Sprzedaż nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę wydzielonych z nieruchomości rolnej przez osobę (...)

25.7.2012

Sprzedaż nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę wydzielonych z nieruchomości rolnej przez osobę fizyczną z majątku osobistego nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, ponieważ sprzedający nie działa w tym przypadku jako podatnik podatku VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2012r. (data wpływu 10 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 16 lipca 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę dostaw gruntów przeznaczonych pod zabudowę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę dostaw gruntów przeznaczonych pod zabudowę.

Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 16 lipca 2012r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-385/12/LSz z dnia 29 czerwca 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 27 maja 1987r nabył wraz z małżonką do wspólnego majątku prywatnego od skarbu państwa dodatkowe grunty rolne o powierzchni 2,65ha. Grunty te zostały użytkowane w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy ponieważ wraz z żoną są rolnikami. W nowym planie zagospodarowania przestrzennego wsi I. z dnia 30 marca 2006 roku okazało się że ww. grunty rolne są przeznaczone w tym planie pod zabudowę.

W styczniu 2012 roku Wnioskodawca podzielił część ww. gruntów rolnych na działki z których powstało 7 działek w tym 6 działek jest budowlanych a 7 to droga, podział ten nastąpił z myślą o dzieciach i wnukach w celu w przyszłości ich obdarowania.

Wnioskodawca od sierpnia 2011 roku prowadząc gospodarstwo rolne zarejestrował się jako podatnik VAT czynny, gdyż prowadzi hodowlę krów i sprzedaje mleko, a ponieważ Wnioskodawca chciał inwestować w gospodarstwo rolne postanowił rozliczać podatek VAT należny i naliczony.

W marcu 2012r. okazało się że jeden z sąsiadów Wnioskodawcy chciał kupić od Wnioskodawcy dwie działki z jego majątku wspólnego w całości. I tak aktem notarialnym z dnia 2 kwietnia 2012 roku Wnioskodawca sprzedał okazjonalnie dwie działki jako jedna sprzedaż dla sąsiada.

Przed sprzedażą tych działek - działki te nie zostały uzbrojone, Wnioskodawca nie ogłaszał się również z zamiarem ich sprzedaży.

Biorąc pod uwagę zaistniałą sytuację Wnioskodawca uważa, że sprzedaż tych działek ze swojego majątku wspólnego nie jest sprzedażą opodatkowaną w świetle przepisów ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że zakupione w 1987 roku od Skarbu Państwa składały się z 11 wyodrębnionych działek o łącznej powierzchni 2,64 ha. Wnioskodawca kupił te grunty do gospodarstwa rolnego z zamiarem wykorzystywania do działalności rolniczej.

Zakup działki został finansowany z oszczędności jakie posiadał wtedy Wnioskodawca z żoną.

Wnioskodawca wraz z żoną, z myślą o dzieciach i wnukach, gdyż syn zamierza się budować, wystąpił w dniu 3 stycznia 2012r. o podział geodezyjny jednej z tych 11 działek nabytych od Skarbu Państwa w 1987 roku. Jest to działka 2412/4 która została podzielona na 7 mniejszych działek i zgodnie z decyzją Burmistrza A. nr ? podział tej działki został zatwierdzony.

Posiadane działki rolnicze w latach 1987-2012 Wnioskodawca wykorzystywał głównie do prowadzenia działalności rolniczej polegającej na hodowli krów i sprzedaży mleka. Jedynie sporadycznie w latach 1987 do 1999 Wnioskodawca sprzedawał, jeśli pojawiły się nadwyżki zboża lub ziemniaków.

Grunty od dnia zakupu do dnia sprzedaży wykorzystywane były wyłączenie do działalności rolnej.

Zgodnie z decyzją o podziale działek ww. działki po podziale znajdują się:

dwie działki częściowo w terenie zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej (I 4.3/14 MN1) a częściowo w terenie dróg wewnętrznych (KDW),
natomiast pozostałe 5 działek w terenie zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej (I 4.3/14 MN1).

Do dnia dzisiejszego nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy na działek.

Już po podziale działek dalszy krewny Wnioskodawcy - sąsiad sam zapytał czy by tych działek Wnioskodawca nie sprzedał. Ponieważ Wnioskodawca wybudował dom, na który został zaciągnięty kredyt w CHF i nadal ten kredyt Wnioskodawca spłaca, Wnioskodawca podjął decyzję, że sprzeda działkę z myślą o spłacie kredytu i dalszego wykańczania domu oraz terenu wokół domu. Ewentualnie jeśli w przyszłości ktoś zapyta o działkę i Wnioskodawca ją sprzeda to również te środki Wnioskodawca przeznaczy na potrzeby związane pracami budowlanymi i potrzebami bytowymi rodziny Wnioskodawcy.

W momencie sprzedaży tych działek nie były one zabudowane.

Środki ze sprzedaży tych działek zostaną przeznaczone na wykończenie domu jednorodzinnego Wnioskodawcy, do którego Wnioskodawca wprowadził się dwa lata temu, i na który był zaciągnięty kredyt na budowę, który do tej pory Wnioskodawca spłaca, oraz na potrzeby związane potrzebami bytowymi rodziny Wnioskodawcy (dzieci nadal uczą się, a Wnioskodawca ciągle pracuje nad wykończeniem domu i infrastruktury wokół domu).

Grunty, z których Wnioskodawca wydzielił działki w momencie zakupu zgodnie z posiadanym aktem notarialnym były rolne z możliwością zabudowy siedliskowej.

W stosunku do sprzedawanych działek Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań dotyczących zmiany przeznaczenia terenu.

Wnioskodawca nie dokonał również żadnych zmian w działkach, nie doprowadzał do nich mediów, jedynie jedna z tych 7 działek jest wydzielona na drogę, ale do tej pory żadne nakłady na budowę drogi nie zostały poniesione (droga została wydzielona geodezyjnie, bo to jest niezbędny warunek przy podziale geodezyjnym na działki).

Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje żadnych działań marketingowych związanych ze sprzedażą tych działek.

Wnioskodawca nie pozyskiwał i nie pozyskuje nabywców działek - podzielił je wyłącznie z myślą o darowiźnie dzieciom lub wnukom, ale osoby z okolicy same pytają o te działki.

Wnioskodawca nie stosował i nie będzie stosował żadnych form ogłoszeń o sprzedaży działek.

Działki przeznaczone do sprzedaży oraz żadne inne działki Wnioskodawcy nie były nigdy przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Wnioskodawca posiada jeszcze grunty rolne ale nie zamierza ich sprzedawać ponieważ prowadzi gospodarstwo rolne - hoduje krowy i sprzedaje mleko.

Wnioskodawca wcześniej już kilka razy sprzedawał działki ale były to jeszcze inne działki (nie z tego podziału, który dokonał teraz), które zostały nabyte w roku 1986 przed zawarciem związku małżeńskiego na powiększenie gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca sprzedał wtedy zarówno działki rolne jak i te które dostały status działek budowlanych w nowym planie zagospodarowania przestrzennego wsi:

1.Wnioskodawca sprzedał 5 działek rolnych i były to transakcje okazjonalnie w latach:

pierwsza działka sprzedana została w 1999 roku,
dwie w roku 2001,
jedna w roku 2004,
jedna w roku 2005.

2.Wnioskodawca dokonał cztery transakcje sprzedaży działek budowlanych, które zostały

sprzedane jako budowlane ale nabyte były przez Wnioskodawcę w 1986r. jako rolne (działki te poza przeklasyfikowaniem w planie zagospodarowania wsi nie były w żaden

sposób przez Wnioskodawcę uatrakcyjniane, nie posiadają mediów i Wnioskodawca nie podejmował również żadnych działań marketingowych w celu ich zbycia).

pierwsza sprzedaż była w roku 2006,
dwie sprzedaże w roku 2010,
jedna sprzedaż w roku 2011.

Od ww. transakcji Wnioskodawca nie składał deklaracji VAT-7, nie płacił podatku VAT i nie rejestrował się jako podatnik VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku ze sprzedażą działek budowlanych, sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czy w przyszłości ewentualnie sprzedaż kolejnych działek z majątku wspólnego podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż tych działek ze swojego majątku wspólnego nie jest sprzedażą opodatkowaną w świetle przepisów ustawy o VAT.

Również zamiar kolejnej sprzedaży działek w przyszłości nie będzie uznany za sprzedaż w ramach działalności gospodarczej i nie będzie w związku z tym podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami ? według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT ? są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), ?Działalność gospodarcza? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnika? te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ?zamiar?. Zgodnie z definicją zawartą we ?Współczesnym słowniku języka polskiego? (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007r.), ?zamiar? oznacza ?intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć?.

Wobec powyższego istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom oraz cel, który dana osoba ma osiągnąć wykonując dane czynności. Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, iż ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta lub handlowca oraz kiedy zamiar częstotliwego wykonywania czynności ma być ujawniony. Jednakże w okolicznościach niniejszej sprawy uprawniony jest wniosek, że wystarczającym jest, by okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy zaistniały w chwili ich wykonywania, zaś podmiot ich dokonujący zachowywał się jak handlowiec czy producent. Dla celów podatku VAT nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli okoliczności towarzyszące wykonywaniu czynności wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy.

