Stawka podatku VAT dla usług montażu elementów ślusarskich w budynkach objętych społecznym programem (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2013r. (data wpływu 21 lutego 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług montażu elementów ślusarskich w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług montażu elementów ślusarskich w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na produkcji i świadczeniu usług budowlano-montażowych, tj. produkcja i montaż balustrad i poręczy. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Głównymi odbiorcami świadczonych usług w zakresie montażu wyprodukowanych poręczy i balustrad dostarczanych wraz z montażem są firmy deweloperskie budujące osiedla mieszkaniowe oraz osoby fizyczne będące właścicielami budynków mieszkalnych. W budynkach mieszkalnych wielorodzinnych znajdują się tylko mieszkania do 150 m², zaś domy jednorodzinne nie przekraczają 300 m². Balustrady i poręcze są montowane również w częściach wspólnych budynków mieszkalnych. Ww. budynki spełniają wymogi art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177 poz. 1054 z 2011r. z późn. zm.), tj. czynności związane z budową budynków w ramach społecznego programu mieszkaniowego. Jako podwykonawca, firma podatnika otrzymuje zlecenia na dostawę wraz z montażem balustrad i poręczy w nowo wybudowanych budynkach spełniających ww. wymogi. Ustalona cena obejmuje usługę, w którą jest wkalkulowana wartość materiałów zużytych do wykonania tej usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwe jest zastosowanie stawki 8% w podatku od towarów i usług dla wykonywanych usług w zakresie montażu wyprodukowanych elementów ślusarskich, w budynkach mieszkalnych oraz częściach wspólnych tych budynków, objętych społecznym programem mieszkaniowym w myśl art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177 poz. 1054 z 2011r. z późn. zm.), ustawodawca przewidział dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawkę podatku 7%. Zgodnie z art. 146a pkt 2 ww. ustawy stawka podatku wynosi obecnie 8%. Ww. stawkę podatku w myśl art. 41 ust. 12 ustawy stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług reguluje co należy rozumieć pod pojęciem budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Jeśli chodzi o samą definicję pojęć budowa, modernizacja, remont termomodernizacja, przebudowa, należy się odwołać do przepisów prawa budowlanego. Reguluje to art. 3 ust. 6 oraz ust. 7a i art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 243 poz. 1623 z 2010r.)

Warunkiem zastosowania stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy
• budynki muszą być zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
  
  

Ponieważ Wnioskodawca montuje wyprodukowane balustrady i poręcze w budynkach mieszkalnych oraz domach spełniających powyższe przesłanki zarówno w częściach mieszkalnych jak i w częściach wspólnych budynków mieszkalnych stąd prawo do zastosowania preferencyjnej stawki dla świadczonych usług.

Usługi montażu balustrad i poręczy wykonywane są w ramach czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności związanych z budową budynków mających klasyfikację 112 wg nomenklatury PKOB zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia I999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 z późn. zm.) w ramach społecznego programu mieszkaniowego. W cenę za usługę wkalkulowana jest wartość materiału zużytego do wykonania usługi i robocizna.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż nie ma znaczenia pochodzenie (produkcja własna) montowanych balustrad i poręczy. Zawierane umowy na roboty budowlane polegające na wykonaniu elementów ślusarskich w postaci poręczy i balustrad oraz ich montażu w budynkach mieszkalnych spełniających wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie wyodrębniają kosztów materiałów i montażu, a obejmują całość wykonywanej usługi wraz z kosztami materiałów. Stąd należy uznać, iż prawidłowym jest przyjęcie 8% stawki podatku VAT dla świadczonych usług. Potwierdza to również orzecznictwo dotyczące montażu okien przez ich producentów w przypadku gdy ustalona cena obejmuje montaż wraz z materiałem, a usługa jest wykonywana w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się ? w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT ? do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Przepisy ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623, ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 art. 3 cyt. ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to ?unowocześnienie i usprawnienie czegoś?- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Montaż ? wg powyższego słownika - to ?składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość?.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie ?montaż? odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Natomiast w ustawie z dnia 21 listopada 2008r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 ze zm.) znajduje się określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (art. 2 pkt 2), którym jest między innymi ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych. Co prawda, ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów ma inny kontekst normatywny niż ustawa o podatku od towarów i usług, ale skoro ustawodawca zdefiniował dane pojęcie w systemie prawnym to nie ma podstaw do tego, aby odrzucać istniejącą definicję i tworzyć nową. Należy więc zaznaczyć, że definiując pojęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego ustawodawca kierował się wyłącznie skutkiem, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku tego przedsięwzięcia; zaniechał nawet przykładowego wymienienia rodzajów prac, jakie mieszczą się w pojęciu tego przedsięwzięcia. Definicja określająca przedsięwzięcie termomodernizacyjne wyłącznie na podstawie celu jaki ma zostać osiągnięty, jest usprawiedliwiona zarówno na gruncie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów jak i na gruncie prawa podatkowego.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważa się, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty).

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnione dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na produkcji i świadczeniu usług budowlano-montażowych, tj. produkcja i montaż balustrad i poręczy. Głównymi odbiorcami świadczonych usług w zakresie montażu wyprodukowanych poręczy i balustrad dostarczanych wraz z montażem są firmy deweloperskie budujące osiedla mieszkaniowe oraz osoby fizyczne będące właścicielami budynków mieszkalnych. W budynkach mieszkalnych wielorodzinnych znajdują się tylko mieszkania do 150 m², zaś domy jednorodzinne nie przekraczają 300 m². Balustrady i poręcze są montowane również w częściach wspólnych budynków mieszkalnych. Ww. budynki spełniają wymogi art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności związane z budową budynków w ramach społecznego programu mieszkaniowego. Jako podwykonawca, firma podatnika otrzymuje zlecenia na dostawę wraz z montażem balustrad i poręczy w nowo wybudowanych budynkach spełniających ww. wymogi. Ustalona cena obejmuje usługę, w którą jest wkalkulowana wartość materiałów zużytych do wykonania tej usługi.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opisany stan faktyczny należy podkreślić, iż z uwagi na fakt, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, uznać należy, iż stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna, 8% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jeżeli zatem przedmiotem sprzedaży wg umowy z klientem, jest usługa montażu elementów ślusarskich (balustrad i poręczy) z wykorzystaniem własnych materiałów, wówczas nie należy z niej wyłączać poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, bowiem przedmiotem opodatkowania jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy.

Wobec powyższego preferencyjna stawka ma zastosowanie do całości robót (koszt robocizny oraz materiału), przy założeniu, że roboty te wykonywane są w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym tj. w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² oraz w lokalach mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m², oraz że Wnioskodawca zawarł umowy na wykonanie usługi, bez wyodrębniania poszczególnych elementów, które złożą się na tę usługę.

Zatem do usług montażu elementów ślusarskich (balustrad i poręczy) zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.