Określenie przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą adresu na fakturze VAT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012r. (data wpływu 5 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 grudnia 2012r. (data wpływu 12 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą adresu na fakturze VAT ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 5 grudnia 2012r. (data wpływu 12 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą adresu na fakturze VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, założoną w 2009r. pod nazwą L.. Główną działalnością firmy jest m.in. świadczenie usług doradczych, rachunkowych oraz sprzedaż oświetlenia LED. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, uprawnionym do wystawiania faktur VAT. Do tej pory działalność ta prowadzona była pod jego adresem zamieszkania, tj. w S. przy ulicy R.. Od 1 września 2012r. z uwagi na rozwój firmy Wnioskodawca wynajął lokal, który ma pełnić rolę siedziby firmy. Jego adres to S., ul. W.. W związku z tym Wnioskodawca zaktualizował wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w którym jako główne miejsce wykonywania działalności gospodarczej podał adres wynajmowanego lokalu, czyli adres siedziby firmy przy ulicy W..

W piśmie z dnia 5 grudnia 2012r. Wnioskodawca wskazał, że w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R w zakresie podatku od towarów i usług podany został jego adres zamieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaki adres powinien widnieć na fakturach VAT wystawianych na firmę Wnioskodawcy przez kontrahentów: adres siedziby czy adres zamieszkania?

Jaki adres powinien widnieć na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach VAT dotyczących sprzedaży towarów i usług: adres zamieszkania Wnioskodawcy czy adres siedziby firmy, gdzie faktycznie dokonywana jest sprzedaż towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno na fakturach dotyczących nabycia towarów i usług jak i sprzedaży winien być zamieszczany adres siedziby firmy, tj. S. ul. W..

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei, zgodnie z § 10 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej: imiona i nazwiska, lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy. Jednocześnie rozporządzenie nie precyzuje, jaki adres powinien być wskazywany na fakturach, tzn. czy powinno to być miejsce zamieszkania Wnioskodawcy wskazane w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, czy też powinien to być adres miejsca wykonywania jego działalności gospodarczej wskazany organowi podatkowemu we wniosku CEIDG.

Z czysto praktycznego punktu widzenia lepszym i wygodniejszym rozwiązaniem jest podawanie na fakturach adresu siedziby firmy z uwagi na fakt, że to tam dokonywana jest sprzedaż, na ten adres powinny także trafiać ewentualne reklamacje towaru. Podawanie na fakturach miejsca zamieszkania Wnioskodawcy, które nie jest już w żaden sposób związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, może mylić kontrahentów, powodować niepotrzebne zamieszanie oraz budzić wątpliwości i przedstawiać jego firmę w niekorzystnym świetle, czyniąc ją tym samym mniej wiarygodną w oczach jego klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku do towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w ww. art. 106 ust. 8 ustawy, w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ?FAKTURA VAT?.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1-2 cyt. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

• imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
• numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.
  
  

Tak skonstruowany przepis nie ustala jednoznacznie jaki adres należy podać na fakturze - siedziby, prowadzenia działalności czy zamieszkania. Jednakże dane dotyczące podatnika podawane na fakturze winny być przede wszystkim zgodne z danymi identyfikacyjnymi wykazanymi w zgłoszeniu rejestracyjnym dla potrzeb podatku od towarów i usług VAT-R.

Rozporządzeniem z dnia 5 kwietnia 2004r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55 poz. 539 ze zm.) Minister Finansów określił wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R (§ 1 pkt 1). Podatnicy, będący osobami fizycznymi, określają w tym zgłoszeniu adres zamieszkania, natomiast podatnicy niebędący osobami fizycznymi adres siedziby. Osoba fizyczna, będąca podatnikiem, w części B.2. zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R ma obowiązek podać adres zamieszkania.

Należy jednak zauważyć że powołany powyżej § 5 ww. rozporządzenia określa minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakłada ograniczeń w sprawie umieszczenia na fakturze dodatkowych danych identyfikujących dostawców, nabywców czy też towarów. Tym samym umieszczenie na fakturze, oprócz adresu zamieszkania, także adresu prowadzenia działalności (o ile taki adres prowadzenia działalności widnieje również na zaświadczeniu o dokonaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej) nie będzie błędem.

Ponadto należy mieć również na uwadze regulacje z Księgi Pierwszej. Część ogólna, Tytuł II. Osoby, Dział III Przedsiębiorcy i ich oznaczenie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), dotyczące przedsiębiorcy i jego oznaczenia.

Zgodnie z art. 43¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Art. 43² § 1 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, iż przedsiębiorca działa pod firmą.

Stosownie do art. 43⁴ Kodeksu cywilnego, firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.

Z powyższego wynika, że dodatki, które mogą zostać dołączone do imienia i nazwiska, mają służyć lepszej identyfikacji przedsiębiorcy posługującego się firmą.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną ? wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 1 powołanej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Ust. 2 tego artykuły stanowi, iż wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi.

Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają odrębne przepisy (ust. 7 ww. artykułu).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, założoną w 2009r. pod nazwą L.. Główną działalnością firmy jest m.in. świadczenie usług doradczych, rachunkowych oraz sprzedaż oświetlenia LED. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, uprawnionym do wystawiania faktur VAT. W zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca podał jego adres zamieszkania. Wnioskodawca prowadził działalność pod adresem zamieszkania. Od 1 września 2012r. z uwagi na rozwój firmy Wnioskodawca wynajął lokal, który ma pełnić rolę siedziby firmy. W związku z tym Wnioskodawca zaktualizował wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w którym jako główne miejsce wykonywania działalności gospodarczej. Wnioskodawca podał adres wynajmowanego lokalu.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia jaki adres powinien widnieć na fakturach VAT zakupu i sprzedaży, tj. adres zamieszkania Wnioskodawcy czy adres siedziby firmy, gdzie faktycznie dokonywana jest sprzedaż towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno na fakturach dotyczących nabycia towarów i usług jak i sprzedaży winien być zamieszczany adres siedziby firmy.

Należy wskazać, iż na wystawionych fakturach VAT podatnicy są obowiązani do umieszczania adresów podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym dla podatku od towarów i usług VAT-R.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku okoliczności oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że pomimo braku precyzyjnego sformułowania w przepisach jaki adres (miejsca zamieszkania czy miejsca prowadzenia działalności) podatnik winien wskazać na fakturze, przyjąć należy, iż będzie to adres zgodny z dokonanym zgłoszeniem rejestracyjnym dla podatku od towarów i usług VAT-R, tj. w przypadku osób fizycznych powinien to być adres zamieszkania. Należy zauważyć bowiem, że adres zamieszkania dla podatnika będącego osobą fizyczną jest tym, czym adres siedziby dla podatnika będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, czyli informacją identyfikującą go jako podatnika.

Należy zauważyć, iż umieszczenie na fakturze VAT oprócz adresu zamieszkania także adresu prowadzenia działalności nie będzie błędem, w sytuacji gdy adres ten został przez Wnioskodawcę zgłoszony do właściwego dla niego organu podatkowego.

W świetle powyższego, w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, na fakturach VAT wystawianych przez Wnioskodawcę jak również na fakturach VAT dokumentujących nabycie towarów i usług należy wskazać adres zamieszkania, który został zgłoszony na formularzu VAT?R złożonym we właściwym dla Wnioskodawcy urzędzie skarbowym.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, iż zarówno na fakturach dotyczących nabycia towarów i usług jak i sprzedaży winien być zamieszczany adres siedziby firmy, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy również zauważyć, iż inny adres podmiotu (adres jego siedziby) przy jednoczesnej prawidłowej nazwie oraz prawidłowym numerze NIP jest jedynie wadą techniczną, niewyłączającą możliwości prawidłowego określenia nabywcy towaru/usługi, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.