Czy w marcu 2012. roku Wnioskodawca miał prawo do odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego (...)

Czy w marcu 2012. roku Wnioskodawca miał prawo do odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego samochodu osobowego, który będzie oddawany w najem na podstawie umów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2012r. (data wpływu 26 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w marcu 2012r. całości podatku VAT od zakupionego samochodu osobowego, który będzie oddany w odpłatne użytkowanie na podstawie umów najmu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie prawa do odliczenia w marcu 2012r. całości podatku VAT od zakupionego samochodu osobowego, który będzie oddany w odpłatne użytkowanie na podstawie umów najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W marcu 2012r. dotychczasowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy została poszerzona o wynajem samochodów osobowych (PKD 77.11.Z) i samochodów ciężarowych (PKD 77.12.Z) w związku z zapotrzebowaniem na tego typu usługi na lokalnym rynku.

30 marca 2012r. został zakupiony samochód osobowy (nowy) marki BMW z przeznaczeniem ?pod wynajem?. 31 marca 2012r. samochód został fizycznie odebrany w salonie samochodowym i od tej daty liczy się okres gwarancji samochodu.

Faktura zakupu samochodu została zaewidencjonowana w rejestrze zakupów VAT firmy w marcu 2012r. i w tym też miesiącu został w całości odliczony podatek VAT naliczony określony w fakturze zakupu (bo w miesiącu marcu 2012r. nastąpiło prawne przeniesienie własności pojazdu).

W miesiącu marcu 2012r. nie została zawarta umowa najmu dla tego samochodu. Samochód ten będzie wynajmowany na krótkie, kilkudniowe okresy, w zależności od zapotrzebowania występującego na rynku.

Natomiast w piśmie z dnia 26 czerwca 2012r. Wnioskodawca wyjaśnił, że prowadzi działalność w całości opodatkowaną podatkiem VAT.

Zakupiony w marcu 2012r. samochód marki BMW będzie wykorzystywany wyłącznie na wynajem odpłatny, przeznaczenie tego samochodu do działalności polegającej na wynajem będzie trwała powyżej pół roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 27 czerwca 2012r.):

Czy w marcu 2012. roku Wnioskodawca miał prawo do odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego samochodu osobowego, który będzie oddawany w najem na podstawie umów?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 27 czerwca 2012r.):

Tak, Wnioskodawca miał prawo odliczyć w marcu 2012r. w całości naliczony podatek VAT, wynikający z faktury zakupu pojazdu, ponieważ samochód ten będzie oddawany w odpłatne używanie na podstawie umów najmu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

  1. z tytułu nabycia towarów i usług,
  2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

? z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Do dnia 31 grudnia 2010r. zasady odliczania podatku od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT.

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, z dniem 1 stycznia 2011r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a zostały uchylone. Natomiast dodano w ustawie o VAT m.in. przepis art. 86a ust. 1-10, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010r., dodane w ustawie o VAT przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013r.

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

I tak, w myśl przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei, ust. 2 tegoż przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

  1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
  2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
  3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
  4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
  5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
  6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą ? jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
    • odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
    • oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ww. ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w całości opodatkowaną podatkiem VAT.

W marcu 2012r. dotychczasowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy została poszerzona o wynajem samochodów osobowych i samochodów ciężarowych w związku z zapotrzebowaniem na tego typu usługi na lokalnym rynku.

30 marca 2012r. został zakupiony samochód osobowy (nowy) marki BMW. Faktura zakupu samochodu została zaewidencjonowana w rejestrze zakupów VAT firmy w marcu 2012r. i w tym też miesiącu został w całości odliczony podatek VAT naliczony, określony w fakturze zakupu. Jednakże w miesiącu marcu 2012r. nie została zawarta umowa najmu dla tego samochodu.

Ww. samochód marki BMW będzie wykorzystywany wyłącznie na wynajem odpłatny i przeznaczenie tego samochodu do działalności polegającej na wynajmie będzie trwało powyżej pół roku. Samochód ten będzie wynajmowany na krótkie, kilkudniowe okresy, w zależności od zapotrzebowania występującego na rynku.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga kwestia, czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT od zakupionego ww. samochodu BMW i czy miał prawo do odliczenia tego podatku w marcu 2012r.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż z literalnego brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej wynika, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest przeznaczenie samochodu wyłącznie do działalności wymienionej w tym przepisie czyli polegającej m.in. na jego wynajmie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Istotne jest, aby przeznaczenie samochodu do działalności polegającej na jego wynajmie trwało nie krócej niż sześć miesięcy, a nie aby jedna czynność wynajmu trwała minimum pół roku.

Należy także zauważyć, że wskazana w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, działalność w zakresie oddania w odpłatne używanie samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, które to samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów powinno wynikać, że podatnik ma zamiar podjąć tego rodzaju działalność.

Użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b, sformułowanie ?przedmiotem działalności podatnika? w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu ?jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy (?)? nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu ?tych?, przy czym ich oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Nie wystarczy w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy samochodu, stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa i wskazane wyżej okoliczności sprawy, zdaniem tut. organu, należy uznać, iż skoro Wnioskodawca poszerzył działalność o wynajem samochodów osobowych marcu 2012r. i w tym miesiącu nabył ww. samochód BMW, z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem, a przeznaczenie tego samochodu wyłącznie do wynajmu będzie trwało dłużej niż sześć miesięcy, to należy stwierdzić, iż Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionego ww. samochodu BMW w marcu 2012r. i miał prawo dokonać odliczenia tego podatku w całości.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika