Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ??.?.

Wniosek został uzupełniony pismem z 29 lipca 2013 r. (data wpływu 5 sierpnia 2013 r.) oraz pismem z 28 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-681/13/MG z 18 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto otrzymało dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 (priorytet VI Zrównoważony Rozwój Miast, działanie 2 Rewitalizacja Obszarów Zdegradowanych, poddziałanie 1 Rewitalizacja - duże miasta) dla projektu pn. ???. Zadanie realizowane jest w okresie od września 2012 roku do lipca 2013 roku. Na fakturach dokumentujących nabywane na potrzeby realizacji projektu towary i usługi jako nabywca jest wskazane Miasto.

Przedmiotowa inwestycja wpisuje się w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 j.t. z późn. zm.).

Przedmiotem niniejszego projektu jest budowa sieci teleinformatycznej z wykorzystaniem włókien światłowodowych, jako medium transmisyjnego do budowy sieci szerokopasmowej NGN na terenie Miasta. Realizacja projektu obejmuje budowę pasywnej infrastruktury w oparciu o technologię światłowodową, modernizację pomieszczeń dla potrzeb lokalizacji węzłów sieci oraz centrum zarządzania siecią szkieletową oraz ich wyposażenie.

Większa część sieci przeznaczona będzie na potrzeby Miasta i jego jednostek (świadczenie e-usług publicznych, systemy obiegu dokumentów, GIS, monitoring miejski itp.). Poza kanalizacją teletechniczną, na potrzeby własne służyć będzie infrastruktura aktywna i cześć sieci światłowodowej. Są to koszty kwalifikowane w projekcie, dla których Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie w wysokość 65,88 %. Czyli są to koszty nie objęte pomocą publiczną. Zaplanowano również położenie dodatkowego światłowodu przeznaczonego na potrzeby operatorów. Światłowód na potrzeby operatorów będzie krótszy od światłowodu na potrzeby JST (nie będzie położony na całej długości sieci). Jednakże koszt wybudowania dodatkowego światłowodu, na potrzeby operatorów, objęty jest pomocą publiczną tzn. dofinansowany jest w wysokości 40 %, gdzie VAT nie stanowi kosztu kwalifikowanego. I tylko to mienie, objęte pomocą publiczną, będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Na fakturach dokumentujących nabywane na potrzeby realizacji projektu towary i usługi jako nabywca wskazane jest Miasto.

Miasto - jednostka samorządu terytorialnego, buduje infrastrukturę, której pozostaje właścicielem. Zarządzanie infrastrukturą planuje się powierzyć odrębnemu podmiotowi - Operatorowi Infrastruktury, który z kolei w imieniu Miasta, będzie dzierżawił wybudowaną infrastrukturę, dodatkowy światłowód, wybudowany na potrzeby operatorów, wszystkim chętnym podmiotom na jednakowych zasadach rynkowych. Jednocześnie JST pozostawia część infrastruktury pasywnej do swojej wyłącznej dyspozycji w celu wykonywania zadań gminy. Ponadto, jednostka samorządu terytorialnego inwestuje w niewielkim stopniu również w infrastrukturę aktywną, wyłącznie jako element dodatkowy i wyłącznie w celu wykorzystania jej na potrzeby własne gminy (w tym komunikacji głosowej i transmisji danych).

Zgodnie z wymogami otrzymania dofinansowania, Miasto winno przedstawić informację czy jest płatnikiem podatku VAT i czy ma możliwość odzyskania podatku VAT w ramach realizowanego projektu.

W piśmie z dnia 28 października 2013 r. będącym uzupełnieniem do wniosku Wnioskodawca stwierdza, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, od 1994 roku.
   
2. Wnioskodawca zamierza zawrzeć odrębną umowę cywilnoprawną z podmiotem, któremu powierzy zarządzanie infrastrukturą i będzie to czynność odpłatna (miasto zapłaci podmiotowi).
   
3. Operator Infrastruktury, wybrany w drodze przetargu nieograniczonego, będzie odrębnym od Miasta, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
   
4. Operator infrastruktury będzie pozyskiwał dzierżawców dodatkowego światłowodu, ustali warunki techniczne tej dzierżawy i przygotuje komplet dokumentacji formalno-prawnej. Obrót z dzierżawy będzie obrotem Wnioskodawcy oraz Wnioskodawca będzie wystawiał faktury.
   
5. Dodatkowy światłowód będzie przeznaczony wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę.
   
6. Pozostała infrastruktura (poza dodatkowym światłowodem) nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych.
   
7. Pozostała infrastruktura (poza dodatkowym światłowodem) będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności niepodlegających opodatkowaniu - usługi na potrzeby Miasta.
   
8. Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie kwoty podatku naliczonego związanego wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
   
9. Istnieje obiektywna możliwość wydzielenia tej części zakupów, która będzie służyła wyłącznie czynnościom opodatkowanym.
   
10. W wyniku przedmiotowej Inwestycji powstaną obiekty inżynierii lądowej (Klasyfikacja Środków Trwałych - 2).
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Miasto jako beneficjent programu przy realizacji inwestycji pn. ???, ma prawo ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług (VAT) z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją wyżej wymienionej inwestycji i w jakim zakresie?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 28 października 2013 r.), mając na uwadze, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego występuje wówczas gdy towar i usługa są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, istnieje możliwość odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług, wynikającego z wszystkich faktur ?wydatkowych? na wykonanie dodatkowego kabla objętego pomocą publiczną, a tym samym 40 % dofinansowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo ? przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

1. dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
2. odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.
   
   

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 693 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Dzierżawa jest zatem umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie wykonywane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie telekomunikacji (art. 7 ust. 1 pkt 3a cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizowanego w ramach opisanego we wniosku projektu, zadania inwestycyjnego, w ramach którego to zadania wykonany został dodatkowy światłowód, należy stwierdzić, że w odniesieniu do wskazanego światłowodu zostają spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z jego wykonaniem.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że zarządzanie infrastrukturą planuje powierzyć odrębnemu podmiotowi - Operatorowi Infrastruktury na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej, wyjaśniając dalej, że Operator infrastruktury będzie pozyskiwał dzierżawców dodatkowego światłowodu, ustali warunki techniczne tej dzierżawy i przygotuje komplet dokumentacji formalno-prawnej, natomiast obrót z dzierżawy będzie obrotem Wnioskodawcy oraz to Wnioskodawca będzie wystawiał faktury.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że prowadzi ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie kwoty podatku naliczonego związanego wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Istnieje obiektywna możliwość wydzielenia tej części zakupów, która będzie służyła wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Powyższe zatem bezsprzecznie wskazuje, że zakupy towarów i usług dotyczące wykonania dodatkowego światłowodu związane są z czynnościami opodatkowanymi. Fakt ten również potwierdza sam Wnioskodawca wskazując, że ?dodatkowy światłowód będzie przeznaczony wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę?.

Odnosząc powyższe do powołanych na wstępie przepisów stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części związanej z wykonaniem dodatkowego światłowodu, bowiem w tym zakresie zostaje spełniona podstawowa przesłanka pozytywna warunkująca prawo do odliczania tj. związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanej tj. dzierżawą.

Jednocześnie w odniesieniu do pozostałej części infrastruktury wytworzonej w efekcie projektu (poza dodatkowym światłowodem) Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia gdyż Wnioskodawca nie będzie jej wykorzystywał do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Pozostała infrastruktura (poza dodatkowym światłowodem) będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności niepodlegających opodatkowaniu (usługi na potrzeby Wnioskodawcy).

Podsumowując wszystkie poczynione wyżej rozważania stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w związku z realizacją przedmiotowego projektu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (a w konsekwencji prawo do zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy Wnioskodawcy na zasadach wskazanych w art. 87 ust. 1-6 ustawy) wyłącznie w części, w jakiej podatek naliczony związany jest z wykonaniem dodatkowego światłowodu (które to mienie następnie będzie przedmiotem dzierżawy), w pozostałym zakresie natomiast prawo do odliczenia nie będzie przysługiwało ze względu na brak związku zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego ?(?) istnieje możliwość odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług, wynikającego z wszystkich faktur ?wydatkowych? na wykonanie dodatkowego kabla objętego pomocą publiczną (?)?, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.