stawka VAT dla opisanych we wniosku robót budowlanych, związanych z przyłączami wodociągowymi oraz (...)

stawka VAT dla opisanych we wniosku robót budowlanych, związanych z przyłączami wodociągowymi oraz montażu wodomierza wraz z usługą montażu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2010r. (data wpływu 22 marca 2010r.), uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie określenia stawki VAT dla opisanych we wniosku robót budowlanych, związanych z przyłączami wodociągowymi oraz montażu wodomierza wraz z usługą montażu ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki VAT dla opisanych we wniosku robót budowlanych, związanych z przyłączami wodociągowymi oraz montażu wodomierza wraz z usługą montażu.

Wniosek został uzupełniony pismem (data wpływu 24 czerwca 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 czerwca 2010r. znak: IBPP2/443-267/10/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące dwa stany faktyczne:

Wnioskodawca zajmuje się m. in. dostawą wody na terenie pobliskich gmin. Wnioskodawca pobiera opłaty za zużytą wodę przez mieszkańców.

Problem pojawił się w momencie, gdy zaczęły pojawiać się nowe domy, firmy, które potrzebują dostępu do wody. Wnioskodawca wykonuje dwa rodzaje przyłączy wodociągowych:

  1. rozbudowa, czyli przedłużenia sieci głównej wodociągu,
  2. przyłączenie budynku, studzienki do sieci głównej.


S. nie wie czy stosować tu dwie stawki VAT-u, czy tylko stawkę 7%.

Ponadto Wnioskodawca nie wie, czy zakładanie wodomierzy w budynkach, firmach powinno być opodatkowane stawką 7% czy 22%, gdyż jest to usługa +wodomierz, który Wnioskodawca sprzedaje.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku, tj. w ww. piśmie, data wpływu 24 czerwca 2010r. Wnioskodawca wyjaśnił, sformułowanie cyt. (...) Problem pojawił się w momencie, gdy zaczęły pojawiać się nowe domy, firmy które potrzebują dostępu do wody (...), cyt (...) ?należących do osób fizycznych w 97% oraz firm 3%(...)?.

W związku z tym, że ludzie budują domy na działkach oddalonych od sieci głównej wodociągów (np. działki rolne przekwalifikowane na budowlane), które Spółdzielnia Kółek Rolniczych dzierżawi od Gminy I. powstała konieczność rozbudowy tych wodociągów. S. dzierżawi sieci wodociągowe wraz ze studniami wodociągowymi, zajmuje się ich konserwacją, naprawą i prawidłowością pracy tak, aby nie było przerwy w dostawie wody mieszkańcom, zapewnia badania Sanepidu i inne niezbędne prace. S raz na kwartał spisuje stan liczników wodomierzy i wystawia faktury za dostawę wody ze stawką 7% PKWiU 36.00.Z. Na przełomie roku 2009/2010 Wnioskodawca wystawił fakturę dla firmy deweloperskiej za przyłącz wody z sieci głównej do budynków mieszkalnych ze stawką 7% - stąd sformułowanie: ....'3% dla firm...'

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się zarówno dostawą wody, jak również świadczy usługi rozprowadzania wody.

Symbole PKWiU dla:

  • rozbudowa, czyli przedłużenie sieci głównej wodociągu - PKWiU 45.33.20,
  • przyłączenie budynku, studzienki do sieci głównej wodociągu - PKWiU 45.33.20,
  • montaż wodomierza (zakładanie wodomierza) ? PKWiU 45.33.20,
  • usługi w zakresie rozprowadzania wody - PKWiU 41.00.2.

Przepisy mające być przedmiotem interpretacji:

  • Art. 41 ust 12a-12c ustawy o VAT.
  • Art. 41 ust 2 ustawy o VAT (usługi w zakresie rozprowadzania wody poz. 138 załącznik 3).

Prace dotyczące budowy sieci głównej wodociągu są prowadzone poza działką, jak również i przez działkę klienta, na której stoi budynek mieszkalny - poza bryłą budynku. Natomiast przyłącz sieci, która doprowadza wodę bezpośrednio do budynku mieszkalnego od sieci głównej również jest wykonywana poza bryłą budynku ale koniec sieci jest przyłączony zawsze bezpośrednio do budynku. Zdarza się, że na linii sieci wodociągowej łączącej wodociąg główny z budynkiem mieszkalnym znajduje się studzienka, w której montowany jest wodomierz, ułatwia to odczyt stanu licznika pracownikom Spółdzielni na podstawie, którego Wnioskodawca wystawia fakturę za zużytą wodę.

Montaż wodomierzy, jak wcześniej wskazał Wnioskodawca, jest wykonywany w budynkach mieszkalnych lub studzienkach, które znajdują się na działkach na linii sieci łączącej dom z siecią główną wodociągu.

Budynki, w których są montowane i będą montowane wodomierze, przyłącza to budynki należące do grupy PKOB 111 i 112 według informacji, jakie udziela Wnioskodawcy klient, u którego montowany jest wodomierz, przyłącz.

Wodomierze sprzedawane są przez Wnioskodawcę ze stawką 22%, natomiast sprzedaż wodomierza wraz z usługą jego montażu jest również wykonywany ze stawką 22%, niezależnie od tego, czy jest on montowany w budynku mieszkalnym, czy w studzience znajdującej się poza bryłą budynku. Faktury za sprzedaż wodomierza i usługi jego zamontowania są fakturowane w jednej pozycji, jako: ?montaż wodomierza? ze stawką 22%.

W latach od 2008-2009, zgodnie z informacją ustną uzyskaną w Urzędzie Skarbowym, do sieci głównej jak i sieci do budynku mieszkalnego od sieci głównej stosowano stawkę VAT-u 22%.

Wnioskodawca od 2010 roku stosuje następujące stawki VAT:

  • do przyłączy budynków, studzienek do sieci głównej 7% (PKWIU 45.33.20),
  • do przedłużenia, rozbudowy sieci głównej wodociągu stawkę 22%.

Różnicę w stawkach Wnioskodawca motywuje tym, że sieć główna należy do Gminy w I. niezależnie od tego, przez jakie działki przechodzi (czy należą one do gminy, czy osób fizycznych, które wyrażają zgodę na przeprowadzenie wodociągu głównego - faktura za przedłużenie sieci głównej jest wystawiana na osobę, która potrzebuje przedłużenia wodociągu głównego, aby podłączyć budynek mieszkalny do niej), natomiast przyłącz od sieci głównej wodociągu do budynku jest własnością osoby, która o taki przyłącz wystąpiła i służy on bezpośrednio infrastrukturze towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, zgodnie z wyrokiem ETS z dnia 3 kwietnia 2008r. w sprawie C-442/05.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Jaką stawkę VAT stosować do:
    1. rozbudowy, czyli przedłużenia sieci głównej wodociągu;
    2. przyłączenie budynków, studzienek (należących do osób fizycznych w 97%, oraz firm 3%) do sieci głównej wodociągu...
  2. Czy montaż wodomierza wraz z usługą montażu (97% - to ogół procentowy ? osoby fizyczne w całości wykonywanych usług, w 97% osobom fizycznym oraz w 3% firmom) opodatkować stawką 7% czy 22%...


Zdaniem Wnioskodawcy, usługa podłączenia instalacji wodociągowej nieruchomości do stałej sieci powinna być opodatkowana stawką 7% VAT, gdyż bezsporne jest, że bez wykonania tego przyłączenia dostarczanie wody jest niemożliwe. Wynika z tego, że skoro dostawa wody opodatkowana jest 7% stawką VAT-u, to również przyłącz powinien być opodatkowany stawką 7%.

Jeżeli chodzi o rozbudowę ? przedłużenie sieci głównej wodociągu, montaż wodomierza powinny być opodatkowane stawką 22%, jako element infrastruktury towarzyszącej budownictwu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z przepisów art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że towary i usługi, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.

Powyższe oznacza, iż o opodatkowaniu usługi podatkiem VAT, daną stawką podatku (lub jej zwolnieniem od podatku) decyduje co do zasady, zaliczenie jej do właściwego ? zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami ? grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), wprowadzono do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) m.in. do celów podatkowych (§ 1 i § 2 ww. rozporządzenia).

Powyższa klasyfikacja zachowała swoją aktualność do celów podatku od towarów i usług, na podstawie § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), do dnia 31 grudnia 2008r.

Ponadto, na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), przedłużono do dnia 31 grudnia 2009r. stosowanie do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r.

Należy zauważyć, iż przepisem § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 222, poz. 1753); dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przedłużono do dnia 31 grudnia 2010r. stosowanie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r.

Natomiast zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Organy podatkowe nie są uprawnione do zaklasyfikowania, czy też weryfikacji klasyfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę usług do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Organem kompetentnym do wydawania informacji w zakresie zaklasyfikowania świadczonych usług do odpowiedniego grupowania PKWiU jest Urząd Statystyczny w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Zgodnie z pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług ? zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług ? Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

  • pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów ? o ile występują w obrocie,
  • pod pojęciem usług rozumie się:
    • wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych ? usługi na rzecz produkcji;
    • wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z ww. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług roboty budowlane mieszczą się w dziale 45. Dział ten obejmuje:

  1. prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,
  2. prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, rozbiórką, odbudową, remontem i konserwacją już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,
  3. montaż i wznoszenie budynków i budowli z prefabrykatów, montaż i wznoszenie konstrukcji stalowych.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Co do zasady, stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych z załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

I tak, stosownie do art. 41 ust. 2, w związku z poz. 138 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 41.00.2 ? ?Usługi w zakresie rozprowadzania wody?.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r., 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się ? w myśl ust. 12a cyt. przepisu ? obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.


W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

  1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
  2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 12 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Należy zauważyć, iż kwestie regulowane wskazanym wyżej przepisem § 5 ust. 1a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r., rozstrzyga analogicznie brzmiący przepis § 6 ust. 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Natomiast, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r., kwestie regulowane wskazanym wyżej przepisem § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., rozstrzyga analogicznie brzmiący przepis § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Zauważa się, iż stawka podatku VAT 7%, jak wynika z treści § 37 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., obowiązuje do dnia 31 grudnia 2010r.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Dla właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego a co za tym idzie stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulacje wynikające z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Pojęcie robót budowlanych i obiektów budowlanych zostało również zdefiniowane w innych przepisach prawa.

Jak stanowi art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. ? Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), obiektem budowlanym jest: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowla stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury. Zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast, zgodnie z art. 3 pkt 7 ww. ustawy Prawo budowlane, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z treści znowelizowanych przepisów wynika więc, iż preferencyjna, 7% stawka podatku nie dotyczy do budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Natomiast roboty te, począwszy od dnia 1 stycznia 2008r., ze względu na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r., obniżoną do 7% stawką VAT objęte były roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Zgodnie z art. 146 ust. 2 ustawy o VAT przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Zgodnie z przepisem art. 146 ust. 3 cyt. ustawy, obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007r., infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu obejmowała:

  • sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
  • urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
  • urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

- jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Zatem możliwość stosowania obniżonej stawki VAT, tj. 7%, do robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu ustała z dniem 31 grudnia 2007r. Natomiast przepisy dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008r. nie przewidują możliwości zastosowania 7% stawki tego podatku do budowy, remontów czy też konserwacji infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz § 5 ust. 1a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008r.), § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009r.), § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r., 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie w odniesieniu do budowy a także robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca zajmuje się m.in. dostawą wody na terenie pobliskich gmin. Wnioskodawca pobiera opłaty za zużytą wodę przez mieszkańców. Problem pojawił się w momencie, gdy zaczęły pojawiać się nowe domy, firmy, które potrzebują dostępu do wody.

Wnioskodawca wykonuje dwa rodzaje przyłączy wodociągowych:

  1. rozbudowa, czyli przedłużenia sieci głównej wodociągu,
  2. przyłączenie budynku, studzienki do sieci głównej.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, iż w związku z tym, że ludzie budują domy na działkach oddalonych od sieci głównej wodociągów (np. działki rolne przekwalifikowane na budowlane), które Spółdzielnia Kółek Rolniczych dzierżawi od Gminy I. powstała konieczność rozbudowy tych wodociągów. S. dzierżawi sieci wodociągowe wraz ze studniami wodociągowymi, zajmuje się ich konserwacją, naprawą i prawidłowością pracy tak, aby nie było przerwy w dostawie wody mieszkańcom, zapewnia badania Sanepidu i inne niezbędne prace. S.K.R. raz na kwartał spisuje stan liczników wodomierzy i wystawia faktury za dostawę wody ze stawką 7% PKWiU 36.00.Z. Na przełomie roku 2009/2010 Wnioskodawca wystawił fakturę dla firmy deweloperskiej za przyłącz wody z sieci głównej do budynków mieszkalnych ze stawką 7%.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się zarówno dostawą wody, jak również świadczy usługi rozprowadzania wody.

Symbole PKWiU dla wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności:

  • rozbudowa, czyli przedłużenie sieci głównej wodociągu - PKWiU 45.33.20,
  • przyłączenie budynku, studzienki do sieci głównej wodociągu - PKWiU 45.33.20,
  • montaż wodomierza (zakładanie wodomierza) - PKWiU 45.33.20,
  • usługi w zakresie rozprowadzania wody - PKWiU 41.00.2.

Prace dotyczące budowy sieci głównej wodociągu są prowadzone poza działką, jak również i przez działkę klienta, na której stoi budynek mieszkalny - poza bryłą budynku. Natomiast przyłącz sieci, która doprowadza wodę bezpośrednio do budynku mieszkalnego od sieci głównej również jest wykonywana poza bryłą budynku, ale koniec sieci jest przyłączony zawsze bezpośrednio do budynku. Zdarza się, że na linii sieci wodociągowej łączącej wodociąg główny z budynkiem mieszkalnym znajduje się studzienka, w której montowany jest wodomierz, ułatwia to odczyt stanu licznika pracownikom Spółdzielni na podstawie, którego Wnioskodawca wystawia fakturę za zużytą wodę.

Montaż wodomierzy, jak wcześniej wskazał Wnioskodawca, jest wykonywany w budynkach mieszkalnych lub studzienkach, które znajdują się na działkach na linii sieci łączącej dom z siecią główną wodociągu.

Budynki, w których są montowane i będą montowane wodomierze, przyłącza to budynki należące do grupy PKOB 111 i 112 według informacji, jakie udziela Wnioskodawcy klient, u którego montowany jest wodomierz, przyłącz.

Wodomierze sprzedawane są przez Wnioskodawcę ze stawką 22%, natomiast sprzedaż wodomierza wraz z usługą jego montażu jest również wykonywany ze stawką 22%, niezależnie od tego, czy jest on montowany w budynku mieszkalnym, czy w studzience znajdującej się poza bryłą budynku. Faktury za sprzedaż wodomierza i usługi jego zamontowania są fakturowane w jednej pozycji, jako: ?montaż wodomierza? ze stawką 22%.

W latach od 2008-2009, zgodnie z informacją ustną uzyskaną w Urzędzie Skarbowym, do sieci głównej jak i sieci do budynku mieszkalnego od sieci głównej stosowano stawkę VAT-u 22%.

Wnioskodawca od 2010 roku stosuje następujące stawki VAT:

  • do przyłączy budynków, studzienek do sieci głównej 7% (PKWIU 45.33.20),
  • do przedłużenia, rozbudowy sieci głównej wodociągu stawkę 22%.

Różnicę w stawkach Wnioskodawca motywuje tym, że sieć główna należy do Gminy w I. niezależnie od tego, przez jakie działki przechodzi (czy należą one do gminy, czy osób fizycznych, które wyrażają zgodę na przeprowadzenie wodociągu głównego - faktura za przedłużenie sieci głównej jest wystawiana na osobę, która potrzebuje przedłużenia wodociągu głównego, aby podłączyć budynek mieszkalny do niej), natomiast przyłącz od sieci głównej wodociągu do budynku jest własnością osoby, która o taki przyłącz wystąpiła i służy on bezpośrednio infrastrukturze towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, zgodnie z wyrokiem ETS z dnia 3 kwietnia 2008r. w sprawie C-442/05.

Wnioskodawca wniósł o rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej zastosowania stawki podatku VAT dla opisanych we wniosku czynności.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić, jaka jest właściwa stawka podatku dla czynności, opisanych we wniosku, znaczenie ma klasyfikacja statystyczna obiektów, w których usługi te będą wykonywane oraz treść zawartej między stronami umowy. Jednocześnie wysokość stawki podatku VAT uzależniona jest od przyporządkowania konkretnej dostawie towaru lub świadczonej usłudze właściwego symbolu PKWiU wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, że wykonywane przez niego czynności mieszczą się pod symbolem:

  • PKWiU 45.33.20-00.00. ?Roboty związane z montażem instalacji wodno-kanalizacyjnych? oraz
  • PKWiU 41.00.2. ?Usługi w zakresie rozprowadzania wody?.

