Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działki sygn: IBPP1/443-59/07/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2007r. (data wpływu 31 lipca 2007r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2007r. (data wpływu 22 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2007r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania tym podatkiem sprzedaży działki.

Pismem z dnia 12 października 2007r. Nr IBPP1/443-59/07/AS Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

• czy Wnioskodawca jest lub był rolnikiem ryczałtowym i czy prowadził (lub prowadzi) na tej działce działalność rolniczą,
• w jaki sposób działka ta była dotychczas wykorzystywana,
• jaką powierzchnię ma ta działka,
• w jaki sposób, kiedy i z jakim zamiarem działka ta została nabyta.
  
  

Pismem z dnia 19 października 2007r. (data wpływu 22 października 2007r.) uzupełniono wniosek zgodnie z powyższym wezwaniem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W kwietniu 2007r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki nr 203/1 na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie w związku z budową autostrady A1. Transakcja nastąpiła na podstawie opatrzonej rygorem natychmiastowej wykonalności, decyzji Wojewody Ś. ustalającej lokalizację autostrady płatnej A1. Wnioskodawca został poinformowany, iż w przypadku odmowy sprzedaży, podjęta zostanie procedura wywłaszczenia. Wartość sprzedaży nie przekroczyła 10.000 Euro i wyniosła 4.100 zł. Teren ten był zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczony pod działalność usługowo-handlową z towarzyszącą zabudową mieszkaniową.

Sprzedaż tej działki nie była zatem inicjatywą Wnioskodawcy, lecz wynikała z konieczności, tj. na podstawie ww. decyzji Wojewody Ś.

Obecnie Wnioskodawca zamierza jednorazowo sprzedać grunty rolne nr 204/1 przeznaczone zgodnie z planem zagospodarowania pod działalność usługowo-handlową z towarzyszącą zabudową mieszkaniową. Wartość sprzedaży przekroczy równowartość 10.000 Euro i wyniesie 800.000 zł. Sprzedaż ww. gruntów jest dla Wnioskodawcy aktem jednorazowym, gdyż nie zamierza dokonywać sprzedaży żadnych innych gruntów.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a właścicielem działki jest od ponad 10 lat.Wnioskodawca nie jest również i nie był rolnikiem ryczałtowym i nie prowadził na przedmiotowej działce działalności gospodarczej (od 1989r. pracuje zawodowo). Od kiedy Wnioskodawca nabył prawo do działki, tj. od 1994r. była dzierżawiona osobom fizycznym w celu prowadzenia przez nie działalności rolniczej. Z tego tytułu nie były pobierane świadczenia pieniężne tylko ekwiwalent w naturze (ziarno zbóż). Powierzchnia działki wynosi 8.040 m2.

Nieruchomość tę Wnioskodawca otrzymał od rodziców jako darowiznę aktem notarialnym z dnia 20 lipca 1994r. i była ona wykorzystywana na cele prowadzenia działalności rolniczej. Rodzice byli właścicielami tej działki od 18 stycznia 1979r., prawo własności nabyli na podstawie umowy darowizny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowaną sprzedażą działki Wnioskodawca będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowej działki nr 204/1 jest aktem jednorazowym. Do poprzedniej sprzedaży działki nr 203/1 Wnioskodawca został zmuszony, gdyż w przypadku odmowy, w stosunku do Wnioskodawcy, podjęta zostałaby procedura wywłaszczenia.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż czynności tych nie można traktować jako wykonywanych w sposób częstotliwy, a co za tym idzie, nie jest zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działki nr 204/1.

Nieruchomość tę Wnioskodawca otrzymał jako darowiznę od rodziców i traktował ją jako swój majątek osobisty.

Wnioskodawca uważa, że w świetle wyroku NSA z dnia 24 kwietnia 2007r. sygn. akt I FSK 603/06, nie będąc przedsiębiorcą, sprzedając swój majątek osobisty, który nie był nabyty dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, nie może być uznany za podmiot gospodarczy i od tej sprzedaży nie można żądać rozliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższego wynika, że zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje również odpłatną dostawę gruntów zabudowanych i gruntów niezabudowanych, stanowiących tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. O przeznaczeniu gruntów niezabudowanych rozstrzyga plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru.

Natomiast w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przynosiła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona sprzedaży.

Ponadto w świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy kto dokonuje czynności polegających na wykorzystywaniu nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności wskazujące na wykorzystanie gruntu, który ma być obecnie przedmiotem sprzedaży, dla celów zarobkowych w sposób ciągły, mianowicie:

• od momentu nabycia prawa do działki, tj. od 1994r., była ona przedmiotem dzierżawy,
• dzierżawcy prowadzili na tej działce działalność rolniczą, a zatem działalność uznawaną przez ustawę o podatku od towarów i usług za działalność gospodarczą,
• Wnioskodawca pobierał z tytułu dzierżawy pożytki w postaci zboża ? ekwiwalent w naturze jest również formą zapłaty.
  
  

Zatem fakt, że Wnioskodawca nie zamierza dokonywać sprzedaży innych gruntów, nie ma w tej sytuacji znaczenia.

Reasumując, stwierdzić należy, że jeśli grunt jest towarem, działalnością gospodarczą jest wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych, a podatnikiem jest osoba fizyczna wykonująca samodzielnie taką działalność, to sprzedaż takiego gruntu przez podatnika, będąca w opinii Wnioskodawcy aktem jednorazowym, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał wprawdzie, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jednakże może to mieć miejsce jedynie w związku ze zwolnieniem podmiotowym, o którym mowa w art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W myśl natomiast ust. 3 tego artykułu, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość świadczenia obliczona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek.

Dodatkowo wskazać należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 22%. Nie można bowiem zastosować w przedmiotowej sprawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż zwolnieniem określonym w tym przepisie objęto wyłącznie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowej działki przeznaczonej pod działalność usługowo-handlową z towarzyszącą zabudową mieszkaniową podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku

Nadmienia się ponadto, że wskazane przez Wnioskodawcę orzeczenie NSA z dnia 24 kwietnia 2007r. sygn. akt I FSK 603/06 dotyczy indywidualnej sprawy, w której zostało wydane i nie może być traktowane jako źródło powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała