Prawo do odliczenia z faktury dokumentującej dokonanie wkładu niepieniężnego w postaci wartości (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia z faktury dokumentującej dokonanie wkładu niepieniężnego w postaci wartości intelektualnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem które wpłynęło w dniu 12 września 2014 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 września 2014 r. znak: IBPP2/443-591/14/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje utworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej również jako: ?Spółka").

W przyszłości Spółka może nabyć w drodze kupna w szczególności:

1. prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A (dalej ?znak towarowy") i/lub
2. wartość stanowiącą równowartość informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (dalej ?know-how").
   
   

Nabycie nastąpi od podatnika podatku od towarów i usług i będzie udokumentowane fakturą z wykazanym podatkiem VAT.

W dalszej części wniosku Wnioskodawca określa łącznie znak towarowy i know how jako ?wartości intelektualne".

Po nabyciu wartości intelektualnych Spółka będzie pobierać opłaty z tytułu ich udostępniania na rzecz innych podmiotów (na podstawie odrębnych umów). Działalność ta będzie wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Spółka będzie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż występuje z niniejszym wnioskiem jako planujący utworzenie Spółki (art. 14n § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Pismem z 12 września 2014 r. uzupełniono zdarzenie przyszłe następująco:

Ad. 1

Po nabyciu wartości intelektualnych Spółka będzie pobierać opłaty z tytułu ich udostępniania na rzecz innych podmiotów (na podstawie odrębnych umów). Działalność ta będzie wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Spółka będzie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. W opinii Wnioskodawcy oznacza, to, iż nabycie wartości intelektualnych będzie związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, którymi to czynnościami będzie udostępnienie za wynagrodzeniem prawa do korzystania z tych wartości intelektualnych na rzecz innych podmiotów.

Ad. 2

Nabycie nastąpi od podatnika podatku od towarów i usług i będzie udokumentowane fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Stąd u podatnika będącego sprzedawcą powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej sprzedaży

Ad. 3

Spółka nabędzie prawa z nich wynikające w drodze transakcji zakupu. Stąd odpowiadając na pytanie organu - tak Spółka w ramach zakupu dokona nabycia omawianych praw.

Jeżeli chodzi natomiast o posiadanie faktury/faktur dokumentujących transakcje będącą przedmiotem zapytania, to Spółka będzie w ich posiadaniu. Jak wskazał Wnioskodawca w jego opinii bowiem prawo do odliczenia powstanie w okresie rozliczeniowym, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytej usługi i Spółka będzie dysponowała fakturą ją dokumentującą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i w jakiej dacie Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od sprzedającego dokumentującej zakup wartości intelektualnych w warunkach opisanych w powyższym zdarzeniu przyszłym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury dokumentującej zakup wartości intelektualnych w warunkach opisanych w powyższym zdarzeniu przyszłym. Prawo do odliczenia powstanie w okresie rozliczeniowym, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytej usługi i Spółka będzie dysponowała fakturą ją dokumentującą.

Dla powyższych celów datą powstania obowiązku podatkowego w VAT będzie określona przez strony data przeniesienia praw do wartości intelektualnych (np. w umowie sprzedaży). Stąd prawo do odliczenia podatku naliczonego dla Spółki powstanie w tej dacie, ale nie wcześniej niż w dacie otrzymania faktury od sprzedawcy dokumentującej omawiane świadczenie usług.

Uzasadnienie:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177 poz. 1054 ze zm., dalej jako: ?ustawa o VAT"), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114. art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Spółka będzie również wykorzystywała nabyte w ramach zakupu wartości intelektualne w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, opodatkowanej VAT. Będzie ona bowiem udostępniała na rzecz innych podmiotów prawo do korzystania z nich w zamian za co będzie pobierała wynagrodzenie. Działalność ta będzie wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, przez co Spółka będzie miała status podatnika określonego w art. 15 ustawy o VAT, a otrzymywane przez nią wynagrodzenie z tytułu pobierania opłat za prawo do używania znaku towarowego będzie wynagrodzeniem z tytułu odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu VAT.

