Stwierdzenie czy sprzedaż przez Wnioskodawcę rzeczy ruchomych (pierwotnie nabytych w drodze aportu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 10 września 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy sprzedaż przez Wnioskodawcę rzeczy ruchomych (pierwotnie nabytych w drodze aportu bez naliczonego podatku VAT) może korzystać ze zwolnienia przewidzianego dla dostawy towarów używanych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 grudnia 2012r. (data wpływu 11 grudnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-974/12/MS z dnia 27 listopada 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na skutek połączenia jest następcą prawnym N. Z. T. K. Sp. z o.o., którego pierwotna firma brzmiała N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. Połączenie nastąpiło w dniu 3 stycznia 2011r. gdzie Wnioskodawca był spółką przejmującą a N. Z. T. K. Sp. z o.o. spółką przejmowaną. Połączenie odbyło się w trybie art. 492 § 1 Kodeksu spółek handlowych (przeniesienie całego majątku spółek przejmowanych na spółkę przejmującą).

W dniu 20 kwietnia 1995r. aktem notarialnym Repertorium A numer ...powołano spółkę N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. Ówczesny jedyny udziałowiec tej spółki zobowiązał się pokryć jej kapitał zakładowy wynoszący 3.950.000,00 zł w następujący sposób: 167.652,00 zł wkładem pieniężnym, 3.782.348,00 zł poprzez przeniesienie własności składników majątkowych, które nie stanowiły przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Czynność wniesienia aportu nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, przedmiotem jej działalności było wykonywanie licencjonowanych przewozów kolejowych rzeczy, kompleksowej obsłudze transportowej bocznic kolejowych, udostępnianiu pojazdów kolejowych, bieżącym utrzymaniu infrastruktury kolejowej, bieżącym utrzymaniu lokomotyw i wagonów, wykonywaniu przeglądów okresowych, doradztwie w sprawach organizacji i obsługi ruchu kolejowego. Wnioskodawca świadczy te usługi w oparciu o składniki majątkowe, które zostały do niego wniesione aportem w związku z pokryciem kapitału zakładowego.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jego podstawowym przedmiotem działalności jest wykonywanie licencjonowanych przewozów kolejowych rzeczy.

Składniki majątkowe otrzymane aportem były używane przez N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. a także Wnioskodawcę w bieżącej działalności (opodatkowanej VAT) przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Obecnie Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży składników majątkowych otrzymanych przez N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. aportem.

Przedmiotowy wniosek złożony przez Wnioskodawcę dotyczy wyłącznie sprzedaży rzeczy ruchomych.

Połączenie spółek było zdarzeniem, które nie wywołało żadnych skutków na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy nie można mówić o wystąpieniu u niego prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w związku z połączeniem.

Wnioskodawca ponadto wskazuje, jak podane było we wniosku, że połączenie spółek, dotyczyło Wnioskodawcy i N. Z. T. K. Sp. z o.o.

Jak wskazano we wniosku czynność wniesienia aportem składników majątkowych w 1995r. do N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy nie można mówić o wystąpieniu u tego podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w związku z aportem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz własne stanowisko w sprawie, Wnioskodawca zwraca się z pytaniem, czy w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż przez Wnioskodawcę składników majątkowych pierwotnie nabytych poprzez aport bez naliczonego podatku VAT, może skorzystać ze zwolnienia z VAT, przewidzianego dla dostawy towarów używanych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy tym w art. 43 ust. 2 u.p.t.u. ustawodawca zdefiniował towary używane wskazując, iż przez towary używane na potrzeby art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika zatem, iż dostawa towarów może korzystać ze zwolnienia z podatku po spełnieniu łącznie następujących warunków:

1. towary te są ruchomościami,
2. towary te były używane przez podatnika dokonującego ich dostawy przez co najmniej pół roku od dnia nabycia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel,
3. w stosunku do tych towarów dokującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym zostaną spełnione wszystkie warunki określone w art. 41 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. Składniki majątku, które Wnioskodawca zamierza sprzedać są ruchomościami, które N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. i on sam wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przez okres przekraczający pół roku. Wnioskodawca (wcześniej spółka przejęta) dzięki tym składnikom majątkowym świadczył dla swoich kontrahentów usługi wchodzące w podstawowy zakres prowadzonej przez siebie działalności. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy spełnione są warunki z punktu pierwszego i drugiego.

Zdaniem Wnioskodawcy również warunek określony w ww. punkcie trzecim należy uznać za spełniony. Wnioskodawca na skutek połączenia stał się właścicielem składników majątkowych które z kolei wcześniej nabył w wyniku wniesienia ich aportem przez jedynego udziałowca N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. W stanie prawnym obowiązującym na dzień wniesienia tych składników majątkowych do N. Z. G. T. K. Sp. z o.o., (20 kwietnia 1995r.) aport wnoszony do spółek kapitałowych nie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Potwierdzają to wydawane orzeczenia sądowe dotyczące tamtego okresu.

Przykładowo orzeczenie NSA z dnia 21 lipca 1998r. sygn. SA/Rz 1635/9, w którym czytamy:

?W opisanej wyżej sytuacji zarówno podatnik, jak i orzekające w sprawie organy podatkowe przyjęły, że czynność wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej była czynnością nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Jest to stanowisko prawidłowe. Istotnie w świetle art. 2 cytowanej ustawy o podatku VAT - w brzmieniu obowiązującym w stanie prawnym, który miał zastosowanie w niniejszej sprawie - wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej nie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Dopiero na podstawie art. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 21 listopada 1996r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 137 poz. 640) nowelizującego art. 2 cytowanej ustawy o podatku VAT przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług stała się kolejna czynność tj. wydanie towarów lub świadczenie usług w zamian za czynności nie podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Konsekwencją wspomnianej nowelizacji był m.in. obowiązek opodatkowania czynności polegającej na wniesieniu wkładu niepieniężnego do spółek prawa handlowego i cywilnego.?

Tym samym z uwagi na fakt, że wniesienie aportu nie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. (obecnie Wnioskodawca) nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, również ostatni warunek należy uznać za spełniony, w związku z czym sprzedaż składników majątkowych wniesionych do Wnioskodawcy aportem korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.

Wnioskodawca wskazuje, że podobne stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne wydawane przez Ministra Finansów, w tym przykładowo interpretacja wydana przez upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 6 stycznia 2010r., sygn.: IBPP3/443-911/09/AB, w której czytamy:

?Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zbywane rzeczy ruchome (środki trwałe) Wnioskodawca nabył w drodze aportu na przestrzeni lat 1999-2008. Nabyte rzeczy były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej podatkiem VAT przez okres dłuższy niż pół roku.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że przy nabyciu w drodze aportu ww. rzeczy ruchomych (środków trwałych) Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, bowiem czynność wniesienia aportem rzeczy ruchomych w latach 1999-2008 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bądź podlegała zwolnieniu z tego podatku.

Z uwagi na fakt, iż po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel przedmiotowe wkłady niepieniężne (aporty, rzeczy ruchome) używane były przez Wnioskodawcę co najmniej przez okres sześciu miesięcy do działalności opodatkowanej spełniają one definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując, należy stwierdzić, że dostawa ruchomych środków trwałych, które zostały wniesione do Wnioskodawcy w formie aportu będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.?

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według art. 2 pkt 22 ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca na skutek połączenia jest następcą prawnym N. Z. T. K. Sp. z o.o., którego pierwotna firma brzmiała N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. Połączenie nastąpiło w dniu 3 stycznia 2011r. gdzie Wnioskodawca był spółką przejmującą a N. Z. T. K. Sp. z o.o. spółką przejmowaną. Połączenie odbyło się w trybie art. 492 § 1 Kodeksu spółek handlowych (przeniesienie całego majątku spółek przejmowanych na spółkę przejmującą).

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jego podstawowym przedmiotem działalności jest wykonywanie licencjonowanych przewozów kolejowych rzeczy.

Obecnie Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży składników majątkowych (rzeczy ruchomych) otrzymanych aportem przez N. Z. G. T. K. Sp. z o.o. w 1995r. jako wkład rzeczowy jedynego udziałowca.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy wskazane we wniosku ruchomości nabyte przez Wnioskodawcę w wyniku jego połączenia się z N. Z. T. K. Sp. z o.o., mogą być uznane w świetle postanowień art. 43 ust. 2 ustawy o VAT za towary używane a w konsekwencji czy ich planowana sprzedaż może korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Wobec powyższego w rozpatrywanej sprawie, w celu ustalenia, czy dostawa przedmiotowych rzeczy ruchomych będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania należy odwołać się do niżej przedstawionych regulacji.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

Z treści przepisu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że towarem używanym jest taki towar, który faktycznie znajdował się w używaniu podmiotu dokonującego jego dostawy. Nie jest to zatem towar w ogóle używany, lecz używany przez jego dostawcę w okresie poprzedzającym dokonanie dostawy.

Zgodnie z art. 93 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

§ 1 Osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

§ 2 Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

W świetle powyższego jeśli Wnioskodawca przejął inną osobę prawną w trybie art. 492 § 1 Kodeksu spółek handlowych, to jako podatkowy następca prawny wszedł we wszelkie prawa i obowiązki spółki przejętej, zatem koniecznym jest określenie czy spółce przejętej przy nabyciu towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Gdyby bowiem takie prawo jej przysługiwało, Wnioskodawca jako następca podatkowy również to prawo by przejął.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka przejęta otrzymała towary mające być obecnie przedmiotem sprzedaży w 1995r. jako wkład niepieniężny od jedynego udziałowca, były to składniki majątkowe, które nie stanowiły ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca podał, że czynność wniesienia aportu nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Tym samym Spółce przejętej nie przysługiwało prawo do odliczenia w związku z otrzymanym aportem.

Jednocześnie z wniosku wynika, że Spółka przejęta przez Wnioskodawcę a także Wnioskodawca używali przedmiotowe składniki majątkowe w bieżącej działalności opodatkowanej VAT przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.

Mając zatem na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w związku z planowaną sprzedażą wskazanych we wniosku rzeczy ruchomych, gdyż przedmiotowe rzeczy można uznać za towary używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz zmiany stanu prawnego.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołany przez Wnioskodawcę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, bowiem stanowi on rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Na marginesie należy też zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy, nie stanowi zatem źródła prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.