Możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego usług (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z wniosku z 22 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 2 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.) oraz pismem 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego usług fitness obejmujących opłaty za wstęp (jednorazowe) albo karnety (kilkudniowe lub miesięczne) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego usług fitness obejmujących opłaty za wstęp (jednorazowe) albo karnety (kilkudniowe lub miesięczne).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem 2 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.) oraz pismem 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 sierpnia 2014 r. znak: IBPP2/443-523/14/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe M. z siedzibą w Z.. W ramach tego przedsiębiorstwa w Z. oraz D. w posiadanych lokalach prowadzone będą usługi fitness.

Lokale te są wyposażone w rożnego rodzaju urządzenia do ćwiczeń dla rekreacji i poprawy kondycji fizycznej. M.in. znajdują się tam bieżnie, rowerki treningowe, atlasy do ćwiczeń, zestawy siłowe wraz z ławkami treningowymi, ciężarki, hantle, obciążniki, bramy i wyciągi, maszyny do ćwiczeń różnych partii mięśni ciała.

Ponadto lokale te są wyposażone w szatnię, toalety oraz kabinki prysznicowe.

W ramach tej działalności osoby korzystające będą opłacać opłatę za wstęp to jest opłatę jednorazową albo opłatę (karnet) kilkudniowy lub miesięczny. Ten kto uiści opłatę jednorazową lub wykupi karnet może dowolnie korzystać z urządzeń fitness znajdujących się w lokalu. Uiszczenie opłaty czy wykupienie karnetu zapewnia zatem wstęp do lokalu, gdzie taki wykupujący ma możliwość dowolnego korzystania ze wszelkich urządzeń do ćwiczeń.

W ww. piśmie z 18 sierpnia 2014 r. w odpowiedzi na wezwanie o uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, na dowód czego przedłożył odpis potwierdzenia rejestracji podmiotu jako podatnika VAT z dnia 10.12.2009r.
2. Wskazał właściwy dla wnioskodawcy organ podatkowy.
   
3. W ocenie wnioskodawcy, opłaty za wstęp: jednorazowe lub karnety kilkudniowe albo miesięczne obejmują opłaty za usługi, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.).
4. Co się tyczy klasyfikacji według PKWiU usług z pozycji 179 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.). Zgodnie z pozycją 179 cytowanego załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.), jako opodatkowane stawką 8% podatku VAT są wskazane usługi z pozycji PKWiU 93.11.10.00 to jest ?Usługi związane z działalnością obiektów sportowych?. W ocenie wnioskodawcy przeznaczeniem klubu fitness jest uprawianie rekreacji, a zatem klub taki raczej nie jest obiektem sportowym, zatem w tym przypadku działalności tej raczej nie można cech działalności związanej z działalnością obiektu sportowego. Istotą sportu jest rywalizacja poprzez trening i odbywanie zawodów sportowych.
   W rozpatrywanym przypadku usługa polega na udostępnieniu osobom korzystającym wyposażonego obiektu do ćwiczeń o charakterze rekreacyjnym.
   Korzystający opłacają wstęp, który w danej jednostce czasu ? w zależności od rodzaju nabytego karnetu: jednorazowego, kilkudniowego lub miesięcznego ? umożliwia im wykonywanie według swego wyboru dowolnych ćwiczeń ruchowych na różnego rodzaju przyrządach.
   W Wikipedii rekreacja jest definiowana jako ?aktywny wypoczynek (łac. recreo ? odnowić, ożywić) ? forma aktywności umysłowej lub fizycznej podejmowana poza obowiązkami zawodowym, społecznymi, domowymi i nauką. Stosowana w celu odpoczynku i rozrywki (?).
   Przyczynia się ona do rozwoju zainteresowań i osobowości, podwyższenia aktywności fizycznej, rozładowania napięcia nerwowego oraz zapobiega chorobom cywilizacyjnym. Rekreacja z założenia jest aktywnością dobrowolną. Jej formy wynikają głównie z typu zainteresowań i miejsca pobytu człowieka.
   Specyficzną formą jest rekreacja ruchowa określana czasem jako sport rekreacyjny. Jest ona formą czynnego odpoczynku i rozrywką. (?) Rola rekreacji we współczesnym świecie nabiera znaczenia w związku z koniecznością zapobiegania sytuacjom stresowym, chorobom cywilizacyjnym, skracaniem czasu pracy i podnoszeniem poziomu życia.?.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będzie prawidłowe opodatkowanie w zakresie podatku VAT tej usługi fitness 8% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku VAT w zw. z brzmieniem Załącznika nr 3 do tej ustawy poz. 179 albo 186?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie uzupełniającym z 18 sierpnia 2014 r.).

Zgodnie z art. ust. 2 ustawy o podatku VAT są opodatkowane 8% stawką podatku VAT towary i usługi wyszczególnione w Załączniku nr 3 do tej ustawy. W załączniku nr 3 do ustawy o podatku VAT wskazuje się:

• w poz. 179 wskazuje się jako podlegające opodatkowaniem 8% stawką podatku VAT usługi związane z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowane w PKWiU poz. 93.11.10.0 oraz
• w poz. 186 bez względu na symbol PKWiU pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu.
  
  

Zadaniem Wnioskodawcy każda osoba ćwicząca w fitness płaci za wstęp, nabywając przez to możliwość korzystania ze wszelkich urządzeń do ćwiczeń w celu rekreacji, a tym samym usługi te są związane z rekreacją, co winno uprawniać do opodatkowania tej usługi według stawki 8% stawki podatku VAT.

Reasumując, wnioskodawca uważa, że zastosowanie winna mieć pozycja 186 Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od 1 stycznia 2011r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz.

11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia świadczonej usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące zakresu świadczonych usług.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in.:

• w poz. 179 - symbol PKWiU 93.11.10.0 ?usługi związane z działalnością obiektów sportowych?;
• w poz. 186 - bez względu na symbol PKWiU ?pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu?.
  
  

Poprzez obiekt sportowy, rozumie się samodzielny zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych. Grupowanie to obejmuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym przedsiębiorstwo pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe M. z siedzibą w Z.. W ramach tego przedsiębiorstwa w Z. oraz D. w posiadanych lokalach prowadzone będą usługi fitness. Lokale te są wyposażone w rożnego rodzaju urządzenia do ćwiczeń dla rekreacji i poprawy kondycji fizycznej. M.in. znajdują się tam bieżnie, rowerki treningowe, atlasy do ćwiczeń, zestawy siłowe wraz z ławkami treningowymi, ciężarki, hantle, obciążniki, bramy i wyciągi, maszyny do ćwiczeń różnych partii mięśni ciała. Ponadto lokale te są wyposażone w szatnię, toalety oraz kabinki prysznicowe. W ramach tej działalności osoby korzystające będą opłacać opłatę za wstęp to jest opłatę jednorazową albo opłatę (karnet) kilkudniowy lub miesięczny. Ten kto uiści opłatę jednorazową lub wykupi karnet może dowolnie korzystać z urządzeń fitness znajdujących się w lokalu. Uiszczenie opłaty czy wykupienie karnetu zapewnia zatem wstęp do lokalu, gdzie taki wykupujący ma możliwość dowolnego korzystania ze wszelkich urządzeń do ćwiczeń.

W ocenie wnioskodawcy, opłaty za wstęp: jednorazowe lub karnety kilkudniowe albo miesięczne obejmują opłaty za usługi, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy, przeznaczeniem klubu fitness jest uprawianie rekreacji, a zatem klub taki raczej nie jest obiektem sportowym.

W rozpatrywanym przypadku usługa polega na udostępnieniu osobom korzystającym wyposażonego obiektu do ćwiczeń o charakterze rekreacyjnym.

Korzystający opłacają wstęp, który w danej jednostce czasu ? w zależności od rodzaju nabytego karnetu: jednorazowego, kilkudniowego lub miesięcznego ? umożliwia im wykonywanie według swego wyboru dowolnych ćwiczeń ruchowych na różnego rodzaju przyrządach.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania 8% stawką podatku VAT dla usługi fitness polegającej na udostępnieniu osobom korzystającym wyposażonego obiektu do ćwiczeń o charakterze rekreacyjnym, za które korzystający opłacają wstęp, tj. karnet: jednorazowy, kilkudniowy lub miesięczny.

Mając tym samym na uwadze opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi związane z poprawą kondycji fizycznej w ramach klubu fitness nie skorzysta z preferencyjnej stawki podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy i poz. 179 załącznika nr 3, bowiem ? co organ wykazał powyżej ? usługi te nie wchodzą w zakres grupowania PKWiU 93.11.10.0 ?Usługi związane z działalnością obiektów sportowych?.

Wobec tego należy rozstrzygnąć, czy opisane usługi mogą być opodatkowane stawką podatku 8%, na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy jako ?Pozostałe usługi związane z rekreacją ? wyłącznie w zakresie wstępu (bez względu na symbol PKWiU)?.

Z przywołanych przepisów wynika, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii ?wstępu?, które objął 8% stawką podatku.

W związku z brakiem definicji pojęcia ?wstęp? w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług aby poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Zgodnie z pojęciem ?wstępu? określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa ? www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś. W sytuacji gdy wykładnia językowa, nie daje jednoznacznych rezultatów, za słuszne należy uznać wsparcie się na przepisach istniejących w obrębie tego samego systemu prawa, w szczególności w kontekście autonomii prawa podatkowego.

Ponadto, z art. 32 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1) wynika, iż usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano natomiast, że ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
   
   

W myśl art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia, ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

Należy wyjaśnić, iż wskazanie na ww. regulacje spowodowane jest tym, że użyto w nich również pojęcia ?wstęp?, zatem jest to pomocne w definiowaniu znaczenia tego terminu. Co więcej, Rada Unii Europejskiej we wstępie do ww. rozporządzenia, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej ?Dyrektywą 112?, w szczególności jej art. 397 oraz uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, w pkt 27 wskazała, iż ?Aby zapewnić jednolite opodatkowanie świadczenia usług kulturalnych, artystycznych, sportowych, naukowych, edukacyjnych, rozrywkowych i podobnych, należy zdefiniować pojęcie wstępu na tego rodzaju wydarzenia i usługi pomocnicze związane z takim wstępem?.

Ww. rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zatem, z ww. przepisów rozporządzenia wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, obejmuje prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria.

Dlatego, w procesie wykładni treści poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług należy kierować się nie tylko wykładnią językową, ale także wykładnią systemową wewnętrzną, i to całego określenia ?Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu?, a nie tylko jego wybranego zwrotu czy fragmentu.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu znajdującego się po myślniku tj. ?wyłącznie w zakresie wstępu? ma istotne, wręcz decydujące znaczenie przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy. Dopisanie go spowodowało znaczne ograniczenie w zakresie objęcia opodatkowaniem preferencyjną stawką podatku VAT, wyłącznie do samego wstępu. Daje ono jedynie możliwość wejścia i biernego uczestniczenia w usłudze związanej z rekreacją czy rozrywką, tj. przebywania, oglądania i słuchania, nabycie natomiast ?pozostałej usługi związanej z rekreacją? w szerszym zakresie niż ?wstęp?, jest już opodatkowane stawką podstawową.

Gdyby ustawodawca chciał objąć preferencyjną stawką podatku od towarów i usług ?pozostałe usługi związane z rekreacją? w szerszym zakresie aniżeli sam ?wstęp? to bez wątpienia uczyniłby to, wskazując w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług tylko ?pozostałe usługi związane z rekreacją?, pomijając całkowicie określenie ?wyłącznie w zakresie wstępu?. Tym bardziej, że takie rozwiązanie ustawodawca zastosował do wielu rodzajów usług wymienionych w zał. nr 3 do tej ustawy; wskazać tu można chociażby poz. 179 ww. załącznika, w której wymienił ?usługi związane z działalnością obiektów sportowych?, obejmując tym samym wszystkie formy i kategorie usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.11.10.0.

Skoro ustawodawca nie zdefiniował pojęcia ?wstępu?, nie określił również ani form ani kategorii wstępu, to zasadnym stało się skorzystanie z definicji słownikowej, zgodnie z którą ?wstęp? należy rozumieć jako możliwość wejścia ?gdzieś? co nie jest równoznaczne możliwością korzystania z dostępnych tam możliwości. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, co do zasady, za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (bierne uczestnictwo). Zatem pojęcia usług w zakresie wstępu (o którym mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług) nie można utożsamiać z pojęciem ?karnetu? czy ?biletu wstępu? uprawniającego do korzystania z dostępnych urządzeń infrastruktury technicznej. Wstęp do wyposażonego obiektu/lokalu nie uprawnia korzystającego (klienta) do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak to ma miejsce np. w przypadku nabycia biletu do kina, lecz obejmuje również czynne uczestnictwo, a więc korzystanie z kompleksowej usługi ? w niniejszej sprawie skorzystania z wybranych urządzeń infrastruktury technicznej.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca sprzedaje karnet: jednorazowy, kilkudniowy lub miesięczny, uprawniający do wstępu na teren klubu i skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń do ćwiczeń dla rekreacji i poprawy kondycji fizycznej. Miedzy innymi znajdują się tam: bieżnie, rowerki treningowe, atlasy do ćwiczeń, zestawy sitowe wraz z ławkami treningowymi, ciężarki, hantle, obciążniki, bramy i wyciągi, maszyny do ćwiczeń różnych partii mięśni ciała. Ponadto lokale te są wyposażone w szatnię, toalety oraz kabinki prysznicowe.

W opisie sprawy Wnioskodawca wyraźnie więc wskazuje, że korzystający opłacają wstęp, który w danej jednostce czasu ? w zależności od rodzaju nabytego karnetu: jednorazowego, kilkudniowego lub miesięcznego ? umożliwia im wykonywanie według swego wyboru dowolnych ćwiczeń ruchowych na różnego rodzaju przyrządach.

Zatem, opłacony karnet czy bilet nie oznacza wyłącznie wstępu do wyposażonego obiektu do ćwiczeń o charakterze rekreacyjnym czy lokalu, lecz możliwość korzystania ze znajdującej się tam infrastruktury. Powyższe oznacza, że opłata za ww. karnety/bilety wstępu na teren obiektu/lokalu i korzystania z dowolnej infrastruktury nie jest tożsama z ?opłatą w zakresie wstępu?. Klient posiadający bilet jednorazowy/karnet nie tylko może wejść na teren klubu, ale przede wszystkim uprawniony jest do czynnego korzystania z dostępnych tam urządzeń. Pobierana opłata uprawnia więc do korzystania z szerszego zakresu usług niż sam wstęp.

Na tak ścisłą wykładnię pojęcia ?wstępu? wskazuje użycie, w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, słowa ?wyłącznie?, którego znaczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do ?wstępu?).

Powyższe okoliczności potwierdzają natomiast, że bilety wstępu jednorazowe, czy karnety: kilkudniowe albo miesięczne, nie mają charakteru opłat jedynie za wstęp. Opłaty te stanowią niewątpliwie wynagrodzenie za prawo korzystania z dostępnych na terenie klubu urządzeń. Z tych też względów pobierane przez Wnioskodawcę opłaty stanowiące w istocie wynagrodzenie za świadczone usługi uprawniające do korzystania z urządzeń dostępnych w prowadzonych przez Wnioskodawcę w ramach działalności lokalach nie mogą być uznane za opłaty za wstęp, lecz przede wszystkim za możliwość korzystania z dostępnych urządzeń. Klienci decydujący się bowiem skorzystać z biletu wstępu//karnetu dostępnego w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oczekiwać będą w szczególności wyświadczenia usługi polegającej na możliwości skorzystania ze znajdujących się w lokalach urządzeń (bieżni, rowerków treningowych, atlasów do ćwiczeń, zestawów siłowych wraz z ławkami treningowymi, ciężarków, hantli, obciążników, bram i wyciągów, maszyn do ćwiczeń różnych partii mięśni ciała.

Zatem, bilet wstępu jednorazowy, karnet: kilkudniowy lub miesięczny, daje możliwość nie tylko wejścia do lokalu/obiektu, ale przede wszystkim możliwość czynnego korzystania z urządzeń dostępnych w tych pomieszczeniach.

W świetle przywołanych uregulowań i przedstawionej treści wniosku należy stwierdzić, że opłata za bilet wstępu jednorazowy, karnet: kilkudniowy lub miesięczny, upoważniający do aktywnego spędzania czasu, uprawniający do wstępu do lokali/pomieszczeń i skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń, z uwagi na to, że uprawnia do wstępu na teren lokalu oraz pomieszczeń sportowych i skorzystania z udostępnionej klientom infrastruktury - nie może być uznana za opłatę za wstęp.

Wobec tego, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą usługami wymienionymi w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług ? co wyklucza zastosowanie preferencyjnej 8% stawki podatku dla tych usług.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania stawka preferencyjna z poz. 179 załącznika nr 3 ustawy, gdyż Wnioskodawca nie świadczy usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 93.11.10. ? tj. usług związanych z działalnością obiektów sportowych.

Tak więc, usługa, za którą pobierana jest opłata dotycząca sprzedaży biletu wstępu jednorazowego, karnetu: kilkudniowego lub miesięcznego, umożliwiająca klientom wstęp do obiektu na zajęcia o charakterze rekreacyjnym służące poprawie kondycji fizycznej, opodatkowana jest stawką VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że zastosowanie winna mieć pozycja 186 Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy ? Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.