Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów (...)

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu w sytuacji, gdy cennik i ulgi uchwalane są przez radę miasta w drodze uchwały a wysokość dopłaty ustalana była w zależności od ilości przewidzianych wozokilometrów oraz możliwości finansowych gmin.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009r. (data wpływu 3 lipca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu w sytuacji, gdy cennik i ulgi uchwalane są przez radę miasta w drodze uchwały a wysokość dopłaty ustalana była w zależności od ilości przewidzianych wozokilometrów oraz możliwości finansowych gmin - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu w sytuacji, gdy cennik i ulgi uchwalane są przez radę miasta w drodze uchwały a wysokość dopłaty ustalana była w zależności od ilości przewidzianych wozokilometrów oraz możliwości finansowych gmin.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką Gminy Miejskiej G., która powstała w wyniku likwidacji zakładu budżetowego. Spółka jest podatnikiem podatku VAT. Podstawowym przedmiotem działalności spółki jest prowadzenie zadań o charakterze użyteczności publicznej w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, którego celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie potrzeb ludności w drodze świadczenia usług w ramach przewozów regularnych zwanych komunikacją miejską. Wykonywanie tych zadań w imieniu jednostki samorządu terytorialnego prowadzone było w oparciu o umowy zawarte pomiędzy Gminą Miejską G. a Miejskim Zakładem Komunikacyjnym Sp. z o.o. w G. oddzielnie na każdy rok. Umowy obejmowały na podstawie porozumień komunalnych Gminę Miejską G. oraz Gminy: G., S., L., B. i M.

Zgodnie z treścią umów spółka została zobowiązana do przestrzegania zasad określonych w ?regulaminie przewozu osób i bagażu ręcznego' zatwierdzonego zarządzeniem nr 81/2004 Burmistrza Miasta G. z dnia 25 listopada 2004r., oraz stosowania cennika opłat za przejazdy pojazdami komunikacji miejskiej i respektowania uprawnień do przejazdów ulgowych i bezpłatnych ustalonych przez Radę Miasta G. w drodze uchwały. Z tytułu realizacji zadania spółce przysługiwała ?dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu'.

W okresie od dnia 1 grudnia 2004r. do dnia 31 grudnia 2007r. wysokość dopłat była corocznie negocjowana, a punktem wyjścia do negocjacji było ustalenie ilości przewidywanych wozokilometrów z rozbiciem na poszczególne gminy obsługiwane przez Miejski Zakład Komunikacyjny sp. z o.o. oraz poziom poniesionych kosztów i uzyskanych przychodów z transportu publicznego. Ostateczne ustalenie wielkości dopłat uzależnione było od możliwości finansowych poszczególnych gmin i było ustalane z góry na dany rok. Dopłaty przekazywane były zgodnie z umową w ratach na podstawie faktur wystawianych przez Miejski Zakład Komunikacyjny sp. z o.o. spółka w fakturach naliczała 7% podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu w sytuacji, gdy cennik i ulgi uchwalane są przez radę miasta w drodze uchwały a wysokość dopłaty ustalana była w zależności od ilości przewidzianych wozokilometrów oraz możliwości finansowych gmin...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu w sytuacji, gdy cennik i ulgi uchwalane są przez radę miasta w drodze uchwały a wysokość dopłaty ustalana była w zależności od ilości przewidzianych wozokilometrów oraz możliwości finansowych gmin. Zdaniem Wnioskodawcy dopłata ta nie jest bezpośrednio związana z konkretną usługą i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług. Ceny za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego oraz zasady korzystania ze środków komunikacji miejskiej określone zostały przez jednostkę samorządu terytorialnego. Wysokość przyznanej dopłaty uzależniona była od ilości przewidzianych zgodnie z rozkładem jazdy wozokilometrów, związanymi z tym kosztami oraz możliwości finansowych gmin, dlatego nie jest możliwe przypisanie dopłat do konkretnego biletu a co za tym idzie do ceny konkretnej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste pracowników podatnika oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Ponadto w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując - podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne ? na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednoosobową spółką Gminy Miejskiej G., która powstała w wyniku likwidacji zakładu budżetowego. Spółka jest podatnikiem podatku VAT. Podstawowym przedmiotem działalności spółki jest prowadzenie zadań o charakterze użyteczności publicznej w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, którego celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie potrzeb ludności w drodze świadczenia usług w ramach przewozów regularnych zwanych komunikacją miejską. Wykonywanie tych zadań w imieniu jednostki samorządu terytorialnego prowadzone było w oparciu o umowy zawarte pomiędzy Gminą Miejską G. a Miejskim Zakładem Komunikacyjnym Sp. z o.o. w G. oddzielnie na każdy rok. Umowy obejmowały na podstawie porozumień komunalnych Gminę Miejską G. oraz Gminy: G., S., L., B. i M.

Zgodnie z treścią umów spółka została zobowiązana do przestrzegania zasad określonych w ?regulaminie przewozu osób i bagażu ręcznego' zatwierdzonego zarządzeniem nr 81/2004 Burmistrza Miasta G. z dnia 25 listopada 2004r., oraz stosowania cennika opłat za przejazdy pojazdami komunikacji miejskiej i respektowania uprawnień do przejazdów ulgowych i bezpłatnych ustalonych przez Radę Miasta G. w drodze uchwały. Z tytułu realizacji zadania spółce przysługiwała ?dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu'.

W okresie od dnia 1 grudnia 2004r. do dnia 31 grudnia 2007r. wysokość dopłat była corocznie negocjowana, a punktem wyjścia do negocjacji było ustalenie ilości przewidywanych wozokilometrów z rozbiciem na poszczególne gminy obsługiwane przez Miejski Zakład Komunikacyjny sp. z o.o. oraz poziom poniesionych kosztów i uzyskanych przychodów z transportu publicznego. Ostateczne ustalenie wielkości dopłat uzależnione było od możliwości finansowych poszczególnych gmin i było ustalane z góry na dany rok. Dopłaty przekazywane były zgodnie z umową w ratach na podstawie faktur wystawianych przez Miejski Zakład Komunikacyjny sp. z o.o. spółka w fakturach naliczała 7% podatku VAT.

Ponieważ jak wynika z wniosku, dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostek przewozu, w sytuacji gdy cennik i ulgi uchwalone są przez radę miasta w drodze uchwały, a wysokość dopłaty ustalona jest w zależności od ilości przewidzianych wozokilometrów oraz możliwości finansowych gmin, nie jest bezpośrednio związana z konkretną usługą a także nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, zatem nie stanowi ona obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższego nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegoe, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika