Dokonana przez Wnioskodawcę planowana sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 października 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 30 września 2014 r. znak: IBPP1/443-717/14/DK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Siedemnaście lat temu, 18go lipca 1997 r. Wnioskodawca wraz z żoną kupił od Miasta L. działkę budowlaną.

Cena jaką zapłacili za działkę nie zawierała podatku VAT.

Wnioskodawca wraz żoną planował wybudować na działce dom mieszkalny i zamieszkać w nim. Zakupili działkę z oszczędności do ich majątku prywatnego.

Mieli i nadal mają wspólność majątkową małżeńską dlatego stali się właścicielami tej działki każdy po połowie.

Życie Wnioskodawcy i jego żony potoczyło się inaczej niż planowali i nie wybudowali w ciągu tych 17 lat domu mieszkalnego. Przez te wszystkie lata na działce tej nie prowadzili żadnej działalności gospodarczej. W czasie posiadania działki opłacali należny podatek od nieruchomości. W 2002 r. Wnioskodawca wraz z żoną postanowili wynająć działkę. Wynajmowali ją od lutego 2002 r. do grudnia 2005 r. W związku z wynajęciem działki Wnioskodawca od połowy ustalonej kwoty najmu wystawiał dla najemców fakturę VAT. Żona Wnioskodawcy nie wystawiała faktur VAT. W tamtym czasie pracowała w szkole i nie prowadziła działalności gospodarczej i jest tak do nadal. Wnioskodawca prowadził i nadal prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego żywnością i w tamtym czasie był czynnym podatnikiem podatku VAT i dlatego wystawiał faktury VAT w związku z najmem.

Żona Wnioskodawcy dopiero od 1 stycznia 2006 r. przystąpiła do VAT. Obecnie Wnioskodawca wraz z żoną posiada inne nieruchomości w majątku prywatnym, które wynajmuje wystawiając stosowne faktury VAT.

Przedmiotowa działka zawsze była tylko własnością prywatną Wnioskodawcy i jego żony i nie był odliczany VAT od zakupu bo takowy nie występował. Od prawie dziewięciu lat z działki nikt nie korzysta. Wnioskodawca wraz z żoną zrezygnowali z budowy budynku mieszkalnego na tej działce i postanowili ją sprzedać.

Do tej pory nigdy nie sprzedawali żadnej działki wobec czego będzie to czynność jednorazowa.

Wobec powyższego pytanie Wnioskodawcy dotyczy tego czy przy sprzedaży tej działki występuje podatek VAT? I czy Wnioskodawca (i jego żona) musi wystawić fakturę VAT od tej czynności?

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że:

1. Jako czynny podatnik VAT Wnioskodawca jest zarejestrowany od stycznia 2001 r. do dnia dzisiejszego ze względu na przekroczenie kwoty uprawniającej do skorzystania ze zwolnienia z VAT. Sprzedaż jaką Wnioskodawca dokonuje to działalność handlowa w zakresie sprzedaży ryb i owoców morza.
   
2. Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi od 27 grudnia 1990 r.
   
3. Wnioskodawca nie wybudował budynku mieszkalnego na przedmiotowej działce bo znalazł lepszą lokalizację i tam wybudował.
   
4. Sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie dokonana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
   
5. Wnioskodawca pragnie sprzedać działkę by pozbyć się kłopotu (koszenie itp.).
   
6. Na pytanie tut. organu ?Na jaki cel, zamierza Pan przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży działki??, Wnioskodawca odpowiedział, że środki przeznaczy na cele emerytalne.
   
7. Na pytanie tut. organu ?Jakie w momencie sprzedaży, będzie dokładne przeznaczenie ww. działki, wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy lub, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, z decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) teren??, Wnioskodawca odpowiedział: Przeznaczenie działki aktualnie: Tereny usług. Tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.
   
8. Wnioskodawca nie dokonał podziału działki i nie ma takiego zamiaru.
   
9. Wnioskodawca nie podejmował działań w sprawie opracowań zagospodarowania działki i nie ma takiego zamiaru.
   
10. Wnioskodawca nie zamierza podejmować czynności w sprawie uatrakcyjnienia działki. Od momentu zakupu działki była w pełni uzbrojona.
    
11. W momencie sprzedaży działka będzie niezabudowana.
    
12. W momencie sprzedaży na działce nie będzie obiektów budowlanych.
    
13. Na pytanie tut. organu ?Jak należy rozumieć stwierdzenie Wnioskodawcy, że ?od prawie dziewięciu lat z działki nikt nie korzysta?? W jaki konkretnie sposób działka (i ewentualne usytuowane na nich obiekty budowlane), należąca do Wnioskodawcy była i będzie przez niego wykorzystywana od chwili nabycia do momentu planowanej sprzedaży??, Wnioskodawca odpowiedział, że działka leży ?odłogiem? tzn. stanowi dla Wnioskodawcy kłopot związany z jej utrzymaniem w czystości, wykaszaniem chwastów i odśnieżaniem chodnika przylegającego do niej. Działka była w tym czasie tzn. od luty 2002 r. do grudnia 2005 r. wynajmowana podmiotom trzecim. Wnioskodawca sam nigdy na niej nie prowadził działalności gospodarczej.
    
14. Działka nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.
    
15. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym.
    
16. Działka nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej.
    
17. Działka była przedmiotem najmu w ramach dysponowaniem majątkiem prywatnym i w związku z tym Wnioskodawca wystawiał faktury VAT dotyczące tego najmu dla podmiotów będących podatnikami VAT. Wnioskodawca uzyskiwał korzyści pieniężne opodatkowane podatkiem dochodowym.
    
18. Na pytanie tut. organu ?Jakie działania marketingowe będzie Pan podejmował w celu sprzedaży działki??, Wnioskodawca odpowiedział, że nie zamierza podejmować działań marketingowych.
    
19. Nabywców na przedmiotową działkę Wnioskodawca chce pozyskać przez ogłoszenie w prasie, internecie, poprzez biuro nieruchomości.
    
20. Na pytanie tut. organu ?Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanych we wniosku), jeśli tak to jakie??, Wnioskodawca odpowiedział, że posiada inne nieruchomości ale żadne inne przeznaczone do sprzedaży.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działki budowlanej jako czynność jednorazowa tym samym nie mająca znamion czynności wykonywanej ciągle dla celów zarobkowych jest objęta opodatkowaniem podatkiem VAT i czy w tej sytuacji należy wystawić faktury VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z 8 października 2014 r.):

W ustawie o podatku od towarów i usług w art. 15 mowa jest w ust. 1 kto jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Artykuł ten mówi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej i osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2.

Natomiast w art. 15 ust. 2 wymieniony jest katalog aktywności ludzkiej spełniający wymogi ustawy.

I tak art. 15 ust. 2:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalności osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na handlu nieruchomościami.

Wnioskodawca nie spełnia warunku ustawowego polegającego na wykorzystywaniu towarów i wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zamiar Wnioskodawcy sprzedaży działki ma charakter czynności jednorazowej i nie występuje tu warunek ciągłości. Wnioskodawca nie sprzedawał do tej pory żadnej działki a ta którą ma zamiar sprzedać, sprzedaje tylko dlatego iż jego plany z nią związane się nie powiodły (budowa budynku mieszkalnego) i obecnie nie jest mu przydatna ? potrzebna.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że w związku z niespełnieniem warunku ustawowego co do wykonywania czynności w sposób ciągły dla celów zarobkowych w tej konkretnej sytuacji nie występuje podatek VAT i nie ma konieczności w związku ze sprzedażą wystawiać faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy ? opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy ? czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami ? według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT ? są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku dostawa działki, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.), ?podatnikiem? jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

?Działalność gospodarcza? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy także zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast ? wyjaśnił Trybunał ? w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 27 grudnia 1990 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego żywnością.

Jako czynny podatnik VAT jest zarejestrowany od stycznia 2001 r.

18 lipca 1997 r. Wnioskodawca wraz z żoną kupił od Miasta działkę budowlaną. Podatek VAT od zakupu nie był odliczany (nie występował).

Wnioskodawca wraz żoną planował wybudować na działce dom mieszkalny i zamieszkać w nim. Zakupili działkę z oszczędności do ich majątku prywatnego.

Mieli i nadal mają wspólność majątkową małżeńską dlatego stali się właścicielami tej działki każdy po połowie.

Zamiar budowy domu mieszkalnego nie został zrealizowany, ponieważ Wnioskodawca znalazł lepszą lokalizację i tam wybudował.

Wnioskodawca wynajmował przedmiotową działkę w okresie od lutego 2002 r. do grudnia 2005 r. i w związku z tym od połowy ustalonej kwoty najmu wystawiał dla najemców fakturę VAT. Wnioskodawca uzyskiwał korzyści pieniężne opodatkowane podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca wraz z żoną posiada jeszcze inne nieruchomości, które wynajmuje wystawiając stosowne faktury VAT.

Na przedmiotowej działce Wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, a działka nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej.

Wnioskodawca wraz z żoną postanowili sprzedać ww. działkę, ponieważ leży ona ?odłogiem? i stanowi dla Wnioskodawcy kłopot związany z jej utrzymaniem w czystości, wykaszaniem chwastów i odśnieżaniem chodnika przylegającego do niej.

W momencie sprzedaży działka będzie niezabudowana.

Wnioskodawca nie dokonał podziału działki, nie podejmował działań w sprawie opracowań zagospodarowania działki i nie ma takiego zamiaru.

Wnioskodawca nie zamierza podejmować czynności w sprawie uatrakcyjnienia działki ani działań marketingowych.

Nabywców na przedmiotową działkę Wnioskodawca chce pozyskać przez ogłoszenie w prasie, internecie, poprzez biuro nieruchomości.

Do tej pory Wnioskodawca nigdy nie sprzedawał żadnej działki, natomiast posiada inne nieruchomości ale żadne nie są przeznaczone do sprzedaży.

Środki z jej sprzedaż ww. działki Wnioskodawca przeznaczy na cele emerytalne.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy sprzedaż działki budowlanej jako czynność jednorazowa tym samym nie mająca znamion czynności wykonywanej ciągle dla celów zarobkowych jest objęta opodatkowaniem podatkiem VAT i czy w tej sytuacji należy wystawić fakturę VAT.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie wykorzystano nieruchomość w sposób, który jednoznacznie przesądza, że sprzedaż przedmiotowej działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzący od 27 grudnia 1990 r. działalność w zakresie handlu detalicznego żywnością, dokonał 18 lipca 1997 r. nabycia działki.

Co prawda, Wnioskodawca pierwotnie planował wybudować dla siebie na przedmiotowej działce dom mieszkalny, jednak zamiar ten zrealizował na innej działce.

Wnioskodawca nie wykorzystywał nabytej nieruchomości do własnych potrzeb lecz wyłącznie w celach najmu.

Istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie ma również okoliczność, że najem nieruchomości jest przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, bowiem Wnioskodawca podejmuje również czynności związane z wynajmem innych posiadanych przez siebie nieruchomości i wystawia z tego tytułu faktury VAT.

Z wniosku wynika zatem, że działka w żaden sposób nie była przez Wnioskodawcę faktycznie wykorzystana dla jego prywatnych celów. W świetle powyższych ustaleń należy stwierdzić, że zarówno w momencie nabycia jak i w czasie posiadania przedmiotowej nieruchomości nie była ona w żaden sposób wykorzystywana do celów osobistych Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie ?majątku prywatnego? nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. ?Majątek prywatny? to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

Powyższe w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystał posiadanej działki do potrzeb osobistych, lecz wykorzystywał tę nieruchomość wyłącznie w celach najmu. Wprawdzie z wniosku nie wynika aby Wnioskodawca zakupił ww. działkę w celach najmu, jednak należy zauważyć, że właśnie w taki sposób była ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę, który zajmuje się wynajmem posiadanych przez siebie innych nieruchomości, wystawiając stosowne faktury VAT.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ww. ustawy Kodeks cywilny regulujące kwestie najmu.

W myśl art. 659 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z powyższego wynika, że najem wypełnia definicję działalności gospodarczej określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

W rozumieniu wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług świadczenie usług najmu nieruchomości jest działalnością gospodarczą, a podmiot wykonujący te czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach określonych w przepisach regulujących ten podatek.

A zatem, w przedmiotowej sprawie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Należy zatem stwierdzić, że dostawa ww. nieruchomości będzie dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług.

Skutkiem powyższego dokonana przez Wnioskodawcę planowana sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie Wnioskodawca jako podatnik VAT będzie zobowiązany do wystawienia faktury z tytułu planowanej dostawy nieruchomości zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., który stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Obowiązek wystawienia faktury nie wystąpi jedynie w przypadku, gdy nabywcą działki byłaby osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że w związku z niespełnieniem warunku ustawowego co do wykonywania czynności w sposób ciągły dla celów zarobkowych w tej konkretnej sytuacji nie występuje podatek VAT i nie ma konieczności w związku z tym wystawiać faktury VAT, uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Nadmienia się, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych. W związku z powyższym niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się jednie do Wnioskodawcy.

Natomiast jeżeli drugi z małżonków zainteresowany jest otrzymaniem interpretacji indywidualnej, winien złożyć odrębny wniosek i przedstawić odpowiedni dla niego stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), zapytanie i własne stanowisko w sprawie oraz wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.