Zwolnienie od podatku VAT sprzedaży samochodu

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2013r. (data wpływu 4 kwietnia 2013r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 25 marca 2013r. znak: IBPP2/443-33/13/AMP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2007r. zakupił samochód osobowy marki R. i nie odliczył podatku naliczonego od towarów i usług. Przez okres 5 lat Wnioskodawca użytkował pojazd na potrzeby działalności gospodarczej. 18 października 2012r. Wnioskodawca sprzedał samochód innemu podmiotowi gospodarczemu wystawiając fakturę sprzedaży ze zwolnioną stawką VAT.

W uzupełnieniu ww. wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym podatnikiem VAT. W okresie nabycia samochodu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku (art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy) lub należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub należnego od dostawcy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca ? nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, jednakże Wnioskodawca nie skorzystał z przysługującego mu prawa i nie dokonał odliczeń. Samochód w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT jest towarem używanym tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę przez okres 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił zgodnie z przepisami stosując stawkę zwolnioną z VAT na fakturze sprzedażowej?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W powyższej sprawie stosuje się przepisy podatkowe wynikające z § 13 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2010 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wobec faktu, iż wniosek dotyczy stanu faktycznego, który miał miejsce w 2012r., interpretacji dokonano w oparciu o przepisy obowiązujące w tym okresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Podstawowa stawka podatku ? stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy ? wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy nabyciu tych samochodów i pojazdów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku:

1. określonej w fakturze lub
2. wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy, lub
3. należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub
4. należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

-nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, że w 2007 r. Wnioskodawca nabył samochód osobowy, z tytułu nabycia którego - pomimo przysługującego prawa - podatek VAT nie został odliczony. W dniu 18 października 2012r., po upływie okresu użytkowania dłuższym niż 6 miesięcy, Wnioskodawca sprzedał ten samochód korzystając ze zwolnienia.

Mając na uwadze przedstawiony zaistniały stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro ? jak wynika z treści wniosku ? przedmiotem zbycia był samochód osobowy, przy nabyciu którego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy, lub należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 lub 6.000 zł, i samochód ten jest towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, to jego sprzedaż dokonana w dniu 18 października 2012r. korzystała ze zwolnienia od podatku.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii zastosowania zwolnienia z podatku przy sprzedaży opisanego we wniosku samochodu osobowego, należało uznać za prawidłowe. Podkreślenia jednak wymaga fakt, iż możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w przedmiotowej sprawie wynika z innych, wskazanych w niniejszej interpretacji, przepisów, a mianowicie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.). Natomiast rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), którego przepis § 13 ust. 1 pkt 5 Wnioskodawca wskazał jako podstawę prawną do zastosowania zwolnienia w sprawie opisanej we wniosku, utraciło moc obowiązującą z dniem wejścia w życie ww. rozporządzenia Ministra Finansów z 4 kwietnia 2011r. tj. z dniem 6 kwietnia 2011r.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podjęta w niniejszej interpretacji ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy odnosi się wyłącznie do zakresu objętego pytaniem Wnioskodawcy, a zatem do kwestii zastosowania zwolnienia z podatku przy sprzedaży opisanego we wniosku samochodu osobowego. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast problemu czy Wnioskodawcy przy nabyciu w 2007r. przedmiotowego samochodu osobowego przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i w jakiej wysokości. Powyższe nie było przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Stwierdzenia Wnioskodawcy w tym zakresie zawarte w opisie sprawy potraktowano jako element przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.