Czy sprzedaż samochodu osobowego przed upływem 6 miesięcy od dnia zakupu od leasingodawcy jest zwolniona (...)

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego przed upływem sześciu miesięcy od dnia zakupu od leasingodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT zamierza sprzedać samochód osobowy marki Citroen C6 przed upływem okresu 6 miesięcy od dnia zakupu. W chwili zakupu Wnioskodawcy przysługiwało odliczenie podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Od miesiąca marca 2009r. do dnia zakupu Wnioskodawca był użytkownikiem wymienionego samochodu na podstawie umowy leasingu operacyjnego z comiesięcznymi opłatami leasingowymi, według harmonogramu spłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż samochodu osobowego przed upływem 6 miesięcy od dnia zakupu od leasingodawcy jest zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wymienionego samochodu jest zwolniona od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisów prawa, wskazanych w części D.3.

Jako uzasadnienie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje się również na interpretację US w Skarżysku-Kamiennej z 20 lutego 2006r. (PP-443/2/2006).

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zmianami) zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Urzędy skarbowe w swoich interpretacjach wskazują, że o zwolnieniu decyduje sam fakt używania towaru przez pół roku; nie jest istotne natomiast, czy używający jest jego właścicielem. Ma to szczególne znaczenie w przypadku umów leasingu, po zakończeniu okresu trwania umowy. Podatnik bowiem używa samochód przez klika lat, a dopiero po tym okresie staje się właścicielem tego samochodu. Do okresu użytkowania należy więc wliczyć także okres leasingu. Jest on najczęściej dłuższy niż pół roku, dlatego po wykupie samochodu z leasingu, do jego sprzedaży możliwe jest zastosowanie zwolnienia przedmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z kolei, stosowanie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w myśl art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawa nowelizującą, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2 (zastrzeżenie to jednak nie ma znaczenia w przedmiotowej sprawie).

Natomiast, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu tych samochodów i pojazdów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60 % kwoty podatku:

1. określonej w fakturze lub
2. wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy, lub
3. należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub
4. należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

? nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będąc czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT zamierza sprzedać samochód osobowy marki Citroen C6 przed upływem okresu 6 miesięcy od dnia zakupu od leasingodawcy.

Od miesiąca marca 2009r. do dnia zakupu Wnioskodawca był użytkownikiem wymienionego samochodu na podstawie umowy leasingu operacyjnego z comiesięcznymi opłatami leasingowymi, według harmonogramu spłat.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy sprzedaż przedmiotowego samochodu przez upływem 6 miesięcy od dnia zakupu od leasingodawcy będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że w myśl art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin ? art. 709¹⁶ ww. ustawy.

Wobec powyższego, umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu ? jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością ? dostawą towaru ? nie związaną z samą umową leasingu, co do której przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku określonego w art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, jednak z uwzględnieniem warunku, o którym mowa w cyt. wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe oraz treść przepisu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia będzie miał tylko taki dostawca, u którego minęło co najmniej pół roku od nabycia przez niego prawa do rozporządzania danym towarem jak właściciel. Oznacza to, iż okres użytkowania rzeczy ruchomej na podstawie umowy leasingu nie może być liczony do limitu półrocznego, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca użytkując samochód na podstawie umowy leasingu nie nabył prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel. W związku z tym, przedmiotowy samochód osobowy nie spełnia definicji towaru używanego, gdyż od momentu jego wykupu na własność do chwili sprzedaży nie upłynie, jak wynika z wniosku, okres co najmniej 6 miesięcy.

Z uwagi zatem na powołane przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż przedmiotowa sprzedaż samochodu osobowego dokonana w terminie krótszym niż pół roku po wykupie z leasingu, nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 5 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowy samochód będzie uznawany za samochód używany dopiero po półrocznym użytkowaniu go przez Wnioskodawcę od momentu wykupienia z leasingu.

Zatem sprzedaż ww. samochodu przed upływem 6 miesięcy od daty wykupu będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową, stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT czyli 23%.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ pragnie w tym miejscu wskazać, że powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970) obowiązywało do dnia 30 listopada 2008r. Natomiast w obecnym stanie prawnym kwestię regulowaną powołanym przez Wnioskodawcę przepisem § 8 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, reguluje powołany w interpretacji przepis § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ pragnie wyjaśnić, że w myśl art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Jak z powyższego wynika interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika. Interpretacje nie stanowią źródła prawa.

Zatem tut. organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie ma obowiązku kierować się stanowiskiem innych organów podatkowych. Bez znaczenia dla sprawy jest więc powoływanie się we wniosku na inne interpretacje podatkowe.

Dodatkowo należy zauważyć, iż przywołane przez Wnioskodawcę postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Naczelnika Urzędu Skarbowego w Skarżysku-Kamiennej z dnia 20 lutego 2006r. znak: PP-443/2/2006 zostało wydane w innym stanie prawnym, niż ten który ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.