Sprzedaż gruntu z majątku osobistego i w okolicznościach nie wskazujących na związek z prowadzoną (...)

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działek. W odpowiedzi na wezwanie nr xxx z dnia 3 stycznia 2008r. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 10 stycznia 2008r. (data wpływu 16 stycznia 2008r.) oraz z dnia 29 stycznia 2008r. (data wpływu 31 stycznia 2008r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1995r. prowadzi działalność gospodarczą rolniczą pod nazwą Gospodarstwo Rolno Hodowlane w W. Jest płatnikiem podatku VAT. W 2000r. otrzymał w drodze darowizny od rodziców grunt rolny niezabudowany objęty księgą wieczystą KW nr xxx Sądu Rejonowego w T., Wydział V Ksiąg Wieczystych.

Grunt ten stanowi własność prywatną, niezwiązaną z działalnością, ani nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

W kwietniu 2006r. w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Z. ww. grunt znalazł się wśród przekształconych gruntów rolnych na budowlane. Ta zmiana pozwoliła Wnioskodawcy w 2007r. na podział otrzymanego w darowiźnie gruntu na działki budowlane, działki drogi (wewnętrzne) oraz drogi gminne.

Grunt, mający być przedmiotem sprzedaży, ze względu na niską klasę gleby, a w związku z tym nieopłacalną uprawę, nie był przez Wnioskodawcę w żaden sposób wykorzystywany. Grunt ten nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy, więc Wnioskodawca nie czerpał z tego tytułu żadnych pożytków.

O podziale gruntu w znacznym stopniu zadecydował czynnik nieopłacalności upraw. Słaba bonitacja gleby, a w związku z tym potrzeba bardzo dużych nakładów finansowych znacznie przewyższałaby wartość otrzymanych zysków.

Część wydzielonych działek to działki drogi oraz drogi wewnętrzne, które Wnioskodawca jest zmuszony wykonać z własnych środków osobistych, licząc na zwrot poniesionych kosztów po sprzedaży gruntu. Nie wykonanie tych dróg wiąże się z brakiem dojazdu do wydzielonych działek, a to z kolei z brakiem chętnych do ich zakupu. Część gruntu w pasie przydrożnym Wnioskodawca jest zmuszony oddać Gminie Z. za darmo. Działki, które Wnioskodawca zamierza sprzedać są niezabudowane.

Wnioskodawca aktualnie zamierza sprzedać kilka działek, natomiast resztę w nieokreślonej przyszłości. Wnioskodawca zaznacza, iż nigdy wcześniej nie miał i nie sprzedawał działek budowlanych zaś ww. sprzedaż gruntu będzie miała charakter jednorazowy.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na m.in. cele mieszkaniowe (budowa własnego domu jednorodzinnego), cele osobiste (wpłata na konto jako zabezpieczenie bytu rodzinie), wykonanie dróg wewnętrznych, wybudowanie wodociągu do działek na koszt własny (Urząd Gminy nie ma na to środków) oraz zapłatę do Urzędu Gminy renty planistycznej, stanowiącej 30% zwyżki wartości gruntu.

Wnioskodawca zapewnia, iż środki pieniężne uzyskane z tej sprzedaży będzie wykorzystywał na cele osobiste, w żaden sposób nie związane z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca podkreśla, iż sprzedaż mienia osobistego, które nie zostało nabyte w celu dalszej odsprzedaży (otrzymane w drodze darowizny) nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT nawet wówczas, gdy jest ona dokonywana więcej niż jeden raz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek VAT od sprzedaży działek budowlanych będących jego majątkiem osobistym...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on płacić podatku od towarów i usług. Darowany grunt stanowi majątek osobisty i nie wchodzi w skład gospodarstwa. Grunt stanowiący majątek osobisty sprzedającego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedaż majątku osobistego nie jest działalnością gospodarczą.

Działki budowlane zostały przekształcone (z rolnych) z inicjatywy Gminy Z. Wnioskodawca wskazuje, iż nie nabywał tego gruntu w celu dalszej odsprzedaży tylko został nim obdarowany, a sprzedaż mienia osobistego nie powinna podlegać opodatkowaniu nawet wówczas, gdy jest dokonywana więcej niż jeden raz. Wnioskodawca zauważa, iż po odliczeniu renty planistycznej, wykonaniu dróg dojazdowych oraz przyłączy wodnych pozostaje bardzo mała suma, więc opodatkowanie tej sprzedaży byłoby całkiem nieopłacalne biorąc pod uwagę poniesione koszty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt. 6 ustawy o VAT - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów na terytorium kraju zasadniczo rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub wykonywano czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwości?, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do danej czynności ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej w tym zakresie. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala zatem na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców grunt rolny niezabudowany, który stanowi jego własność prywatną i nie wchodzi w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Z inicjatywy Gminy Z., w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przedmiotowy grunt znalazł się wśród przekształconych gruntów rolnych na budowlane. Zmiana ta pozwoliła na podział ww. gruntu na działki budowlane oraz drogi dojazdowe. Wnioskodawca wskazał, iż grunt, mający być przedmiotem sprzedaży, ze względu na niską klasę gleby, a w związku z tym nieopłacalną uprawę, nie był przez niego w żaden sposób wykorzystywany. Grunt ten nie był również przedmiotem najmu ani dzierżawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w odniesieniu do transakcji sprzedaży gruntów, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Wnioskodawca sprzedając działki niezabudowane korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działki posiadane przez Wnioskodawcę nie zostały nabyte z zamiarem dalszej odsprzedaży, ale weszły w skład jego majątku osobistego w drodze darowizny od rodziców.

Należy zauważyć ponadto, iż to nie Wnioskodawca podjął działania zmierzające do przekwalifikowania gruntu z rolnego na budowlany, lecz ww. grunt znalazł się wśród przekształconych gruntów z inicjatywy Gminy Z., w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Grunt nie był w żaden sposób wykorzystywany dla celów prowadzenia działalności gospodarczej (rolniczej), gdyż nie wchodził on w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego, stanowiąc odrębny majątek osobisty. Grunt, ze względu na niską klasę gleby, a w związku z tym nieopłacalną uprawę, nie był przez Wnioskodawcę w żaden sposób wykorzystywany. Grunt ten nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy, a Wnioskodawca nie czerpał żadnych pożytków z jego posiadania.

Należy również podkreślić, iż o podziale gruntu w znacznym stopniu zadecydował czynnik nieopłacalności upraw tj. słaba bonitacja gleby, a w związku z tym potrzeba bardzo dużych nakładów finansowych, które znacznie przewyższałyby wartość otrzymanych zysków.

Wnioskodawca zaznacza, iż środki pieniężne uzyskane z tej sprzedaży będzie wykorzystywał na cele osobiste, w żaden sposób nie związane z działalnością gospodarczą.

Należy zauważyć, iż sprzedaż powyższych działek ma charakter czynności incydentalnych, dokonanych poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej.

A zatem, w zaistniałej sytuacji, przedmiotem sprzedaży będzie majątek osobisty Wnioskodawcy, nabyty w drodze darowizny od rodziców i niewykorzystywany do działalności gospodarczej (rolniczej) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów towarów i usług.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Stronę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion powtarzalności, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony. W świetle powyższego dostawy ww. działek nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek. Tym samym dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.