Czy obrót z tytułu umowy pożyczki w wysokości odsetek objęty zwolnieniem z VAT, jako transakcja (...)

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy obrót z tytułu umowy pożyczki w wysokości odsetek objęty zwolnieniem z VAT, jako transakcja sporadyczna nie będzie uwzględniony przy obliczaniu współczynnika (proporcji) sprzedaży zgodnie z art. 90 ustawy o VAT

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność gospodarczą i osiąga przychody głównie w zakresie usług telekomunikacyjnych. Ponadto, przedmiot działalności Spółki stanowią również usługi pośrednictwa finansowego. Spółka udzieliła po raz pierwszy pożyczki członkowi zarządu - osobie fizycznej (umowa z 2008 roku).

Umowa pożyczki przewiduje następujące warunki: pożyczka jest oprocentowana, spłata kapitału głównego nastąpi do dnia 31 grudnia 2009r., odsetki są wymagalne jednorazowo w dacie płatności kapitału głównego nie później niż do 31 grudnia 2009r., wysokość odsetek stanowi suma odsetek naliczonych od kwoty pożyczki wg zmiennej stawki procentowej ustalanej na bazie WIBOR 1M z ostatniego dnia poszczególnych miesięcy kalendarzowych, powiększonej o określoną stałą marżę, pożyczkobiorca uprawniony jest do wcześniejszej spłaty pożyczki.

W dniu spłaty odsetek (29 grudnia 2009r.) Spółka wystawiła fakturę VAT na kwotę otrzymanych odsetek wg wyliczenia zgodnie z umową, obejmując kwotę odsetek zwolnieniem z VAT (zw.) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 (poz. 3 załącznika nr 4) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, traktując udzielenie pożyczki jako usługę pośrednictwa finansowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obrót z tytułu umowy pożyczki w wysokości odsetek objęty zwolnieniem z VAT, jako transakcja sporadyczna nie będzie uwzględniony przy obliczaniu współczynnika (proporcji) sprzedaży zgodnie z art. 90 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż udzielona pożyczka jest pierwszą tego typu transakcją zawartą przez Spółkę, należy uznać ją jako transakcję sporadyczną, niepodlegającą uwzględnieniu przy obliczaniu proporcji rocznej zgodnie z art. 90 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to w myśl art. 90 ust. 2 ww. ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Art. 90 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 cytowanej ustawy o VAT do obrotu, o którym mowa w ust. 3 nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 poz. 3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia ?sporadycznie?. Z definicji słownikowych wynika, iż sporadyczny to: ?zjawiający się, występujący od czasu do czasu, nieregularnie, przypadkowy?.

Transakcje sporadyczne zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić czy dana czynność może być uznana za sporadyczną, należy wziąć pod uwagę nie tylko częstotliwość jej wykonywania, ale także to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności jednostki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie głównie w zakresie usług telekomunikacyjnych. Spółka udzieliła po raz pierwszy pożyczki członkowi zarządu - osobie fizycznej (umowa z 2008 roku).

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności oraz przepisy prawa obowiązujące w tym zakresie należy stwierdzić, że czynność udzielenia przedmiotowej pożyczki wypełnia dyspozycje przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, tj. należy ją uznać za odpłatne świadczenie usługi, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Usługa udzielenia pożyczek jako usługa pośrednictwa finansowego, mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 65-67 i nie objęta żadnym z wyłączeń wskazanych w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z uwagi na fakt, że głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług telekomunikacyjnych, należy uznać, że czynność jednokrotnego udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki miała charakter incydentalny, nie nosi ona znamion działalności podstawowej, a jest jedynie uzupełnieniem tej działalności. Nie jest ona również konieczna do prowadzenia działalności głównej. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż udzielenie przez Spółkę pożyczki, członkowi zarządu - osobie fizycznej, może być uznane za czynność sporadyczną w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z cytowanym wyżej przepisem, obrotu uzyskanego z tytułu dokonania tych czynności nie uwzględnia się dla potrzeb obliczenia proporcji, o której stanowi art. 90 ust. 3 tej ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że zagadnienie objęte pytaniem Wnioskodawcy Nr 1 i 2, będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.