Stąd w powyższym zdarzeniu przyszłym zostanie spełniony warunek wykorzystywania nabytego w drodze kupna znaku towarowego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W konsekwencji, tak określona kwota podatku na fakturze wystawionej przez sprzedawcę będzie stanowiła podlegającą odliczeniu przez Spółkę kwotę podatku naliczonego. W ocenie Wnioskodawcy brak jest w ustawie o podatku VAT jakichkolwiek regulacji, które ograniczałyby powyższe prawo do odliczenia, zwłaszcza, iż podatek naliczony w ocenie Wnioskodawcy będzie ściśle związany z podatkiem należnym, który wystąpi z tytułu świadczenia usług udostępniania nabytych praw za wynagrodzeniem.

W zakresie momentu powstania prawa do odliczenia należy zwrócić uwagę na przepis art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w okresie rozliczeniowym, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jednocześnie zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach nabycia towarów i usług powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, l0d i l0e może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia powstanie dla Spółki w okresie rozliczeniowym, w którym powstanie obowiązek podatkowy przy sprzedaży, tj. z chwilą wykonania tej usługi, ale nie wcześniej niż w dacie otrzymania przez Spółkę faktury.

Jeżeli chodzi o datę w jakiej powstanie obowiązek podatkowy to w pierwszej kolejności należy przypomnieć, iż sprzedaż opisanych powyżej wartości intelektualnych będzie klasyfikowana jako usługa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z powyższym przepisem, obowiązek podatkowy w VAT w przypadku świadczenia usługi powstaje z chwilą, w której usługa ta zostaje wykonana (na gruncie przepisów ustawy o VAT opisana sprzedaż wartości intelektualnych powinna zostać zaklasyfikowana jako usługa). W konsekwencji, niezbędne jest określenie, co należy rozumieć pod pojęciem wykonania usługi w przypadku sprzedaży prawa ochronnego do znaku towarowego/know how.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonanie usługi sprzedaży prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A i/lub know-how polega na przeniesieniu prawa do wykorzystywania takiego prawa ochronnego/know how. W konsekwencji, usługę taką będzie można uznać za wykonaną w momencie, w którym nastąpi przejście przedmiotowego prawa na rzecz kupującego.

Jeżeli chodzi o moment przeniesienia praw do know-how to w ocenie Wnioskodawcy nie powinno ulegać wątpliwości, iż przeniesienie to nastąpi z momentem zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której przedmiotowe prawo przejdzie na Spółkę (o ile umowa sprzedaży nie przewiduje przejścia prawa w innej dacie).

Analogiczne stanowisko należy zająć dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla sprzedaży znaku towarowego. Przepisy związane ze wspólnotowym znakiem towarowym zostały umieszczone m.in. w Rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U. UE L z dnia 24 marca 2009 r., dalej: ?Rozporządzenie"), którego art. 17 reguluje kwestie związane z przejściem prawa ochronnego do znaku towarowego.

Przepis art. 17 Rozporządzenia wskazuje jedynie, iż, na podstawie ust. 1 ?wspólnotowy znak towarowy może być przeniesiony (...)", oraz na podstawie z ust. 3: ?(...) przeniesienie wspólnotowego znaku towarowego wymaga formy pisemnej i podpisu stron umowy, z wyjątkiem przypadku gdy przeniesienie wynika z orzeczenia; w przeciwnym razie przeniesienie jest nieważne." W związku z faktem, iż prawodawca unijny nie wskazał kiedy przeniesienie znaku towarowego jest prawnie skuteczne, w celu ustalenia tego należy odnieść się do przepisów krajowych, regulujących tą kwestię.

Regulacje krajowe w tym zakresie zawarte są m.in. w przepisach ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, ze zm., dalej: ?Prawo WP"). Ustawa ta również dopuszcza zbywanie prawa ochronnego do znaku towarowego wskazując, iż w celu zbycia tego prawa wymagana jest forma pisemna pod rygorem nieważności (art. 162 ust. 1 w zw. z art. 67 ust. 2 Prawa WP).

W zakresie momentu przeniesienia prawa do ochrony znaku towarowego w doktrynie wskazuje się: ?Niewątpliwie do takiej umowy (sprzedaży/aportu prawa ochronnego - przyp. Spółki) należy stosować zasadę podwójnego skutku umowy zobowiązującej, która jest zasadą naczelną polskiego prawa cywilnego w kwestii przejścia prawa (art. 155, § 1 KC). Strony mogą oczywiście przesunąć skutek przeniesienia prawa ochronnego na inny moment i postanowić, że przeniesienie prawa ochronnego nastąpi w innym momencie niż zawarcie umowy obligacyjnej." (Komentarz do art. 17 Rozporządzenia w: Prawo własności przemysłowej. System Prawa Prywatnego tom 14B, prof. dr hab. Ryszard Skubisz, 2012 r., System Informacji Prawnej Legalis).

Z powyższego wynika więc, iż w związku z brakiem regulacji szczegółowych dotyczących momentu przeniesienia prawa ochronnego do znaku towarowego, należy stosować ogólne zasady prawa cywilnego/prawa handlowego, co w tym przypadku oznacza, iż przejście prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A nastąpi z momentem zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której przedmiotowe prawo ochronne przejdzie na kupującego (o ile umowa nic przewiduje innej daty przeniesienia prawa).

Należy również zauważyć, iż po dokonaniu sprzedaży może dojść do formalnej rejestracji nowego uprawnionego ze znaku towarowego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A. Należy jednak wskazać, iż data ta pozostaje bez znaczenia dla momentu przejścia praw ze znaku, gdyż stosowny wpis ma jedynie charakter deklaratoryjny i determinuje powoływanie się na dane z wpisu wobec osób trzecich. Zasady takie obowiązują na gruncie krajowym, gdzie zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej ?Przeniesienie patentu staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu tego przeniesienia do rejestru patentowego" jak i unijnego - art. 17 ust. 6 Rozporządzenia.

Jak podkreśla orzecznictwo ?Rejestracja umowy dotyczącej przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy wywołuje jej skuteczność wobec osób trzecich, ale nie stanowi przedmiotowo istotnej przesłanki przeniesienia praw" (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 listopada 2008 r., sygn.. VIII SA/Wa 373/08). Analogicznie jak podnosi się w doktrynie zgodnie z ustawą - Prawo własności przemysłowej do przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy ze skutkiem między stronami dochodzi z chwilą zawarcia umowy w formie pisemnej. Jest oczywiste, że skoro udzielone prawo ochronne zostało wpisane w rejestrze znaków towarowych, to nabywca tego prawa ma uzasadniony interes w tym, aby również wpisać się w rejestrze jako następca prawny zbywcy. Wpis ten w związku z art. 67 ust. 3 PrWłPrzem nie ma charakteru konstytutywnego, lecz legitymacyjny względem osób trzecich (Prawo własności przemysłowej. System Prawa Prywatnego. Ryszard Skubisz, Edyta Całka, Andrzej Jakubecki - § 246, uwaga nr 51).

Takie same uwagi zawarte są w wyjaśnieniach Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, gdzie Urząd wskazuje, iż na podstawie art. 17 Rozporządzenia rejestracja przeniesienia znaku towarowego nie jest warunkiem jego skuteczności. Przy czym w przypadku braku takiej rejestracji m.in. nowy uprawniony nie będzie otrzymywał zawiadomień z Urzędu (The manual concerning proceedings before the office for harmonization in the internal market (trade marks and designs); Part E Register Operations Section 3; str. 4; źródło: https://oami.europa.eu/tunnel-

web/secure/webdav/guest/document_library/contentPdfs/law_and_practice/trade_marks_practice_manual/parte_section_3_chap_l_transfer_en.pdf); str. 4.

Podsumowując, obowiązek podatkowy w VAT związany z dokonaniem na rzecz Spółki sprzedaży wartości intelektualnych powstanie w momencie wykonania usługi, przez co w analizowanym przypadku należy rozumieć moment zawarcia umowy sprzedaży, na podstawie której na Spółkę zostaną przeniesione prawa do wartości intelektualnych (prawo do znaku towarowego i/lub know-how). Prawo do odliczenia podatku naliczonego dla Spółki powstanie więc w tej dacie, ale nie wcześniej niż w dacie otrzymania faktury dokumentującej omawiane świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powołane wyżej przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego stanowią implementację przepisów wspólnotowych odnoszących się do tego zagadnienia.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jeden z nich wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na mocy art. 86 ust. 10 ustawy ? w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. ? prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy?.

Ponadto od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązuje art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, zgodnie z którym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a ? powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zakupu w kraju towarów i usług w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są trzy warunki:

1. powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług (art. 86 ust. 10),
2. doszło do faktycznego nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 10),
3. podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję (art. 86 ust. 10b).
   
   

Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Przechodząc do pierwszych dwóch warunków dotyczących terminu do odliczenia należy stwierdzić, że kwestię obowiązku podatkowego reguluje art. 19a ust. 1. Zgodnie z tym artykułem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Dla opisanej we wniosku transakcji zbycia praw do wartości intelektualnych (tj. prawa do znaku towarowego i know how) nie przewidziano szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego.

Regulacje krajowe dotyczące znaków towarowych zawarte są m.in. w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1410). Art. 162 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, że prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. Z kolei art. 67 ust. 2 tej ustawy mówi, że umowa o przeniesienie patentu wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej.

Z powyższego wynika zatem, że ustawa dopuszcza zbywanie prawa ochronnego do znaku towarowego przy zachowaniu formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Natomiast przepisy dotyczące wspólnotowego znaku towarowego zostały zawarte m.in. w rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.Urz.UE.L 2009 Nr 78, str. 1 ze zm.). Na podstawie art. 17 ust. 1 i 3 ww. rozporządzenia wspólnotowy znak towarowy może być przeniesiony, niezależnie od przeniesienia przedsiębiorstwa, w odniesieniu do niektórych lub wszystkich towarów lub usług, dla których jest on zarejestrowany. (?) przeniesienie wspólnotowego znaku towarowego wymaga formy pisemnej i podpisu stron umowy, z wyjątkiem przypadku gdy przeniesienie wynika z orzeczenia; w przeciwnym razie przeniesienie jest nieważne.

Wnioskodawca planuje utworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej również jako: ?Spółka").

W przyszłości Spółka może nabyć w drodze kupna w szczególności:

1. prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A (dalej ?znak towarowy") i/lub
2. wartość stanowiącą równowartość informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (dalej ?know-how").
   
   

Nabycie nastąpi od podatnika podatku od towarów i usług i będzie udokumentowane fakturą z wykazanym podatkiem VAT.

W dalszej części wniosku Wnioskodawca określa łącznie znak towarowy i know how jako ?wartości intelektualne".

Po nabyciu wartości intelektualnych Spółka będzie pobierać opłaty z tytułu ich udostępniania na rzecz innych podmiotów (na podstawie odrębnych umów). Działalność ta będzie wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Spółka będzie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, a nabycie wartości intelektualnych będzie związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, którymi to czynnościami będzie udostępnienie za wynagrodzeniem prawa do korzystania z tych wartości intelektualnych na rzecz innych podmiotów. Dla zbycia wartości intelektualnych (tj. znaków towarowych i know how) nie przewidziano szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego. Zatem dla opisanej transakcji wniesienia aportem znaku towarowego i know how obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi, przez co w analizowanym przypadku należy rozumieć moment zawarcia umowy aportowej, na podstawie której na kupującego zostaną przeniesione prawa do wartości intelektualnych (prawa do znaku towarowego i know how). W konsekwencji trzeba przyjąć, że czynność będzie faktycznie wykonana. Spółka będzie w posiadaniu faktury dokumentującej nabycie.

W konsekwencji należy stwierdzić, że stosownie do ww. art. 86 ust. 1 ustawy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ?wartości intelektualnych?, natomiast prawo Spółki do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony ? zgodnie z art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy ? powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dotyczący danej transakcji, przy czym nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzyma fakturę dokumentującą świadczenie usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.