Czy okres 2 lat wskazany w art. 89a ustawy o VAT dotyczy okresu za jaki jest składana deklaracja, a (...)

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2010r. w siedzibie tut. organu został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy okres 2 lat wskazany w art. 89a ustawy o VAT dotyczy okresu za jaki jest składana deklaracja, a nie daty złożenia deklaracji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonał korekty deklaracji VAT za miesiąc grudzień 2009r. w której skorygował VAT z tytułu nieuregulowanej należności zgodnie z art. 89a na tzw. ?złe długi?. Wierzytelność powstała w 2007r. Zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 5 od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność 2 lata upłynęły z końcem 2009r.

Wnioskodawca ma wątpliwość czy okres 2 lat odnosi się do terminu złożenia deklaracji zgodnie z ustawą do 25 dnia następnego miesiąca - w omawianym przypadku 25 stycznia 2010r., czy okres lat odnosi się do okresu rozliczeniowego deklaracji ? w omawianym przypadku grudzień 2009r.

Ponadto Wnioskodawca stwierdza iż art. 89a jednoznacznie nie rozstrzyga czy okres 2 lat dotyczy daty złożenia deklaracji czy okresu za jaki składana jest deklaracja, a może korekta nie stanowi integralnej całości z deklaracją i złożyć trzeba było osobne pismo w grudniu...

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy złożenie deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2009r. w styczniu 2010r. powoduje, że nie został spełniony warunek w którym upłynął termin 2 lata licząc od końca roku w którym została wystawiona faktura i traci się możliwość odzyskania podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, okres 2 lat dotyczy okresu za jaki składana jest deklaracja a nie daty złożenia deklaracji, dlatego Wnioskodawca uważa, że miał prawo do dokonania korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Przepisem art. 1 pkt 45 i 46 ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zostały wprowadzone, z mocą obowiązującą od dnia 1 grudnia 2008r., zmiany brzmienia ww. art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast w myśl art. 89a ust. 1a, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał korekty deklaracji VAT za miesiąc grudzień 2009r. w której skorygował VAT z tytułu nieuregulowanej należności. Zgodnie z art. 89a pkt 2 ust. 5 od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność 2 lata upłynęły z końcem 2009r.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT poprzez dokonanie przedmiotowej korekty, jest możliwe wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są łącznie wszystkie warunki wskazane w ust. 2 i ust. 3 tego artykułu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż jednym z warunków, które należy spełnić jest m.in. warunek aby od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Zatem jeżeli Wnioskodawca dokonał korekty wierzytelności w deklaracji VAT-7 za grudzień 2009r. tj. w miesiącu w którym mijał termin, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 i jednocześnie grudzień 2009r. jest terminem rozliczeniowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy o VAT, to został zachowany termin do dokonania korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych pomimo tego, że deklaracja VAT-7 została złożona za ten okres w styczniu 2010r. zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca ma prawo do skorygowania podatku należnego od wierzytelności nieściągalnych, o ile pozostałe warunki określone w art. 89a zostały spełnione.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zostały spełnione pozostałe warunki wynikające z art. 89a ustawy o VAT umożliwiające Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do skorygowania podatku należnego w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.