Dokumentowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pod kątem możliwości zastosowania stawki podatku (...)

Dokumentowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pod kątem możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S.A., przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2007r. (data wpływu 14 sierpnia 2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2007r. (data wpływu 18 września 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pod kątem możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pod kątem możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 września 2007r. (data wpływu 18 września 2007r.) znak:..., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 września 2007r. znak: IBPP2/443-47/07/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca stwierdza, iż w ramach prowadzonej działalności realizuje dostawy towarów do kontrahentów mających siedzibę na terenie UE posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Dostawy towarów odbywają się na podstawie zawartych kontraktów, które przewidują m.in. warunki dostawy towarów. Spółka wystawia fakturę sprzedażową, do której dołączone są specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, dokument potwierdzający przyjęcie przez kontrahenta towaru oraz atesty. Taki komplet dokumentów wysyłany jest pocztą do odbiorcy towaru. Drugi komplet zawierający również specyfikację ładunku, potwierdzenie odbioru towaru oraz dokument CMR zabiera przewoźnik. Dla części dostaw warunki handlowe przewidują, że odbiorca sam organizuje transport ? warunki FCA Incoterms 2000. Przewoźnik zabiera towar zostawiając kopie CMR w Spółce, ze swoim podpisem potwierdzającym załadunek na swój środek transportu. Dalej przewoźnik zawozi towar do klienta, ale nie oddaje Spółce CMR z potwierdzeniem odbioru tego towaru przez klienta. Wnioskodawca jako sprzedawca nie będący stroną umowy z przewoźnikiem nie może żądać od niego zwrotu podpisanego przez kupującego dokumentu CMR. Potwierdzeniem dostarczenia towaru do klienta jest wówczas m.in. wiadomość wysłana przez odbiorcę towaru drogą elektroniczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy w przypadku, gdy posiada dokument CMR, na którym brak jest potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę, a Spółka jest w posiadaniu innych dokumentów, z których wynika, iż towar został dostarczony nabywcy, są to m.in. korespondencja handlowa w postaci kontraktu, bądź zamówienia oraz potwierdzenie odbioru towaru przesłane drogą e-mailową lub faksową.

W ocenie Spółki, będąc w posiadaniu kopii faktury (bez potwierdzenia), specyfikacji sztuk ładunku, dokumentu CMR potwierdzonego tylko przez przewoźnika oraz dokumentu potwierdzającego odbiór towaru przesłanego przez kontrahenta drogą e-mailową lub faksową ma ona prawo do zastosowania do danej dostawy wewnątrzwspólnotowej stawki podatku w wysokości 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy dla zastosowania stawki 0% podstawowe znaczenie mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług i Spółka jest w posiadaniu tych dokumentów przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc. Zarówno z przepisów ustawy jak i rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie wynika, że dokumenty przewozowe muszą być potwierdzone przez odbiorcę towaru. Zdaniem Podatnika dokumenty powinny być wiarygodne, potwierdzające faktyczne dokonanie transakcji. Tym samym list przewozowy, który nie jest podpisany przez nabywcę towaru oraz dokumenty potwierdzające odbiór towaru przesłane e-mailem bądź faksem nie tracą waloru dowodowego. Zatem są to dokumenty przez które dostawca może dowieść okoliczności dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i stanowią dowód pozwalający na zastosowanie stawki podatku 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Wnioskodawca wskazuje, iż dodatkowym potwierdzeniem dokonania transakcji w sytuacji, gdy z dokumentu przewozowego nie wynika jednoznacznie, że towar został dostarczony do nabywcy, są dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 11 ww. ustawy, do których należą m.in. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym zamówienie również przesłane faksem lub e-mailem, które jest w posiadaniu Spółki czy dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru przesłane drogą elektroniczną.

Zdaniem Spółki posiadane przez nią dokumenty stanowią dowody w rozumieniu ustawy o VAT, pozwalające na zastosowanie preferencyjnej stawki 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Stosownie do przepisu art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
  2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.



Przepis art. 42 ust. 3 ustawy stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. kopia faktury,
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Zapis art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług mówi, iż w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast, dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów nie precyzuje, jaki konkretnie dokument przewozowy jest wymagany i co owo pojęcie oznacza.

Do międzynarodowego transportu drogowego stosuje się przepisy Konwencji o Umowie Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 r., ratyfikowanej także przez Polskę w 1962r. (Dz. U z 1962r. Nr 49, poz. 238), zwanej dalej konwencją CMR.

Zgodnie z art. 4 Konwencji CMR dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy, przy czym jego brak lub nieprawidłowość nie wpływa na istnienie ani ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom konwencji CMR.

Podstawowe dane, jakie powinien zawierać list przewozowy, określa art. 6 ust. 1 Konwencji CMR:

  1. miejsce i datę jego wystawienia;
  2. nazwisko (nazwę) i adres nadawcy;
  3. nazwisko (nazwę) i adres przewoźnika;
  4. miejsce i datę przyjęcia towaru do przewozu oraz przewidziane miejsce jego wydania;
  5. nazwisko (nazwę) i adres odbiorcy;
  6. powszechnie używane określenie rodzaju towaru oraz sposób opakowania, a dla towarów niebezpiecznych ich ogólnie uznane określenie;
  7. ilość sztuk, ich cechy i numery;
  8. wagę brutto lub inaczej wyrażoną ilość towaru;
  9. koszty związane z przewozem (przewoźne, koszty dodatkowe, należności celne i inne koszty powstałe od chwili zawarcia umowy do chwili dostawy);
  10. instrukcje niezbędne do załatwienia formalności celnych i innych;
  11. oświadczenie, że przewóz bez względu na jakąkolwiek przeciwną klauzulę, podlega przepisom niniejszej Konwencji.

Mając na uwadze treść przepisu art. 4 Konwencji CMR, nieprawidłowości listu przewozowego lub nawet jego brak nie wpływają na ważność umowy przewozu.

W praktyce z egzemplarza listu przewozowego wręczanego nadawcy w momencie wysyłki towaru nie wynika jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia. Ten egzemplarz listu przewozowego jest jedynie dowodem zawarcia umowy przewozu i przyjęcia towaru przez przewoźnika (art. 9 ust. 1 konwencji CMR), a nie jej faktycznego wykonania. Informację o dostarczeniu towaru do odbiorcy (pokwitowanie odbioru towaru i drugiego egzemplarza listu przewozowego przez odbiorcę) zawiera egzemplarz listu przewozowego, który zatrzymuje przewoźnik (art. 13 ust. 1 konwencji CMR). Dlatego, stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa.

W świetle powyższego posiadanie przez Podatnika listu przewozowego CMR, na którym brak jest potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę nie uniemożliwia podatnikowi dowiedzenia faktu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej i nie pozbawia go prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%. Istotne jest, ażeby podatnik posiadał dokument wystawiony przez przewoźnika, który stanowi dowód zawarcia przez niego umowy przewozu towaru będącego przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Wobec faktu, że ww. przepis 42 ust. 11 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług wymienia tylko przykładowe dokumenty (tworzące katalog otwarty), wskazane przez Podatnika we wniosku potwierdzenie odbioru towaru przez nabywcę przesłane e-mailem lub faksem należy uznać za dowód (wraz z listem przewozowym, kopią faktury i specyfikacją ładunku) dostarczenia towaru do nabywcy i w konsekwencji, za dowód uprawniający Spółkę do zastosowania dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%.

Wobec powyższego, mając na uwadze obowiązujące przepisy, uznaje się stanowisko zaprezentowane przez Spółkę za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika