obowiązek opodatkowania sprzedaży działek sygn: IBPP1/443-895/09/BM

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wskazał, że jego ojciec jest właścicielem działki rolnej o powierzchni ok. 1 ha. Gmina ujęła tą działkę w planie zagospodarowania przestrzennego i przekształciła na działki budowlane. Działka rolna została podzielona na 5 działek budowlanych, między którymi będą również wytyczone drogi dojazdowe oraz drogi osiedlowe.

Ojciec zamierza przekazać Wnioskodawcy w drodze darowizny dwie działki budowlane, oraz jedną działkę, której będzie współwłaścicielem razem z bratem. Pozostałe dwie działki będą przekazane również jako darowizna dla brata.

Na jednej z tych działek Wnioskodawca zamierza wybudować dom jednorodzinny. Drugą działkę zamierza sprzedać i pieniądze przeznaczyć na budowę domu. Działka, której Wnioskodawca byłby współwłaścicielem, prawdopodobnie w przyszłości, również zostanie sprzedana, a kwota uzyskana ze sprzedaży byłaby przeznaczona na dokończenie budowy.

Wnioskodawca wskazał, że nie jest podatnikiem podatku VAT, jak również nie prowadzi działalności rolnej, ani innej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ze sprzedaży działki, której Wnioskodawca byłby właścicielem, jak również tej, której byłby współwłaścicielem, Wnioskodawca musiałby odprowadzić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając jedną działkę budowlaną, nie może on stać się podatnikiem VAT. Nie jest właścicielem innych działek rolnych ani budowlanych, więc nie ma tu mowy o wielokrotnej sprzedaży działek (handlu nieruchomościami). Otrzymane działki stanowić będą majątek osobisty Wnioskodawcy a nie majątek handlowy. Kwoty otrzymane z ich sprzedaży będą przeznaczone na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, Wnioskodawcy i jego rodziny. Wnioskodawca uważa, że otrzymując darowiznę nie nabywa nieruchomości w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, tak jak to może być na podstawie umowy kupna.

Wnioskodawca uważa, że sprzedając działki, której w całości będzie właścicielem, jak również tej której będzie współwłaścicielem z bratem, nie powinien płacić podatku VAT.

Wnioskodawca wskazał, że w interpretacji ILPP1/443-232/09-5/TK z dnia 6 maja 2009r. przychylnie rozpatrzono wniosek dotyczący nieodprowdzania podatku VAT od sprzedaży działek budowlanych otrzymanych w drodze darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwości?, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem ?handel? należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż działki, której Wnioskodawca będzie właścicielem, jak również tej, której będzie współwłaścicielem, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż będzie dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że jego ojciec jest właścicielem działki rolnej o powierzchni ok. 1 ha. Gmina ujęła tą działkę w planie zagospodarowania przestrzennego i przekształciła na działki budowlane. Działka rolna została podzielona na 5 działek budowlanych, między którymi będą również wytyczone drogi dojazdowe oraz drogi osiedlowe. Ojciec zamierza przekazać Wnioskodawcy w drodze darowizny dwie działki budowlane, oraz jedną działkę, której będzie współwłaścicielem razem z bratem. Na jednej z tych działek Wnioskodawca zamierza wybudować dom jednorodzinny. Drugą działkę zamierza sprzedać i pieniądze przeznaczyć na budowę domu. Działka, której Wnioskodawca byłby współwłaścicielem, prawdopodobnie w przyszłości, również zostanie sprzedana, a kwota uzyskana ze sprzedaży byłaby przeznaczona na dokończenie budowy. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, jak również nie prowadzi działalności rolnej, ani innej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie będzie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nic nie wskazuje bowiem na to, że otrzymując w drodze darowizny dwie działki budowlane, oraz jedną działkę, której będzie współwłaścicielem Wnioskodawca działa w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Nie można bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca nabędzie przedmiotowe działki w celu odsprzedaży, ponieważ działki te nabędzie od ojca w drodze darowizny. Na jednej z tych działek Wnioskodawca zamierza wybudować dom jednorodzinny. Drugą działkę zamierza sprzedać i pieniądze przeznaczyć na budowę domu. Działka, której Wnioskodawca byłby współwłaścicielem, prawdopodobnie w przyszłości, również zostanie sprzedana, a kwota uzyskana ze sprzedaży byłaby przeznaczona na dokończenie budowy.

Zatem z uwagi na fakt, że Wnioskodawca otrzymanych w drodze darowizny działek nie będzie wykorzystywał w sposób ciągły dla celów zarobkowych a środki finansowe uzyskane z ich sprzedaży będą przeznaczone wyłącznie na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i rodziny, nie można uznać, aby sprzedaż działki, której Wnioskodawca będzie właścicielem, jak również tej, której będzie współwłaścicielem, z majątku osobistego, będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że zamiar sprzedaży działki, której Wnioskodawca będzie właścicielem, jak również tej, której będzie współwłaścicielem nie nosi znamion wykorzystywania gruntu dla celów zarobkowych w sposób ciągły, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony.

W świetle powyższego dostawy ww. działek pochodzących z majątku osobistego, otrzymanych w wyniku darowizny nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek. Tym samym dostawa przedmiotowych działek, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja wywołuje skutki prawne jedynie dla Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

ILPP1/443-232/09-5/TK, interpretacja indywidualna