Należy w tym miejscu jeszcze raz wskazać, iż zasadą jest, że w sprawach klasyfikacji wyrobów i usług usługodawca sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje towary lub usługi wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Wynika to z faktu, że właśnie ten podmiot posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru/usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Zatem to do obowiązków dokonującego dostawy określonego towaru lub świadczącego usługę należy przyporządkowanie i zastosowanie właściwego symbolu PKWiU. Tut. organ nie jest organem właściwym do klasyfikowania danych usług bądź towarów do odpowiednich symboli PKWiU oraz nie dokonuje weryfikacji klasyfikacji podanych przez zainteresowanego.

Z powołanych przepisów wynika, iż usługi wyszczególnione w dziale 45 PKWiU, o ile są wykonywane w budynkach sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, to na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT, § 5 ust. 1a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2008r.), § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r.) oraz § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. (w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r.), korzystają z obniżonej do 7% stawki podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że usługi, o których mowa we wniosku, zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 45.33.20, tj. usługi rozbudowy, czyli przedłużenia sieci głównej wodociągu wykonywane poza działką jak i przez działkę klienta, tym samym poza bryłą budynku i obejmujące prace dotyczące budowy sieci głównej wodociągu, podlegają opodatkowaniu według 22% stawki podatku. Również czynności wykonywane poza bryłą budynku obejmujące przyłącz sieci, która doprowadza wodę bezpośrednio do budynku mieszkalnego od sieci głównej, a koniec sieci jest przyłączony zawsze bezpośrednio do budynku), zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 45.33.20, opodatkowane są 22% stawką podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii usługi montażu wodomierza oraz sprzedaży samych wodomierzy należy stwierdzić, iż zastosowanie właściwej stawki podatku zależy od rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika oraz od tego, co jest przedmiotem umowy cywilnoprawnej.

Przepisy ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować, jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je, jako jedną czynność opodatkowaną.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca zaklasyfikował prace w zakresie czynności montażu wodomierza (zakładanie wodomierza) do grupowania PKWiU 45.33.20 ?Roboty związane z montażem instalacji wodno-kanalizacyjnych?.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, że wodomierze sprzedawane są przez Wnioskodawcę ze stawką 22%, natomiast sprzedaż wodomierza wraz z usługą jego montażu jest również wykonywana ze stawką 22%, niezależnie od tego, czy jest on montowany w budynku mieszkalnym, czy w studzience znajdującej się poza bryłą budynku. Faktury za sprzedaż wodomierza i usługi jego zamontowania są fakturowane w jednej pozycji, jako: ?montaż wodomierza? ze stawką 22%.

Biorąc pod uwagę, opisany we wniosku, stan faktyczny oraz przedstawiony wyżej stan prawny, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem umowy jest kompleksowa usługa polegająca na montażu wodomierza wraz z jego dostawą, przy czym wodomierz ten montowany jest wewnątrz budynku mieszkalnego sklasyfikowanego według PKOB 111 i 112, a usługę tę Wnioskodawca prawidłowo zaklasyfikował według PKWiU w Dziale 45, wówczas do niej zastosowanie ma 7% stawka podatku od towarów i usług.

Natomiast w sytuacji, gdy kompleksowa usługa polegająca na montażu wodomierza wraz z jego dostawą, wykonywana jest w studzience znajdującej się poza bryłą budynku, wówczas do niej zastosowanie ma 22% stawka podatku od towarów i usług.

Z kolei, o ile z treści zawartych umów z nabywcą faktycznie wynika dostawa towaru (wodomierza), to czynność ta opodatkowana jest według stawki 22%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż montaż wodomierza powinien być opodatkowany stawką 22%, jako element infrastruktury towarzyszącej budownictwu, należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto nadmienia się, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 3 kwietnia 2008r. w sprawie (C-442/05) Finanzamt Oschatz przeciwko Zweckverband zur Trinkwasserversorgung und Abwasserbeseitigung Torgau-Westelibien pozostaje bez wpływu na podjęte w przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcie. Wyrok ten nie przesądza, bowiem o stosowaniu określonej stawki podatkowej w odniesieniu do usług, o których mowa w tym wyroku, lecz wskazuje, iż Szósta Dyrektywa daje w tym zakresie swobodę państwom członkowskim.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji wyrobów i usług. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o zaklasyfikowanie dokonane przez Wnioskodawcę.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji opisanych we wniosku czynności.

Analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego PKWiU oraz budynków według PKOB nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawidłowości dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania według PKWiU przedmiotowych usług oraz budynków według PKOB.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania budynków oraz wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności błędnej klasyfikacji statystycznej dokonanej przez Wnioskodawcę) lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika