Prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Z przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2007r. (data wpływu 31 lipca 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony pomimo braku zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony pomimo braku zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Samochód posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części ładunkowej trwałą przegrodą. Samochód od chwili nabycia i wprowadzenia do użytkowania wykorzystywany był wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej i nie podlegał żadnym przeróbkom. Samochód w Starostwie Powiatowym został zarejestrowany jako samochód ciężarowy i tak też traktowany był dla potrzeb rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług. Podatnik wskazuje, że do 30 kwietnia 2004r. traktowanie takie nie wzbudzało żadnych wątpliwości. Natomiast od dnia 1 maja 2004r., samochód mieścił się w kategorii samochodów ciężarowych przy zastosowaniu tzw. ?wzoru Lisaka?.

Wnioskodawca wyjaśnia, że pomimo ciążącego na nim obowiązku uzyskania zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów o spełnieniu wymogów samochodu ciężarowego w ciągu 12 miesięcy od daty ostatniego badania technicznego, zaświadczenie takie uzyskał dopiero w lipcu 2007r. Jednak mimo jego braku Podatnik w okresie od dnia 22 sierpnia 2005r. do dnia uzyskania wymaganego zaświadczenia odliczał od paliwa nabywanego do przedmiotowego samochodu podatek od towarów i usług.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy pomimo przejściowego braku zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów Wnioskodawca miał prawo do odliczania podatku VAT od paliwa do samochodu w okresie jego braku, jeśli otrzymane później zaświadczenie potwierdza, że samochód jest ciężarowy.

Zdaniem Wnioskodawcy pomimo przejściowego braku ww. zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do ww. samochodu ciężarowego. Wnioskodawca wskazał na treść art. 86 ust. 3 i ust. 4 pkt 1 i art. 88 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stwierdzając jednocześnie, iż:

• ograniczenie określone w art. 88 ust 1 pkt 3 ww.

  ustawy nie jest uzależnione od posiadania lub braku zaświadczenia,
  

• zaświadczenie ma na celu jedynie potwierdzić obiektywnie istniejący stan faktyczny,
  
• nie ma innych przepisów, które pozbawiałyby prawa do odliczeń za okres bez ww. zaświadczenia.
  
  W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
  
  

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o których mowa w art. 86 ust. 3, tj. samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 4 ustawy, przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tj.

   : agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno ? montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy;
   

6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 5 ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1 ? 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W myśl art. 86 ust. 5a ustawy, kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90 poz. 756) w stosunku do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy wymienionej w art. 1, nabytych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86 ust. 5, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ww. ustawy.

Ustawa z dnia 21 kwietnia 2005r. weszła w życie z dniem 1 czerwca 2005r. (z wyjątkiem przepisów dotyczących pojazdów samochodowych, które to przepisy weszły w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia ustawy ? czyli od dnia 22 sierpnia 2005r.).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów dla stwierdzenia, że pojazdy samochodowe określone w ust. 4 art. 86 ustawy spełniają wymagania do uznania ich za pojazdy samochodowe, w związku z którymi Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wymagane są dwa dokumenty tj. zaświadczenie wydane przez uprawnioną okręgową stację kontroli pojazdów (po dokonaniu dodatkowego badania technicznego) oraz dowód rejestracyjny pojazdu (zawierający właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań).

Ustawa o podatku od towarów nie przewiduje żadnych sankcji związanych z uchybieniem obowiązku dokonania stosownych dodatkowych badań technicznych, a co za tym idzie wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa. Wykonanie dodatkowego badania technicznego oraz następnie dostarczenie kopii zaświadczenia do urzędu skarbowego w wyżej cytowanych terminach jest wyłącznie obowiązkiem podatnika, a nie warunkiem dającym uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa przeznaczonego do napędu samochodów o których mowa w art. 86 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W istocie zatem ustawodawca uzależnił prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego od spełnienia przez dany pojazd samochodowy wymagań określonych w art. 86 ust. 4 ustawy, nie zaś od wykonania przedmiotowych badań technicznych w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o VAT, czyli przed dniem 1 czerwca 2006r.

Zaświadczenie wydawane przez uprawnioną okręgową stację kontroli pojazdów, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług ma jedynie potwierdzać prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa. Jeżeli więc Wnioskodawca uzyskał zaświadczenie potwierdzające spełnienie przez konkretny pojazd samochodowy wymagań określonych w art. 86 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług to zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu tego samochodu.

W związku z powyższym na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zacytowanych powyżej przepisów stwierdza się, że od dnia 22 sierpnia 2005r. do dnia uzyskania zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym, o którym mowa w art. 86 ust. 5 ustawy - przysługuje Podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu paliwa do przedmiotowego samochodu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.