Kursy i egzaminy w zakresie ?Specjalista spawalnik TÜV? nie odbywają się na podstawie form i zasad

Kursy i egzaminy w zakresie ?Specjalista spawalnik TÜV? nie odbywają się na podstawie form i zasad

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2013r. (data wpływu 24 stycznia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2013r. (data wpływu 8 maja 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kursów i egzaminów kończących kursy ?Specjalista spawalnik TÜV? ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kursów i egzaminów kończących kursy ?Specjalista spawalnik TÜV?.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 maja 2013r. (data wpływu 8 maja 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 kwietnia 2013r. nr IBPP1/443-57/13/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, czynnym podatnikiem VAT, który prowadzi między innymi Ośrodek Szkolenia Spawaczy, w którym organizowane są szkolenia zawodowe. Jednym z takich szkoleń jest kurs: Specjalista spawalnik TÜV ? Specjalista w dziedzinie spawalnictwa nadzorujący zadania spawalnicze w firmie. Osoba, która ukończy szkolenie, to wykwalifikowana osoba nadzoru spawalniczego o podstawowej wiedzy technicznej według PN-EN ISO 14731, wystarczającej do planowania, wykonywania, nadzorowania oraz badania zadań i odpowiedzialności ograniczonego zakresu technicznego, który obejmuje wytwarzanie prostych i mniej skomplikowanych konstrukcji i wyrobów spawanych, a także do kierowania systemem zapewnienia jakości spawania według EN ISO 3834-3/4. Uzyskane kwalifikacje pozwalają na przykład na samodzielne nadzorowanie wykonawstwa stalowych konstrukcji budowlanych klasy 2. i 3. według PN-B-06200, stalowych konstrukcji budowlanych klasy A i B według DIN 18800-7:2008-11, jak również budowlanych konstrukcji stalowych i aluminiowych klasy EXCL2 według najnowszej normy EN 1090-2 i 3 lub nadzorowania wykonawstwa metodami spawalniczymi pojazdów szynowych i ich części składowych w zakładach o poziomie certyfikacji CL2 i CL3 wg normy EN 15085-2.

Celem szkolenia jest ugruntowanie przez uczestników umiejętności niezależnego prowadzenia, przygotowywania i monitorowania procesów produkcyjnych dla prostych i nieskomplikowanych konstrukcji spajalnych, jak również nabycie odpowiednich kompetencji spawalniczych pozwalających na wsparcie cyklu produkcyjnego w aspekcie zarówno technicznym, jak i biznesowym.

Dodatkowo kursanci nabywają wiedzę pozwalającą na prowadzenie prac spawalniczych najwyższej jakości przy jednoczesnym zagwarantowaniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa podczas spawania.

Program kursu określony jest w Polskich Normach PN-EN ISO 14731, które są odzwierciedleniem europejskich norm. Normy nie są przepisami prawa, ani nie mają charakteru powszechnie obowiązującego. Zgodnie z ustawą o normalizacji stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne.

Kurs kończy się egzaminem. Po zdaniu egzaminu uczestnik otrzymuje od TÜV certyfikat potwierdzający ukończenie kursu. Przebieg egzaminu wynika z wskazanej w poprzednim akapicie normy (PN-EN ISO 14731).

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

  1. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
  2. Usługi świadczone przez Wnioskodawcą stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.
  3. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
  4. W zakresie kursu ?Specjalista spawalnik TÜV?:

    1. Forma i zasady prowadzenia kursów wynikają z Polskich Norm PN-EN ISO 14731 i dostosowane są do zakresu obowiązującego na egzaminach organizowanych przez jednostkę wydającą certyfikaty ? TÜV.
      Wnioskodawca nie znajduje przepisów, z których wynikałaby forma i zasady prowadzenia kursów w treści: ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141 ze zm.), rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470). Wnioskodawca nie zna również innych aktów prawnych, z których wynikałaby forma i zasady prowadzenia kursów.
    2. Obowiązek przeprowadzania egzaminu wynika z wymogów stawianych przez TÜV dla uzyskania certyfikatu.
      Wnioskodawca nie znajduje przepisów, z których wynikałby wymóg przeprowadzania egzaminów dla uzyskania certyfikatu ?Specjalista spawalnik TÜV? w treści: ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141 ze zm.), rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40 poz. 470).
      Forma i zasady przeprowadzenia egzaminów wynikają z Polskich Norm PN-EN ISO 14731 i dostosowane są do wymagań stawianych przez jednostkę certyfikującą ? TÜV.
      Wnioskodawca nie zna przepisów, z których wynikałaby forma i zasady przeprowadzenia egzaminów.
    3. W zakresie szkoleń objętych wnioskiem Wnioskodawca nie przeprowadza ich jako jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie BHP, o której mowa w § 1a pkt 2 lit. e ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.
    4. Specjalista spawalnik TÜV jest specjalistą w dziedzinie spawalnictwa nadzorującym zadania spawalnicze w firmie. Egzamin jest realizowany przez niezależną międzynarodową jednostkę PersCert TÜV. Po zdanym egzaminie uczestnicy otrzymują wystawiany przez TÜV Rheinland Bildung und Consulting GmbH PersCert TÜV Personalzertifizierstelle Schweißen w Berlinie certyfikat nadający tytuł Specjalista spawalnik TÜV oraz zaświadczenie o ukończeniu szkolenia z podaniem ilości godzin wystawiane przez TÜV A.P. Certyfikat Specjalista Spawalnik TÜV (TÜV Schweißfachmann) jest dokumentem poświadczającym posiadanie kompetencji wymaganych przez normę EN ISO 14731.
  5. Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego nie są finansowane w całości ani co najmniej w 70% ze środków publicznych.
  6. Usługi szkoleniowe są świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących.
  7. Osoby, które ukończą szkolenie będą wykwalifikowanymi osobami nadzoru spawalniczego o podstawowej wiedzy technicznej według PN-EN ISO 14731, wystarczającej do planowania, wykonywania, nadzorowania oraz badania zadań i odpowiedzialności ograniczonego zakresu technicznego, który obejmuje wytwarzanie prostych i mniej skomplikowanych konstrukcji i wyrobów spawanych, a także do kierowania systemem zapewnienia jakości spawania według EN ISO 3834-3/4. Uzyskane kwalifikacje pozwalają na przykład na samodzielne nadzorowanie wykonawstwa stalowych konstrukcji budowlanych klasy 2. i 3. według PN-B-06200, stalowych konstrukcji budowlanych klasy A i B według DIN 18800-7:2008-11, jak również budowlanych konstrukcji stalowych i aluminiowych klasy EXCL2 według najnowszej normy EN 1090-2 i 3 lub nadzorowania wykonawstwa metodami spawalniczymi pojazdów szynowych i ich części składowych w zakładach o poziomie certyfikacji CL2 i CL3 wg normy EN 15085-2
  8. Szkolenie odbywa się zarówno w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników, jak również ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy przedstawione w stanie faktycznym kursy ?Specjalista spawalnik TÜV? opodatkowane są stawką podstawową VAT?
  2. Czy przedstawione w stanie faktycznym egzaminy kończące kursy ?Specjalista spawalnik TÜV? opodatkowane są stawką podstawową VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, kursy na specjalistę w dziedzinie spawalnictwa nadzorującego zadania spawalnicze w przedsiębiorstwie są opodatkowane stawką podstawową VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższy

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zwolnienie to ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Oznacza to, że mogą z niego korzystać jedynie jednostki, o których mowa w tym przepisie tj. jednostki objęte systemem oświaty, PAN oraz jednostki badawczo-rozwojowe. Wnioskodawca nie jest żadną z tych jednostek, więc usługi przez niego świadczone nie korzystają ze zwolnienia VAT.

Innym tytułem uprawniającym do zwolnienia jest spełnienie wymogów określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. W jego myśl zwolnione z podatku są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytacją w rozumieniu przepisów o systemie oświaty ? wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Do skorzystania ze zwolnienia szkolenia z VAT wystarczy spełnienie co najmniej jednego z powyższych warunków.

Rozporządzenie Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 11 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wskazuje jak należy rozumieć pojęcie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. W myśl art. 44 rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Program kursu organizowanego przez Wnioskodawcę pozwala zdobyć umiejętności pozwalające na zajmowanie stanowiska nadzorcy prac spawalniczych. Wobec tego należy uznać, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę spełniają kryterium uznania za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Pierwszym warunkiem, którego spełnienie pozwala na zwolnienie z VAT świadczonych kursów jest prowadzenie ich w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy powyższy warunek nie został zatem spełniony, ponieważ w żadnych ze znanych przepisów nie istnieją regulacje stanowiące o formie i zasadach prowadzenia kształcenia. W szczególności nie istnieją przepisy mówiące o tym, że kształcenie powinno mieć formę szkolenia, warsztatu, wykładu lub seminarium ani przepisy mówiące o zakresie merytorycznym kształcenia. Nie istnieją również przepisy, które wymagają ukończenia tych kursów dla zdobycia kwalifikacji zawodowych.

Wnioskodawca przy tym zaznaczył, że powołana na wstępie norma PN-EN 14731, zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o normalizacji, jest stosowana dobrowolnie i jest jedynie wyrazem spełnienia określonych standardów. Polskie Normy nie są przepisami prawa, ani nie mają charakteru powszechnie obowiązującego. Do 31 grudnia 1993r. stosowanie Polskich Norm było obowiązkowe i pełniły one rolę przepisów. Nieprzestrzeganie postanowień PN było naruszeniem prawa. Od 1 stycznia 1994r. stosowanie PN jest dobrowolne, przy czym do 31 grudnia 2002r. istniała możliwość, przez właściwych ministrów i w pewnych przypadkach, nakładania obowiązku stosowania Polskich Norm. Od 1 stycznia 2003r. stosowanie Polskich Norm jest już całkowicie dobrowolne (art. 5 pkt 3 ustawy o normalizacji). Przywoływanie PN w rozporządzeniach ministrów nie skutkuje nałożeniem obowiązku stosowania PN, ponieważ jest to niezgodne z regułami legislacyjnymi ? akt prawny niższego rzędu nie może zmieniać postanowień aktu wyższego rzędu. W świetle powyższego nie można uznać warunku z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT za spełniony.

Innym warunkiem jest świadczenie usług szkoleniowych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie objętym akredytacją (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT). Wnioskodawca nie posiada takiej akredytacji. W związku z tym jego usługi nie są objęte zwolnieniem z tego tytułu.

Zwolnienie z opodatkowania kursów nie jest też możliwe na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ opisane w stanie faktycznym kursy nie są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 43 ustawy o VAT powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Zdaniem podatnika przeprowadzenie egzaminów na zakończenie szkolenia również opodatkowane jest stawką podstawową VAT. Powyższe spowodowane jest tym, że usługi egzaminowania nie można utożsamiać z usługą kształcenia zawodowego, która może podlegać zwolnieniu wyłącznie po spełnieniu warunków wymienionych w ustawie.

W rozumieniu internetowego Słownika Języka Polskiego (wydawnictwo PWN) pojęcie ?kształcić? oznacza:

  1. przekazywać komuś wiedzę, umiejętności;
  2. czynić starania, aby ktoś zdobywał wiedzę, rozwijał umiejętności;
  3. rozwijać cechy charakteru.

Według tego samego słownika, przez termin ?przekwalifikować? rozumie się:

  1. zmienić czyjeś kwalifikacje;
  2. zmienić przynależność kogoś, czegoś do jakiejś klasy, kategorii;
  3. zmienić swoje kwalifikacje zawodowe na inne.

Natomiast pojęcie ?egzaminować?, również według tego samego słownika oznacza:

  1. sprawdzać czyjąś wiedzę lub umiejętności;
  2. wypytywać kogoś.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni językowej przepisu ? której zgodnie z zasadami wykładni prawa powinien zostać przyznany prymat ? Wnioskodawca wskazał, iż usługa egzaminowania nie jest związana z przekazywaniem komuś wiedzy lub rozwijaniem umiejętności, ale służy weryfikacji poziomu wcześniej zdobytej wiedzy lub umiejętności przez poszczególne osoby przystępujące do egzaminu. Usługi egzaminowania nie można uznać za usługę kształcenia, ani przekwalifikowania, ponieważ spawacz nie nabywa żadnych nowych umiejętności zawodowych, a jedynie uzyskuje potwierdzenie w formie certyfikatu już posiadanych dotychczas umiejętności.

W świetle powyżej przedstawionego stanu faktycznego oraz przytoczonego uzasadnienia prawnego ? zdaniem Wnioskodawcy ? opisane kursy oraz egzaminy dla osób ubiegających się o uzyskanie certyfikatów potwierdzających posiadaną wiedzę i umiejętności są opodatkowane stawką podstawową VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępnie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie przedstawionych we wniosku stanów faktycznych, tut. organ postanowił ująć w jednej interpretacji tematykę dotyczącą zarówno kursów w zakresie Specjalista spawalnik TÜV, jak i tematykę dotyczącą egzaminów kończących te kursy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT ? dodanego do ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. ? w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo ? rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty ? wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi Ośrodek Szkolenia Spawaczy, w którym organizowane są szkolenia zawodowe. Jednym z takich szkoleń jest kurs: Specjalista spawalnik TÜV ? Specjalista w dziedzinie spawalnictwa nadzorujący zadania spawalnicze w firmie.

Celem szkolenia jest ugruntowanie przez uczestników umiejętności niezależnego prowadzenia, przygotowywania i monitorowania procesów produkcyjnych dla prostych i nieskomplikowanych konstrukcji spajalnych, jak również nabycie odpowiednich kompetencji spawalniczych pozwalających na wsparcie cyklu produkcyjnego w aspekcie zarówno technicznym, jak i biznesowym. Dodatkowo kursanci nabywają wiedzę pozwalającą na prowadzenie prac spawalniczych najwyższej jakości przy jednoczesnym zagwarantowaniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa podczas spawania. Program kursu określony jest w Polskich Normach PN-EN ISO 14731, które są odzwierciedleniem europejskich norm. Normy nie są przepisami prawa, ani nie mają charakteru powszechnie obowiązującego. Zgodnie z ustawą o normalizacji stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne.

Kurs kończy się egzaminem. Po zdaniu egzaminu uczestnik otrzymuje od TÜV certyfikat potwierdzający ukończenie kursu. Przebieg egzaminu wynika ze wskazanej w poprzednim akapicie normy (PN-EN ISO 14731).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a z wniosku nie wynika, by posiadał status uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej. Ponadto z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

W dalszej kolejności należy zatem przeanalizować czy dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, usługi szkoleniowe są świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących. Osoby, które ukończą szkolenie będą wykwalifikowanymi osobami nadzoru spawalniczego o podstawowej wiedzy technicznej według PN-EN ISO 14731, wystarczającej do planowania, wykonywania, nadzorowania oraz badania zadań i odpowiedzialności ograniczonego zakresu technicznego, który obejmuje wytwarzanie prostych i mniej skomplikowanych konstrukcji i wyrobów spawanych, a także do kierowania systemem zapewnienia jakości spawania według EN ISO 3834-3/4. Uzyskane kwalifikacje pozwalają na przykład na samodzielne nadzorowanie wykonawstwa stalowych konstrukcji budowlanych klasy 2. i 3. według PN-B-06200, stalowych konstrukcji budowlanych klasy A i B według DIN 18800-7:2008-11, jak również budowlanych konstrukcji stalowych i aluminiowych klasy EXCL2 według najnowszej normy EN 1090-2 i 3 lub nadzorowania wykonawstwa metodami spawalniczymi pojazdów szynowych i ich części składowych w zakładach o poziomie certyfikacji CL2 i CL3 wg normy EN 15085-2.

Powyższe oznacza, że opisane kursy stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

W ocenie tut. organu należy uznać, że sam egzamin również jest elementem kształcenia, w tym przypadku kształcenia zawodowego w zakresie prac spawalniczych, zatem przystąpienie do takich egzaminów należy uznać za jeden z etapów kształcenia zawodowego danej osoby i zdobywania uprawnień w danym zawodzie co ? zdaniem tut. organu ? spełnia definicję kształcenia zawodowego zawartą w rozporządzeniu ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG, gdyż jest związane z nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem spawacza.

Spełniona jest zatem pierwsza przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 tej ustawy.

Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że wykonywanie każdego zawodu związane jest z koniecznością poznania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do jej podjęcia i wykonywania w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Zgodnie z art. 2373 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. ? Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.), które określa:

  1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
  2. zakres szkolenia,
  3. wymagania dotyczące treści i realizacji szkolenia,
  4. sposób dokumentowania szkolenia oraz
  5. przypadki, w których pracodawcy i pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

W myśl § 1a pkt 2 lit. e ww. rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Dodatkowo, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470), wydanego na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy, rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych obejmujących spawanie, napawanie, lutowanie, zgrzewanie i cięcie termiczne metali i tworzyw termoplastycznych.

W myśl § 3 pkt 11 tego rozporządzenia, przez kwalifikacje spawalnicze należy rozumieć ukończenie odpowiedniego przeszkolenia teoretycznego i praktycznego w zakresie spawalnictwa, potwierdzone egzaminem oraz dokumentem upoważniającym do wykonywania prac spawalniczych.

Jak podano w opisie stanu faktycznego, w zakresie szkoleń objętych wnioskiem Wnioskodawca nie przeprowadza ich jako jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie BHP, o której mowa w § 1a pkt 2 lit. e ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie znajduje przepisów, z których wynikałaby forma i zasady prowadzenia kursów oraz egzaminów kończących te kursy w treści: ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141 ze zm.), rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470). Natomiast forma i zasady prowadzenia kursów oraz przeprowadzenia egzaminów wynikają z Polskich Norm PN-EN ISO 14731.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że mimo iż usługi przeprowadzania opisanych przez Wnioskodawcę kursów oraz egzaminów kończących te kursy, spełniają definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług ? usługi te mają bowiem na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych ? to jednak kursy te oraz egzaminy je kończące nie są przeprowadzane w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, zatem nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Ponadto, Wnioskodawca podał, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a także, iż świadczone przez niego usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego nie są finansowane w całości ani co najmniej w 70% ze środków publicznych.

W związku z powyższym, do wymienionych we wniosku kursów i egzaminów kończących te kursy, nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r.

Tym samym wymienione we wniosku usługi podlegają opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, że kursy oraz egzaminy kończące te kursy na specjalistę w dziedzinie spawalnictwa nadzorującego zadania spawalnicze w przedsiębiorstwie są opodatkowane stawką podstawową VAT ? uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie tut. organ zaznacza, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, zatem to Wnioskodawca ponosi ewentualne negatywne konsekwencje jeżeli przedstawiony stan faktyczny jest niezgodny ze stanem rzeczywistym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika