Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2012r. (data wpływu 7 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2012r. (data wpływu 13 kwietnia 2012r.) oraz z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 8 maja 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, jest:

• nieprawidłowe ? w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu, w przypadku gdy pojazd będzie używany przez Wnioskodawcę,
• prawidłowe ? w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu, w przypadku gdy pojazd będzie wynajmowany innym podmiotom gospodarczym.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2012r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 kwietnia 2012r. (data wpływu 13 kwietnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 3 kwietnia 2012r. znak IBPP2/443-116/12/AB oraz pismem z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 8 maja 2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje tylko czynności opodatkowane. Prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej polegającą na handlu i remontach maszyn budowlanych. Z uwagi na fakt, że znakomita większość transakcji w tym płatności z klientami odbywa się gotówkowo planuje zakup specjalnego samochodu typu bankowóz. Przedmiotowy zakup związany jest tylko ze sprzedażą opodatkowaną gdyż innej sprzedaży Wnioskodawca nie posiada. Ponadto jest wynikiem troski o bezpieczeństwo Wnioskodawcy i jego pracowników przewożących gotówkę lub inne wartościowe przedmioty czy dokumenty.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. przedmiotem nabycia będzie pojazd ? bankowóz typu C który spełnia wymagania techniczne dla tego typu pojazdu zgodnie z załącznikami nr 3, 4, i 5 do Rozporządzenia MSWiA z dnia 7 września 2010r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców.
2. W dowodzie rejestracyjnym nabytego pojazdu w pozycji rodzaj pojazdu będzie wpisane: samochód specjalny, a w pozycji przeznaczenie będzie wpisane: bankowóz.
3. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca kupuje maszyny budowlane i części do remontu na terenie Polski oraz Niemiec, co wiąże się z gotówkową formą zapłaty, zapłaty zaliczek, przedpłat, staje się to wymogiem ze strony sprzedawcy. Codziennie przewozi książeczkę czekową z firmy do banku, oraz zabiera czeki na wyjazdy służbowe, bo często zdarza się nieprzewidziany zakup maszyny budowlanej czy części zamiennych. Samochodem będą przewożone również papiery wartościowe (m.in. weksle, umowy). W profilu działalności Wnioskodawca posiada także wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych i aktualnie jest w trakcie negocjacji umów wynajmu samochodu ? bankowozu z innymi podmiotami gospodarczymi, które będą używać wynajmowanego pojazdu w celu przewożenia wartości pieniężnych.
4. Nabyty samochód ? bankowóz będzie służył tylko i wyłącznie do przewożenia wartości pieniężnych oraz do celów wynajmu samochodu ? bankowozu dla innych podmiotów gospodarczych również do w/w celów.

Samochód pojazd specjalny ? bankowóz został zakupiony i zarejestrowany.

Bankowóz będzie służył do celów wynajmu samochodu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od zakupu samochodu specjalnego (bankowozu) przysługuje prawo pełnego odliczenia podatku VAT, oraz czy przysługuje odliczenie podatku VAT od paliwa wykorzystywanego do takiego samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz nie podlegających temu podatkowi. Z kolei, zasady odliczania podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. regulują odpowiednio zapisy art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy. Ponadto, na mocy art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy. W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy.
2. Bankowóz.
3. Do prac wiertniczych.
4. Koparka, koparkospycharka.
5. Ładowarka.
6. Do oczyszczania dróg,
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych.
8. Pomoc drogowa.
9. Do zimowego utrzymania dróg.
10. Żuraw samochodowy.
11. Pogrzebowy.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach. Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy nowelizującej. (...) Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż przysługuje mi prawo do odliczania podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup samochodu oraz zakup paliwa nabytego do przedmiotowego samochodu specjalnego. Wynika to faktu, iż samochód ten jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym, o przeznaczeniu wymienionym w poz. 2 załącznika do ustawy nowelizującej, a ponadto, ww. samochód specjalny będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynność/opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe ? w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu, w przypadku gdy pojazd będzie używany przez Wnioskodawcę,
• prawidłowe ? w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu, w przypadku gdy pojazd będzie wynajmowany przez Wnioskodawcę innym podmiotom gospodarczym.
  
  

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług ? z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) ? zwanej dalej ustawą nowelizującą ? w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6000zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą ? jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   • odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   • oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy
2. Bankowóz
3. Do prac wiertniczych
4. Koparka, koparkospycharka
5. Ładowarka
6. Do oczyszczania dróg
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
8. Pomoc drogowa
9. Do zimowego utrzymania dróg
10. Żuraw samochodowy
11. Pogrzebowy

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawarte w odrębnych przepisach.

Stosownie do art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenie z dnia 7 września 2010r. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) ? dalej rozporządzenie ? bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 rozporządzenia wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

1. załącznik nr 3 ? wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
2. załącznik nr 4 ? wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
3. załącznik nr 5 ? wymagania techniczne dla bankowozu typu C.
   
   

Według załącznika nr 5 do rozporządzenia (?Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C?):

1. Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:
   • pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy ?D? w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;
   • immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej "dyrektywą 74/61/EWG", lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych ? Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej "regulaminem nr 116 EKG ONZ";
   • modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:
     • funkcję ?panika? włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
     • rezerwowe zasilanie,
     • dodatkową syrenę alarmową,
     • czujniki ochrony wnętrza,
     • blokadę pracy silnika,
     • tryb serwisowy,
     • sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;
   • monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;
   • system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:
     • położeniu i prędkości pojazdu,
     • otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
     • stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
     • włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;
   • oświetlenie przedziału z pojemnikami.
2. Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych ? Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.
3. Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).
4. W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.
   
   

Ze złożonego wniosku wynika, że nabyty bankowóz typu C będzie spełniał wymagania techniczne dla bankowozu typu C, zgodnie z załącznikiem nr 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010r.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy z tytuł nabycia pojazdu specjalnego w postaci bankowozu typu C nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jego nabycie, jak również prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do jego napędu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z nabyciem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony z faktury dokumentującej nabycie samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystanie bankowozu do świadczenia usług przewozu utargu. Nie jest natomiast ? w ocenie tut. organu ? taką działalnością prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej na handlu i remontach maszyn budowlanych, z którym wiąże się przewożenie m.in. gotówki lub innych wartościowych przedmiotów czy dokumentów.

Reasumując należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany w działalności, w której jest konieczny, sam fakt jego nabycia nie będzie Wnioskodawcy uprawniał do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie. Prawo to będzie przysługiwało w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego określonej w fakturze, nie więcej niż 6.000zł, o ile nie znajdą zastosowania okoliczności wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie będzie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego pojazdu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

W przypadku gdy samochód będzie przeznaczony na wynajem innym podmiotom gospodarczym należy zauważyć co następuje:

Z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010r. wynika, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest przeznaczenie samochodu do działalności polegającej m.in. na jego wynajmie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Istotne jest, aby przeznaczenie samochodu do działalności polegającej na jego wynajmie trwało nie krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność wynajmu trwała minimum pół roku.

Należy zauważyć, że wskazana w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, działalność w zakresie oddania w odpłatne używanie samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, które to samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność.

Użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b, sformułowanie ?przedmiotem działalności podatnika? w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu ?jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy (?)? nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu ?tych?, przy czym ich oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Należy więc przyjąć, że tego rodzaju działalność powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodu powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność. Nie wystarczy w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy samochodu, stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Analiza powyższego jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest przeznaczenie pojazdów na wynajem na okres nie krótszy niż sześć miesięcy (ust. 2 pkt 7 lit. b powołanego artykułu).

Natomiast, zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2012r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

• samochodów osobowych oraz
• niektórych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z ?kratką?), z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2011r. pełnym odliczeniem podatku (tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej nie stosuje się ograniczenia w odliczeniu podatku).
  
  

Zauważyć należy, iż przepis art. 4 ustawy nowelizującej, stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 1 ww. ustawy. Zatem zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 4 ustawy nowelizującej, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których przepisy art. 3 ust. 1 ww. ustawy nie dotyczą.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż skoro przedmiotem prowadzonej działalności jest oddanie w odpłatne korzystanie samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, a nabyty samochód specjalny (bankowóz) będzie przeznaczony przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykorzystania na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, to będzie przysługiwało Wnioskodawcy, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu. Dodatkowo Wnioskodawcy w odniesieniu do przedmiotowego samochodu specjalnego (bankowóz) przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego pojazdu. W opisanym we wniosku przypadku nie ma bowiem zastosowania art. 4 ustawy nowelizującej.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za:

• nieprawidłowe ? w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu, w przypadku gdy pojazd będzie używany przez Wnioskodawcę,
• prawidłowe ? w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu, w przypadku gdy pojazd będzie wynajmowany innym podmiotom gospodarczym.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300, Bielsko-Biała.