Zwolnienie od podatku VAT świadczonych usług szkoleniowych z zakresu informatyki.

10.5.2013

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013r. (data wpływu 4 marca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług szkoleniowych z zakresu informatyki ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług szkoleniowych z zakresu informatyki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą przeprowadzającym szkolenia z zakresu informatyki, między innymi z obsługi systemów informatycznych.

Wnioskodawca będzie świadczyć - jako podwykonawca - usługi szkoleniowe w ramach projektu, który jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Spójności z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Beneficjentem środków będzie podmiot, który zlecił przeprowadzenie szkoleń wykonawcy (osobie trzeciej). Ten zaś wykonawca zawrze z Wnioskodawcą umowę na przeprowadzenie szkolenia, na zasadzie podwykonawstwa.

Projekt, w ramach którego przeprowadzane będą szkolenia, jest dofinansowany ze środków publicznych (Europejski Fundusz Społeczny, Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet VIII Regionalne Kadry Gospodarki, Działanie 8.1. Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie, Poddziałanie 8.1.1 Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw) w wysokości nie niższej, niż 70%.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jak również nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) i b) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (dalej zwana ustawą VAT). Wnioskodawca nie uzyskał również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 tej ustawy.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są usługami mającymi na celu uzyskanie wiedzy i umiejętności dla celów zawodowych przez osoby biorące w nich udział, które nie są prowadzone formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zmienionego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 września 2011r. (Dz. U. z dnia 22 września 2011r.), usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę - jako podwykonawcę - na podstawie umowy z wykonawcą będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych ?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione usługi szkoleniowe świadczone przez niego - jako podwykonawcę - na podstawie umowy zawartej z wykonawcą podlegać będą zwolnieniu od podatku od towarów i usług jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 20) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie:

A.Usługi szkoleniowe jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego

Po pierwsze, świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego w myśl rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja takich usług znajduje się w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy VAT obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

W świetle celu projektu, którym będzie podniesienie jakości usług wykonywanych przez małe i średnie przedsiębiorstwa, poprzez poszerzenie wiedzy i umiejętności ich pracowników o tematykę szkoleń autoryzowanych z zakresu IT, nie ulega wątpliwości, że usługi świadczone w jego ramach spełniają ww. przesłankę.

B.Usługi świadczone przez Wnioskodawcę jako usługi finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi szkoleniowe świadczone przez niego na rzecz głównego wykonawcy usług szkoleniowych na rzecz beneficjenta środków z Europejskiego Funduszu Społecznego, są usługami finansowanymi co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Po pierwsze, należy w tym miejscu odwołać się do art. 5 ust. 1. pkt 2) w zw. ust. 3 pkt 1) ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych, zgodnie z którym środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Społecznego są środkami publicznymi. W ocenie Wnioskodawcy, środkami publicznymi będzie jednak nie tylko dofinansowanie otrzymane przez beneficjenta na realizację projektu, lecz również wynagrodzenie uzyskane od beneficjenta przez głównego wykonawcę szkoleń, a także wynagrodzenie otrzymane następnie przez Wnioskodawcę - jako podwykonawcę - na podstawie zawartej z nim umowy.

Taki wniosek wynika z okoliczności, że dla uznania, że szkolenia są finansowane ze środków publicznych nie ma znaczenia, kto jest dysponentem tych środków, lecz skąd one pochodzą - istotne w świetle przepisu jest ekonomiczne ich źródło. I tak zarówno wynagrodzenie głównego wykonawcy szkoleń pochodzi ze środków uzyskanych przez beneficjenta ze środków publicznych, jak również wynagrodzenie Wnioskodawcy za wykonane usługi szkoleniowe ma swoje źródło w dofinansowaniu przyznanym na realizację Projektu. Beneficjent środków uzyskał je bowiem na przeprowadzenie konkretnych szkoleń, których wykonanie przekazał innemu podmiotowi, ten zaś zlecił ich podwykonawstwo Wnioskodawcy. W ten sposób koszty szkoleń są pokrywane w ostateczności ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Europejskiego (w wysokości co najmniej 70%). Dla oceny czy usługi są finansowane ze środków publicznych nie ma znaczenia sposób ich przekazywania podmiotom wykonującym usługi, lecz okoliczność kto finalnie ponosi ich ekonomiczny ciężar. Prowadzi to do uznania, że wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawcę jest finansowane ze środków publicznych (w sposób pośredni - przez beneficjenta i głównego wykonawcę), zatem usługi szkoleniowe przez nią świadczone powinny być zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko powyższe potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 listopada 2011r. sygn. I SA/Kr 1534/11, którego teza brzmi ?zapis ?finansowane ze środków publicznych? nie odnosi się do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami.? Sąd dokonując wykładni czy usługi świadczone przez wnioskodawcę mają charakter ?finansowanych ze środków publicznych? odwołał się przy tym do orzecznictwa sądów administracyjnych (w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego) w przedmiocie zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z 2000r. z późn. zm.), a którego konstrukcja była analogiczna jak konstrukcja zwolnienia określonego w przepisie rozporządzenia będącym przedmiotem niniejszego wniosku. Podobnie sprawę ocenił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyrokach z dnia 4 października 2011r. (sygn. akt I SA/Gd 859/11) oraz z dnia 7 lipca 2012 . (sygn. akt I SA/Gd 432/12).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo ? rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym,

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku:

usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych ? Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jak również nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit a) i b) ustawy o podatku od towarów i usług, zatem Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a i b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest ? w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

W przypadku braku możliwości zastosowania ww. zwolnienia przeanalizować należy przepisy § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia wykonawczego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie prowadzić szkolenia z zakresu informatyki, między innymi z obsługi systemów informatycznych.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są usługami mającymi na celu uzyskanie wiedzy i umiejętności dla celów zawodowych przez osoby biorące w nich udział.

Przeprowadzane przez Wnioskodawcę szkolenia będą zatem spełniały definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Celem projektu, będzie podniesienie jakości usług wykonywanych przez małe i średnie przedsiębiorstwa, poprzez poszerzenie wiedzy i umiejętności ich pracowników o tematykę szkoleń autoryzowanych z zakresu IT. Zatem szkolenia te będą miały na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych.

Jednocześnie przedmiotowe szkolenia, jak sam Wnioskodawca wskazał, nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zatem nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT.

Wnioskodawca podał, że szkolenia te będzie świadczyć jako podwykonawca - usługi szkoleniowe w ramach projektu, który jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Spójności z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Beneficjentem środków będzie podmiot, który zlecił przeprowadzenie szkoleń wykonawcy (osobie trzeciej). Ten zaś wykonawca zawrze z Wnioskodawcą umowę na przeprowadzenie szkolenia, na zasadzie podwykonawstwa.

Projekt, w ramach którego przeprowadzane będą szkolenia, jest dofinansowany ze środków publicznych w wysokości nie niższej, niż 70%.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są:

dochody publiczne;
środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

ze sprzedaży papierów wartościowych,
z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
z otrzymanych pożyczek i kredytów,
z innych operacji finansowych;

przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W myśl art. 4 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych przepisy ustawy stosuje się do:

jednostek sektora finansów publicznych;
innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Wskazać należy, iż zarówno przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, jak i § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia nie wskazują aby źródłem finansowania danej usługi były środki publiczne, lecz aby dana usługa była finansowana ze środków publicznych, a co za tym idzie ustawodawca położył nacisk na konkretną usługę, czynność wykonywaną pomiędzy usługodawcą, a usługobiorcą ? przy czym nie można mylić tego ostatniego z beneficjentem ostatecznym usługi.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że tylko szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego przeprowadzane przez podmiot będący usługodawcą bezpośredniego beneficjenta środków można uznać za szkolenia finansowane ze środków publicznych. Takiego przymiotu nie będą miały szkolenia prowadzone przez kolejnego podwykonawcę, bowiem w momencie, gdy pierwszy wykonawca skorzysta z usług kolejnego podmiotu świadczącego na jego rzecz określoną usługę, zapłata nie będzie już dokonana środkami publicznymi, pomimo faktu, iż pierwotnym źródłem finansowania nadal pozostaje Unia Europejska (lub budżet Państwa).

O zapłacie środkami publicznymi można mówić tylko i wyłącznie w relacji pomiędzy beneficjentem środków (tj. podmiotem realizującym projekt) a podmiotem, któremu beneficjent płaci otrzymanymi na szkolenia środkami publicznymi. W dalszej relacji następuje już użycie środków prywatnych, własnych tegoż podmiotu, wypracowanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zatem zapłata na kolejnym etapie obrotu nie jest już zapłatą środkami publicznymi.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż zwolnienie przewidziane w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia nie będzie miało zastosowania dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych z zakresu informatyki jako kolejnego podwykonawcy dla wykonawcy (osoby trzeciej), który jest zleceniobiorcą dla podmiotu - beneficjenta środków publicznych, czyli realizatora projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

W tej sytuacji zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku tj. 23 %, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Reasumując, usługa przeprowadzania szkoleń przez Wnioskodawcę dla wykonawcy (osoby trzeciej), która jest Zleceniobiorcą dla podmiotu ? beneficjenta środków publicznych, tj. realizatora projektu w ramach POKL, nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.