Opodatkowanie sprzedaży 1 działki. sygn: IBPP1/443-593/08/AS

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2008r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 maja 2008r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-593/08/AS z dnia 19 maja 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 27 grudnia 1973 roku Wnioskodawca otrzymał od swojej matki w drodze darowizny jedną działkę budowlaną wraz z zabudowaniami oraz sześć działek rolnych o łącznej powierzchni 1,7035 ha. Działki rolne przez cały czas były uprawiane poprzez sianie zboża i sadzenie na nich ziemniaków i innych warzyw, na części z nich były i nadal są łąki. Uzyskiwane płody rolne były wykorzystywane tylko i wyłącznie na potrzeby własne.

W roku 2005 został opracowany nowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy, w którym posiadane przez Wnioskodawcę działki rolne uzyskały status budowlanych.

Wnioskodawca ma zamiar dokonać sprzedaży jednej z nich Nr xxx/xx o powierzchni 0,1455 ha.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 maja 2008r. Wnioskodawca wskazał, iż od dnia złożenia wniosku do dnia jego uzupełnienia nastąpiło zbycie przedmiotowej działki. Akt notarialny został zawarty 17 kwietnia 2008r.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.

Nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych. Nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym.

Działka była pastwiskiem (łąką). Nigdy nie była wykorzystywana do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Działka nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na pokrycie bieżących płatności, remont 28 letniego domu, studia córki oraz zabezpieczenie przyszłości.

Działka w momencie zbycia była działką niezabudowaną.

Na chwilę obecną Wnioskodawca nie planuje sprzedaży pozostałych działek.

Przed sprzedażą przedmiotowej działki Wnioskodawca nie dokonywał dostawy działek.

W trakcie zmiany przez Urząd Gminy planu zagospodarowania Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o zmianę przeznaczenia przedmiotowej działki. W nowym planie większość terenów rolniczych uzyskała status budowlany.

Wnioskodawca nie dokonywał wydzielenia działek. Sprzedaną działkę otrzymał od swojej matki w 1973r.

Wnioskodawca nie uatrakcyjniał sprzedanej działki oraz pozostałych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż jednej z opisanych działek przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej powinna zostać obciążona podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy w powyższym przypadku nie powinien być do ceny sprzedawanych działek doliczany podatek VAT, gdyż grunt został nabyty nie na potrzeby działalności gospodarczej, lecz dla celów prywatnych w drodze darowizny. Przez cały czas posiadane przez Wnioskodawcę działki były wykorzystywane do celów rolniczych, na potrzeby własne. Wnioskodawca nie jestem podatnikiem podatku VAT, nie zajmuje się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Ponadto sprzedaż działki będzie dokonana z majątku osobistego. Wnioskodawca uważa, że w świetle obowiązujących przepisów, sprzedaż gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT przez podatnika VAT, który nabył działki w celu ich dalszego zbycia w okolicznościach wskazujących na zamiar ich powtarzania. A zatem z okoliczności towarzyszących ich sprzedaży musi wynikać, że czynności te podejmowane są z zamiarem ich kontynuowania. Nie jest zatem podatnikiem podatku VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, iż dokonując sprzedaży jednej z posiadanych działek budowlanych, sprzedaż ta nie będzie opodatkowana podatkiem VAT ponieważ:

1. Nie prowadzi działalności gospodarczej,
   
2. Dokonuje takiej transakcji po raz pierwszy,
   
3. Nie planuje kupować żadnej innej nieruchomości,
   
4. Nabycie działek nastąpiło w drodze darowizny około 35 lat temu.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana jest przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwości?, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowej działki z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonał sprzedaży jednej działki i na chwilę obecną nie planuje sprzedaży pozostałych działek, nie ma również zamiaru kupować żadnej innej nieruchomości. Działkę tę Wnioskodawca otrzymał wraz z innymi nieruchomościami od matki w drodze darowizny w 1973r. Nie została ona wydzielona z innej nieruchomości ani też uatrakcyjniona przez Wnioskodawcę w jakikolwiek sposób. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie prowadzi działalności gospodarczej. Grunt ten nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej w myśl przepisów ustawy o VAT oraz nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na pokrycie bieżących płatności, remont 28 letniego domu, studia córki i zabezpieczenie przyszłości. Przed sprzedażą przedmiotowej działki Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży innych działek.

W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż sprzedaży przedmiotowej działki nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem nie mieści się to w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak jest zatem podstaw, by uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tych czynności. Tym samym dostawa przedmiotowej działki nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.