opodatkowanie sprzedaży gruntów sygn: IBPP2/443-322/10/RSz

6.7.2010

opodatkowanie sprzedaży gruntów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2010r. (data wpływu 6 kwietnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2010r. znak: GNiPP.I.72241-14/08 (data wpływu 2 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

Ww. wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 czerwca 2010r. znak: GNiPP.I.72241-14/08 (data wpływu 2 lipca 2010r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina Miasto N. jest właścicielem niezabudowanego gruntu oznaczonego w ewidencji gruntów i budynków jako działka ew. nr o powierzchni 1368 m². Własność gruntu została nabyta od Skarbu Państwa umową notarialną z dnia 30 grudnia 1998 roku. Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków działka oznaczona jest wg użytków jako ?Ba? - tereny budowlane inne. Dla terenu, w skład którego wchodzi działka ew. nr uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą Rady Miasta N. w dniu 28 stycznia 2003 roku (Dz. Urz. Woj. Nr poz. z 2003r.). Wg planu zagospodarowania przestrzennego działka położona jest w terenie o symbolu 1.ZU - tereny zieleni urządzonej - obowiązek zagospodarowania terenu jako zieleni urządzonej na cele rekreacji, realizacja ciągów spacerowych i ścieżek rowerowych oraz urządzonych miejsc do odpoczynku.

Przedmiotowa działka będzie sprzedawana w trybie bezprzetargowym na rzecz właściciela sąsiedniej nieruchomości w trybie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (t.j. z 2004r. Dz. U. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa nieruchomość porośnięta jest roślinnością krzewiastą i została przeznaczona do zbycia na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości sąsiedniej na podstawie zamierzenia inwestycyjnego, którego opis z mapą Wnioskodawca przesłał w załączeniu do niniejszej informacji. .

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem zamierzenia inwestycyjnego jest uporządkowanie terenu bezpośrednio przylegającego od strony wschodniej do terenu zajmowanego przez istniejący Zakład.

Głównym celem inwestycji jest stworzyć ogólno dostępną strefę mającą służyć rekreacji i wypoczynkowi.

Projektowane miejsce ma również na celu usprawnienie i uatrakcyjnienie dotychczas istniejącego w tym miejscu ?pieszego? układu komunikacyjnego. Utworzone zostaną dodatkowe dojścia i przejścia dla osób zmierzających do pracy w instytucjach zlokalizowanych na terenie byłych Zakładów.

Istniejąca asfaltowa alejka pozostająca poza wnioskowanym terenem zostanie uprzątnięta.

Na przedmiotowym terenie planuje się wybudować alejki spacerowe. Przebieg alejek uwzględniał będzie istniejący drzewostan - żadne drzewo nie zostanie wycięte. W miejscach, które są pozbawione drzew alejki przekształcą się w dwa placyki otoczone ławkami parkowymi. Centralnym punktem jednego z placów będzie sadzawka otoczona niską roślinnością - bylinami, natomiast drugi rozłożony zostanie wokół dodatkowo w tym celu zasadzonego drzewa.

Istniejąca niska roślinność krzewiasta, która w sposób chaotyczny i przypadkowy porasta teren, zostanie usunięta i zastąpiona poprzez nowe nasady. Projektowana roślinność krzewiasta zostanie wkomponowana pod względem gatunkowym do istniejącego drzewostanu. Jej dodatkowym zadaniem będzie zaakcentować układ projektowanych alejek spacerowych i usytuowanie ławek parkowych.

Wzdłuż alejek rozmieszczone zostaną nowe lampy oświetleniowe.

Projektowany teren zostanie otoczony niskim ażurowym ogrodzeniem - siatka o wysokości około 120 cm. Ogrodzenie zostanie od zewnętrznej strony obsadzone żywopłotem a furtki będą otwarte przez cały dzień (zamykane będą jedynie na noc).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od ceny sprzedaży nalicza się podatek VAT w wysokości 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. działki będzie korzystała ze zwolnienia o od podatku VAT w związku z art. 43 ust 1 pkt 9, ponieważ teren nie jest zabudowany i nie stanowi terenu budowlanego ani przeznaczonego pod zabudowę, a zgodnie z kwalifikacją gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako dokumentu prawa miejscowego może zostać wykorzystany wyłącznie jako zieleń urządzona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że towary, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.

Przez dostawę towarów na terytorium kraju zasadniczo rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1779) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m. in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak już podano na wstępie zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle powyższego przepisu jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, o ile spełnią pozostałe warunki wskazane w art. 15 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanego gruntu oznaczonego w ewidencji gruntów i budynków jako działka ew. nr o powierzchni 1368 m². Własność gruntu została nabyta od Skarbu Państwa umową notarialną z dnia 30 grudnia 1998 roku. Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków działka oznaczona jest wg użytków jako ?Ba? - tereny budowlane inne. Dla terenu, w skład którego wchodzi działka ew. nr uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą Rady Miasta N. w dniu 28 stycznia 2003 roku (Dz. Urz. Woj. Nr poz. z 2003r.). Wg planu zagospodarowania przestrzennego działka położona jest w terenie o symbolu 1.ZU - tereny zieleni urządzonej - obowiązek zagospodarowania terenu jako zieleni urządzonej na cele rekreacji, realizacja ciągów spacerowych i ścieżek rowerowych oraz urządzonych miejsc do odpoczynku.

Głównym celem inwestycji jest stworzyć ogólno dostępną strefę mającą służyć rekreacji i wypoczynkowi.

Projektowane miejsce ma również na celu usprawnienie i uatrakcyjnienie dotychczas istniejącego w tym miejscu ?pieszego' układu komunikacyjnego. Utworzone zostaną dodatkowe dojścia i przejścia dla osób zmierzających do pracy w instytucjach zlokalizowanych na terenie byłych Zakładów.

Istniejąca asfaltowa alejka pozostająca poza wnioskowanym terenem zostanie uprzątnięta.

Wzdłuż alejek rozmieszczone zostaną nowe lampy oświetleniowe.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, zauważyć należy, iż z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności zbycia prawa własności nieruchomości gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność zbycia nieruchomości w świetle ustawy o VAT będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych ? tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że nie ma znaczenia faktyczny i aktualny sposób wykorzystania gruntu. Znaczenie ma zaś jego przeznaczenie. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych ustawodawca nie wskazał na postawie jakich kryteriów należy daną nieruchomość gruntową uznać jako przeznaczoną pod zabudowę czy też nie.

Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań. Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. W tym miejscu należy wyjaśnić, co należy rozumieć pod pojęciem ?przeznaczone pod zabudowę?. Otóż ?przeznaczone? oznacza praktyczny cel, do którego coś zostało zakwalifikowane, określenie celu któremu coś ma służyć.

Natomiast rozpatrując pojecie ?pod zabudowę? należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.). W rozumieniu tej ustawy przez ?budowę? należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Natomiast ?obiektem budowlanym? jest zarówno budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, jak i każdy obiekt budowlany tj. lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową, a także obiekty małej architektury tzn. niewielkie obiekty, a w szczególności kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury, posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Należy zauważyć, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp. W świetle ww. ustawy Prawo budowlane budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolnostojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

W związku z tym, że ustawa o VAT nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie ?tereny przeznaczone pod zabudowę? obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ stwierdza, iż opisana we wniosku nieruchomość, nie stanowi terenu innego niż teren budowlany oraz przeznaczony pod zabudowę, co wynika bezpośrednio z zamiaru budowy alejek spacerowych, lamp oświetleniowych, ogrodzenia, wykonania dodatkowych dojść i przejść.

Uwzględniając przedstawione wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowej działki nie będzie bowiem objęta zakresem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż jest ona przeznaczona pod zabudowę (ciągami spacerowymi, ścieżkami rowerowymi, urządzonymi miejscami do odpoczynku).

W stosunku do dostawy działki nr 9938/229, która w planie zagospodarowania przestrzennego położona jest na terenie o symbolu 1.ZU ? tereny zieleni urządzonej zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 22%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż ww. działki będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT w związku z art. 43 ust 1 pkt 9, ponieważ teren nie jest zabudowany i nie stanowi terenu budowlanego ani przeznaczonego pod zabudowę, a zgodnie z kwalifikacją gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako dokumentu prawa miejscowego może zostać wykorzystany wyłącznie jako zieleń urządzona, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

2Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.