Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji komorniczej

Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji komorniczej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2008r. (data wpływu 17 lipca 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2008r. (data wpływu 12 sierpnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji komorniczej ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji komorniczej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2008r. (data wpływu 12 sierpnia 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 lipca 2008r. znak: IBPP2/443-682/08/LŻ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zwraca się o udzielenie informacji dotyczącej zakupu nieruchomości objętej egzekucją komorniczą, która zostanie zlicytowana przez komornika sądowego. Mieszkanie sprzedawane jest na rynku wtórnym. Poprzedni właściciel zakupił mieszkanie od dewelopera w roku 2005 i zamieszkuje w nim do tej pory. Na nieruchomości ustanowiona jest księga wieczysta. Ww. lokal Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na cele mieszkalne. Przez biegłego sądowego ww. lokal mieszkalny został wyceniony na określoną kwotę, do której to komornik doliczył podatek 22%. Czy w przypadku Wnioskodawcy obowiązuje art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) mówiący o tym, że zwalnia się od podatku dostawę obiektu budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż właściciel mieszkania nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (związanym z tym mieszkaniem), nie prowadzi działalności w tym mieszkaniu, nie prowadzi działalności związanej z obrotem nieruchomościami, lokal nie jest składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą, budowę przedmiotowej nieruchomości zakończono w 2001r. (mieszkanie zakupił od osoby fizycznej), lokal użytkuje od 2005r. Biegły sądowy dokonał wyceny lokalu mieszkalnego w cenie netto z zaznaczeniem, iż jest to cena rynkowa jaką można uzyskać na wolnym rynku przy sprzedaży mieszkania. Komornik jeszcze nie wystawił faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy komornik ma prawo doliczyć 22% podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, komornik błędnie naliczył 22% podatku VAT, ponieważ mieszkanie sprzedawane jest na rynku wtórnym, nie jest zasiedlone po raz pierwszy, nie jest prowadzona w nim działalność gospodarcza, nie jest majątkiem trwałym jakiekolwiek firmy, właściciel nie handluje nieruchomościami. Komornik wykonuje czynności czysto techniczne, a samej sprzedaży dokonuje inny organ egzekucyjny jakim jest sąd.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002r. Nr 110, poz. 968 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl § 24 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002r. Nr 110, poz. 968, ze zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964r. ? Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów. Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika. Prowadzona przez niego sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik.W odniesieniu do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będą miały zastosowanie następujące przepisy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Natomiast pod pojęciem towarów, należy rozumieć, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonywana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza ? jak stanowi ust. 2 ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z powyższego wynika, iż w przypadku gdy właściciel nieruchomości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Ze złożonego wniosku wynika, iż komornik dokona licytacji nieruchomości, której właściciel nie jest podatnikiem podatku VAT (związanym z tym mieszkaniem) i nie prowadził działalności w tym mieszkaniu (lokal nie jest składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą). Budowę przedmiotowej nieruchomości zakończono w 2001r. Poprzedni właściciel mieszkanie zakupił od dewelopera z roku 2005 i zamieszkiwał w nim do tej pory.Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku zbycia nieruchomości należącej do osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku VAT, która przedmiotową nieruchomość nabyła jako składnik swojego majątku osobistego celem zamieszkania, nie powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT.

Reasumując, opierając się na informacjach przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku należy stwierdzić, iż komornik nie ma prawa do naliczenia podatku VAT przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, gdyż zbycie przedmiotowej nieruchomości należącej do osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku VAT nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.Zauważa się, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę obiektu budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja traci swą ważność w sytuacji zmiany jakiegokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika