W deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi zmiana w stopniu wykorzystywania obiektu hali (...)

1. opodatkowania czynności oddania w trwały zarząd budynku hali widowiskowo-sportowej na rzecz jednostki budżetowej - jest prawidłowe,
   
2. korekty podatku naliczonego związanego z budową tego obiektu - jest nieprawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności oddania w trwały zarząd budynku hali widowiskowo-sportowej na rzecz jednostki budżetowej oraz korekty podatku naliczonego związanego z budową tego obiektu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W latach 2007-2008 Miasto realizowało inwestycję budowy wielofunkcyjnej hali widowiskowo-sportowej w ramach podprojektu pn. ?B.?, do projektu kluczowego pn. ?R.? realizowanego w ramach poddziałania 3.2.2. Infrastruktura okołoturystyczna - podmioty publiczne Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X. na lata 2007- 2013.

Inwestycja została oddana do użytkowania 8 grudnia 2008 r. (protokół odbioru końcowego). W trakcie prowadzonej inwestycji Miasto, jako czynny podatnik VAT, korzystało z możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z jej realizacją.

Hala widowiskowo-sportowa jest przyjęta do ewidencji środków trwałych Miasta, które wykorzystuje wytworzony majątek wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Miasto chce przekazać budynek hali na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji w Y., który wykorzystywać ją będzie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gminna jednostka budżetowa - MOSiR nie posiada osobowości prawnej, całość ponoszonych wydatków i całość osiągniętych przez jednostkę dochodów włączona jest do budżetu Gminy ? Miasta. Gminna jednostka budżetowa jest zarejestrowana jako podatnik VAT i posiada własny numer identyfikacji podatkowej NIP, a rozliczenie podatku należnego i naliczonego wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z oddaniem wielofunkcyjnej hali widowiskowo-sportowej na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji będzie konieczne dokonanie korekty podatku naliczonego, odliczanego przez Miasto w związku z wydatkami poniesionymi na jej budowę?
2. Czy w związku z oddaniem wielofunkcyjnej hali widowiskowo-sportowej na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji, zaistnieje konieczność naliczenia podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Powierzając zadania do wykonania i oddając wielofunkcyjną halę widowiskowo-sportową na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji nie będzie konieczności dokonania korekty podatku naliczonego, odliczanego przez Miasto w związku z wydatkami poniesionymi na jej budowę.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2011.177.1054 j.t. z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, może dokonać korekty podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 91 ust. 7a ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych, podlegających amortyzacji o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł dokonuje on korekty przez kolejne 10 lat na zasadach określonych w przepisach.

Opisana sytuacja dotyczy zatem przypadków, w których, w trakcie prowadzenia inwestycji lub po jej zakończeniu zupełnie zmieniły się czynniki wpływające na prawo do odliczeń, tzn. zmienił się rodzaj czynności związanych z tą inwestycją, tj. zmiana czynności z dającej prawo do odliczeń na taką, która prawa do odliczeń nie daje. W przypadku Wnioskodawcy nie zmieniły się zasadnicze czynniki wpływające na prawo do odliczenia VAT, ponieważ dalej wykonywane będą na wskazanym majątku, w strukturach organizacyjnych Gminy, wyłącznie czynności opodatkowane.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2013.594 j.t. z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m. in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Zgodnie z art. 9 ust. 1 cyt. ustawy w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U.2013.885 j.t. z późn. zm.) jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Zagadnienie dotyczące instytucji trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.2014.518 j.t. z poźn. zm.). Zgodnie z art. 18 powołanej ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym powyżej artykule - zgodnie z art. 4 pkt 10 ww. ustawy należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. W myśl art. 43 ust. 1 i 2 cyt. ustawy trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę budżetową. Jednostka budżetowa ma prawo, z zastrzeżeniem ust. 6, korzystania z nieruchomości oddanej w trwały zarząd.

Reasumując, gminna jednostka budżetowa nie będzie właścicielem nieruchomości, która zostanie oddana jej w trwały zarząd, nie będzie posiadała do niej prawa własności, właścicielem nieruchomości pozostanie nadal Gmina - Miasto, ujmując ją w swoich zasobach. Oddana w trwały zarząd wielofunkcyjna hala widowiskowo-sportowa nadal będzie służyła wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zatem podatek naliczony, odliczony przez Miasto w trakcie prowadzonej inwestycji był i będzie związany z zakupami dokonanymi do celów wykonywania transakcji opodatkowanych podatkiem VAT, choć transakcje te, po przekazaniu nieruchomości w trwały zarząd, będą transakcjami gminnej jednostki budżetowej. Działa ona jednak w imieniu Miasta realizując jego zadania własne, a pobrane dochody związane w wykonywaniem tych zadań odprowadza na jego rachunek budżetu.

Ponadto jeżeli jednostka samorządu terytorialnego poniosła ciężar podatku VAT w ramach nabycia środków trwałych wykorzystywanych przez nią następnie przez 5 lat w działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, dokonywała prawidłowo odliczeń, po czym prowadzenie tej działalności zostało powierzone jednostce budżetowej, która nadal wykonywać będzie czynności opodatkowane, to odmówienie jednostce samorządu terytorialnego prawa do odliczenia podatku VAT byłoby sprzeczne z zasadą neutralności tego podatku.

W związku z tym Miasto oddając wielofunkcyjną halę widowiskowo-sportową, na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji, nie będzie zobowiązane do dokonania korekty podatku naliczonego, odliczanego w związku z wydatkami poniesionymi na jej budowę.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawca przekazanie obiektu wielofunkcyjnej hali widowiskowo-sportowej, na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011.177.1054 j.t. z późn. zm.), nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

1. prawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności oddania w trwały zarząd budynku hali widowiskowo-sportowej na rzecz jednostki budżetowej,
2. nieprawidłowe - w zakresie korekty podatku naliczonego związanego z budową tego obiektu.
   
   

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT ? opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy ? opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy ? czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości, ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, rozstrzyganie w sprawach, o których mowa w ust. 1, należy do gminy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1.ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

2.gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

3.wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz;

3a.działalności w zakresie telekomunikacji;

4.lokalnego transportu zbiorowego;

5.ochrony zdrowia;

6.pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych;

6a.wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

7.gminnego budownictwa mieszkaniowego;

8.edukacji publicznej;

9.kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;

10.kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

11.targowisk i hal targowych;

12.zieleni gminnej i zadrzewień;

13.cmentarzy gminnych;

14.porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego;

15.utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;

16.polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;

17.wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;

18.promocji gminy;

19.współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);

20.współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Z treści powołanych na wstępie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że Gmina (Miasto) wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2, działa w charakterze podatnika podatku VAT, tym samym podlega rejestracji dla potrzeb tego podatku na zasadach ogólnych.

Podkreślić przy tym należy, że inne niż urzędy gmin (miast) i urzędy marszałkowskie, gminne jednostki organizacyjne, działające w formie np.: samorządowych zakładów budżetowych i jednostek budżetowych, o ile oczywiście spełniają kryteria dotyczące statusu podatnika VAT przewidziane w powołanym wyżej art. 15 ustawy, powinny dla celów rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług rejestrować się jako odrębne podmioty tego podatku i posiadać odrębne dla potrzeb VAT oznaczenie (numery) NIP.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów. Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny ? niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osobie fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek. Określenie samodzielności w tym znaczeniu ma charakter obiektywny, co oznacza, że ustalenia czy dana jednostka działa ?samodzielnie? należy dokonać na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie w sposób o charakterze uznaniowym przez jednostkę nadrzędną dla danego podmiotu. Ponadto należy wskazać, że ustaleń tych należy dokonywać na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wspólnotowych w oderwaniu od skutków konwencjonalnych na gruncie prawa cywilnego i przepisów samorządowych.

Jednym z kryteriów jest przede wszystkim ustalenie, czy dana jednostka ponosi ryzyko gospodarcze, czy też to ryzyko ponosi jednostka nadrzędna (por. pkt 35 wyroku TSUE w sprawie C-210/04). Kolejnym kryterium, według TSUE, decydującym o ustaleniu samodzielności, jest odpowiedzialność za szkody poniesione wobec osób trzecich (por. wyrok w sprawie C-202/90 pkt 15).

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zagadnienie dotyczące instytucji trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2014 poz. 518 ze zm.).

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustawa określa zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego.

Na mocy art. 4 pkt 10 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez jednostkę organizacyjną należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Stosownie do art. 18 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Stosownie do art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami jednostka organizacyjna ma prawo, z zastrzeżeniem ust. 6, korzystania z nieruchomości oddanej w trwały zarząd, a w szczególności do korzystania z nieruchomości w celu prowadzenia działalności należącej do zakresu jej działania.

Zgodnie z art. 43 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego Skarbu Państwa oddaje się w trwały zarząd państwowej jednostce organizacyjnej, a nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego jednostki samorządu terytorialnego - odpowiedniej samorządowej jednostce organizacyjnej, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.

Na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3.

Decyzja o ustanowieniu trwałego zarządu powinna zawierać:

1.nazwę i siedzibę jednostki organizacyjnej, na rzecz której jest ustanawiany trwały zarząd;

2.oznaczenie nieruchomości według księgi wieczystej oraz według katastru nieruchomości;

3.powierzchnię oraz opis nieruchomości;

4.przeznaczenie nieruchomości i sposób jej zagospodarowania;

5.cel, na jaki nieruchomość została oddana w trwały zarząd;

6.termin zagospodarowania nieruchomości;

7.cenę nieruchomości i opłatę z tytułu trwałego zarządu;

8.możliwość aktualizacji opłaty z tytułu trwałego zarządu;

9.czas, na który trwały zarząd został ustanowiony.

Wyżej przytoczone przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, na podstawie których następuje oddanie nieruchomości gminnych w odpłatny trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości

W komentarzu do ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazano, że: ?Trwały zarząd jest prawem niezbywalnym. Podlega ochronie prawnej i jest instytucją prawa administracyjnego powodującą powstanie stosunku prawnego pomiędzy osobą prawną prawa publicznego a jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Wobec powyższego Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego, przyznając trwałemu zarządcy określone uprawnienia w stosunku do nieruchomości, są zobligowane uregulować prawa i obowiązki związane z gospodarowaniem mieniem publicznym. Chodzi tu przede wszystkim o zakres odpowiedzialności jednostki organizacyjnej wobec organu wykonawczego reprezentującego właściciela oraz uprawnienia tej jednostki w stosunku do posiadanej nieruchomości. Ponieważ tych stosunków nie można regulować przepisami prawa cywilnego, ustawodawca postanowił, że ustanowienie na rzecz jednostki organizacyjnej trwałego zarządu odbywać się będzie w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez upoważnione właściwe organy, tj. w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa ? starostę, zaś jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarząd powiatu lub zarząd województwa. Natomiast upoważnienie ustawowe do oddania nieruchomości Skarbu Państwa w trwały zarząd na rzecz jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 60 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy posiada wyłącznie minister właściwy do spraw administracji publicznej? ? Michał Horoszko w: ?Gospodarka nieruchomościami. Komentarz?, red. dr Dariusz Pęchorzewski, C.H. Beck 2009 r.

Z opisu sprawy wynika, że w latach 2007-2008 r. Miasto realizowało inwestycję budowy wielofunkcyjnej hali widowiskowo-sportowej w ramach podprojektu pn. ?B.?, do projektu kluczowego pn. ?R.? realizowanego w ramach poddziałania 3.2.2. Infrastruktura okołoturystyczna - podmioty publiczne Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X. na lata 2007- 2013.

Inwestycja została oddana do użytkowania 8 grudnia 2008 r.

(protokół odbioru końcowego). W trakcie prowadzonej inwestycji Miasto, jako czynny podatnik VAT, korzystało z możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z jej realizacją. Hala widowiskowo-sportowa jest przyjęta do ewidencji środków trwałych Miasta, które wykorzystuje wytworzony majątek wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Miasto chce przekazać budynek hali na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji Y., który wykorzystywać ją będzie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Gminna jednostka budżetowa - MOSiR nie posiada osobowości prawnej, całość ponoszonych wydatków i całość osiągniętych przez jednostkę dochodów włączona jest do budżetu Gminy (Miasta). Gminna jednostka budżetowa jest zarejestrowana jako podatnik VAT i posiada własny numer identyfikacji podatkowej NIP, a rozliczenie podatku należnego i naliczonego wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7.

Mając na uwadze ww. przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca oddając halę widowiskowo-sportową na rzecz swojej jednostki organizacyjnej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji na podstawie decyzji administracyjnej w trwały zarząd będzie działał jako organ reprezentujący jednostkę samorządu terytorialnego w sprawach z zakresu gospodarowania mieniem samorządowym. Gospodarka nieruchomościami należy do zadań własnych gminy (miasta) wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Zatem w omawianej sprawie zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Gmina (miasto) działa bowiem w tej sytuacji jako organ władzy publicznej, wymieniona czynność zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy, iż przekazanie obiektu wielofunkcyjnej hali widowiskowo-sportowej, na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia czy w związku z oddaniem wielofunkcyjnej hali widowiskowo-sportowej na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji będzie konieczne dokonanie korekty podatku naliczonego, odliczanego przez Miasto w związku z wydatkami poniesionymi na jej budowę.

Zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Wprowadzenie od 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 90a ustawy jest implementacją zapisów zawartych w Dyrektywie Rady z dnia 22 grudnia 2009 r. zmieniającej niektóre przepisy Dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 10 z dnia 15 stycznia 2010 r., s. 14). Zgodnie z preambułą do niej, regulacje te mają zapewniać identyczne traktowanie podatników zawsze, gdy nieruchomości, które wykorzystują oni do celów działalności zawodowej, nie są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z tą działalnością.

Zgodnie z art. 168a ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.

Zmiany w udziale procentowym wykorzystania nieruchomości, o której mowa w akapicie pierwszym, są uwzględniane zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 184-192 zgodnie z ich zastosowaniem w odnośnym państwie członkowskim.

Z uwagi na charakter nieruchomości (okoliczność, że są one składnikami majątkowymi w zasadzie niezużywającymi się), ustawa przewiduje 10-letni (120-miesięczny) okres korekty podatku naliczonego od nieruchomości.

Zaznaczyć, należy, że przepis art. 90a ustawy o VAT nie dotyczy sytuacji, gdy dana nieruchomość służy działalności prowadzonej przez podatnika, a jest to działalność opodatkowana i działalność zwolniona. W tym ostatnim przypadku zastosowanie mają przepisy o odliczeniach częściowych (art. 90 i 91 ustawy).

Wskazać należy, że cytowany przepis art. 90a ust. 1 ustawy, ma zastosowanie wówczas, gdy w 120-miesięcznym okresie korekty zmieni się faktyczny sposób wykorzystywania nieruchomości (której dotyczy podatek naliczony).

W zakresie tego przepisu mieści się zatem sytuacja przedstawiona przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego tj. sytuacja w której nieruchomość wykorzystywana przez Miasto wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zmienia swoje przeznaczenie, bowiem jak ustalono w niniejszej interpretacji oddanie nieruchomości w trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej Miasta stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Skoro zatem po oddaniu obiektu hali widowiskowo-sportowej do użytkowania zmieni się stopień wykorzystania obiektu hali widowiskowo-sportowej na potrzeby prowadzonej przez Miasto działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, Miasto powinno dokonać odpowiedniej korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na jej budowę.

Reasumując, w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi zmiana w stopniu wykorzystywania obiektu hali widowiskowo-sportowej, Wnioskodawca jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej wytworzeniu, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym powierzając zadania do wykonania i oddając wielofunkcyjną halę widowiskowo-sportową na podstawie decyzji administracyjnej, w trwały zarząd gminnej jednostce budżetowej - Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji, nie będzie konieczności dokonania korekty podatku naliczonego, odliczanego przez Miasto w związku z wydatkami poniesionymi na jej budowę, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.