Kwestia sprzedaży gruntów była również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości UE. Z treści orzeczeń w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie fakt wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny w kontekście powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanych we wniosku 7 nieruchomości gruntowych, nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca nie nabył terenu przeznaczonego pod zabudowę celem dalszej jego odsprzedaży. Przedmiotem sprzedaży były i ewentualnie będą bowiem działki wydzielone z nieruchomości stanowiącej grunt rolny nabyty przez Wnioskodawcę w roku 1987 do gospodarstwa rolnego z zamiarem wykorzystywania do działalności rolniczej, ponieważ Wnioskodawca wraz z żoną są rolnikami. Zakup działki został finansowany z oszczędności jakie posiadał wtedy Wnioskodawca z żoną. Posiadane działki rolnicze w latach 1987-2012 Wnioskodawca wykorzystywał głównie do prowadzenia działalności rolniczej polegającej na hodowli krów i sprzedaży mleka. Jedynie sporadycznie w latach 1987 do 1999 Wnioskodawca sprzedawał nadwyżki zboża lub ziemniaków. Wnioskodawca od sierpnia 2011 roku prowadząc gospodarstwo rolne zarejestrował się jako podatnik VAT czynny.

Jednocześnie nieruchomości, które Wnioskodawca sprzedał (zamierza sprzedać) nigdy nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że powodem podjęcia decyzji o sprzedaży 2 działek w 2012r. i ewentualnie dalszych działek z wydzielonej nieruchomości rolnej, jest chęć uzyskania środków finansowych potrzebnych do wykończenia domu jednorodzinnego oraz zaspokojenia potrzeb bytowych rodziny a także spłata kredytu zaciągniętego na budowę domu mieszkalnego.

Według planu zagospodarowania przestrzennego z dnia 30 marca 2006r. działki są przeznaczone pod zabudowę (2 działki częściowo w terenie zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej a częściowo w terenie dróg wewnętrznych, a 5 działek w terenie zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej). W stosunku do sprzedawanych działek Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań dotyczących zmiany przeznaczenia terenu. Do dnia dzisiejszego nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla działek. W momencie sprzedaży tych działek nie były one zabudowane. Przed sprzedażą tych działek - działki te nie zostały uzbrojone, Wnioskodawca nie ogłaszał się również z zamiarem ich sprzedaży. Wnioskodawca nie pozyskiwał i nie pozyskuje nabywców działek, osoby z okolicy same pytają o te działki. Dwie działki, które Wnioskodawca sprzedał zostały nabyte przez krewnego Wnioskodawcy ? sąsiada, który sam poprosił o sprzedaż tych działek. Wnioskodawca nie stosował i nie będzie stosował żadnych form ogłoszeń o sprzedaży działek oraz nie podejmował i nie podejmuje żadnych działań marketingowych związanych ze sprzedażą tych działek.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w celu dokonania sprzedaży 2 działek i ewentualnie pozostałych działek wydzielonych z nieruchomości rolnej, Wnioskodawca nie zaangażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wprawdzie jak wynika z wniosku Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży 2 działek oraz ewentualnie pozostałych powstałych z podziału 1 działki nr 2412/4 musiał dokonać podziału działki nr 2412/4 nabytej w 1987r. do gospodarstwa rolnego, jednakże powyższe zdarzenie (stanowiące pojedynczą z okoliczności przykładowo wskazanych w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10) nie można uznać za środek zbliżony do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością.

Także fakt, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jako podatnik podatku od towarów i usług od roku 2011 na zasadach ogólnych i z tego tytułu jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie może przesądzać, iż sprzedaż opisanych we wniosku gruntów będzie dokonana w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Wprawdzie sprzedaż gruntu stanowi czynność objętą regulacją art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, jednak celem obrotu (dostawy gruntu) nie jest wykonywanie działalności rolniczej.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca sprzedał i planuje sprzedać nieruchomości niezabudowane, na której prowadzona była działalność rolnicza. Sprzedaż tych nieruchomości była i będzie dokonana z jego majątku prywatnego, a sam zakup gruntów nie był dokonywany w celu odsprzedaży. Pieniądze uzyskane z tej transakcji będą przeznaczone na cele osobiste (prywatne).

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca zbywając przedmiotowe nieruchomości nie dokonuje tego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż tych nieruchomości odbędzie/odbyła się w ramach zbycia majątku osobistego, a więc w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z wniosku nie wynika aby w ramach tej czynności Wnioskodawca podejmował szereg czynności typowych dla obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców.

Zatem sprzedaż 2 działek oraz ewentualnie pozostałych powstałych z podziału 1 działki nr 2412/4 nie zostanie dokonana w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości opisanych we wniosku wydzielonych z 1 nieruchomości rolnej przez osobę fizyczną z majątku osobistego nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, ponieważ sprzedający nie działa w tym przypadku jako podatnik podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia opodatkowania dokonanych przez Wnioskodawcę sprzedaży niezabudowanych nieruchomości w latach 1999, 2001, 2004-2006, 2010 i 2011r., gdyż Wnioskodawca nie zadał pytania w tym zakresie i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.