Dokumenty uprawniające do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Dokumenty uprawniające do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2012r. (data wpływu 13 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2012r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów jest:

  • prawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje nabywca,
  • prawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje Spółka, wystawiony zostaje list przewozowy tzw. CMR na którym widnieje podpis odbiorcy,
  • nieprawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje Spółka, a dokumentem potwierdzającym dostarczenie towaru od przewoźnika jest potwierdzenie dostawy, niezawierające podpisu nabywcy, potwierdzającego przemieszczenie i odbiór towaru.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 kwietnia 2012 (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej Spółka) jest podmiotem z siedzibą Polsce, zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce. Spółka w ramach działalności dokonuje między innymi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej WDT) na rzecz nabywców z innego państwa członkowskiego. Dostawy dokonywane będą na rzecz nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez Państwo członkowskie właściwe dla danego nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podaje ten numer oraz swój numer identyfikacyjny na fakturach stwierdzających dostawę towarów.

W celu zastosowania 0% stawki VAT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2004r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), Spółka musi posiadać dowody potwierdzające, iż towary wywiezione z Polski dostarczone zostały do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski.

Dokumentami potwierdzającymi dostawę są:

  • faktura VAT,
  • WZ,
  • specyfikacja poszczególnych pozycji załadunku.

Spółka dokonuje dostaw w następujący sposób:

  1. transport organizuje nabywca (podany jest nr rejestracyjny samochodu odbiorcy, dane osoby odbierającej towar, potwierdzenie dostawy następuje na podstawie podpisu Nabywcy).
  2. transport organizuje Spółka:
    • towar zostaje przekazany firmie spedycyjnej o zasięgu międzynarodowym. Wystawiony zostaje list przewozowy, przewoźnik odbiera z magazynu Spółki towar, dostarcza do nabywcy. Dokumentem potwierdzającym dostarczenie towaru od przewoźnika jest potwierdzenie dostawy, na którym podany jest nr listu przewozowego, ilość, miejsce odbioru towaru, miejsce dostawy towaru, doręczono do odbiorcy w dniu, podpis i pieczątka pracownika działu spedycji międzynarodowej Przewoźnika.
    • towar zostaje przekazany firmie spedycyjnej. Wystawiony zostaje list przewozowy, tzw. CMR. Przewoźnik dostarcza do odbiorcy towar, którego odbiór zostaje potwierdzony na CMR i ten dokument zostaje dostarczony do Spółki. Na CMR widnieje podpis odbiorcy towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przy dostawie udokumentowanej w sposób opisany w stanie faktycznym w pkt a) Spółka ma prawo do zastosowania stawki VAT 0% na podstawie kopii faktury, WZ, specyfikacji poszczególnych pozycji załadunku i potwierdzenia otrzymania konkretnej dostawy przez Nabywcę poprzez podpisanie dokumentu potwierdzającego dostawę jakim w tym przypadku jest specyfikacja?

Czy przy dostawie udokumentowanej w sposób opisany w stanie faktycznym w pkt b) Spółka ma prawo do zastosowania stawki VAT 0% na podstawie potwierdzenia odbioru (opisanego powyżej) lub CMR?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, dostawą udokumentowana w sposób opisany powyżej powinna być opodatkowana 0% stawką VAT, dlatego Spółka ma prawo do wskazania ewidencji i deklaracji podatkowej daną dostawę ze stawką 0% właściwą dla dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Wymieniony katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza że podatnik ma prawo potwierdzać fakt dostawy na rzecz podatnika w innym Państwie Członkowskim również innymi dokumentami niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w uchwale z dnia 11.10.2011r., sygn. i FPS1/10, gdzie zajął następująca stanowisko w tej kwestii: "przy uwzględnieniu dokładnej analizy gramatycznej powyższych przepisów można stwierdzić, że dowody o których mowa w art. 42 ust. 3 i 4 u.p.t.u., nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych, lecz jedynie dowodów względnie obowiązkowych, co oznacza, że podatnik powinien co do zasady nimi dysponować, lecz w przypadku ich braku lub braku pewnych danych na dokumentach wymaganymi tymi przepisami ? co czyni je niepełnowartościowymi dowodami w zakresie wykazania dowodzonej okoliczności ? może ona zostać udowodniona również innymi dowodami, określonymi w art. 42 ust 11 ustawy. Zastrzec jednak przy tym należy, że z uwagi na treść tego przepisu, udowodnienie okoliczności, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (Polski), może nastąpić" w szczególności enumeratywnie wymienionymi w tej formie dokumentami oraz ? na podst. Art. 180 § 1 O.p. ? innymi dowodami, mającymi jednak formę dokumentów. Ustawowe bowiem określanie w art. 42 ust. 3, 4 i 11 u.p.t.u. dowodów, którymi można udowadniać przesłankę określoną w ust. 2 pkt 1 tego artykułu, upoważniającą do stosowania w przypadku WDT stawki 0% podatku, wskazuje jednoznacznie, że katalog ten został zawężony do dowodów mających jedynie formę dokumentów". Powyższe potwierdza, że katalog dokumentów zawartych w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zatem Spółka w celu udowodnienia dokonania WDT, w tym przemieszczenia towaru, może posługiwać się wszelkimi posiadanymi dowodami, pod warunkiem, że mają one formę dokumentu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

  • prawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje nabywca,
  • prawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje Spółka, wystawiony zostaje list przewozowy tzw. CMR na którym widnieje podpis odbiorcy,
  • nieprawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje Spółka, a dokumentem potwierdzającym dostarczenie towaru od przewoźnika jest potwierdzenie dostawy, niezawierające podpisu nabywcy, potwierdzającego przemieszczenie i odbiór towaru.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
  2. eksport towarów,
  3. import towarów,
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja ? wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 cyt. ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ? w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. kopia faktury,
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

? z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w przypadku, gdy dokumenty wymienione w cyt. wyżej art. 42 ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami w świetle art. 42 ust. 11 cytowanej ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 (art. 42 ust. 14 ustawy).

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji ? jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji ? jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

W art. 42 ust. 11 jak już wcześniej wskazano przewidziano dowody uzupełniające. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty obowiązkowe nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Wymienione w ust. 11 art. 42 dokumenty mają charakter subsydiarny i nie mogą same w sobie stanowić dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dokumentami takimi są bowiem tylko dokumenty wymienione w ust. 3 ww. artykułu, które łącznie potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (por. wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2009r. sygn. akt I FSK 1301/08).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dokumentami potwierdzającymi dostawę są:

  • faktura VAT,
  • WZ,
  • specyfikacja poszczególnych pozycji załadunku.

Spółka dokonuje dostaw w następujący sposób:

  1. transport organizuje nabywca (podany jest nr rejestracyjny samochodu odbiorcy, dane osoby odbierającej towar, potwierdzenie dostawy następuje na podstawie podpisu Nabywcy).
  2. transport organizuje Spółka:
    • towar zostaje przekazany firmie spedycyjnej o zasięgu międzynarodowym. Wystawiony zostaje list przewozowy, przewoźnik odbiera z magazynu Spółki towar, dostarcza do nabywcy. Dokumentem potwierdzającym dostarczenie towaru od przewoźnika jest potwierdzenie dostawy, na którym podany jest nr listu przewozowego, ilość, miejsce odbioru towaru, miejsce dostawy towaru, doręczono do odbiorcy w dniu, podpis i pieczątka pracownika działu spedycji międzynarodowej Przewoźnika.
    • towar zostaje przekazany firmie spedycyjnej. Wystawiony zostaje list przewozowy, tzw. CMR. Przewoźnik dostarcza do odbiorcy towar, którego odbiór zostaje potwierdzony na CMR i ten dokument zostaje dostarczony do Spółki. Na CMR widnieje podpis odbiorcy towaru.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarto definicji ?dokumentu przewozowego?. W praktyce międzynarodowego przewozu drogowego dokumentem stosowanym dla potrzeb tego rodzaju transportu towarów jest list przewozowy, tzw. CMR.

Polska jest stroną Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie dnia 19 maja 1956r. Jak wynika z postanowień Konwencji, list przewozowy jest dowodem zawarcia umowy przewozu. Wystawiany jest on w trzech oryginalnych egzemplarzach podpisanych przez nadawcę i przez przewoźnika. Pierwszy egzemplarz wręcza się nadawcy (CMR wyjścia), drugi towarzyszy przesyłce, a trzeci zatrzymuje przewoźnik.

List przewozowy dokładnie określa, jakiej przesyłki dotyczy (na CMR ? liście przewozowym wpisywany jest numer faktury) i w jakim znajduje się ona stanie. Dane wprowadzone do listu przewozowego są podstawą dla oceny przez przewoźnika, a następnie odbiorcę towaru, czy otrzymana przez nich przesyłka spełnia określone w tym dokumencie parametry. Drugi egzemplarz listu CMR wraz z towarem wręczany jest za pokwitowaniem odbiorcy. Trzeci egzemplarz pozostaje u przewoźnika i jest dowodem właściwego wypełniania zobowiązań wynikających z zawartej umowy przewozu towarów.

Z powyższego wynika, że pierwszy egzemplarz listu przewozowego, jaki otrzymuje od przewoźnika dostawca, nie będzie egzemplarzem podpisanym przez odbiorcę i nie będzie w momencie jego wydania potwierdzać dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim.

Skoro podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, to w sytuacji, gdy Wnioskodawca posiada dokument przewozowy, na którym brak jest potwierdzenia odbiorcy, że dostarczono mu towar, uznać należy, że co do zasady spełniony jest warunek posiadania ?prawidłowego? dokumentu przewozowego. Jednak z dokumentów tych nie wynika jednoznacznie fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej Wnioskodawcy, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Natomiast ten aspekt fizycznego przemieszczenia towaru poza terytorium kraju przy jednoczesnym dostarczeniu go do wskazanego nabywcy w innym kraju wspólnotowym jest najistotniejszy. W związku z powyższym, uwzględniając normę zawartą w ust. 11 art. 42, katalog podstawowy dokumentów z ust. 3 tego artykułu może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami.

Jeżeli Wnioskodawca, co do zasady posiada podstawowe dokumenty wymagane dla prawidłowej dokumentacji dostawy wewnątrzwspólnotowej, lecz nie wynika z nich jednoznacznie fakt dostarczenia towarów do nabywcy w państwie ich przeznaczenia, to powinien wykazać się dodatkowymi dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), o ile łącznie potwierdzają one fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Reasumując, w sytuacji posiadania przez Wnioskodawcę faktury VAT, WZ, specyfikacji poszczególnych pozycji załadunku, oraz gdy Spółka dokonuje dostaw w następujący sposób transport organizuje nabywca (podany jest nr rejestracyjny samochodu odbiorcy, dane osoby odbierającej towar, potwierdzenie dostawy następuje na podstawie podpisu Nabywcy), oraz gdy transport organizuje Spółka a towar zostanie przekazany firmie spedycyjnej, wystawiony zostaje list przewozowy, tzw. CMR a przewoźnik dostarcza do odbiorcy towar, którego odbiór zostaje potwierdzony na CMR, gdzie widnieje podpis odbiorcy towaru i ten dokument zostaje dostarczony do Spółki posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty wystarczająco uprawdopodobniają przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym posiadanie łącznie ww. dokumentów uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej przypadku gdy transport organizuje nabywca oraz przypadku gdy transport organizuje Spółka i wystawiony zostaje list przewozowy tzw. CMR, na którym znajduje się podpis odbiorcy towaru należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w przypadku gdy Wnioskodawca posiada fakturę VAT, WZ, specyfikację poszczególnych pozycji załadunku, transport organizuje Spółka towar zostaje przekazany firmie spedycyjnej o zasięgu międzynarodowym. Wystawiony zostaje list przewozowy, przewoźnik odbiera z magazynu Spółki towar, dostarcza do nabywcy. Dokumentem potwierdzającym dostarczenie towaru od przewoźnika jest potwierdzenie dostawy, na którym podany jest nr listu przewozowego, ilość, miejsce odbioru towaru, miejsce dostawy towaru, doręczono do odbiorcy w dniu, podpis i pieczątka pracownika działu spedycji międzynarodowej Przewoźnika, stwierdzić należy, że z posiadanych dokumentów nie wynika jednoznacznie fakt dostarczenia towarów, będących przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej Wnioskodawcy, do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Należy zauważyć, iż z żadnego z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów nie wynika, że nabywca odebrał towar.

Co prawda tut. Organ stoi na stanowisku, iż dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika, z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju niemniej jednak z przedmiotowego oświadczenia przewoźnika, podpisanego jedynie przez tego przewoźnika, nie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego. Natomiast ten aspekt fizycznego przemieszczenia towaru poza terytorium kraju przy jednoczesnym dostarczeniu go do wskazanego nabywcy w innym kraju wspólnotowym jest najistotniejszy. Wnioskodawca oświadczeniem przewoźnika, że towary zostały faktycznie dostarczone do miejsca przesyłki podpisanym jedynie przez tego przewoźnika, nie jest w stanie wykazać faktu, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, gdyż nie następuje pokwitowanie odbioru towaru przez nabywcę.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane regulacje prawne należy stwierdzić, iż Wnioskodawca posiadając oprócz faktury VAT, WZ, specyfikacji poszczególnych pozycji załadunku, list przewozowy, potwierdzenie dostawy, na którym podany jest nr listu przewozowego, ilość, miejsce odbioru towaru, miejsce dostawy towaru, doręczono do odbiorcy w dniu, podpis i pieczątka pracownika działu spedycji międzynarodowej przewoźnika nie posiada dokumentu, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone i odebrane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju zatem nie ma prawa do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług dla transakcji dostawy towarów na rzecz kontrahentów unijnych. W celu zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług dla transakcji dostawy towarów na rzecz kontrahentów unijnych Spółka winna posiadać dokument, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego, tj. dokument potwierdzony przez nabywcę (odbiorcę) towaru.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zastosowania stawki 0% należało uznać za:

  • prawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje nabywca,
  • prawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje Spółka, wystawiony zostaje list przewozowy tzw. CMR na którym widnieje podpis odbiorcy,
  • nieprawidłowe ? w przypadku gdy transport organizuje Spółka, a dokumentem potwierdzającym dostarczenie towaru od przewoźnika jest potwierdzenie dostawy, niezawierające podpisu nabywcy, potwierdzającego przemieszczenie i odbiór towaru.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika