Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie elementów wyposażenia (...)

Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie elementów wyposażenia ogrodu w związku z realizacją projektu mającego na celu zwiększenie atrakcyjności obiektu agroturystycznego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na zakupie elementów wyposażenia ogrodu (leżaki, komplet wypoczynkowy, stół do szachów, piłkarzyki) związanego z działalnością agroturystyczną ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na zakupie elementów wyposażenia ogrodu (leżaki, komplet wypoczynkowy, stół do szachów, piłkarzyki) związanego z działalnością agroturystyczną.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 października 2013 r. znak: IBPP1/443-676/13/DK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z tym, iż Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, zwrócił się z prośbą o interpretację indywidualną, iż nie może odzyskać podatku VAT od towarów i usług w zakresie interpretacji prawa podatkowego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2005, nr 8, poz. 60 ze zm.).

Wyżej wymienioną interpretację Wnioskodawca potrzebuje w związku z ubieganiem się o środki unijne z Urzędu Marszałkowskiego w X.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że:

  1. Rodzajem działalności gospodarczej jaką prowadzi, jest agroturystyka zarejestrowana w Urzędzie Gminy.
  2. Przyczyną ubiegania się przez Wnioskodawcę o środki unijne jest wzrost konkurencyjności poprzez zwiększenie atrakcyjności obiektu agroturystycznego, środki zostaną przeznaczone na wyposażenie ogrodu (leżaki, komplet wypoczynkowy, stół do szachów, piłkarzyki).
  3. Wydatki będą udokumentowane fakturą VAT.
  4. Działalność Wnioskodawcy jest nastawiona na osiągnięcie zysku.
  5. Działalność Wnioskodawcy jest związana z realizacja projektu i poniesienie na ten cel wydatków nie będzie służyło do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie będzie generowany podatek należny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ nie jest vatowcem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.

Rodzajem działalności gospodarczej jaką Wnioskodawca prowadzi, jest agroturystyka zarejestrowana w Urzędzie Gminy.

Przyczyną ubiegania się przez Wnioskodawcę o środki unijne jest zwiększenie atrakcyjności obiektu agroturystycznego a środki zostaną przeznaczone na wyposażenie ogrodu (leżaki, komplet wypoczynkowy, stół do szachów, piłkarzyki). Poniesione wydatki na realizację projektu będą udokumentowane fakturą VAT. Działalność Wnioskodawcy jest nastawiona na osiągnięcie zysku. Działalność Wnioskodawcy jest związana z realizacja projektu i poniesienie na ten cel wydatków nie będzie służyło do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie będzie generowany podatek należny.

Biorąc po uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z poniesionymi wydatkami na zakup wyposażenia ogrodu ? związek wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a poniesione wydatki nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie będzie generowany podatek należny. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie elementów wyposażenia ogrodu w związku z realizacją projektu mającego na celu zwiększenie atrakcyjności obiektu agroturystycznego.

W zakresie przedmiotowego projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013 r., poz. 247, ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest określonymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród tych warunków ustawodawca wymienił m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika