Opodatkowanie przez Wnioskodawcę sprzedaży nieruchomości gruntowej, która zgodnie z zapisem w miejscowym (...)

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z dnia 15 lutego 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę sprzedaży nieruchomości gruntowej, która zgodnie z zapisem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego stanowi tereny zieleni miejskiej z dopuszczalną lokalizacją przewodów i urządzeń infrastruktury technicznej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 maja 2012r. (data wpływu 22 maja 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 maja 2012r. znak: IBPP1/443-202/11/MS oraz pismem z dnia 4 czerwca 2012r. (data wpływu 11 czerwca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 maja 2012r. znak: IBPP1/443-202/11/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Nieruchomość Skarbu Państwa składająca się z działek 1/7 i 6/8 o powierzchni 4.455 m² położona w Z. przy ul. W. została zbyta na rzecz Pani w trybie przetargu ustnego nieograniczonego. Do wylicytowanej kwoty netto został naliczony podatek VAT. Należność została wpłacona w całości. Pismem z dnia 27 stycznia 2012r. Pani zwróciła się do Wnioskodawcy o zwrot naliczonego podatku VAT, jako nienależnego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT zwalnia się od podatku tereny inne niż tereny budowlane i przeznaczone pod zabudowę. W przypadku przedmiotowej nieruchomości zgodnie z zapisem w planie zagospodarowania przestrzennego teren stanowi ?tereny zieleni miejskiej? ale przeznaczenie dopuszczalne to lokalizacja przewodów i urządzeń infrastruktury technicznej.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT od 1 stycznia 2012r. poprzednio przed zmianą przepisów podatnikiem podatku VAT było Starostwo Powiatowe. Nieruchomość składająca się z działek 1/7 i 6/8 o powierzchni 4.455 m² położona w Z. przy ul. W. została zbyta na rzecz Pani na mocy aktu notarialnego dnia 17 stycznia 2012r. Zgodnie z informacją z dnia 1 grudnia 2011r. z Wydziału Zagospodarowania Przestrzennego z planu zagospodarowania przestrzennego miasta, uchwalonego uchwałą, działki nr 1/7 i 6/8 położone są na terenie oznaczonym w tekście i na planie rysunku ?ZZ? - tereny zieleni miejskiej ? przeznaczenie dopuszczalne to lokalizacja przewodów i urządzeń infrastruktury technicznej. W tekście planu brak uszczegółowienia jakie urządzenia infrastruktury mogą być zlokalizowane na przedmiotowej nieruchomości. Według definicji zawartej w prawie budowlanym infrastruktura techniczna to urządzenia, sieci przesyłowe i związane z nimi obiekty świadczące niezbędne i podstawowe usługi dla określonej jednostki przestrzenno ? gospodarczej w zakresie energetyki, dostarczania ciepła, wody, usuwania ścieków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 15 maja 2012r.):

Czy sprzedaż nieruchomości składającej się z działek 1/7 i 6/8 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też pobrany podatek jest nienależny i podlega zwrotowi?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT albowiem teren może być przeznaczony pod zabudowę szczególną tj.: zabudowany urządzeniami takimi jak np. stacją trafo, przepompownią ścieków itp.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się ? zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT ? rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów na terytorium kraju zasadniczo rozumie się ? w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT ? przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011r. przepisem § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną.

W myśl art. 34 ww. kodeksu, Skarb Państwa jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia państwowego nienależącego do innych państwowych osób prawnych.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Stosownie zatem do powyższego Skarb Państwa, dokonując czynności prawnej, której przedmiotem jest dostawa nieruchomości, występuje przez reprezentanta w osobie starosty.

Jak już podano na wstępie zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle powyższego przepisu jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, o ile spełnią pozostałe warunki wskazane w art. 15 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sprzedał w trybie przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość Skarbu Państwa składającą się z działek 1/7 i 6/8 o powierzchni 4.455 m² położoną w Z. przy ul. W.. Przedmiotowa nieruchomość została zbyta na mocy aktu notarialnego dnia 17 stycznia 2012r.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, zauważyć należy, iż z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla dokonanej czynności zbycia nieruchomości Skarbu Państwa Wnioskodawca występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność zbycia nieruchomości w świetle ustawy o VAT była traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT ? obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. ? w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Jak już stwierdzono w przedstawionej we wniosku sytuacji przedmiotem dostawy była nieruchomość Skarbu Państwa składająca się z działek nr 1/7 i 6/8 o powierzchni 4.455 m².

Z treści wniosku wynika ponadto, że przedmiotowa nieruchomości zgodnie z zapisem w planie zagospodarowania przestrzennego terenu stanowi ?tereny zieleni miejskiej" ale przeznaczenie dopuszczalne to lokalizacja przewodów i urządzeń infrastruktury technicznej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, że opodatkowaniu podlegają i nie korzystają ze zwolnienia dostawy tych gruntów niezabudowanych, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących gruntami innymi niż budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, np. gruntami rolnymi czy leśnymi bez prawa zabudowy, jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej ? przeznaczony pod zabudowę.

Z treści wniosku wynika, że przedmiotowa nieruchomości zgodnie z zapisem w planie zagospodarowania przestrzennego terenu stanowi ?tereny zieleni miejskiej" ale przeznaczenie dopuszczalne tej nieruchomości to lokalizacja przewodów i urządzeń infrastruktury technicznej.

Ponadto w piśmie z dnia 15 maja 2012r. Wnioskodawca wskazał, że w tekście planu brak uszczegółowienia jakie urządzenia infrastruktury mogą być zlokalizowane na przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a i b i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.
   
   

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) stanowiąc, iż przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Obiekty budowlane nie będące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie sklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Pojęcie obiektów inżynierii lądowej i wodnej odpowiada swym zakresem definicji budowli zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż sprzedaż działek oznaczonych nr 1/7 i 6/8, w sytuacji gdy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika (jak wskazał Wnioskodawca we wniosku), że przedmiotowe działki są ?terenami zieleni miejskiej?, na których dopuszczalna jest lokalizacja przewodów i urządzeń infrastruktury technicznej, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Fakt, że na tych działkach dopuszcza się budowę urządzeń infrastruktury technicznej, skutkuje uznaniem tych działek za działki przeznaczone po zabudowę, co wyklucza zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Jednocześnie wskazać należy iż sprzedaż przedmiotowych działek korzystałaby ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT tylko i wyłącznie w sytuacji gdy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynikałoby, że przedmiotowe działki są terenami rolniczymi (zieleni miejskiej) bez możliwości jakiejkolwiek zabudowy w tym zabudowy urządzeniami infrastruktury technicznej.

Tym samym dostawa wskazanych wyżej działek, przeznaczonych pod zabudowę, podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej, określonej w art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, tj. w wysokości 23%. W konsekwencji podatek VAT wynikający z dokonanej przez Wnioskodawcę sprzedaży działek oznaczonych nr 1/7 i 6/8 jako należny z tytułu przedmiotowej sprzedaży nie podlega zwrotowi ich nabywcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż przedmiotowych działek nie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ze stanu faktycznego nie wynika, aby na działkach nr 1/7 i 6/8 znajdowały się jakikolwiek naniesienia, a z planu zagospodarowania przestrzennego wynika, iż jest to teren zieleni miejskiej, zatem interpretację wydano przy założeniu, że przedmiotowe działki nie są zabudowane.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby przedmiotowe działki nr 1/7 i 6/8 były zabudowane) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.