rozliczenie w deklaracji VAT-7 transakcji polegających na wysyłce towarów wraz z usługami transportu (...)

rozliczenie w deklaracji VAT-7 transakcji polegających na wysyłce towarów wraz z usługami transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010r. (data wpływu 25 stycznia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2010r. (data wpływu 7 kwietnia 2010r.) oraz pismem z dnia 22 kwietnia 2010r. (data wpływu 22 kwietnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 transakcji polegających na wysyłce towarów wraz z usługami transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 31 marca 2010r. (data wpływu 7 kwietnia 2010r.) oraz pismem z dnia 22 kwietnia 2010r. (data wpływu 22 kwietnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 transakcji polegających na wysyłce towarów wraz z usługami transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) dokonuje wysyłki towarów na rzecz podatników z krajów trzecich. Spółka ponosi koszty usług transportowych świadczonych przez firmy przewozowe, a następnie kosztami tymi obciąża odbiorcę z kraju trzeciego. Koszty transportu nie są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru. W związku z powyższym Spółka wystawia faktury sprzedaży, w których specyfikuje: w jednej pozycji towar (ze stawką 0%), a w odrębnej od towaru pozycji transport.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2010r. jako usługa w całości niepodlegająca opodatkowaniu w Polsce (na fakturze ze skrótem ?NP? i uwagą, że zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi).

Dana transakcja winna zostać rozliczona w deklaracji VAT-7 następująco:

  • pozycja 21: Transport (?NP?)
  • pozycja 32: Towar ze stawką 0%

Dodatkowo w piśmie z dnia 31 marca 2010r. Wnioskodawca oświadczył, że jest w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiących dowód świadczenia usług przez wyspecjalizowane firmy transportowe/spedytorskie (typu: listy przewozowe, dowody dostarczenia towaru do odbiorców, faktury sprzedaży wystawione przez te firmy).

Natomiast w piśmie z dnia 22 kwietnia 2010r. Wnioskodawca oświadczył, iż nie ma pisemnych umów na dostawę towarów z zagranicznymi odbiorcami. Generalnie procedura w firmie wygląda następująco: klient składa zamówienie (drogą mailową, telefoniczną), następnie dział handlowy firmy wysyła ?potwierdzenie przyjęcia zamówienia?, w którym wskazuje cenę poszczególnych rodzajów towaru (bez kosztów przesyłki) oraz określa sposób dostarczania towaru (rodzaj transportu oraz jego przybliżoną cenę). Brak uwag/zastrzeżeń ze strony klienta upoważnia Wnioskodawcę do realizacji zamówienia i wystawienia faktury sprzedaży na uzgodnionych warunkach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo wykazuje w deklaracji VAT-7 transakcje z rozbiciem na pozycje 21, 32, czy może Spółka winna specyfikować na fakturze transport ze stawką właściwą dla towaru, tj. 0% i wykazać w deklaracji VAT-7 transport łącznie z towarem w poz. 32...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa transportu świadczona na rzecz podatnika z kraju trzeciego nie podlega w ogóle opodatkowaniu w Polsce (zastosowanie znajduje art. 28b). W deklaracji VAT-7 transakcja rozliczana winna być w pozycjach 21, 32.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r., uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do treści art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

  • dostawcę lub na jego rzecz, lub
  • nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.

    Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej 'rozporządzeniem nr 1777/2005'.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (?).

Zatem stwierdzić należy, że świadczenie sprzedawcy zobowiązującego się dostarczyć towar kupującemu do wskazanego przez niego miejsca obejmuje także, co do zasady, koszty wysyłki. Oznacza to, że na podstawie art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawa opodatkowania takiej sprzedaży obejmuje również koszty dostawy, niezależnie od podmiotu realizującego tę dostawę, a całość świadczenia powinna być opodatkowana według stawki podatkowej właściwej dla realizacji świadczenia, czyli sprzedaży towaru.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca (dalej również Spółka) dokonuje wysyłki towarów na rzecz podatników z krajów trzecich. Spółka ponosi koszty usług transportowych świadczonych przez firmy przewozowe, a następnie kosztami tymi obciąża odbiorcę z kraju trzeciego. Koszty transportu nie są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru. W związku z powyższym Spółka wystawia faktury sprzedaży, w których specyfikuje: w jednej pozycji towar (ze stawką 0%), a w odrębnej od towaru pozycji transport.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2010r. jako usługa w całości niepodlegająca opodatkowaniu w Polsce (na fakturze ze skrótem ?NP? i uwagą, że zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi).

Dana transakcja winna zostać rozliczona w deklaracji VAT-7 następująco:

  • pozycja 21: Transport (?NP?)
  • pozycja 32: Towar ze stawką 0%
  • Dodatkowo w piśmie z dnia 31 marca 2010r. Wnioskodawca oświadczył, że jest w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiących dowód świadczenia usług przez wyspecjalizowane firmy transportowe/spedytorskie (typu: listy przewozowe, dowody dostarczenia towaru do odbiorców, faktury sprzedaży wystawione przez te firmy).

    Natomiast w piśmie z dnia 22 kwietnia 2010r. Wnioskodawca oświadczył, iż nie ma pisemnych umów na dostawę towarów z zagranicznymi odbiorcami. Generalnie procedura w firmie wygląda następująco: klient składa zamówienie (drogą mailową, telefoniczną), następnie dział handlowy firmy wysyła ?potwierdzenie przyjęcia zamówienia?, w którym wskazuje cenę poszczególnych rodzajów towaru (bez kosztów przesyłki) oraz określa sposób dostarczania towaru (rodzaj transportu oraz jego przybliżoną cenę). Brak uwag/zastrzeżeń ze strony klienta upoważnia Wnioskodawcę do realizacji zamówienia i wystawienia faktury sprzedaży na uzgodnionych warunkach.

    W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

    W kwestii opodatkowania usług świadczonych na rzecz podatnika powołać należy art. 28b ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r., zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

    W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 ?Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług? ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

    W myśl art. 28a ww. ustawy o VAT na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

    1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
      1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
    2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

    Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o VAT. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

    Podatnikiem według tej definicji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

    Z powyższej definicji wynika, iż ?podatnikiem? jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego (będący podatnikiem podatku o podobnym charakterze jak VAT).

    Z przedstawionej we wniosku formy powiadamiania zagranicznych odbiorców o przyjęciu zamówienia, wynika że kontrahentowi przekazuje się jedynie informację jaka jest cena jednostkowa towaru oraz jaki jest sposób dostarczania towaru (rodzaj transportu oraz jego przybliżoną cenę). Potwierdzenie przyjęcia zamówienia nie obejmuje informacji, że usługa transportowa zostanie uznana jako świadczenie odrębne od dostawy samego towaru.

    Zatem tak sporządzone potwierdzenie przyjęcia zamówienia zobowiązuje Wnioskodawcę do ujęcia w łącznej kwocie należności z tytułu sprzedaży towarów wraz z kosztami transportu.

    Powyższe oznacza, że na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania takiej sprzedaży obejmuje również koszty przewozu, a całość świadczenia powinna być opodatkowana według stawki podatkowej właściwej dla eksportu towarów.

    W sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność, nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. W związku z powyższym kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę danej czynności oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę, którą Zainteresowany żąda od nabywcy. Koszty transportu towarów zwiększają kwotę należną z tytułu sprzedaży eksportowej, powinny więc być traktowane jako całość świadczenia i opodatkowane stawką właściwą dla tych transakcji.

    Zatem w zaistniałym stanie faktycznym, należy wliczyć koszty transportu do podstawy opodatkowania transakcji i opodatkować je według stawki właściwej do eksportu towarów, gdyż z uregulowań zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami nie wynika jednoznacznie, że usługa transportowa zostanie uznana jako świadczenie odrębne od dostawy samego towaru.

    Natomiast w kwestii wykazania powyższej transakcji w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, stwierdzić należy, iż zgodnie z objaśnieniami, które dotyczą wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), pod pozycją 32 wykazuje się eksport towarów. Powyższe stosuje się do wzoru (11) deklaracji VAT-7 obowiązującej, od pierwszego okresu rozliczeniowego 2010r.

    Odnosząc przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że w sytuacji gdy koszty transportu są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru to podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług obejmuje koszty transportu towarów.

    W związku z tym, cenę za towar wraz z kosztami transportu, należy wykazać w poz. 32 ww. deklaracji VAT-7 z zastosowaniem stawki 0%.

    Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


    Masz inne pytanie do prawnika?

    Potrzebujesz pomocy prawnej?

    Zapytaj prawnika