Czy zakupienie dla gości hotelowych usług przewodnickich, biletów wstępu powoduje, że mamy do czynienia (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2007r. (data wpływu 14 sierpnia 2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2007r. (data wpływu 24 września 2007r.) oraz pismem z dnia 14 listopada 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, czy zakupienie dla gości hotelowych usług przewodnickich, biletów wstępu itp. powoduje, że mamy do czynienia z usługą turystyczną, którą należy opodatkować podatkiem od towarów i usług według szczególnej procedury, określonej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, czy zakupienie dla gości hotelowych usług przewodnickich, biletów wstępu itp. powoduje, że mamy do czynienia z usługą turystyczną, którą należy opodatkować podatkiem od towarów i usług wg szczególnej procedury, określonej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczonych usług turystycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami:

• z dnia 18 września 2007r. (data wpływu 24 września 2007r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 września 2007r. znak: IBPP2/443-26/07/BW, IBPP2/443-40/07/BW, IBPP2/443-50/07/BW oraz
• z dnia 14 listopada 2007r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 listopada 2007r., znak: IBPP2/443-50/07/BW.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka posiada własna bazę hotelową i gastronomiczną. Dla grup wycieczkowych zakwaterowanych we własnym hotelu organizuje dodatkowo zwiedzanie miasta lub wycieczki, zakupując w tym celu usługi przewodnickie, bilety wstępu do muzeów, posiłki w knajpkach, itp.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 14 listopada 2007r.) Spółka dodatkowo wyjaśniła, że przy świadczeniu usług opisanych we wniosku, spełnia wszystkie przesłanki z art. 119 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, tj.:

• ma siedzibę na terytorium kraju,
• działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
• przy świadczeniu usług nabywa usługi (np. przewodnickie) od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,
• prowadzi ewidencję i posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zakupienie dla gości hotelowych usług przewodnickich, biletów wstępu, itp. powoduje, że mamy do czynienia z usługą turystyczną, którą należy opodatkować podatkiem od towarów i usług według szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy zakwaterowanie i wyżywienie turystów we własnej bazie hotelarsko ? gastronomicznej, połączone z zakupem usług przewodnickich itp. należy uznać za kompleksową usługę turystyczną.Ponieważ w skład tej turystyki wchodzi co najmniej jedna usługa nabyta od innego podatnika dla bezpośredniej korzyści turysty (usługa przewodnicka), to do opodatkowania tej usługi podatkiem od towarów i usług ma zastosowanie szczególna procedura określona w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie Spółka, w uzupełnieniu wniosku, wyjaśniła, że w pytaniu zadanym w przedmiotowym wniosku chodzi o możliwość zastosowania szczególnej procedury opodatkowania usługi turystycznej wynikającej z art. 119 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest kwota marży (zdefiniowanej w art. 119 ust. 2) pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wprowadzają szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych, polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyczne. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu podstawą opodatkowania w przypadku wykonywania usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należną, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, przy czym przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast w myśl z ust. 3 ww. przepisu rozliczenie metodą marży stosuje się bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:

• ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
• działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
• przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,
• prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.
  
  

Stosownie natomiast do art. 119 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej ?usługami własnymi?, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

Zauważyć tutaj należy, że istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług turystycznych jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Usługa turystyki jest bowiem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty.Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ?usług turystycznych? przy interpretowaniu art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług można posiłkować się ustawą z dnia 29 sierpnia 1997r. o usługach turystycznych (t.j. z 2004r. nr 223, poz. 2268 ze zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 1 cyt. ustawy usługami turystycznymi są usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszelkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym.

Zatem mając na uwadze powyższe, zakwaterowanie i wyżywienie turystów we własnej bazie hotelarsko ? gastronomicznej Spółki, połączone z zakupem usług przewodnickich, itp. należy uznać za świadczenie usługi turystycznej. Z wniosku wynika, iż przy świadczeniu tych usług Spółka spełnia wszystkie przesłanki zawarte w art. 119 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji opodatkowanie przedmiotowych usług turystycznych nastąpi według procedury przewidzianej w art. 119, z uwzględnieniem zasady odrębnego ustalania podstawy opodatkowania dla usług własnych i usług nabywanych od innych podatników zawartej w cyt. już art. 119 ust. 5 ustawy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.