uznanie czy przekazanie produktów w celu ich prezentacji stanowi próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 (...)

13.4.2010

uznanie czy przekazanie produktów w celu ich prezentacji stanowi próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2009r. (data wpływu 11 stycznia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2010r. (data wpływu 30 marca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przekazanie produktów w celu ich prezentacji stanowi próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przekazanie produktów w celu ich prezentacji stanowi próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 marca 2010r. (data wpływu 30 marca 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 marca 2010r. znak: IBPP2/443-21/10/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest producentem wyrobów kominowych i wentylacyjnych. W celach promocyjno-reklamowych oferowanych wyrobów i towarów w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca chce przekazać bezpłatnie odbiorcom, którzy są dystrybutorami produkowanych przez spółkę wyrobów, nieduże ich ilości lub ilości niezbędne do zaprezentowania wyrobu jako całości próbki.

Przekazane próbki to pojedyncze ilości poszczególnych asortymentów wyrobów i towarów wg rozmiarów, kolorów oraz rodzaju materiału z jakiego zostały wykonane, bądź ilości niezbędne do zaprezentowania wyrobu jako całości.

Przekazywane próbki w opisanych ilościach stanowią minimalne ilości i nie wskazują na charakter handlowy a mają jedynie charakter prezentacyjny w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku VAT. Przekazanie próbek dokonane będzie w oparciu o zarządzenie Prezesa zarządu i umowę i będzie stanowić koszty reklamy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych, wydatki związane z przekazaniem próbek mają na celu zwiększenie sprzedaży produktów spółki.

U otrzymującego próbki nie wystąpi przychód, gdyż otrzymujący nie może dowolnie dysponować otrzymanymi próbkami. Otrzymane próbki nie stanowią zdaniem spółki nieodpłatnego świadczenia gdyż są przeznaczone tylko dla celów prezentacji produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, a nie będą stanowić przedmiotu obrotu u otrzymującego oraz w żaden sposób nie zwiększać jego majątku.

Dodatkowo w piśmie z dnia 25 marca 2010r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

W momencie bezpłatnego przekazania wyrobów odbiorcom w celu jego eksponowania nie dochodzi do przeniesienia własności tego towaru na własność Odbierającego. Przekazanie to jest ograniczonym prawem odbiorcy i tylko do eksponowania bez możliwości przeniesienia własności na osoby trzecie.
W umowie o przekazaniu na cele ekspozycyjne próbek towarów zawarte są zapisy dotyczące obowiązku zwrotu przekazanych towarów na cele ekspozycyjne po zakończeniu współpracy handlowej, względnie lub też zmiany oferty asortymentu towarów.
Użyty w zapytaniu i w umowie o 'przekazaniu próbek na cele ekspozycyjne' stwierdzenie, iż otrzymujący nie może dowolnie dysponować otrzymanymi próbkami oznacza, zakaz zbywania na rzecz osób trzecich z zastosowaniem wszelkich form prawnych zbycia rzeczy na osób trzecich.
Występujący z zapytaniem informuje ponadto, iż przekazywane wyroby kominowe i wentylacyjne są wyrobami pojedynczymi lub występującymi w zestawach stanowiących funkcjonalną całość zdolną do samodzielnego działania, co oznacza, że przekazywane na cele ekspozycyjne towary mogą być montowane w całości lub w częściami w celu uzupełnienia zestawu którego producentem jest Wnioskodawca.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż eksponowane wyroby są zamontowane u firmy Odbierającej w celu zaprezentowania walorów technicznych i użytkowych w działaniu. W związku z tym po zakończeniu współpracy towary ekspozycyjne, które zostają zwrócone Przekazującemu noszą ślady ich eksponowania w postaci przewierceń, śladów mocowania do regałów ekspozycyjnych, itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie produktów w celu ich prezentacji stanowi próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazane na cele ekspozycyjne produkty będą stanowiły próbki w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Przekazane produkty będą w ilościach małych. Celem ich przekazania jest tylko zapoznanie się klienta z produktem oraz jego właściwościami i zastosowaniem. W żadnym przypadku nie mają charakteru handlowego a tylko mają pobudzić potencjalnego klienta do zakupu produktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez dostawę towarów rozumie się również ? zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy ? przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przez próbkę, zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie może stanowić jedynej podstawy do dokonanych rozstrzygnięć. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym. Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek ? niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nieobjęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika więc, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest producentem wyrobów kominowych i wentylacyjnych. W celach promocyjno-reklamowych oferowanych wyrobów i towarów w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca chce przekazać bezpłatnie odbiorcom, którzy są dystrybutorami produkowanych przez spółkę wyrobów, nieduże ich ilości lub ilości niezbędne do zaprezentowania wyrobu jako całości próbki.

Przekazane próbki prezentowane będą w salonach sprzedaży otrzymującego, aby umożliwić potencjalnym klientom poznanie właściwości, zastosowania i efektów działania oferowanych przez spółkę produktów.

Przekazywane próbki w opisanych ilościach stanowią minimalne ilości i nie wskazują na charakter handlowy a mają jedynie charakter prezentacyjny w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku VAT. Przekazanie próbek dokonane będzie w oparciu o zarządzenie Prezesa zarządu i umowę i będzie stanowić koszty reklamy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych, wydatki związane z przekazaniem próbek mają na celu zwiększenie sprzedaży produktów spółki.

U otrzymującego próbki nie wystąpi przychód, gdyż otrzymujący nie może dowolnie dysponować otrzymanymi próbkami. Otrzymane próbki nie stanowią zdaniem Spółki nieodpłatnego świadczenia gdyż są przeznaczone tylko dla celów prezentacji produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, a nie będą stanowić przedmiotu obrotu u otrzymującego oraz w żaden sposób nie zwiększać jego majątku.

Dodatkowo w piśmie z dnia 25 marca 2010r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

W momencie bezpłatnego przekazania wyrobów odbiorcom w celu jego eksponowania nie dochodzi do przeniesienia własności tego towaru na własność Odbierającego. Przekazanie to jest ograniczonym prawem odbiorcy i tylko do eksponowania bez możliwości przeniesienia własności na osoby trzecie.
W umowie o przekazaniu na cele ekspozycyjne próbek towarów zawarte są zapisy dotyczące obowiązku zwrotu przekazanych towarów na cele ekspozycyjne po zakończeniu współpracy handlowej, względnie lub też zmiany oferty asortymentu towarów.
Użyty w zapytaniu i w umowie o 'przekazaniu próbek na cele ekspozycyjne' stwierdzenie, iż otrzymujący nie może dowolnie dysponować otrzymanymi próbkami oznacza, zakaz zbywania na rzecz osób trzecich z zastosowaniem wszelkich form prawnych zbycia rzeczy na osób trzecich.
Występujący z zapytaniem informuje ponadto, iż przekazywane wyroby kominowe i wentylacyjne są wyrobami pojedynczymi lub występującymi w zestawach stanowiących funkcjonalną całość zdolną do samodzielnego działania, co oznacza, że przekazywane na cele ekspozycyjne towary mogą być montowane w całości lub w częściami w celu uzupełnienia zestawu którego producentem jest Wnioskodawca.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego przekazania towarów ? takie przekazanie traktowane byłoby jako dostawa towarów i rodziłoby konieczność opodatkowania podatkiem VAT.

Ponadto z wniosku wynika, iż przekazanie powyższe, ma na celu prezentację próbek poprzez umieszczenie ich na ekspozycji, aby klienci mogli się zorientować jak wygląda bieżąca oferta Wnioskodawcy. Natomiast po zakończeniu współpracy towary ekspozycyjne, zostaną zwrócone Przekazującemu.

Z brzmienia art. 7 ust. 1 i 2 można wnioskować, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel.

Powyższe twierdzenie uzasadnia art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i analiza słownikowej definicji użytego w treści art. 7 ust. 2 wyrazu ?przekazanie?. Otóż ?przekazywać? oznacza dawać coś komuś do dalszego dysponowania; z kolei ?dysponować? to rozporządzać czymś według własnego uznania (Popularny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Wilga, 2000r.). Z powyższego zestawienia wynika, że pod pojęciem ?przekazanie? należy rozumieć wydanie czegoś komuś do dalszego rozporządzania według własnego uznania.

Definicja ta wskazuje zatem, iż istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, bowiem w przypadku tym nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego.

Spośród czynności ?przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel? można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

Jeżeli zatem Wnioskodawca przekazuje wyroby dystrybutorom w celu ich eksponowania, a na podstawie zawartych z nimi umów wymienione we wniosku wyroby podlegają zwrotowi po zakończeniu współpracy handlowej względnie lub też zmiany oferty asortymentu towarów, to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów.

Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii czy opisane we wniosku czynności nie podlegają opodatkowaniu jako świadczenie usługi. W tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował bowiem pytania, jak też nie przedstawił własnego stanowiska.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.