Wnioskodawcy.

Jedynym dokumentem na jaki powołuje się dostawca to umowa wiążąca strony, z której nie wynika, że kontrahent takie usługi świadczył lub miał świadczyć.

Umowa wiążąca strony istnieje w formie papierowej. Dokumentów potwierdzających wykonanie usług podpisanych przez obie strony nigdy nie było. Jedynym dokumentem potwierdzającym wykonanie jakikolwiek usług były zestawienia zbiorcze sporządzane przez pracownika Wnioskodawcy na podstawie zeszytów prowadzonych przez każdego z pracowników dostawcy świadczących usługi dla Wnioskodawcy. Z zeszytów tych jednoznacznie wynikało jakie usługi i ile godzin każdy z nich je wykonywał, nie ma mowy w nich o wykonanych usługach spornych - usługa nadzoru finansowego oraz usługa kierowca - mechanik.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec faktu wpłacenia przez dostawcę na konto zakładu całej kwoty, od kwoty tej należy naliczyć i odprowadzić podatek VAT w miesiącu otrzymania tych środków, czy też należy czekać do momentu uprawomocnienia się wyroku, czy też do chwili otrzymania faktur korygujących od dostawcy (co zrobić gdy dostawca ich nie wystawi)...

W chwili obecnej do momentu uprawomocnienia się wyroku Wnioskodawca nie jest pewien czy wpłacona kwota przez dostawcę mu się należy wobec czego nie wie również czy Spółka odprowadzając podatek VAT nie naraża się na stratę, gdyż w momencie przegranej apelacji będzie musiała oddać pieniądze dostawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy w kwestii rozwiązania płatności podatku VAT, Wnioskodawca oczekuje na korekty wystawione przez dostawcę. Po otrzymaniu korekt przekazuje podatek VAT do Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż nowy Zarząd Spółki powołany w styczniu 2007r. przeprowadził wewnętrzną kontrolę dokumentacji. W wyniku tego stwierdzono, że faktury VAT wystawione przez dostawców na niektóre usługi w latach 2005, 2006 są niezgodne ze stanem faktycznym.

Faktury te zostały ujęte w kosztach podatkowych i odliczono od nich podatek VAT. W związku z tym nowy Zarząd Spółki przekazał sprawę na drogę postępowania sądowego.

Sąd zasądził od dostawcy na rzecz Spółki kwotę 67.231,76 zł z ustawowymi odsetkami. Nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności. Cała należność w maju 2008r. została ściągnięta od dostawcy przez komornika i wpłacona na konto firmy. Dostawca odwołał się od wyroku, jednak sąd II instancji podtrzymał poprzedni wyrok. Na złożenia wniosku wyrok jest nieprawomocny gdyż dostawca zapowiedział apelację. Zakwestionowana została usługa nadzoru finansowego oraz usługa kierowcy - mechanika wykonana przez dostawcę.

Kwota 67.231,76 zł dotyczy zwrotu należności wynikających ze spornych faktur zapłaconych wcześniej przez Wnioskodawcę za wykonane usługi, które faktycznie nie miały miejsca. Podana kwota jest kwotą brutto. Sąd w wyroku określił zasądzoną kwotę jako świadczenie nienależne.

Dowody świadczące o racji Wnioskodawcy wynikają z załączników - zbiorczych zestawień sporządzanych przez pracownika Wnioskodawcy na podstawie informacji przekazywanych mu przez pracownika dostawcy usług. Dostawca na wezwanie nie potrafił wyjaśnić i udokumentować pochodzenia niektórych pozycji i wyliczeń. W wyniku przeprowadzonego dochodzenia i zeznań świadków sąd potwierdził w uzasadnieniu wyroku, iż wykonywane usługi nie miały miejsca.

W wyniku przeprowadzonego postępowania Sąd stwierdził, że zapłacone przez Wnioskodawcę należności z tytułu faktur były świadczeniem nienależnym. Co do istnienia samych faktur nie wyraził opinii.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż jeżeli, jak twierdzi Wnioskodawca (co potwierdza nieprawomocny wyrok Sądu drugiej instancji), w przedmiotowej nie miała miejsca dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, ani świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy ? to nie powinna zostać również wystawiona faktura, o której mowa art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, stwierdzająca wykonanie usługi, która nie została faktycznie wykonana.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przepis art. 86 ust.2 ustawy o VAT stanowi, iż kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

  1. z tytułu nabycia towarów i usług,
  2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
        - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust.

        4;

    Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane ? w części dotyczącej tych czynności.

    Jeżeli zatem, jak Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, dokonał odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących czynności, które nie zostały wykonane, winien dokonać korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym obniżył podatek należny o kwotę podatku naliczonego w tych fakturach.

    W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż oczekuje na korekty wystawione przez dostawcę i po otrzymaniu korekt przekaże podatek do Urzędu Skarbowego należy uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie wystawienie bądź nie faktur korygujących przez dostawcę pozostaje bez znaczenia dla prawidłowego rozliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT i skorygowania deklaracji w zakresie podatku VAT. Ponieważ wystawione przez kontrahenta faktury stwierdzały czynności, które nie zostały dokonane, faktury VAT na usługi nadzoru finansowego oraz usługi kierowcy ? mechanik, nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z nich wynikający.

    W świetle powyższego otrzymana przez Wnioskodawcę kwota nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie można stwierdzić aby stanowiła zapłatę za jakąkolwiek czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl cytowanego na wstępie art. 5 ustawy o VAT.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności stwierdzenia, w toku dalszego postępowania, iż w sprawie miało miejsce wykonanie kwestionowanych usług) oraz zmiany stanu prawnego. Nadmienia się ponadto, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że kwestionowane faktury w całości dotyczyły usług, które nie zostały wykonane.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Katowicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


    Masz inne pytanie do prawnika?

    Potrzebujesz pomocy prawnej?

    Zapytaj prawnika