Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) ? Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami garażowymi ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami garażowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą sklasyfikowaną według Polskiej Działalności Gospodarczej jako obsługa nieruchomości (PKD 70). W ramach prowadzonej działalności jako deweloper, Wnioskodawca nabył grunt w woj. p., na którym został wybudowany wielorodzinny czterokondygnacyjny podpiwniczony budynek mieszkalny składający się z 40 samodzielnych lokali mieszkalnych, stanowiących odrębne nieruchomości. Do 26 lokali mieszkalnych jako ich części składowe przynależą pomieszczenia w piwnicy i na strychu oraz podziemne pomieszczenia garażowe. Podziału budynku na poszczególne lokale Wnioskodawca dokonał zgodnie z przepisami określonymi w ustawie z dnia 24 czerwca 1994r., o własności lokali, który został stwierdzony zaświadczeniem wydanym przez Starostę. Zakończenie budowy oraz rozpoczęcie sprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych nastąpiło w lutym 2007r. Ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych i ich sprzedaż dokonane były aktami notarialnymi.

Przy sprzedaży lokali mieszkalnych bez garaży Wnioskodawca stosował jednolitą stawkę 7% podatku od towarów i usług, natomiast przy sprzedaży lokali mieszkalnych z garażami stanowiącymi przynależne do lokalu części składowe została wyodrębniona wartość pomieszczenia garażowego, od której Wnioskodawca zastosował stawkę 22%. Natomiast od pozostałej części lokalu mieszkalnego Wnioskodawca zastosował stawkę 7% podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży lokali mieszkalnych wg przedstawionego stanu faktycznego wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami garażowymi zostały zastosowane prawidłowe stawki podatku od towarów i usług tj. 22% od pomieszczeń garażowych i 7% od pozostałej części lokalu mieszkalnego...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) do dnia 31 grudnia 2007r., stosuje się stawkę podatku w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 12 ww. ustawy o VAT, budynek wybudowany przez Wnioskodawcę jest budynkiem wielomieszkaniowym PKOB 112, a zatem jest obiektem budownictwa mieszkaniowego. Dla prawidłowego określenia stawki podatku od towarów i usług niezbędna jest, zdaniem Wnioskodawcy ocena czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego pomieszczeniem garażowym stanowi jedną czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też powyższą sprzedaż należy rozpatrywać dla potrzeb rozliczenia tego podatku jako poszczególne, odrębne od siebie czynności (pomieszczenie garażowe jako lokal użytkowy oraz lokal mieszkalny jako część obiektu budownictwa mieszkaniowego).

Zdaniem Wnioskodawcy pojęcia lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług, zatem można odwołać się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 26 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. nr 80 poz. 903 ze zm.). W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali samodzielnym lokalem mieszkalnym w rozumieniu ustawy jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokojeniu ich potrzeb mieszkaniowych. Natomiast w myśl art. 2 ust. 4 ww. ustawy do lokalu mogą przynależeć, jako części składowe pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, w szczególności piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej ?pomieszczeniami przynależnymi?. Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej dopóki trwa odrębna własność lokali. Stosownie natomiast do art. 3 ust. 3 ww. ustawy udział poszczególnego właściciela wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Odnosząc zatem przepisy ustawy o własności lokali do przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca stwierdza, iż regulacje te wyłączają możliwość podziału lokalu mieszkalnego z przynależnymi do niego pomieszczeniami piwnicy, strychu i garażu stanowiącymi jego części składowe w częściach na lokal użytkowy (garaż) oraz lokal mieszkalny.

W związku z tym na gruncie przepisów prawa cywilnego sprzedaż lokalu mieszkalnego z przynależnymi do niego jako część składowa pomieszczeniem garażowym jest traktowana jako jedna czynność nie można więc dokonywać sztucznego podziału takiej transakcji wyłącznie na potrzeby podatku od towarów i usług. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż lokalu mieszkalnego według przedstawionego stanu faktycznego podlega opodatkowaniu jedna stawką 7% podatku od towarów i usług właściwą dla lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę ? w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy ? rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie ?towarów? zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Należy przez nie rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jej obniżenie możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy. Taką obniżoną stawkę dla niektórych czynności ustawodawca przewidział w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r. stosowało się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Pod pojęciem ?obiekt budownictwa mieszkaniowego? ? zgodnie z art. 2 pkt 12 powołanej wyżej ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007r. - rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na to, iż cyt. wyżej art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT utracił moc z dniem 31 grudnia 2007r., przepisami art. 1 pk1 lit. b) oraz pkt 9 lit. a), b), c) ustawy z dnia 19 września 2007r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U Nr 192, poz.1382) wprowadzono w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług następujące zmiany od 1 stycznia 2008r. Cytowany wyżej art. 41 ust. 1 ww. ustawy otrzymał brzmienie: stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art.83, art. 119 ust.7, art.120 ust.2 i 3, art.122 i art.129 ust.1.

W myśl art. 41 ust. 12 i ust. 12a ww. ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 12 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r., nadanym przez ww. ustawę z dnia 19 września 2007r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Równocześnie, przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) postanowiono, iż począwszy od 1 stycznia 2008r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% m. in. w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 ? w zakresie w jakim obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12- 12c ustawy.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Nie jest zatem lokalem mieszkalnym wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba (zespół izb) nie przeznaczona na stały pobyt ludzi i nie służąca zaspokajaniu ich potrzeb. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej ?pomieszczeniami przynależnymi?.

Definiując pojęcie prawne ?samodzielnego lokalu mieszkalnego?, ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz
• pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania potrzeb ludzi, lecz ma służyć zaspokajaniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.
  
  

W tym kontekście ustawodawca wymieniał przykładowo piwnicę, strych, komórkę, garaż.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonał sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami garażowymi.

Przedstawiona analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 7% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) ?samodzielnych lokali mieszkalnych? w rozumieniu art. 2 ust.

Zatem stwierdzić należy, iż garaże zaliczane są do lokali użytkowych. W związku powyższym mając na uwadze okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdza się, iż stawka podatku obniżona do wysokości 7% nie ma zastosowania do dostawy garaży, które zarówno w okresie do 31 grudnia 2007r., jak i od 1 stycznia 2008r., podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 22% (zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT).

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.